 |
| © REUTERS/Kevin Lamarque Φωτογραφία αρχείου |
Η
απόφαση του Αμερικανού Προέδρου Donald
Trump να αποσύρει τα Αμερικανικά
στρατεύματα από την Συρία αποκάλυψε
μια μακροχρόνια σύγκρουση μέσα στην
προεδρική διοίκηση και σε ολόκληρο το σύστημα της κυβέρνησης των Ηνωμένων
Πολιτειών. Σε αυτό το σημείο δεν είναι
πολύ σαφές ποιος διαχειρίζεται πραγματικά
τις Ηνωμένες Πολιτείες: Το σκάνδαλο, που έδωσε στο ευρύ κοινό το πρόσθετο καθεστώς και τις πρόσθετες ικανότητες του Μπόλτον, εμφανίστηκε στο πλαίσιο της σύλληψης της κόρης του προϊσταμένου της κινεζικής επιχείρησης Huawei. Με την απροσεξία (ή ενδεχομένως την επείδειξη ) που καταδεικνύει ότι ο ίδιος ο Μπόλτον γνώριζε εκ των προτέρων γι 'αυτή την επιθετική δράση κατά της Κίνας και ενημέρωσε για την επικείμενη σύλληψη πριν από την έναρξη των βασικών προσωπικών συνομιλιών μεταξύ του Προέδρου Trump και του Προέδρου Ξι.
Το πρόβλημα είναι ότι ο ίδιος ο Donald Trump δεν ήξερε- γι ' αυτό-και αυτό σημαίνει ότι δεν διαπραγματεύτηκε μόνο με τον ΞΙ στα "τυφλά", αλλά και δεν έδωσε το πράσινο φώς στο γεγονός έτσι ώστε πριν από την σημαντική συνάντηση να συμβεί ένα τόσο σοβαρό και ταπεινωτικό για την Κίνα διπλωματικό επεισόδιο. Σε αυτό το πλαίσιο, η κατάσταση άρχισε να αποκτά τα χαρακτηριστικά του προφανούς σαμποτάζ. Μόνο η σκόπιμη δολιοφθορά των διπλωματικών προσπαθειών του Trump θα μπορούσε να εξηγήσει τέτοια συμπεριφορά σε εκείνου που στη διοίκησή του φαίνεται να είναι υπεύθυνος για την εθνική ασφάλεια και θα πρέπει να είναι ο πιο ενημερωμένος και έμπιστος υποστηρικτής του Προέδρου. Ο επικεφαλής των Ηνωμένων Πολιτειών είναι γνωστός για την εκρηκτική ιδιοσυγκρασία του και για κάποια σκάνδαλα απέρριψε υψηλόβαθμα μέλη της διοίκησής του για πολύ πιο ασήμαντα παραπτώματα , αλλά με το Μπόλτον τίποτα δεν συνέβη. Αυτό μας κάνει να πιστεύουμε ότι η υποδεέστερη κατάστασή του δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια τυπική διαδικασία.
Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ έχει δηλώσει πολλές φορές ότι το κύριο πρόβλημά του και ο σημαντικότερος πολιτικός αντίπαλος είναι το λεγόμενο βαθύ κράτος, μια άτυπη ομάδα μη αιρετών πολιτικών, γραφειοκρατών και δυνάμεων ασφαλείας, οι οποίοι de facto κυβερνούν τις Ηνωμένες Πολιτείες, ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο επίσημος Πρόεδρος της χώρας. Κρίνοντας από την αδιαλλαξία του Μπόλτον, φαίνεται ότι ο Trump δεν ήταν ποτέ σε θέση να καθαρίσει τους εκπροσώπους αυτής της «βαθιάς κατάστασης», ακόμη και μέσα από τη δική του διοίκηση, παρά το γεγονός ότι προφανώς εξακολουθεί να προσπαθεί να ασκήσει μια περισσότερο ή λιγότερο ανεξάρτητη πολιτική.
Πώς
να μην θυμηθούμε την ιστορία του Προέδρου
Πούτιν σχετικά με το πώς λειτουργεί το Αμερικανικό σύστημα εξουσίας: "έχω
ήδη μιλήσει με έναν Πρόεδρο των Ηνωμένων
Πολιτειών, και με έναν άλλο και με έναν
τρίτο- Οι Πρόεδροι έρχονται και φεύγουν
αλλά η πολιτική δεν αλλάζει. Επειδή η
δύναμη της γραφειοκρατείας είναι πολύ
δυνατή
Επιλέγεται
κάποιος, έρχεται με κάποιες ιδέες, οι
άνθρωποι έρχονται σε αυτόν με θέματα,
καλά ντυμένοι και κουστουμαρισμένοι,
όπως εγώ, με κοστούμια, αλλά όχι με μια
κόκκινη γραβάτα, αλλά με μαύρη ή σκούρα
μπλε, και αρχίζουν να του εξηγούν πώς
να το κάνει-και όλα με τη μία αλλάζουν.
Αυτό επαναλαμβάνεται από τη μια διοίκηση
στην άλλη. Κάτι για να αλλάξει είναι
αρκετά περίπλοκο πράγμα, το λέω χωρίς
καμία ειρωνεία. Αυτό δεν είναι επειδή
κάποιος δεν θέλει, αλλά επειδή είναι
δύσκολο. "
Η φωτεινή απόδειξη της επιθυμίας του Donald Trump να αλλάξει κάτι ήταν η απροσδόκητη απόφασή του να αποσύρει στρατεύματα από τη Συρία. Σύμφωνα με τις «ενημερωμένες πηγές» των έγκυρων Aμερικανικών μέσων, ενημέρωσης, αντιμετωπίστηκε με την ανοικτή αντίσταση των υψηλότερων τάξεων του Πενταγώνου και των ανώτερων αξιωματούχων του Υπουργείου Εξωτερικών. Αυτοί είναι οι εκπρόσωποι αυτού του πολύ "βαθέως κράτους". Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό δεδομένου του γεγονότος ότι το «βαθύ κράτος» έχει ήδη κατάφερε να να ακυρώσει μια απόφαση του Trump σχετικά με την απόσυρση των στρατευμάτων από τη Συρία τον Απρίλιο του 2018.
Πριν από μία εβδομάδα, αμέσως μετά την ανακοίνωση της απόσυρσης, ο Μπόλτον πήγε επειγόντως να διαπραγματευτεί με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Benjamin Νετανιάχου και στη συνέχεια, πράγματι, δήλωσε ότι η άμεση απόσυρση των στρατευμάτων δεν θα γίνει , κάτι που σοκάρισε ακόμη και έμπειρους δημοσιογράφους οι οποίοι προφανώς δεν περίμεναν μια τέτοια άμεση αντίφαση μεταξύ των αποφάσεων του Προέδρου και τις δηλώσεις του υφιστάμενου του Ο τελευταίος μίλησε σαν να ήταν αυτός που κυβερνά τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μέσα σε λίγες ημέρες η κατάσταση ήταν ισορροπημένη μεταξύ φάρσας και κωμωδίας: όλοι οι συμμετέχοντες στην ενδο-Αμερικανική πολιτική σύγκρουση έκαναν αντιφατικές δηλώσεις και έτσι δημιούργησαν την εμφάνιση ότι όλα είναι σε τάξη, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος έχει σαφώς συνειδητοποιήσει ότι μια σαφής διπλή δύναμη είχε καθιερωθεί στην Ουάσιγκτον, και υπάρχει τώρα ένας αγώνας για τον έλεγχο των Αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων. Και τότε, μετά από όλα, ο Donald Trump ήταν σε θέση να κερδίσει μια τακτική νίκη- όπου η απόσυρση του εξοπλισμού από τη Συρία φαίνεται να έχει αρχίσει. Τουλάχιστον, αυτό αναφέρεται από διάφορα έγκριτα Αμερικανικά μέσα, όπως το περιοδικό Γουώλ Στρητ και το Newsweek, και το σημαντικότερο είναι το πληροφοριακό στοιχείο της αντιπαράθεσης μεταξύ των υπό όρους γερακιών του Μπόλτον και των απομονωτιστών του Trump. Αναφερόμενη στην αρχή της απόσυρσης της τεχνολογίας, το, Newsweek τονίζει ότι αυτό έγινε παρά τη θέση του Μπόλτον και το υλικό της The Wall Street Journal δίνει ιδιαίτερη προσοχή στην αναφορά ορισμένων, χωρίς να αναφέρει ονόματα Αμερικανών υψηλόβαθμων αξιωματούχων στρατιωτικών , οι οποίοι έκριναν απαραίτητο να ενημερώσουν τους δημοσιογράφους και το ευρύ Αμερικανικό ακροατήριο: "Τα σχέδια δεν έχουν αλλάξει, δεν υπακούουμε στον Μπόλτον". Σε κάθε περίπτωση, μέρος του στρατού, προφανώς, στηρίζει ακριβώς τη θέση του Donald Trump και τον υπακούει , και όχι στο "βαθύ κράτος".
Η φωτεινή απόδειξη της επιθυμίας του Donald Trump να αλλάξει κάτι ήταν η απροσδόκητη απόφασή του να αποσύρει στρατεύματα από τη Συρία. Σύμφωνα με τις «ενημερωμένες πηγές» των έγκυρων Aμερικανικών μέσων, ενημέρωσης, αντιμετωπίστηκε με την ανοικτή αντίσταση των υψηλότερων τάξεων του Πενταγώνου και των ανώτερων αξιωματούχων του Υπουργείου Εξωτερικών. Αυτοί είναι οι εκπρόσωποι αυτού του πολύ "βαθέως κράτους". Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό δεδομένου του γεγονότος ότι το «βαθύ κράτος» έχει ήδη κατάφερε να να ακυρώσει μια απόφαση του Trump σχετικά με την απόσυρση των στρατευμάτων από τη Συρία τον Απρίλιο του 2018.
Πριν από μία εβδομάδα, αμέσως μετά την ανακοίνωση της απόσυρσης, ο Μπόλτον πήγε επειγόντως να διαπραγματευτεί με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Benjamin Νετανιάχου και στη συνέχεια, πράγματι, δήλωσε ότι η άμεση απόσυρση των στρατευμάτων δεν θα γίνει , κάτι που σοκάρισε ακόμη και έμπειρους δημοσιογράφους οι οποίοι προφανώς δεν περίμεναν μια τέτοια άμεση αντίφαση μεταξύ των αποφάσεων του Προέδρου και τις δηλώσεις του υφιστάμενου του Ο τελευταίος μίλησε σαν να ήταν αυτός που κυβερνά τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μέσα σε λίγες ημέρες η κατάσταση ήταν ισορροπημένη μεταξύ φάρσας και κωμωδίας: όλοι οι συμμετέχοντες στην ενδο-Αμερικανική πολιτική σύγκρουση έκαναν αντιφατικές δηλώσεις και έτσι δημιούργησαν την εμφάνιση ότι όλα είναι σε τάξη, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος έχει σαφώς συνειδητοποιήσει ότι μια σαφής διπλή δύναμη είχε καθιερωθεί στην Ουάσιγκτον, και υπάρχει τώρα ένας αγώνας για τον έλεγχο των Αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων. Και τότε, μετά από όλα, ο Donald Trump ήταν σε θέση να κερδίσει μια τακτική νίκη- όπου η απόσυρση του εξοπλισμού από τη Συρία φαίνεται να έχει αρχίσει. Τουλάχιστον, αυτό αναφέρεται από διάφορα έγκριτα Αμερικανικά μέσα, όπως το περιοδικό Γουώλ Στρητ και το Newsweek, και το σημαντικότερο είναι το πληροφοριακό στοιχείο της αντιπαράθεσης μεταξύ των υπό όρους γερακιών του Μπόλτον και των απομονωτιστών του Trump. Αναφερόμενη στην αρχή της απόσυρσης της τεχνολογίας, το, Newsweek τονίζει ότι αυτό έγινε παρά τη θέση του Μπόλτον και το υλικό της The Wall Street Journal δίνει ιδιαίτερη προσοχή στην αναφορά ορισμένων, χωρίς να αναφέρει ονόματα Αμερικανών υψηλόβαθμων αξιωματούχων στρατιωτικών , οι οποίοι έκριναν απαραίτητο να ενημερώσουν τους δημοσιογράφους και το ευρύ Αμερικανικό ακροατήριο: "Τα σχέδια δεν έχουν αλλάξει, δεν υπακούουμε στον Μπόλτον". Σε κάθε περίπτωση, μέρος του στρατού, προφανώς, στηρίζει ακριβώς τη θέση του Donald Trump και τον υπακούει , και όχι στο "βαθύ κράτος".
Αλλά είναι δυνατόν για τον Trump να ασκήσει τις προεδρικές εξουσίες του; Σε κάθε περίπτωση, η διπλή δύναμη και η προφανής εσωτερική σύγκρουση είναι απίθανο να επιλυθεί ειρηνικά. Οι αντιφάσεις μεταξύ των μερών της σύγκρουσης είναι θεμελιώδες και δύσκολο να ξεπεραστούν. Ο υπόλοιπος κόσμος θα ωφεληθεί μόνο από αυτή την αντιπαράθεση: όσο περισσότερο η Αμερική αποδυναμώνεται από αυτή την κατάσταση, τόσο πιο εύκολο θα είναι να διαπραγματευτεί ή να "εμποδίσει " αυτούς που κερδίζουν τον πόλεμο κατά της Ουάσινγκτον.
Ο Trump πιέζεται και ο Bolton καμωνεται
