Πέμπτη 2 Αυγούστου 2018

Το σχέδιο ΥΦΑ του Trump διακυεύεται από τις Ευρωπαϊκές επιχειρήσεις φυσικού αερίου και από τους καταναλωτές – μελετητής

© AFP 2018 / PETRAS MALUKAS
Η άφιξη του πρώτου υγροποιημένου φυσικού αερίου Φωτογραφία αρχείου

Γνώμη[1]
Στις 30 Ιουλίου, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Trump ανακοίνωσε ότι οι χώρες της ΕΕ θα χτίσουν από 9 έως 11 τερματικούς σταθμούς αερίου   για να δεχτούν τις παραδόσεις του Αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου (ΥΦΑ). Σε ομιλία του στον ραδιοφωνικό σταθμό Sputnik, ο Φράνσις Περίν, ένας ανώτερος ερευνητής στο  IRIS, του Γαλλικού  Ινστιτούτου  Διεθνών και στρατηγικών Υποθέσεων, έριξε φως στις προοπτικές της ζήτησης φυσικού αερίου στην Ευρώπη.


Sputnik:Ποιος θα πληρώσει για την υποδομή που απαιτείται για την αποδοχή των παραδόσεων του Αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου (ΥΦΑ) στην Ευρώπη και πόσο θα κόστιζε;


Francis Perrin:Θα κοστίσει πολύ, όπως πάντα στον ενεργειακό κόσμο. Και, φυσικά, η βιομηχανία ΥΦΑ και η επιχείρηση ΥΦΑ είναι πολύ ακριβότερες από την εισαγωγή φυσικού αερίου από αγωγούς, επειδή στις επιχειρήσεις ΥΦΑ χρειάζεται , πρώτον, μια μονάδα ρευστοποίησης στη χώρα εξαγωγής, χρειάζεστε στόλο δεξαμενόπλοιων για τη μεταφορά του ΥΦΑ και το      υγροποιημένο φυσικό Αέριο. Και κατά την άφιξη στη χώρα εισαγωγής, χρειάζεται  ένα τερματικό, ένα τερματικό ΥΦΑ[2], και το ΥΦΑ πρέπει να επανεπεξαργαστεί προκειμένου να μεταφερθεί με τις γραμμές φυσικού  αερίου για να φθάσει  στους τελικούς καταναλωτές.

Διαβάστε τη συνέχεια: Δεν θα γίνουν περισσότερες από 4 νέες εγκαταστάσεις ΥΦΑ στην ΕΕ στο κοντινό μέλλον — ερευνητής [3]

Έτσι είναι μια δαπανηρή  βιομηχανία, αλλά έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα όσον αφορά την ασφάλεια των προμηθειών. Όταν υπάρχει  ένα τερματικό ΥΦΑ, υπάρχει η δυνατότητα να εισαχθεί   ΥΦΑ από διάφορες χώρες. Με μια γραμμή αερίου είναι δυνατόν  να εισαχθεί  φυσικό αέριο μόνο από τη χώρα εξαγωγής. Και έτσι, τα τελευταία χρόνια, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενθάρρυνε τις Ευρωπαϊκές χώρες να αναπτύξουν τερματικούς σταθμούς ΥΦΑ, προκειμένου να αυξήσουν την ασφάλεια του εφοδιασμού τους σε φυσικό αέριο. Αλλά το κόστος θα είναι υψηλό, θα καταβληθεί από τις εταιρείες ενέργειας, τις εταιρείες φυσικού αερίου, τις πετρελαϊκές εταιρείες και, φυσικά, από τους καταναλωτές φυσικού αερίου, διότι στο τέλος της ημέρας οι εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου που θα χτίσουν αυτούς τους τερματικούς σταθμούς ΥΦΑ θα μεταπεράσουν το κόστος στους καταναλωτές , όπως πάντα.

Διαβάστε τη συνέχεια: οι ευσεβείς πόθοι του Trump: γιατί η ΕΕ είναι απίθανο να γίνει «μαζικός αγοραστής του ΥΦΑ(LNG) των ΗΠΑ»[4]

Sputnik: Είναι πιθανό ότι το Αμερικανικό υγροποιημένο φυσικό αέριο να  είναι σε ζήτηση από  τους Ευρωπαίους πελάτες;

Francis Perrin:Υπάρχει ζήτηση για αέριο εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά αυτό το αίτημα δεν είναι πολύ δυναμικό. Γιατί;  Επειδή φυσικό αέριο στην Ευρώπη δεν είναι, όπως λέμε αυτό που  θα κάνει φυσικά την αλλαγή  δεν θα  έλεγα, ότι είναι  μια ευνοημένη πηγή ενέργειας[5]
 Έχουμε ανανεώσιμες πηγές, ιδίως την ηλιακή ενέργεια [και] την  αιολική ενέργεια, η οποίες επιδοτούνται  σε μεγάλο βαθμό από πολλές Ευρωπαϊκές χώρες, ιδίως τη Γερμανία, αλλά όχι μόνο από  αυτή τη χώρα, και οι οποίες ενθαρρύνονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, λόγω των περιβαλλοντικών ζητημάτων, των θεμάτων  κλιματικής αλλαγής και ούτω καθεξής.

Διαβάστε τη συνέχεια: οι προμηθευτές ΥΦΑ προσπαθούν να αναγκάσουν την ΕΕ να αγοράσει ακριβότερο αέριο — Κρεμλίνο[6]

Υπάρχει ο  άνθρακας, ο  οποίος  δεν είναι, φυσικά, πολύ καθαρή ενέργεια, αλλά η οποία παραμένει πολύ ανταγωνιστική  όσον αφορά το κόστος. Σε ορισμένες χώρες, όπως η Γαλλία, υπάρχει η πυρηνική ενέργεια. Στη Γαλλία η πυρηνική ενέργεια είναι η πηγή περίπου 72-75 τοις εκατό του συνόλου της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται στη χώρα. Έτσι, το φυσικό αέριο συμπιέζεται μεταξύ της ανταγωνιστικότητας του άνθρακα και της αύξησης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ιδίως της ηλιακής και της αιολικής, οι οποίες επιχορηγούνται από αρκετές χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έτσι, υπάρχει μια ζήτηση φυσικού αερίου, φυσικά,[7] αλλά δεν είναι μια αυξανόμενη ζήτηση φυσικού αερίου μέχρι στιγμής. " Η ελπίδα για τη βιομηχανία φυσικού αερίου είναι ότι καθώς η Ευρωπαϊκή παραγωγή φυσικού αερίου, η εγχώρια παραγωγή, φθίνει — από την  Βόρεια θάλασσα, τις  κάτω χώρες — η Ευρώπη θα χρειαστεί στο μέλλον περισσότερες εισαγωγές αερίου, ακόμη και αν η εγχώρια κατανάλωση αερίου της δεν αυξάνεται πολύ και στην πραγματικότητα ακόμη και αν αυτή η ζήτηση  δεν αυξάνεται  καθόλου. 

Οι απόψεις και οι απόψεις που εκφράζονται από τον Francis είναι αυτές του ομιλητή και δεν αντικατοπτρίζουν απαραιτήτως αυτές του Sputnik.


Αναφορές

  1. https://sputniknews.com/analysis/
  2. https://sputniknews.com/analysis/201808011066845946-no-more-4-facilities-eu-lng/
  3. https://sputniknews.com/analysis/201808011066845946-no-more-4-facilities-eu-lng/
  4. https://sputniknews.com/europe/201807261066714370-trump-eu-us-lng/
  5. https://sputniknews.com/business/201807121066283803-lng-expensive-gas/
  6. https://sputniknews.com/business/201807121066283803-lng-expensive-gas/
  7. https://sputniknews.com/europe/201807261066714370-trump-eu-us-lng/

https://sputniknews.com/analysis/201808011066867084-trump-lng-europe/