 |
| © AFP 2018 / Alexey Kravtsov |
Το θέμα της Αζοφικής Θάλασσας και του στενού του Κερτς , συνεχίζει να παραμένει μεγάλης σημασίας για το Κίεβο, και τα νέα έξυπνα σχέδια που αναπτύσσονται εκεί για να νικήσουν τη Ρωσία.
Κατά πρώτον, ο Υπουργός εθνικής ασφάλειας και άμυνας του Συμβουλίου της Ουκρανίας, Αλεξάντρ Turchynov, μοιράστηκε μια νέα παλιά ιδέα και ανακοίνωσε την πρόθεσή του να στείλει πολεμικά πλοία πάλι στην πορεία προς το πέρασμα του στενού του Κερτς-ή μάλλον, στην προσπάθεια να περάσουν μέσω του στενού του Κερτς.
Φυσικά, υπάρχουν δύο ερωτήσεις.
Πρώτον, το Ουκρανικό ναυτικό έχει ακόμα κάτι να στείλει; Δεδομένου ότι το Κίεβο έχει στείλει ρυμουλκά και άλλα σκάφη σε πρόσφατες περιπέτειες που αγωνίζονται ήδη για να παραμείνουν στη ζωή λόγω της ηλικίας και της πλευστότητας τους, το ερώτημα είναι αρκετά ουσιαστικό.
Και δεύτερον, λαμβάνοντας υπόψη τις δύο προηγούμενες περιπτώσεις (η πρώτη που έληξε με την ασφαλή διάβαση μέσω των στενών λόγω της πλήρους τήρησης της διαδικασίας από τα Ουκρανικά πληρώματα, και την δεύτερη, η οποία έληξε με αυτό, που τα Ουκρανικά σκάφη έμειναν αγκυροβολημένα στο Ρωσικό κέντρο κράτησης) υπάρχει η ακούσια υποψία ότι οι ουκρανικές αρχές υποφέρουν από κάποια μορφή και έχουν την τάση να παίζουν παιχνίδια ρόλων στο πλαίσιο της εκδήλωσης. Ωστόσο, τα απομεινάρια της κοινής λογικής δεν έχουν χαθεί πλήρως, έτσι η αποτυχημένη ιδέα συμπληρώνεται αρκετές φορές από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο που οι δημιουργοί του λένε ότι θα πρέπει να αυξήσουν τις πιθανότητες επιτυχίας. Πρόκειται για τους διεθνείς αντιπροσώπους, ιδίως τον ΟΑΣΕ και άλλους διεθνείς οργανισμούς. Ας είναι παρόντες δίπλα Ουκρανικά πλοία την ώρα που θα πλέουν μέσα από τα στενά…
Ξαφνικά, το Κίεβο έλαβε υποστήριξη για αυτή την ιδέα από τις καλύτερες δυνάμεις-από την Ουάσινγκτον.
Η Γερουσία των ΗΠΑ έχει ετοιμάσει ένα ψήφισμα "για την εφαρμογή μιας μεγάλης κλίμακας πολυεθνικής επιχείρησης για τη διασφάλιση της ελεύθερης ναυσιπλοΐας στη Μαύρη θάλασσα το συντομότερο δυνατό, προς υποστήριξη των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων, μαι διμερής συμφωνία για ασφαλή διάβαση μέσω του στενού του Κερτς και της Αζοφικής θάλασσας, καθώς επίσης και της απόρριψης των υπερβολικών αξιώσεων της κυριαρχίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας.»
Το ψήφισμα υπεγράφη από δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους αξιωματούχους των Κομμάτων, συνολικά 41 από 100 μέλη της Γερουσίας. Τούτου λεχθέντος, λίγο λιγότερο από το ήμισυ των αμερικανικών Γερουσιαστών ψήφισαν για αυτό το αξιοσημείωτο έγγραφο.
Το ενδιαφέρον στο ψήφισμα δεν είναι μόνο η διατύπωση για "υπερβολικές αξιώσεις της κυριαρχίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας," το οποίο αξίζει την τυπωθεί και πλαισιωθεί στον τοίχο των γραφείων των Ρώσων ηγετών ως η υψηλότερη αναγνώριση των επιτευγμάτων και των πλεονεκτημάτων τους.
Το κύριο ζήτημα βρίσκεται στο επίκεντρο της ιδέας που προέβαλαν οι Γερουσιαστές μιας "μεγάλης πολυεθνικής επιχείρησης για την εξασφάλιση της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας".
Δεν είναι δύσκολο να μαντέψει κάποιος από ποια ιστορία γράφτηκε αυτή η ιδέα. Μιλάμε για τα διαβόητα γεγονότα πριν από οκτώ χρόνια γύρω από τον λεγόμενο "στόλο της ελευθερίας".
Στη συνέχεια, τον Μάιο του 2010, ένας στόλος έξι τουρκικών ανθρωπιστικών σκαφών επιχείρησε να σπάσει τον Ισραηλινό αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας. Η νηοπομπή σταμάτησε και κρατήθηκε από τον Ισραηλινό στρατό καθώς προσπαθούσε να διεισδύσει στην κλειστή στρατιωτική ζώνη.
Οι επιβάτες σε ένα από τα πλοία αντιστάθηκαν, σκοτώνοντας εννέα από αυτούς και τραυματίζοντας άλλους 30. Περισσότεροι από δώδεκα Ισραηλινοί στρατιώτες τραυματίστηκαν επίσης. Τα υπόλοιπα πλοία δεν αντιστάθηκαν και αιχμαλωτίστηκαν χωρίς απώλειες.
Αυτή η ιστορία οδήγησε σε ένα τεράστιο σκάνδαλο στον κόσμο εκείνη την εποχή και στην επιδείνωση της κατάστασης στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Οι ενέργειες του Ισραήλ οδήγησαν σε μια εξαιρετικά ισχυρή αρνητική αντίδραση σε όλο τον κόσμο. Ως αποτέλεσμα, ο Benjamin Νετανιάχου ζήτησε συγγνώμη από τον Ρετζέπ Ερντογάν αρκετά χρόνια αργότερα, και το Ισραήλ συμφώνησε να καταβάλει αποζημίωση, η οποία εξακολουθεί να επικρίνεται σε μεγάλο βαθμό στο εσωτερικό της χώρας.
Καταρχήν, η ιδέα της αναπαραγωγής του σεναρίου με τον στόλο της ελευθερίας και η πραγματοποίηση άλλης αιματηρής θυσίας στο βωμό της καταπολέμησης του Κρεμλίνου φαίνεται αρκετά καλή. Ωστόσο, υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα: δεν είναι 2010, και το στενό του Κερτς δεν είναι η Μεσόγειος. Λοιπόν, ο κύριος παράγοντας που καταδικάζει κάθε επιχείρηση στην αποτυχία είναι ο παράγοντας που ονομάζεται"Ουκρανία".
Θεωρητικά, μπορεί να θεωρηθεί ότι το Κίεβο θα εξοπλίσει ένα ή περισσότερα πολεμικά πλοία. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι ένας ορισμένος αριθμός Ουκρανών στρατιωτών και ξένων θα βρεθεί πρόθυμος να θυσιάσει τη ζωή του για την επανεκλογή του Πέτρο Poroshenko ως Προέδρου της Ουκρανίας. Ωστόσο, είναι απίθανο να είναι εκπρόσωποι του ΟΑΣΕ. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι θα καταρτισθεί ένα σχέδιο δράσης για το πέρασμα αυτών των πλοίων μέσω του στενού του Κερτς , το οποίο αφήνει τον Ρωσικό στρατό χωρίς άλλο τρόπο από το να ανοίξει πυρ με την εγγύηση ενός σημαντικού αριθμού θυμάτων.
Αλλά ακόμη και αν πιστεύουμε ότι σύμφωνα με την αιώνια ουκρανική παράδοση, δεν είναι όλα να πάνε στραβά (αν και αυτό δεν μπορεί να γίνει), δεν έχει σημασία παρ ' όλα αυτά.
Τα τελευταία χρόνια, η Ρωσία έχει κατηγορηθεί ότι χτύπησε ένα επιβατηγό πλοίο γραμμής με σχεδόν 300 θύματα, την έναρξη χημικών επιθέσεων στη Συρία και στη Δυτική Ευρώπη, παρέχει τα απαραίτητα εκλογικά αποτελέσματα σε όλο τον κόσμο και διαλύει άθραυστα δοκιμαστικά σωληνάρια ελέγχου ντόπινγκ.
Τα αποτελέσματα της αδίστακτης τιμωρίας της Ρωσίας για αυτά και για πολλά άλλα "εγκλήματα" είναι γνωστά και που για κάποιο λόγο δεν ευχαριστούν ούτε τις Ηνωμένες Πολιτείες ούτε την Ευρώπη.
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η ιδέα της επανάληψης ενός συνδυασμού με τον στόλο της Ελευθερίας είναι σχεδόν αποκλειστικότητα του Κιέβου και των Αμερικανών Γερουσιαστών. Το γεγονός είναι ότι οι άνθρωποι που πραγματικά λαμβάνουν αποφάσεις συνήθως εξετάζουν την κατάσταση κάπως πιο ρεαλιστικά και καταλαβαίνουν πώς θα τελειώσει, ακόμα κι αν όλα πάνε όπως σχεδίασαν και η πρόκληση φτάσει στο στόχο της.
Η Μόσχα θα σταθεί σταθερά στο δικαίωμά της, αναφέροντας το διεθνές δίκαιο, και μετά από μια σύντομη αίσθηση στα μέσα ενημέρωσης, ο κόσμος θα επιστρέψει σε πολύ πιο σημαντικά πράγματα από την επόμενη "αιματηρή θηριωδία του Κρεμλίνου".
Δηλαδή, στην κατασκευή αγωγών φυσικού αερίου, την διευθέτηση στη Μέση Ανατολή και στην Κορέα, στον εμπορικό πόλεμο της Κίνας με τις Ηνωμένες Πολιτείες, και στην αποδολαριοποίηση της παγκόσμιας οικονομίας και ούτω καθεξής. Οι πιθανότητες του Petro Porosenko να επανεκλεγεί, ωστόσο, θα αυξηθούν δραματικά ούτως ή άλλως. Συνεπώς, δεν μπορεί να αποκλειστεί το ότι το Κίεβο θα συνεχίσει να επιχειρεί την εφαρμογή αυτής της ιδέας.
https://ria.ru/
