 |
| © RIA Novosti / Vladimir Trefilov |
Το νέο έτος είναι μια καλή στιγμή για έντονες συζητήσεις εντός της κάθετης εξουσίας, ειδικά όταν αυτές οι συζητήσεις δεν είναι μόνο για τη συζήτηση των αποτελεσμάτων του παρελθόντος έτους αλλά υποστηρίζουν για το πώς θα επιτευχθούν καλύτερα αποτελέσματα στο μέλλον.
Στις 2 Ιανουαρίου, ο επικεφαλής του λογιστικού Επιμελητηρίου της Ρωσίας Αλεξέι Kudrin δημοσίευσε τα αποτελέσματα των υπολογισμών των βασικών παραμέτρων της Ρωσικής οικονομίας για το 2018, έχοντας καταγράψει σοβαρές διαφορές μεταξύ των προβλέψεων που πραγματοποιήθηκαν το 2017 και 2018, και τα αποτελέσματα του έτους 2018 : " Το SP [Επιμελητήριο λογαριασμών] δίνει μια προκαταρκτική εκτίμηση στο τέλος του έτους: ο πληθωρισμός είναι υψηλότερος από την πρόβλεψη, η αύξηση του ΑΕΠ είναι χαμηλότερη, τα πραγματικά ποσοστά των πολιτών, αν και αυξήθηκαν, αυτά είναι , σε δέκατα του ποσοστού. Η κυβέρνηση πρέπει να ξεκινήσει με μια κακή αρχή, έγραψε ο "Kudrin στον λογαριασμό του Twitter του, που συνοδεύει την αξιολόγησή του με πολλά γραφήματα.
Ένας εξωτερικός παρατηρητής μπορεί να έχει ορισμένες ερωτήσεις εξαιτίας τέτοιων σημαντικών αποκλίσεων, καθώς και μια φυσική επιθυμία να ανακαλύψει ποιος έχει δίκιο στην αξιολόγηση, πόσο η κυβέρνηση έχει κάνει ένα λάθος (ή αν είναι λάθος;) στις προβλέψεις της και τι κάνουμε. Θα πρέπει (να δούμε ποιον να πιστέψουμε) εάν οι διαφορετικές κυβερνητικές υπηρεσίες δημοσιεύουν διαφορετικά στοιχεία σχετικά με την κατάσταση της ρωσικής οικονομίας;
Το πρόβλημα είναι ότι, στις πρακτικές εκδηλώσεις της, η μακροοικονομική δεν είναι ακριβώς μια ακριβής επιστήμη, με την έννοια ότι οι διαφορές στα δεδομένα προέλευσης και οι μεθοδολογίες της επεξεργασίας τους σχεδόν πάντα οδηγούν στο γεγονός ότι ακόμη και οι πιο βασικές οικονομικές εκτιμήσεις διαφέρουν από τμήμα σε τμήμα , από οικονομολόγους σε οικονομολόγους και ακόμη και από διεθνή οικονομικό οργανισμό σε διεθνή οικονομικό οργανισμό. Το γεγονός αυτό είναι εύκολο να αποδειχθεί, εντελώς ξεκομμένο από ενδο-ρωσικές διαφορές.
Φαίνεται ότι μπορεί να είναι ευκολότερο από τον υπολογισμό του ποσού των τελικών αγαθών και υπηρεσιών που παράγονται σε μια συγκεκριμένη χώρα σε ένα έτος; Αλλά αυτή η απλότητα είναι απατηλή, η οποία φαίνεται εύκολα από τη διαφορά μεταξύ των αξιολογήσεων των δύο διακεκριμένων διεθνών οργανισμών -το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Παγκόσμια Τράπεζα. Σύμφωνα με το ΔΝΤ, για παράδειγμα, το ονομαστικό ΑΕΠ της Κίνας για 2017 ανήλθε σε 12.014.000.000.000 δολάρια ΗΠΑ, και για την Παγκόσμια Τράπεζα- ήταν 12.238.000.000.000 δολάρια, και αυτή η διαφορά των 224.000.000.000 δολαρίων είναι αρκετά φυσιολογική. Στην περίπτωση πιο σύνθετων μελετών, όπως ο ορισμός του εθνικού ΑΕγχΠ για την ισοτιμία αγοραστικής δύναμης (δηλ., με την προσαρμογή για τη διαφορά των τιμών σε διαφορετικές χώρες), όλα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα. Για παράδειγμα, το ίδιο ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα παρέχουν τις ακόλουθες εκτιμήσεις του ΑΕΠ για την ισοτιμία αγοραστικής δύναμης της Ρωσίας για το 2017: για το ΔΝΤ είναι 4.016.000.000.000 δολάρια ΗΠΑ, και για την Παγκόσμια Τράπεζα είναι 3.817.000.000.000 δολάρια, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει μια διαφορά που ισοδυναμεί με περίπου Πέντε (!) τοις εκατό του ακαθάριστου προϊόντος της ρωσικής οικονομίας. Έτσι, η πιθανή απάντηση στο ερώτημα "Ποιος κάνει λάθος;" είναι ότι κανείς δεν κάνει λάθος, απλά όλοι δρουν ως μέρος των αντιλήψεων τους για τις σωστές μεθόδους εργασίας, και αυτό ισχύει εξίσου για το ρωσικό κράτος Δομές, καθώς και σε οποιαδήποτε, συμπεριλαμβανομένων των πιο αξιοσέβαστων, ερευνητικών ινστιτούτων και χρηματοπιστωτικών οργανισμών.
Για να κατανοήσουμε το πλήρες πλαίσιο μιας συγκεκριμένης εσωτερικής Ρωσικής συζήτησης, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι η συζήτηση στατιστικών στοιχείων και εκτιμήσεων δεν διεξάγεται σε κενό, αλλά στο πλαίσιο μιας ευρύτερης συζήτησης για τον τρόπο με τον οποίο η Ρωσική οικονομία να είναι πιο σωστή και αποτελεσματική. Λίγο πριν από τη δημοσίευση των στατιστικών αξιολογήσεων του, ο κ. Kudrin παρουσίασε μια θέση σχετικά με αυτό το ζήτημα στον λογαριασμό του στο Twitter: "Σε μια συνέντευξη Τύπου, ο πρόεδρος ζήτησε από την κυβέρνηση να προσφέρει σημαντική πρόοδο μετά από μια δεκαετία χαμηλών ρυθμών ανάπτυξης. Αυτό θα πρέπει να συμβάλλει στα εθνικά σχέδια. Τώρα βρίσκονται στο στάδιο του πρόσθετου σχηματισμού. Θα παρακολουθήσουμε προσεκτικά την κατάσταση. Φυσικά, τα εθνικά σχέδια δεν καλύπτουν όλες τις συνθήκες ανάπτυξης. Θα απαιτηθεί μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης, πραγματική προστασία των ιδιοκτητών, βελτίωση της θέσης της Ρωσίας στις παγκόσμιες αγορές. Χρειαζόμαστε περισσότερη βούληση για σοβαρές αλλαγές. "
Αυτές οι δηλώσεις, και πάλι, πρέπει να εξεταστούν στο ευρύτερο πλαίσιο των συζητήσεων για ένα ολόκληρο φάσμα θεμάτων που σχετίζονται με το μέλλον της Ρωσίας. Για παράδειγμα, ο ίδιος ο κ. Kudrin, ο οποίος μίλησε τον Οκτώβριο στο διοικητικό συμβούλιο της Ρωσικής Ένωσης Βιομηχάνων και Επιχειρηματιών (RSPP), περιέγραψε το αρχικό του όραμα για τους στόχους και τους στόχους της Ρωσικής εξωτερικής πολιτικής: «Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε σαφώς ότι αν οι κυρώσεις αυξηθούν τότε οι στόχοι του προέδρου, πρακτικά είναι ανέφικτοι από πολλές απόψεις, συμπεριλαμβανομένης της τεχνολογικής και κοινωνικής ανάπτυξης, αναφέρει το Interfax τα λόγια του Kudrin. "Ως εκ τούτου, σήμερα, η εξωτερική πολιτική της Ρωσίας πρέπει να υποτάσσεται στη μείωση της έντασης των σχέσεών μας με άλλες χώρες και, τουλάχιστον, στη διατήρηση ή τη μείωση του καθεστώτος κυρώσεων και όχι στην οικοδόμηση τους. Σήμερα θα μετρά την αποτελεσματικότητα της εξωτερικής μας πολιτικής σε αυτόν τον δείκτη. "
Σε αυτό το πλαίσιο, μπορεί να υπάρχουν ορισμένες (ίσως αβάσιμες αλλά κατανοητές) υποθέσεις σχετικά με το τι "σοβαρή αλλαγή" στο όνομα της βελτίωσης των οικονομικών επιδόσεων ωθείται από το σύστημα δημόσιας διοίκησης και της κοινωνίας στο σύνολό της.
Και πάλι, για να κατανοήσουμε το πλαίσιο, αξίζει να θυμηθούμε τη θέση των δυτικών μας εταίρων σχετικά με το θέμα της πολιτικής κυρώσεων έναντι της Ρωσίας. Σε μια δήλωση σχετικά με το άνοιγμα της Γέφυρας της Κριμαίας, το Αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών τόνισε: «Οι κυρώσεις που σχετίζονται με το ζήτημα της Κριμαίας θα παραμείνουν σε ισχύ μέχρι να επιστρέψει η Ρωσία τον έλεγχο της χερσονήσου στην Ουκρανία». Παρόμοιες διατριβές από την Αμερικανική διπλωματία εκφράστηκαν κυριολεκτικά σε ολόκληρο το φάσμα των κυρώσεων που ασκούν πίεση στη Ρωσία.
Όσον αφορά το ζήτημα της ανάπτυξης της Ρωσικής οικονομίας ακόμη και στις συνθήκες πίεσης των κυρώσεων, οι πιο ρεαλιστικές και ακριβείς εκτιμήσεις παρουσιάζονται προσωπικά από τον Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος στις ομιλίες του υπογράμμισε πολλές πτυχές που θα έχουν αποφασιστικές επιπτώσεις στην οικονομική κατάσταση του έτους 2019 και των επόμενων ετών. Μιλώντας για τα εθνικά έργα τον Οκτώβριο του 2018, ο Πρόεδρος της Ρωσίας επεσήμανε πρωτοφανή κλίμακα τους: "μέσα σε έξι χρόνια, περίπου 28.000.000.000.000 ρούβλια θα αποσταλούν σε εθνικά έργα από όλες τις πηγές. Αυτό είναι μόνο μια αστρονομική φιγούρα για μας σήμερα. Αλλά εργαστήκαμε εδώ και πολύ καιρό για να εδραιώσουμε αυτούς τους πόρους. Οι Πόροι του κράτους, των περιφερειών και των επιχειρήσεων-θα πρέπει να εργάζονται στο εσωτερικό για την ανάπτυξή του, να γίνει ένα ερέθισμα για την εγχώρια οικονομία, τη βιομηχανία, την επιστήμη και την εκπαίδευση. "
Το αποτέλεσμα ενός τέτοιου μαζικού επενδυτικού προγράμματος έξι ετών δεν μπορεί να εκδηλωθεί πλήρως κατά το πρώτο έτος, αλλά σίγουρα θα εκδηλωθεί στη ρωσική οικονομία και στα εισοδήματα πληθυσμού μεσοπρόθεσμα.
Και στο θέμα των δυνατοτήτων βελτίωσης των εξωτερικών, συμπεριλαμβανομένων των κυρώσεων, και πάλι είναι προτιμότερο να εστιάσουμε σε μια πολύ ρεαλιστική και συνετή επιθυμία του Ρώσου Προέδρου: "δεν είχαμε ποτέ βοηθούς και δεν θα το κάνουμε. Και γι ' αυτό είναι σημαντικό για εμάς να είμαστε μια συνεκτική, ενωμένη, ισχυρή ομάδα. Και αφήστε τη φιλία και τις καλές ελπίδες που ενώνουν όλους τώρα να μας συνοδεύουν στο μέλλον, πρέπει να βοηθήσουμε στην εργασία για να επιτύχουμε τους κοινούς στόχους”.
Ivan Danilov. RIA Novosti
https://news-front.info
