 |
| Фото: Magnito / shutterstock.com |
Η αποτυχία της Μόσχας να υπερασπιστεί το INF με φόντο τις αυξανόμενες αξιώσεις κατά της Ρωσίας από τις ηγετικές δυτικές χώρες, το Συμβούλιο της Ευρώπης, τον ΟΑΣΕ, το OPCW και ακόμη και τον ΟΗΕ δεν αφήνει άλλη επιλογή από το να σταματήσει να προσπαθεί να τους ευχαριστήσει και να κάνει την δουλεία της.
Συγγραφέας: Λαισεβ Σεργκέι
Ο αναπληρωτής επικεφαλής του Ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών Σεργκέι Ριαμπκοφ μετά την αποτυχημένη συνάντηση στο Πεκίνο με την Αμερικανίδα ομόλογη του Αντρέα Τόμσον για το θέμα της Συνθήκης για την εξάλειψη των ενδιάμεσων και βραχύτερων πυραύλων (INF) προειδοποίησε ξανά την Ουάσιγκτον ότι η συζήτηση με τη Ρωσία με τη γλώσσα του εκβιασμού δεν λειτουργεί.
"Δυστυχώς, δεν υπάρχει πρόοδος. Η θέση της Αμερικανικής πλευράς είναι πολύ άκαμπτη, τελεσίγραφο ", παραδέχτηκε ο Ριάμπκοφ. Δήλωσε επίσης ότι ότι οι ΗΠΑ έχουν επιβάλει περίοδο 60 ημερών, κατά τη διάρκεια της οποίας έπρεπε να εκπληρώσουμε το τελεσίγραφο τους, συνεπώς, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και δεν υπολογίζουν σε καμία απόφαση, και όλα αυτά ήταν ένα παιχνίδι που σχεδιάστηκε για να καλύψουν την εσωτερική απόφαση που είχαν πάρει εδώ και πολύ καιρό για την απόσυρση από την συνθήκη.
"Η ευθύνη για τα γεγονότα είναι εξ ολοκλήρου στην Ουάσιγκτον", η οποία έλαβε μια "καταστροφική, σταθερή και εξαιρετικά άκαμπτη" θέση, πρόσθεσε ο υψηλόβαθμος Ρώσος διπλωμάτης, τονίζοντας ότι "είναι αδύνατο να υπάρξει συζήτηση με απόπειρες εκβιασμού κατά της Ρωσίας".
Ο Ρώσος αναπληρωτής επικεφαλής του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών Σεργκέι Ράαμπκοφ για την INF: "η θέση της αμερικανικής πλευράς είναι πολύ άκαμπτη, τελεσίγραφο". Φωτογραφία: Www.globallookpress.com
Έχοντας διαμαρτυρηθεί για το γεγονός ότι οι προσπάθειες της Ρωσίας να εξηγήσει τον εαυτό της στις ΗΠΑ δεν βρίσκουν καμιά "εποικοδομητική απάντηση" (αναφερόμενος σε μια ενημέρωση από το ΥΠΕΞ και το Ρωσικό Υπουργείο Αμύνης για την ρουκέτα 9M 729 που τρομάζει την Ουάσιγκτον), οι Ηνωμένες Πολιτείες αγνοούν εντελώς τις σχετικές ανησυχίες της Ρωσίας , ο Ryabkov δήλωσε ωστόσο: «παρ όλα αυτά θα συνεχίσουμε το έργο, δεν θα τα παρατήσουμε. Είμαστε έτοιμοι να ψάξουμε για λύσεις, αν και τώρα θα είναι πολύ πιο δύσκολο να το κάνουμε».
Η Ημέρα της Μαρμότας
Στις 18 Ιανουαρίου αυτού του έτους ο Ryabkov επεσήμανε επίσης ότι " οι Αμερικανικές αξιώσεις κατά της Ρωσίας είναι αβάσιμες και ότι το τελεσίγραφο των ΗΠΑ δεν είναι αποδεκτό καθώς προσπαθούν να καλύψουν τη δική τους παραβίαση της Συνθήκης και τη γραμμή για την τελική διάλυση της"
Προειδοποίησε επίσης ότι "η καταστροφή από την Ουάσιγκτον σε ένα από τα θεμέλια της παγκόσμιας σταθερότητας είναι γεμάτη με τρομερές συνέπειες για ολόκληρο το διεθνές σύστημα ασφαλείας".
Ωστόσο, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας δεν τα παράτησε και, όπως ανέφερε, δεν σκοπεύει να το πράξει μετά την αποτυχία μιας άλλης απελπισμένης απόπειρας να εξηγήσει τις συνέπειες στους "εταίρους". Και δεν είναι μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Τις προάλλες στο Βερολίνο και η Καγκελάριος της Γερμανίας Angela Μέρκελ-ένα από τα κορυφαία βιολιά στη Δυτική "ορχήστρα"-είπε ότι θεωρεί τη Ρωσία ένοχη για προβλήματα με το INF: "είναι σαφές για εμάς ότι η Ρωσία παραβίασε τη Συνθήκη... Σε γενικές γραμμές, θα έχουμε έξι μήνες για να πείσουμε τη Μόσχα να συνθηκολογήσει στις απαιτήσεις της Ουάσιγκτον, τις οποίες όλα έχουν αποφασιστεί από καιρό και ακόμα θα κάνουν αυτό που αποφάσισαν. Στην πραγματικότητα, αυτό δεν αφορά την Ρωσία (ο Πύραυλος 9M729 είναι απλά μια δικαιολογία) αλλά την Κίνα, που δεν καλύπτεται από τις συμφωνίες ΗΠΑ-Ρωσίας, αλλά έχει αποτελέσει σημαντική απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες τις τελευταίες δεκαετίες.
Το Συμβούλιο της Ευρώπης, ο ΟΑΣΕ, το OPCW και άλλες διεθνείς δομές που κυριαρχούν στη Δύση, συμπεριλαμβανομένου του ΟΗΕ, στον οποίο η Ρωσία, ένας από τους ιδρυτές του Παγκόσμιου Οργανισμού, προτείνεται να αποκλειστεί ή-με τη μορφή μιας ήπιας επιλογής-να στερήσει τη Ρωσία από την δικαίωμα ψήφου, την οποία όπως λένε «καταχράται» στο Συμβούλιο ασφαλείας.
Οι ΗΠΑ ως παράδειγμα
Σε αυτήν την περίπτωση, υπάρχει ένα θεμιτό ερώτημα: Γιατί υπάρχει ανάγκη κάτι να εξηγήσουμε σε κάποιον, αν στη Δύση είναι συνήθως απρόθυμοι να ακούσουν την Μόσχα ή δεν την ακούν προκλητικά; Δεν θα έπρεπε η Ρωσία, με τη σειρά της, να αρχίσει να αγνοεί τη Δύση, εστιάζοντας στην συνειδητοποίηση των εθνικών της συμφερόντων, είτε αρέσει σε κάποιον είτε όχι; Θα πρέπει να λάβουμε ως παράδειγμα τις ίδιες ΗΠΑ.
Δεν τους άρεσε η UNESCO-βγήκαν από αυτή. Αποδείχθηκε ότι ήταν επιβλαβής, για τα συμφέροντα της Αμερικανικής βιομηχανίας η εταιρική σχέση του Ειρηνικού, και ο Πρόεδρος Ντόναλντ Trump αρνήθηκε να συμμετάσχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες. Η Ουάσιγκτον δεν συμπαθούσε τη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα – και δεν υπάρχει καμία Αμερική μεταξύ των συμμετεχόντων. Θεώρησαν οι ΗΠΑ ότι είναι ένα βάρος η ίδια η συνθήκη του INF και δεν θα πάρουν μέρος. Δεν υπάρχουν συμπλέγματα στους Αμερικανούς, δεν θα τους αρέσουν όλοι και θα φτύνουν τους επικριτές τους.
Είναι ανόητο σε αυτήν την κατάσταση της Ρωσίας να παίζει με τους κανόνες που δεν συμμορφώνονται πλέον, αλλά που καθοδηγείται μάλλον από την αδράνεια, ως "μεγάλη διπλωματική δύναμη". "Η απασχόληση των εργαζομένων της στο ΥΠΕΞ σε μια εποχή όπου η διπλωματία έχει γίνει για άλλη μια φορά ζούγκλα δεν αποτελεί πρόβλημα. Αυτή η κατηγορία των επαγγελματιών μπορούν να βρουν μια μεγάλη εφαρμογή, αν μεταφέρουν ένα μεγάλο μέρος του Ρωσικού διπλωματικού προσωπικού από χώρες που δεν σκοπεύουν να λογαριάζουν με τη Ρωσία, σε εκείνες τις χώρες που είναι πρόθυμες να διατηρήσουν με την Μόσχα φιλικές ή φυσιολογικές σχέσεις. Εξάλλου, οι τωρινοί Ρώσοι διπλωμάτες σε αυτές δεν αρκούν, προφανώς, οι Αμερικανοί θα εξακολουθήσουν να είναι πολύ περισσότεροι εκεί.
Γιατί θα πρέπει να εξηγηθεί η Ρωσία με τους αρχηγούς των χωρών, οι οποίες κατά τακτά διαστήματα απειλούν να απενεργοποιήσουν τη Ρωσία από το SWIFT; ή για να γίνει μέλος των δομών του ΟΑΣΕ, αυτοί παρεμβαίνουν στις εκλογές, απαιτώντας να σταματήσει η "κατοχή της Γεωργίας" και να σταματήσει το διπλό παιχνίδι στο Donbass; Γιατί η Ρωσία χρειάζεται έναν PACE που να απαιτεί χρήματα από αυτήν για τις αντι-ρωσικές δραστηριότητές της, περιορίζοντας παράλληλα τις αρμοδιότητές της; Φαίνεται ότι μόνο για τη συνεδρία αυτού του ρόλου τα διακεκριμένα μέλη των δομών της Ρωσικής Δούμας πηγαίνουν εκεί για να παρακολουθήσουν ως παρατηρητές.
Η κάποτε επαγγελματική και μη πολιτική οργάνωση για την απαγόρευση των χημικών όπλων (OPCW) καλύπτει σήμερα το Λονδίνο στην παγκόσμια πρόκληση εναντίον της Ρωσίας στην "υπόθεση Skripal", ντροπιάζοντας τη Συριακή κυβέρνηση με τη χρήση «χημικών όπλων» κατά των ανθρώπων της, βοηθώντας τους τρομοκράτες και τους Δυτικούς προστάτες τους, δημιουργώντας προκείμενα για νέες βομβιστικές επιθέσεις και νέες προκλήσεις. Και θα το πληρώσουμε αυτό;
Η Αλλαγή έρχεται;
Πόσα χρήματα και πόρους, πρωτίστως ανθρώπινο δυναμικό, η Ρωσία θα μπορούσε να εξοικονομήσει αν, ειλικρινά, χωρίς πρόκληση και σκάνδαλο ακολουθώντας το παράδειγμα των Ηνωμένων Πολιτειών, έπαυε να συνεργάζεται με τις διεθνείς δομές που την ενοχλούν. Ή, με εμπιστοσύνη στη δική της δικαιοσύνη, να αντιταχθεί με τις δικές της κυρώσεις στις χώρες που επέβαλαν κυρώσεις εναντίον της . Αν ξεκίνησει ανοιχτά να κάνει ότι της κάνουν (και όχι με μια «στενή ομάδα περιορισμένων ανθρώπων») θα επωφελούνταν, για παράδειγμα, της πώλησης των δικών της ενεργειακών πόρων κερδίζοντας ρούβλια, αγοράζοντας τα προϊόντα της στην περίπτωση αυτή.
Μετά από όλα, είναι τόσο φυσικό να συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο με εκείνους που τακτικά και σε κάθε περίπτωση σκουπίζουν τα πόδια τους στην Ρωσία. Τουλάχιστον για να ζωντανέψει. Η Ρωσία και οι Ρώσοι θα γίνουν αληθινά σεβαστοί σ 'αυτόν τον κόσμο μόνο όταν αρχίσουν να σέβονται τον εαυτό τους, να απαλλαγούν από τα συμπλέγματα κατωτερότητας και την επιθυμία όλων να τους αρέσουν, να τους κάνουν "αγαπημένους". Ω, πώς στη Ρωσία αγαπούν την Ιαπωνία, και σε αυτή τη χώρα από χρόνο σε χρόνο οι Ρώσοι, σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, αναγνωρίζονται ως το πιο κακό έθνος του κόσμου. Πολλοί άνθρωποι από εμάς αγαπάμε τους Αμερικανούς, με την ίδια αμοιβαιότητα. Τι βλακεία. Είναι ώρα να ωριμάσουμε.
Γιατί είναι απαραίτητο;
Τα προβλήματα των κορυφαίων δυτικών χωρών είναι κατανοητά: ο κόσμος γίνεται πραγματικά πολυπολικός, ολόκληρες περιοχές του πλανήτη αναδύονται από τον δυτικό έλεγχο, μετατρεπόμενες σε βιομηχανικούς και επιστημονικούς ηγέτες. Σε λίγο , αυτές οι διαδικασίες θα γίνουν αμετάκλητες. Για να τους επιβραδύνει ή ακόμα και να τους αντιστρέψει, η Δύση χρειάζεται τους πόρους της Ρωσίας, μια υπάκουη Μόσχα. Αυτό που έχει εδώ δεν είναι αρκετό. Ως εκ τούτου, παρά τις εσωτερικές αντιφάσεις, οι δυτικές χώρες θα ενεργούν πάντα ως ένα ενιαίο μπλοκ κατά της Ρωσίας, οι παραδόσεις της οποίας θεωρούνται επικίνδυνες, και ο πολιτισμός της-αλλοδαπός. Δεν θέλουν να "βοηθήσουν" τη Ρωσία, αυτό που φωνάζουν σε κάθε βήμα, θέλουν να την υποτάξουν , και ακόμα καλύτερα-να την χωρίσουν. Οικονομικά, ιδεολογικά, πολιτιστικά, πολιτικά.
Οι προαναφερθείσες διεθνείς οργανώσεις είναι επίσης σαφείς. Ο ΟΗΕ και το OPCW ήταν εδώ και καιρό σχετικά ουδέτεροι και ειχαν διαδραματίσει θετικό ρόλο στις παγκόσμιες υποθέσεις, διότι η ΕΣΣΔ και οι Ηνωμένες Πολιτείες με τους συμμάχους τους για αρκετές δεκαετίες είχαν ισορροπηθεί περίπου μεταξύ τους. Ωστόσο, όταν η Σοβιετική Ένωση αυτοδιαλύθηκε και γεννήθηκε ένας μονοπολικός κόσμος, τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν μανιωδώς να σώσουν τώρα, οι διεθνείς οργανισμοί άρχισαν να εργάζονται για τους ισχυρούς, εναντίον της Ρωσίας-για να βοηθήσουν τη Δύση.
Ως εκ τούτου, δεν θα υπάρξει μεγάλη τραγωδία εάν η Ρωσία δεν βγει μόνο από τον PACE και τον ΟΑΣΕ, όπου δεν θα πρέπει να είναι καθόλου Ευρασιατική χώρα, αλλά και από το OPCW, το οποίο έχει δώσει το δικαίωμα να τιμωρεί τις ανεπιθύμητες χώρες για δυτικές χημικές ουσίες, ακόμη και από τον OHE. Ποιο είναι το θέμα ότι η Μόσχα έχει το δικαίωμα να ασκήσει βέτο ως μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας; Αυτό εμπόδισε τη Δυτική επιθετικότητα κατά της Λιβύης, του Ιράκ, ή τον βομβαρδισμό της Συρίας; Η Ρωσία πληρώνει πάρα πολλά χρήματα για την ένταξή της σε αυτά τα υποβαθμισμένα κλαμπ συζήτησης
Οι πιο αποτελεσματικές επενδύσεις είναι πάντα εκείνες που γίνονται στην ίδια τη χώρα και τον λαό της. Υπάρχει κάτι στη Ρωσία όχι μόνο για να μην εξαρτάται κανείς από κανέναν και για να είναι μια απολύτως κυρίαρχη, αυτοδύναμη χώρα, αλλά και για να δημιουργήσει ένα από τα παγκόσμια μπλοκ γύρω της - το Ευρασιατικό. Χρειάζεται να αποφευχθεί η αποσύνδεση από την οικονομική προσέλκυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Κίνας, ώστε να αντισταθεί καλύτερα στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Λαμβάνοντας υπόψη τις προσπάθειες των τελευταίων να φέρουν τον κόσμο υπό τον έλεγχό τους, η εμφάνιση τέτοιων συνασπισμών βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη στο εγγύς μέλλον. Χωρίς απομόνωση, απλά ρεαλισμός
