Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2018

Το Κοσσυφοπέδιο και η Μετόχια για το Σερβικό λαό και την Ορθοδοξία


Τι είναι σημαντικό να γνωρίζουμε και να κατανοούμε
Η επικράτεια του Κοσσυφοπεδίου και της Μετόχια, η οποία είναι προσωρινά κατειλημμένη και διαχωρισμένη από το συνταγματικό και νομικό σύστημα της Σερβίας, έχει ιδιαίτερη σημασία όχι μόνο για τον Σερβικό λαό και την Ορθόδοξη Εκκλησία μας, αλλά και για όλους τους ορθόδοξους λαούς, οι οποίοι έχουν τη δική τους ιστορία και Ταυτότητα βασισμένη στις ιερές ιστορικές ρίζες τους.


Στο έδαφος του μεγέθους σχεδόν 11.000 τετραγωνικών  χιλιόμετρων υπάρχουν ίχνη πάνω από 1.500 Σερβικές Ορθόδοξες εκκλησίες, μοναστήρια, νεκροταφεία και άλλα ίχνη της ιστορικής ύπαρξής μας, και από τα 20 υπάρχοντα μοναστήρια-τα τρία μεγαλύτερα είναι Μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO (Σόμπα Patriarshija, Βισόκι Ντετσάνι, Γκρατσάνιτσα). Το τέταρτο μνημείο στον κατάλογο της UNESCO-η εκκλησία της Παναγίας της Levoshki στην Πρίζρεν-είναι η μόνη σε επιζούσα  πόλη μεσαιωνική εκκλησία του 14ου αιώνα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το Κοσσυφοπέδιο και η Μετόχια είναι ένα θησαυροφυλάκιο της Σερβικής και ολόκληρης-της Σλαβικής πνευματικής μνήμης, η οποία διατηρεί ανεκτίμητα πνευματικά πλούτη, παρά τους πέντε αιώνες Τουρκικής κυριαρχίας, τους παγκόσμιους πολέμους και τα πρόσφατα στρατιωτικά και μεταπολεμικά  δεινά  από το 1999 .

Σήμερα, περίπου 120 000 Σέρβοι ζουν στο  Κοσσυφοπέδιο και στη Μετόχια. Οι περισσότεροι από αυτούς ζουν σε περιοχές με την Αλβανική πλειονότητα, νότια του ποταμού Ιμπάρ (περίπου 80 000 άτομα), ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός ζει στο βόρειο τμήμα του Κοσσυφοπεδίου, το οποίο είναι πιο ομοιογενές, σερβικό, αλλά έχει ασύγκριτα λιγότερη Ιστορική και πολιτισμική σημασία από τις νότιες περιοχές της επαρχίας όπου βρίσκονται τα σημαντικότερα Ιερά μας.

Η συνεχής προσπάθεια των ηγετικών δυτικών χωρών να αναγκάσουν τη Σερβία να εγκαταλείψει συνειδητά ολόκληρο το Κοσσυφοπέδιο ή το μεγαλύτερο μέρος του κάτω από το πρόσχημα της αποκαλούμενης "διαφοροποίησης" αποτελεί στην πραγματικότητα άμεση απαίτηση να διαιρέσουν  de jure το έδαφος της Σερβίας που εγγυάται την ασφάλεια  των Ηνωμένων Εθνών το ψήφισμα 1244 του Συμβουλίου, το οποίο θα οδηγούσε στο διαχωρισμό, του  ιστορικού και πολιτισμικού  του σημαντικότερου μέρους της Σερβίας από το Σερβικό λαό και την ορθόδοξη παράδοση.

 Σχεδόν όλοι γνωρίζουν ήδη ότι το Κοσσυφοπέδιο θα ενωθεί σύντομα με την Αλβανία στη μεγαλύτερη Αλβανία, η οποία θα είναι ο κύριος υπερασπιστής των συμφερόντων του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια, ειδικά σε μια κατάσταση όπου η Τουρκία γίνεται λιγότερο αξιόπιστος εταίρος αυτής της Ένωσης. Με τη σειρά της, η Σερβία δεν θα  λάβει τη Δημοκρατία Σέρπσκα σε αντάλλαγμα, αν και κάποιοι έχουν εξωπραγματικές ελπίδες για αυτό, ειδικά επειδή οι δυτικές χώρες φοβούνται τη δημιουργία μιας αμιγώς μουσουλμανικής, ακόμη πιο ριζοσπαστικής Βοσνίας, η οποία θα μπορούσε να γίνει Πρόσθετος παράγοντας αστάθειας.
 Με άλλα λόγια, η Σερβία δεν θα λάβει τίποτα από την κατάτμηση της επικράτειας, δηλαδή από το να εγκαταλείψουμε το 15% της επικράτειάς της υπέρ των Αλβανών, εκτός από τις ασαφείς υποσχέσεις να προσχωρήσουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως το τρίτο σημαντικότερο μέλος, που θα επιβαρυνόταν ακόμα περισσότερο με αιτήματα για πιο σημαντική αυτονομία στη Βοϊβοντίνα και το ειδικό καθεστώς των Μουσουλμάνων στο Νόβι Παζάρ, καθώς και η ένταξη στο ΝΑΤΟ, χωρίς την οποία η δυτική γεωπολιτική δεν βλέπει την τελική ικανοποίηση των συμφερόντων της δύσης  στα Βαλκάνια.

Για τη Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία, αυτό θα ήταν ένα σκληρό πλήγμα, επειδή τα σημαντικότερα ιερά της και εδάφη της, όπου σχηματίστηκε το μεσαιωνικό μας κράτος, θα άλλαζαν για πάντα την πολιτιστική και πολιτισμική τους ταυτότητα και τα μεσαιωνικά μοναστήρια της Σερβίας θα ήταν στη λίστα της Αλβανικής πολιτιστικής κληρονομιάς και θα διαχωριζόταν για πάντα από τη Σερβία και τη Σλαβική ιστορία. Θα ήταν επίσης ένας βασικός παράγοντας στην αλλαγή του πνευματικού και εθνικού κώδικα του Σερβικού λαού, ο οποίος από έναν περήφανο ορθόδοξο λαό με μια αρχαία ιστορία θα πρέπει να μετατραπεί σε υπερασπιστή των συμφερόντων των μεγάλων Δυτικών δυνάμεων, που δημιουργούν νέους λαούς χωρίς ταυτότητα και ιστορία από τους Σέρβους όχι μόνο στην Σερβία αλλά και στο Μαυροβούνιο και την Βοσνία και την Ερζεγοβίνη.

Mladzhan Djordjevic - πρώην Σύμβουλος του Προέδρου της Σερβίας για τις Σερβικές Υποθέσεις στη Διασπορά και τις Σχέσεις με Θρησκευτικούς Οργανισμούς, REGNUM

https://news-front.info