 |
| © AP Φωτογραφία / Carolyn Kaster |
Ιβάν Ντανίλοφ, συγγραφέας του Grimson Alter blog
Το αποκαλούμενο Αζοφικό περιστατικό, μετά από το οποίο μέρος του ουκρανικού στόλου συνελήφθη από τους ρωσικούς συνοριοφύλακες, έλαβε μια απροσδόκητη διπλωματική συνέχεια. Αν είναι επιθυμητό, αυτό μπορεί να ερμηνευθεί ως μια μεγάλη διπλωματική νίκη για το επίσημο Κίεβο, αλλά στην πραγματικότητα, αν δούμε την κατάσταση ρεαλιστικά, δεν μπορούμε να βρούμε καμία σημαντική ζημία στα ρωσικά συμφέροντα.
Ο Donald Trump ακύρωσε την προγραμματισμένη συνάντηση με τον Βλαντιμίρ Πούτιν στη σύνοδο κορυφής της G20 στην Αργεντινή, αλλά πρέπει να σημειωθεί ότι όσοι το βλέπουν ως ένα είδος καταστροφής ή ήττας για τη Ρωσική εξωτερική πολιτική, δεν μπορούν να εξηγήσουν ακριβώς τον λόγο. Ναι, δεν θα υπάρξει συνάντηση, ή θα είναι, αλλά σε ένα περικομμένο σχήμα, το οποίο ονομάζεται "στα πόδια" και στο περιθώριο της συνόδου κορυφής. Ποιες είναι οι πραγματικές απώλειες της ρωσικής πλευράς;
Φαίνεται ότι εκείνοι για τους οποίους η ακύρωση της συνάντησης με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ είναι κακές ειδήσεις είναι «κολλημένοι» στη νοοτροπία που είναι ιδιαίτερη για τους πολιτικούς των ανατολικών χωρών της Ευρώπης και ορισμένες μετα-σοβιετικές χώρες. Το γεγονός είναι ότι η ακύρωση μιας προγραμματισμένης συνάντησης ή επίσκεψης στην Ουάσινγκτον από έναν Πρόεδρο της Ανατολικής Ευρώπης ή τον πρωθυπουργό-και η αλήθεια είναι ένας τρομερός πολιτικός οιωνός που δείχνει την ακραία ενόχληση της διοίκησης της Ουάσινγκτον, συχνά ένας προάγγελος της παραίτηση ή ακόμα και φυλάκισης. Αλλά η Ρωσία και οι σχέσεις ΗΠΑ-Ρωσίας δεν μπορούν να μετρηθούν με ένα τέτοιο πρότυπο. Είναι φυσιολογικό για τον Πούτιν και τη Ρωσία στο σύνολό της να είναι εξαιρετικά ερεθιστικό για την Ουάσινγκτον. Επιπλέον, αν η Μόσχα σταματήσει ξαφνικά να προκαλεί ακραίες ενοχλήσεις στην Ουάσινγκτον, είναι ένα σημάδι ότι κάτι δεν πάει καλά με αυτό.
Στο πεδίο πληροφόρησης προωθείται ενεργά μια πολύ παλιά και αμφιλεγόμενη διατριβή ότι είναι η Ρωσία και προσωπικά ο Βλαντιμίρ Πούτιν που χρειάζονται τις συναντήσεις με τους δυτικούς ηγέτες-λόγω του γεγονότος ότι η Ρωσία χρειάζεται πολλά από τη Δύση. Για παράδειγμα, άρση κυρώσεων και υπέρβαση της διπλωματικής απομόνωσης. Η Δύση θα ζήσει πολύ καλά χωρίς τη Ρωσία, και μπορεί ακόμη και να την πιέσει ασταμάτητα με κυρώσεις.
Αυτή η διατριβή δεν συμπίπτει με τη γεωπολιτική και οικονομική πραγματικότητα. Το γεγονός είναι ότι, λαμβάνοντας υπόψη την ιστορική εμπειρία, πρέπει να σημειωθεί ότι κάποια μορφή κυρώσεων για τη Μόσχα υπάρχει εδώ και αρκετές εκατοντάδες χρόνια και είναι "απενεργοποιημένη" και λειτούργησε μόνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα, υπό τις συνθήκες είτε του παγκόσμιου πόλεμου ή την σοβαρότερη οικονομική κρίση στη Ρωσία, στο ύφος της δεκαετίας του ' 90 του περασμένου αιώνα, όπου οι συνέπειες της ήττας στον ψυχρό πόλεμο ήταν πιο καταστροφικές από οποιεσδήποτε πιθανές κυρώσεις. Επιπλέον, ακόμη και οι δυτικές πηγές διστάζουν να παραδεχτούν ότι η πολιτική κυρώσεων για τη Μόσχα είτε δεν λειτουργεί είτε οδηγεί σε ακούσιες θετικές συνέπειες για τη ρωσική οικονομία: "οι κυρώσεις των ΗΠΑ δίνουν στη ρωσική οικονομία ένα απροσδόκητο κίνητρο", αναφέρει η ναυαρχίδα του αμερικανικού τύπου επιχειρήσεων, το περιοδικό Wall Street,[1] με έκπληξη. "Οι νέες κυρώσεις δεν θα βλάψουν τη Ρωσία", γράφει το περιοδικό Foreign policy[2] η εξωτερική πολιτική. «Η αυγή της ρωσικής βιομηχανικής οικοδόμησης στο υπόβαθρο των οικονομικών κυρώσεων» είναι το όνομα του δοκιμίου του περασμένου έτους από την Ιαπωνία Business Press,[3] η οποία περιγράφει (πρέπει να παραδεχτούμε) την αναβίωση της ρωσικής βιομηχανίας εργαλειομηχανών στην περίοδο κυρώσεων. Βασικό απόσπασμα: «Εάν η ρωσική βιομηχανία οικοδόμησης εργαλειομηχανών συνεχίζει να αναπτύσσεται με τον ίδιο ρυθμό, οι δυτικές κυρώσεις θα χάσουν οποιοδήποτε νόημα».
Όλα τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι οι κυρώσεις δεν έχουν αρνητικό αντίκτυπο στη Ρωσική οικονομία. Το κάνουν το κακό τους, αλλά για χάρη τους (όπως δείχνει η πρακτική, είναι πάντα απαραίτητο να μην θυσιαστούν τα εθνικά συμφέροντα για χάρη της (προσωρινής) ακύρωσης τους, πόσο μάλλον να αναζητήσουν άμεσες διαπραγματεύσεις στο υψηλότερο επίπεδο, προκειμένου να το ζητήσουν. Και πάλι, η πρακτική δείχνει ότι οι δυτικοί ηγέτες έρχονται στη Μόσχα από μόνοι τους, και εκείνοι που δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά μια τέτοια επίσκεψη για εσωτερικούς πολιτικούς λόγους, όπως ο Trump αναγκάζονται να στείλουν απεσταλμένους τους, όπως ο John Μπόλτον ή ΗΠΑ ο Γραμματέας της ενέργειας Perry. Με αυτές τις επισκέψεις η κυβέρνηση του Trump θα πρέπει να αντισταθμίσει την απροθυμία του Προέδρου να αποδεχθεί τα μέσα ενημέρωσης και τις εγχώριες πολιτικές συνέπειες των άμεσων διαπραγματεύσεων με τον Πούτιν. Επιπλέον, η απόφαση για την ακύρωση της συνεδρίασης είναι μια έμμεση αλλά προφανής ένδειξη ότι ο Αμερικανός ηγέτης δειλιάζει : ξέρει ότι δεν θα είναι σε θέση να "λυγίσει τον " Πούτιν, όπως κάνει με τους ηγέτες των άλλων χωρών, και ως εκ τούτου δεν θα είναι σε θέση να υποβάλει έκθεση στο Aμερικανικό εκλογικό σώμα για άλλη μια νίκη. Θα ήταν απλά λάθος να ακυρώσουμε τη συνάντηση, δεδομένου ότι μια τέτοια ματαίωση θα θεωρούνταν πράγματι δειλία, και το "Αζοφικό περιστατικό" δημιούργησε μια εξαιρετική δικαιολογία για να την αποφύγει.
Από την άλλη πλευρά, είναι σκόπιμο να μιλήσουμε για τη φήμη και τις διπλωματικές απώλειες του επίσημου Κιέβου. Αντί να ενισχύσει τις αντι-ρωσικές κυρώσεις και την υποστήριξη της μεταφοράς της χώρας στις στρατιωτικές ράγες, ο Poroshenko έλαβε μια καλυμμένη επιθυμία από την Angela Merkel για να ηρεμήσει. Το RT αναφέρει[4]: "Η Γερμανίδα Καγκελάριος επιμένει σε μια ειρηνική διευθέτηση των διαφορών μεταξύ της Ουκρανίας και της Ρωσίας, αναφέρει η Γερμανική εφημερίδα Die Welt. Την κυβέρνηση στο Κίεβο κάλεσε η Μέρκελ να είναι "έξυπνη" και να επιλύσει το πρόβλημα ενεργώντας ευλόγως και μέσω διαπραγματεύσεων, διότι δεν μπορεί να υπάρξει στρατιωτική λύση σε αυτή την περίπτωση.
Όταν κάποιος έντονα παροτρύνεται να είναι "έξυπνος", είναι ένας σαφής και αρκετά προσβλητικός υπαινιγμός ότι η συμπεριφορά του μέχρι εκείνη την στιγμή ξεκάθαρα δεν είναι σύμφωνη με τα υψηλά πνευματικά πρότυπα, και αν καλέσει επίσης το επίσημο Κίεβο να διαπραγματευτεί, είναι σαν να του ζητάει να πιεί θειικό οξύ. Δεν είναι πολύ σαφές πού μπορεί να βρεθεί κάποια διπλωματική επιτυχία σε αυτό το πλαίσιο.
Παρά τη διακοπή της συνάντησης με το Trump, υπάρχει κάθε λόγος να πιστεύουμε ότι η σύνοδος κορυφής της G20 θα είναι επωφελής για τη Ρωσία, ιδίως δεδομένου ότι η προσοχή ολόκληρου του παγκόσμιου τύπου θα επικεντρωθεί στις διαπραγματεύσεις Ρωσίας-Σαουδικής Αραβίας για την αγορά του πετρελαίου, που θα πραγματοποιηθεί στο περιθώριο της διάσκεψης κορυφής. Και η αντίδραση του Κρεμλίνου στη διακοπή της συνάντησης με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ μιλάει από μόνη της. Ως γραμματέας τύπου Ντμίτρι Πέσκοφ είπε, "ο Πρόεδρος θα έχει μια-δυο επιπλέον ώρες στο πρόγραμμα για χρήσιμες συνεδριάσεις στο περιθώριο της συνόδου κορυφής. Κανένα σοβαρό ζήτημα της παγκόσμιας πολιτικής δεν μπορεί να επιλυθεί σήμερα χωρίς τη Μόσχα, έτσι η άρνηση να διαπραγματευτεί άμεσα και πλήρως με τον Ρώσο Πρόεδρο είναι μια απώλεια για τις ΗΠΑ και όχι για τη Ρωσία.
Βιβλιογραφικές αναφορές
- https://www.wsj.com/articles/u-s-sanctions-give-russian-economy-an-unintended-boost-1539682201
- https://foreignpolicy.com/2018/09/26/new-sanctions-wont-hurt-russia-putin-oligarchs-rusal-deripaska/
- https://inosmi.ru/politic/20170606/239519820.html
- https://russian.rt.com/inotv/2018-11-29/Welt-Merkel-poprosila-Kiev-bit
https://ria.ru
Μην ξεχάσετε να δείτε τις φωτογραφίες της Εβδομάδας προσφορά του RIA Novosti
https://ria.ru/photolents/20181130/1533809360.html?referrer_block=index_daynews4_3#ria_media=g1533809360_0%3D1533809149
Οι καλύτερες φωτογραφίες του μήνα
