Στρατηγικό Ίδρυμα πολιτισμού
Anton Kanevskiy
Σχετικά με τα εφήμερα πλεονεκτήματα της "Eυρωπαϊκής επιλογής"
Ταυτόχρονα με την ολοκλήρωση τοποθέτησης του θαλάσσιου τμήματος του Turkish Stream άρχισε να ξεκαθαρίζει η κατάσταση με την διαδρομή του αερίου που θα διέρχεται από αυτόν τον αγωγό για να φθάσει στους Ευρωπαίους καταναλωτές .
Η Gazprom σκοπεύει να ξεκινήσει παραδόσεις στην Βουλγαρία και την Σερβία το 2020, στην Ουγγαρία το 2021, και στη Σλοβακία κατά το δεύτερο ήμισυ του 2022. "Το Δεκέμβρη η Bulgartransgaz πρόκειται να πραγματοποιήσει δημοπρασία για μελλοντικές ικανότητες των αγωγών αερίου στην είσοδο του Βουλγαρικού συστήματος από την Τουρκία και στην έξοδο προς τη Σερβία. Και πώς μπορεί κανείς να μην θυμάται ότι η ιδέα του έργου του Turkish Stream εμφανίστηκε στο τέλος του 2014, όταν η Βουλγαρία, υπό την πίεση των Βρυξελλών και της Ουάσινγκτον, εγκατέλειψε το έργο του South Stream (αν και οι αγωγοί είχαν ήδη εισαχθεί για το έργο αυτό). Την ίδια στιγμή, η Βουλγαρία αποσύρθηκε από πολλά άλλα πολύ κερδοφόρα κοινά έργα με τη Ρωσία, ιδίως το εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας στο Λιν, όπου η Βουλγαρία έπρεπε να καταβάλει στην Rosatom 600.000.000 Eυρώ για την παραβίαση της σύμβασης.
Εντούτοις, η αντικατάσταση του South Stream με το Turkish Stream δεν αφαίρεσε το ζήτημα της περαιτέρω διαδρομής της Ρωσικής μεταφοράς του αερίου στα Βαλκάνια, στην Ουγγαρία και στην Αυστρία. Ήταν σαφές ότι η εναλλακτική λύση για τη Βουλγαρία ήταν η πΓΔΜ. Η κυβέρνησή της, με επικεφαλής τον Νικόλα Gruevsky, έλαβε θετική απόφαση για την ευκαιρία να κερδίσει πολλά χρήματα για την φτωχή χώρα, αλλά τότε η πΓΔΜ άρχισε επίσης να αντιμετωπίζει προβλήματα.
Στις 9 Μαΐου του 2015, απόσπασμα αρκετών δεκάδων μαχητών, κυρίως κατοίκων του γειτονικού Κοσσυφοπεδίου και μέλη του απελευθερωτικού στρατού του Κοσσυφοπεδίου, εισέβαλαν στην Κουμανόβο, την ανεπίσημη "πρωτεύουσα" της Αλβανικής μειονότητας της πΓΔΜ. Οκτώ αστυνομικοί της πΓΔΜ σκοτώθηκαν και 37 αστυνομικοί τραυματίστηκαν σε συγκρούσεις μαζί τους. Μια εβδομάδα αργότερα, στην πρωτεύουσα της πΓΔΜ, τα Σκόπια, άρχισε ένα κίνημα με στόχο την ανατροπή με Μαϊντάν (χρωματιστή επανάσταση) του Γκρουέφσκι το οποίο καθοδηγείτο από τους Αλβανούς και την Σοσιαλδημοκρατική Ένωση του Zoran Zayev. Έτσι στις 27 Μαΐου, Ο Gruevsky αναγκάστηκε να δηλώσει ότι η πΓΔΜ είναι "μια χώρα που έχει ως στόχο να συμμετάσχει στην Ευρωατλαντική κοινότητα και καθοδηγείται από αυτό το στόχο στη λήψη αποφάσεων στρατηγικής σημασίας". Σημείωσε επίσης ότι η χώρα δεν έχει προβλήματα με την διαθεσιμότητα φυσικού αερίου τα επόμενα δέκα χρόνια.
Ωστόσο, δεν ήταν τόσο πολύ ένα ζήτημα της ικανοποίησης των εγχώριων αναγκών,αλλά να κερδίζουν χρήματα από τη διαμετακόμιση. Για μια μικρή χώρα με ΑΕγχΠ $10.000.000.000 και έναν ελάχιστο όγκο εξαγωγών $200.000.000, τις οποίος θα μπορούσε επιτυγχάνεται με την διαμετακόμιση αερίου, το οποίο σήμαινε αύξηση κατά δύο τοις εκατό του ΑΕγχΠ και 7-8% στα έσοδα του εξωτερικού εμπορίου ( ακόμη θα μπορούσαν να υπάρξουν πρόσθετες προτιμήσεις με τη μορφή προνομιακής πρόσβασης στην Ρωσική αγορά, επενδύσεις, κ. λπ.)
Ωστόσο, η δήλωση για τον Ευρω-Ατλαντικό προσανατολισμό δεν βοήθησε πλέον τον Gruevsky. Το σύνηθες σενάριο για τέτοια πραξικοπήματα ήταν μια συμφωνία μεταξύ των αρχών και της αντιπολίτευσης. Ο Gruevsky έπρεπε να φύγει, σχηματίστηκε μια μεταβατική κυβέρνηση, και ένα χρόνο αργότερα, ο Ζόραν Zayev έγινε πρωθυπουργός με την Αλβανική υποστήριξη. Έθεσε αμέσως πορεία προς τη Δύση, διεξήγαγε δημοψήφισμα για τη μετονομασία της χώρας (χωρίς την οποία είναι αδύνατο να λάβει τη συγκατάθεση της γειτονικής Ελλάδας για την ένταξη της πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ). Έτσι, το σχέδιο για την τοποθέτηση του "τουρκικού ρέματος" σε όλη την πΓΔΜ διακόπηκε.
Ωστόσο, η θέση της Βουλγαρίας άλλαξε επίσης αυτή τη στιγμή. Την άνοιξη του 2018, ο Βούλγαρος Πρόεδρος Ρούμεν Radev και ο Πρωθυπουργός Μπόικο Μπορίσοφ επισκέφθηκαν τη Μόσχα ο ένας μετά τον άλλο, και μετά από αυτό ο Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε ότι οι διαπραγματεύσεις με τη Βουλγαρική πλευρά ήταν "πολύ αποτελεσματικές". Στη Σόφια και τη Μόσχα εξέφρασαν τη λύπη τους για την παύση της κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου South Stream μέσω της Βουλγαρίας · αναφέρθηκε επίσης ότι είναι δυνατόν να βρεθεί μια φόρμουλα για τη σύνδεση της Βουλγαρίας με την προμήθεια ρωσικού αερίου στην Ευρώπη.
Στη συνέχεια, τα Βουλγαρικά ΜΜΕ έγραψαν: "ο Πούτιν" μας συγχώρεσε ", και το" Τουρκικό ρεύμα "στρέφεται στη Βουλγαρία. Ωστόσο, ο Ντμίτρι Πέσκοφ διευκρίνισε ότι, στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν συμφωνίες για τον εφοδιασμό με αέριο στη Βουλγαρία μέσω του αγωγού του Τουρκικού ρεύματος, και υπάρχει επιθυμία της Σόφιας να πάρει ένα κλάδο του ρωσικού σωλήνα. Και υπάρχουν πολλά περισσότερα ερωτήματα: από πού, κατά μήκος τίνος κλάδου και μέσω ποιων συνόρων θα πάει το Ρωσικό αέριο στην Ευρώπη; "Όπως και πριν, η Μόσχα συνεχίζει να ισχυρίζεται ότι η υλοποίηση ενός τέτοιου έργου είναι αδύνατη χωρίς ορισμένες εγγυήσεις από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τη Βουλγαρία.
Προφανώς, έχουν ληφθεί οι απαραίτητες εγγυήσεις και τα πλεονεκτήματα της Βουλγαρικής επιλογής είναι προφανή: υπάρχει ήδη μια υποδομή μέσω της οποίας το φυσικό αέριο από τη Ρωσία μέσω της Ουκρανίας και της Ρουμανίας πηγαίνει τώρα στην Τουρκία. Μετά από ένα μικρό εκσυγχρονισμό ο αγωγός μπορεί να αρχίσει να λειτουργεί σε αντίστροφη λειτουργία από την Τουρκία πίσω στη Βουλγαρία, οι επιλογές για περαιτέρω εξαγωγές φυσικού αερίου σε γειτονικές Ευρωπαϊκές χώρες είχαν εκπονηθεί λεπτομερώς όταν το Νότιο ρεύμα σχεδιαζόταν. Τέλος, η Gazprom δεν θα χρειαστεί να κατασκευάσει αγωγό μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης με δικά της έξοδα.
Όσο για το εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας στο Λιν, ο Βούλγαρος πρωθυπουργός δήλωσε ότι η Βουλγαρία έχει τώρα δύο αντιδραστήρες (στον πυρηνικό σταθμό του Κοζλοντούι) και μια τοποθεσία για ένα νέο εργοστάσιο. Στις 25 Οκτωβρίου, τα μέσα ενημέρωσης αναφέρθηκαν σε σχέση με τα λόγια του Βούλγαρου Υπουργού ενέργειας ότι θα ανακοινωθεί νέα προσφορά για την κατασκευή του Πυρηνικού σταθμού στο τέλος του έτους.
Είναι δυνατόν να κατανοήσουμε, ποιοι θα είναι οι όροι αυτής της προσφοράς και θα είναι "προσαρμοσμένοι ", λαμβάνοντας υπόψη "το αναφαίρετο δικαίωμα" του "Rosatom" στο σχεδιασμό και την εκτέλεση της εργασίας του σταθμού από Ρώσους εμπειρογνώμονες, συμπεριλαμβανομένης της παράδοσης ενός σημαντικού μέρους του εξοπλισμού αντιδραστήρα. Για τον εξοπλισμό αυτό η Βουλγαρία έχει ήδη πληρώσει (με τη μορφή της ποινής), ενώ κάτω από τον εξοπλισμό κάποιου άλλου αναδόχου θα πρέπει να ξαναπληρώσει το σύνολο του έργου και όλα αυτά θα πρέπει να περιλαμβάνονται στο κόστος.
Τα κέρδη της Βουλγαρίας θα ήταν ακόμη μεγαλύτερα αν δεν ήταν η απόρριψη του νότιου ρέματος. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, όμως. Ακόμη και ένας υπέρ-δυτικός πολιτικός όπως ο Μπόικο Μπορίσοφ είδε τα εφήμερα πλεονεκτήματα της Ευρωπαϊκής επιλογής. Και το Μακεδονικό τραίνο έφυγε. Η Μόσχα δεν έχει πλέον συμφέρον να υλοποιήσει ένα σχέδιο διαμετακόμισης που θα μπορούσε να δώσει ζωή στην οικονομία της μικρής Μακεδονίας.
https://www.fondsk.ru
