Πέτρος Αργυρίου
Υπάρχει ένας κυρίαρχος φασισμός που εργαλειοποιεί κατά τόπους φασιστικές τάσεις, πότε πραγματικές και συχνότερα φανταστικές για να μένει στο απυρόβλητο.
Είναι ο φασισμός της ΕΕ. Ο φασισμός που απαγορεύει τη δημοκρατία σε χώρες που διαφωνούν μαζί του. Που κάνει πραξικοπήματα έναντι εκλεγμένων κυβερνήσεων.
Αυτός είναι φασισμός και είναι κυρίαρχος και χρησιμοποιεί το φάντασμα του ιστορικού φασισμού ως αντιπερισπασμό.
Το μείγμα δε αυτού του φασισμού με το κομμουνιστογενές κομμάτι αυτού του παλαιοκομματικού μωσαϊκού, αυτής της σούπας που λέγεται κυβέρνηση Συριζανέλ είναι διπλά εκτρωματικό:
Πολλοί Συριζαίοι έχοντας φυσικά τις πλάτες του πρωθυπουργού και των υπουργών του με ζήλο προσπαθούν να αποδείξουν ότι οι Νεοέλληνες είναι φασίστες και ως εκ τούτου δεν έχουν δικαίωμα κανένα.
Με την Συμφωνία των Πρεσπών αυτός ο ζήλος ανέβασε πυρετό.
Εκατοντάδες χιλιάδων διαδηλωτών γίναν φασίστες.
Και τώρα σειρά έχουν τα παιδιά.
Απαγορεύονται οι καταλήψεις για την Μακεδονία.
Δεν κάνω πλάκα. Προκύπτει από τη συμφωνία των Πρεσπών.
Οι πορείες και οι καταλήψεις ανήκουν στην συριζαϊκή αριστερά που μπορούσε να κάνει πορείες και καταλήψεις για ψύλλου πήδημα, γιατί το σουσάμι στο κυλικείο του σχολείου δεν ήρθε από Κούβα, γιατί ο γυμναστής δεν ήταν αριστερόχειρας.
Το γιατί δεν είχε καμιά απολύτως σημασία. Το ότι μπορούσαν είχε σημασία.
Οι καταλήψεις και οι πορείες ως αυτοσκοπός.
Τότε που δεν είχαν την εξουσία, το να εμποδίζουν εκβιαστικά τους άλλους να κυβερνούν ήταν η πρακτική που τους εξασφάλιζε κάποια προνόμια και παραχωρήσεις.
Τώρα όμως έχουν κάνει κατάληψη στην εξουσία και δεν την αφήνουν με τίποτε. Τώρα η εξουσία είναι ο αυτοσκοπός.
Δεν πάει ο Ζάεφ να περνά ότι αλυτρωτικό θέλει από την αναθεώρηση του Σκοπιανού συντάγματος.
Η συμφωνία των Πρεσπών μας δεσμεύει- μονομερώς. Παράγει ήδη αποτελέσματα. Καταλήψεις και διαδηλώσεις για μια κάποια ελληνική μακεδονία είναι αλυτρωτικές και ως εκ τούτου, απαγορεύονται.
Έτσι, αυτοί και τα μέσα τους, παίρνουν κάποια σκόρπια στιγμιότυπα από ανάμειξη εθνικιστών στις καταλήψεις για την μακεδονία και επιχειρούν να φτιάξουν εμφυλιοπολεμικό κλίμα και μέσα στα σχολεία.
Τσακίστε τα φασιστόπαιδα.
Κάποτε τρώγαμε λογοκρισία μόνο από το παπαδαριό. Τώρα τρώμε και από τους ευρωκομμουνιστές.
Διπλή ανελευθερία που αν συνδυαστεί και με την οικονομική ανελευθερία συνιστά σκλαβιά πλέον.
Σκλαβιά.
Αυτοί λοιπόν, οι υπηρέτες του μεγάλου φασισμού, μας προειδοποιούν για την άνοδο του φασισμού που οι ίδιοι προκαλούν καταστρέφοντας όλα τα κεκτημένα του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού, στην εργασία, στη μικρή ιδιοκτησία, τα πάντα όλα.
Και ο ηγέτης τους, επαγγελματίας καταληψίας, καλεί τους «φασίστες» της ιταλικής κυβέρνησης να παραδοθούν γιατί μετά θα είναι χειρότερα.
Αυτό το παγκόσμιο υπόδειγμα συνθηκολόγησης άνευ όρων καλεί κι άλλους να μιμηθούν το παράδειγμά του.
Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και φασίστες. Οι φασίστες.
Η λογοκρισία και οι μηχανισμοί τους είναι παντού.
Επαγγελματίες «αντιφασίστες» μισθωμένοι από τον Σύριζα[1] ή που προσβλέπουν σε κάτι τέτοιο, έχουν κάνει τα κοινωνικά μήντια ένα κατάπτυστο πεδίο προληπτικής λογοκρισίας.
Μπάχαλο τα πάντα. Τα πάντα μπάχαλο.
Κι ο συγκυβερνήτης, ο και καλά πατριώτης να τους βλέπει να ξεκινάνε κυνήγι μαγισσών και στα σχολεία.
Χειρότεροι κι από κομιτατζήδες.
Βγαίναν και κάνανε ολόκληρη προεκλογική εκστρατεία κατά του Tramp και τώρα που βλέπουν τον ηγέτη τους να τον γλύφει, τσιμουδιά.
Έξω από το ΝΑΤΟ λέγαν και ποτέ πριν η Ελλάδα δεν είχε γίνει σε τέτοιο βαθμό προκεχωρημένο φυλάκιο του.
Κλαίγαν για τους μετανάστες και τώρα τους αφήνουν να σαπίζουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Τόση υποκρισία, τόση διγλωσσία, τόσο παρτάκιδες.
Οι επαναστάτες χωρίς αιτία τώρα φιλάν κατουρημένες ποδιές.
Και το πολυτεχνείο δικό τους. Κι όταν απολύτως δικαιολογημένα τις φάγανε από εξωκοινοβουλευτικούς τους είπαν κι αυτούς φασίστες. Ποιους; Αυτούς που οι Συριζαίοι τους είχαν στα ώπα ώπα για δεκαετίες γιατί λειτουργούσαν σαν άταχτα σώματά τους.
Τώρα όλα αλλιώς.
Και το υπουργείο προστασίας της Δημοκρατίας, τι ωραίος ευφημισμός, καλεί σε απολογία τους Λαφαζάνη και των Βουτσινά γιατί παρεμποδίζουν την δημοκρατία των πλειστηριασμών.
Ο φασίστας ο δείλός, αυτός που δεν τολμάει να πει έξω από τα δόντια, ναι ρε υπηρετώ τον ευροφασισμό, θα βγει να βγάλει όλους τους υπολοίπους φασίστες.
Και εκεί στη Νέα Δημοκρατία. Καλώς τον δεχτήκατε τον Τατσόπουλο.
Σοφό το τραγούδι που προέβλεπε πως «ρούχα μαζί που πλύθηκαν και γίναν όλα ροζ».
Όλα ροζ. To ροζ είναι το νέο μαύρο.
Βιβλιογραφικές αναφορές
