Το Κουτσαβάκι: Οι Αμερικανοί ζηλεύουν και φοβούνται τον "χρυσό του Πούτιν"

Ραβδοι χρυσού
Ιβάν Ντανίλοφ, συγγραφέας του blog Crimson Alter
Υπάρχει ένα πολύ παλιό και όλο κουραστικό, αλλά συγκριτικά καθολικό κλισέ, που περιγράφει την εξέλιξη της σχέσης του καθιερωμένου συστήματος σε ό, τι θα καταστρέψουν τελικά: «Πρώτα θα το αγνοήσουν , κατόπιν θα το περιγελάσουν , κατόπιν θα το πολεμήσουν , και στη συνέχεια θα το κερδίσουν. "

Αυτό το σύστημα είναι αρκετά εφαρμόσιμο για να περιγράψει τον τρόπο με τον οποίο οι δυτικοί αντίπαλοί μας αντιλαμβάνονται κάθε απόπειρα αποσύνδεσης της παγκόσμιας οικονομίας ή δημιουργίας ενός εναλλακτικού χρηματοπιστωτικού συστήματος που ακολουθείται από την Κίνα, τη Ρωσία ή την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρώτον, όλα τα προπαρασκευαστικά βήματα (για παράδειγμα, η δημιουργία του νομίσματος του ευρώ-αυτό ήταν το βήμα που έγινε ως προετοιμασία για τον ανταγωνισμό με το δολάριο) απλά αγνοήθηκε, και κάθε συζήτηση σχετικά με τη δυνατότητα εξάλειψης ή ριζικής αλλαγής στο σύστημα δολαρίων ήταν άκαμπτα περιθωριοποιημένο με το σύνθημα αυτό δεν μπορεί να γίνει γιατί αυτό δεν μπορεί να το ανταγωνιστεί

Η φάση του κοροϊδευτικού γέλιου προχώρησε σχετικά γρήγορα, περίπου την περίοδο 2014-2017, όταν ήταν αρκετά δημοφιλές να μιλάνε οι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι δημοσιογράφοι και εμπειρογνώμονες, για γεγονός της αντίστασης στις Αντιρωσικές κυρώσεις, οι οποίες θεωρήθηκαν ως αποδείξεις σχεδόν πνευματικής καθυστέρησης του Ρωσικού πολιτισμού, αρνούμενοι να συμφωνήσουν με τη διατριβή ότι "Ρωσία ανά πάσα στιγμή μπορεί να αποσυνδεθεί από το σύστημα δολαρίων, ισχυριζόμενοι ότι θα έλθει το τέλος της , η Κριμαία θα πρέπει να επιστρέψει, και στη Μόσχα θα ταξιδέψουν τα Abrams".

Οι λόγοι για για αστεία απότομα έληξαν το 2017, όταν το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, εκπροσωπούμενο από τον Υπουργό Stephen Mnuchin καθαρά είπε[1] τους γερουσιαστές και τους βουλευτές του Κογκρέσου Ρωσόφοβους μην μπορώντας να επιβάλουν περαιτέρω καταστροφικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας για το φόβο ότι υπονομεύουν την ανταγωνιστικότητα των Αμερικανικών χρηματοπιστωτικών εταιρειών και τον φόβο της αποσταθεροποίησης των παγκόσμιων χρηματοπιστωτικών αγορών.

Η στιγμή που το καθεστώς της Ρωσίας στα μάτια της Αμερικανικής ελίτ άλλαξε από το "βενζινάδικο περιφερειακής χώρας " σε " κράτος, το οποίο ακόμη νικά τις επικίνδυνες κυρώσεις", συνέβη απαρατήρητα, αλλά αυτή η αλλαγή έχει και θα έχει πολύ σοβαρά αποτελέσματα. Μία από τις αστείες συνέπειες είναι ότι, αντί να εκπληρώσουν τις μακροχρόνιες απειλές για την απαγόρευση της Ρωσίας στο σύστημα του δολαρίου και να την απενεργοποιήσουν από το σύστημα SWIFT, η διοίκηση του Λευκού Οίκου αναγκάζεται να εφεύρει δυνατά, συμβολικά και, σε γενικές γραμμές, άχρηστα μέτρα όπως "απαγόρευση έκδοσης κρατικών δανείων της Ρωσίας" και απαγόρευση χορήγησης κρατικών ενισχύσεων στη Ρωσία. Αυτό ήταν σχετικό το 1999, όταν οι Ρωσικές αρχές ζήτησαν από τους Αμερικανούς κοτόπουλα ως ανθρωπιστική βοήθεια αλλά όχι τώρα, όταν οι ρωσικές εκμεταλλεύσεις πιέζουν [2]τους Αμερικανούς αγρότες στις παραδοσιακές εξαγωγικές αγορές τους.

Φθάνουμε τώρα σε ένα στάδιο όπου η αντίσταση της αποδολαριοποίησης θα είναι πολύ έντονη, και η πιθανότητα της θα γίνει αντιληπτή ως υπαρξιακή απειλή για το Αμερικανικό παγκόσμιο σχέδιο. Αυτό φαίνεται πολύ καλά στο παράδειγμα της οξείας αντίδρασης των Αμερικανικών και Ευρωπαϊκών μέσων ενημέρωσης για την εκρηκτική ανάπτυξη των Ρωσικών αποθεμάτων χρυσού, όπου η έκπληξη (γι ' αυτούς) είναι ο τρόπος που συνέπεσε με τη μείωση των επενδύσεων σε ομόλογα της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Το όλο θέμα της ανησυχίας των δυτικών μέσων μαζικής ενημέρωσης- της Κοινότητας εμπειρογνωμόνων δεν μπορεί να γίνει κατανοητό αν εξετάσουμε μόνο την κατάσταση με το Ρωσικό χρυσό. Το θέμα είναι ότι η Ρωσία, στην πραγματικότητα, λειτουργεί ως παράδειγμα και ένα είδος "ατμομηχανής" της Χρυσής αναγέννησης: η Ρωσική Κεντρική Τράπεζα και η Κεντρική Τράπεζα της Κίνας αυξάνουν τα αποθέματα χρυσού τους και την ίδια στιγμή χώρες όπως η Γερμανία και η Ολλανδία είναι ενεργές στην διαδικασία επαναπατρισμού του χρυσού τους από τη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο. Ταυτόχρονα, οι παραδοσιακές πλατφόρμες συναλλαγών, οι οποίες για μερικούς αιώνες όριζαν την αγορά χρυσού (το ίδιο Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη και το Σικάγο), αρχίζουν να βιώνουν κάποιο ανταγωνισμό από την πλευρά της Ασίας. Μοιάζει σαφώς με την προετοιμασία ενός «εφεδρικού αεροδρομίου», το οποίο δεν έχει ακόμα πλήρως σχεδιαστεί με τη μορφή ενός συστήματος, αλλά όπου μπορεί να κατασκευαστεί κάτι αρκετά εφαρμόσιμο από έναν συνδυασμό εθνικών νομισμάτων και χρυσού-το μόνο καθολικό νόμισμα, το οποίο έχει επιβιώσει για αιώνες, το οποίο είναι αδύνατο να "υποτιμηθεί" και από τη χρήση του οποίου είναι αδύνατο να απενεργοποιηθεί κανένας για πολιτικούς λόγους.

"Άχρηστο κίτρινο μέταλλο", "βάρβαρο λείψανο", "κανείς δεν χρειάζεται μια ουσία που δεν φέρει το εισόδημα"-έτσι ονομάζουν και συνεχίζουν να αποκαλούν τον χρυσό οι απολογητές του σύγχρονου Αμερικανικού χρηματοπιστωτικού συστήματος, για τους οποίους δεν υπάρχει και δεν μπορεί να είναι πιο αξιόπιστα Χρηματοδοτικό μέσο από το ομόλογο δολαρίου του Αμερικανικού κρατικού θησαυροφυλακίου. Το πρόβλημα είναι ότι ξαφνικά έγινε σαφές ότι σε κάποιο σημείο η ποσότητα του χρυσού μετατράπηκε σε ποιότητα: μια χώρα με πολύ μεγάλα αποθέματα χρυσού μπορεί να επιβιώσει ακόμη και μετά το «οικονομικό ισοδύναμο μιας πυρηνικής επίθεσης», δηλαδή την απαγόρευση της χρήσης και δανεισμού σε δολάρια. Η συνειδητοποίηση αυτού του γεγονότος διαπερνά βαθμιαία το δυτικό πεδίο πληροφόρησης , αρκεί να δούμε τους τίτλους των μέσων ενημέρωσης κατά τη διάρκεια των τελευταίων ημερών. CNN[3]: "η Ρωσία αγοράζει χρυσό για την προστασία από τις κυρώσεις," Οργανισμός επιχειρηματικής πληροφόρησης Bloomberg[4]: "ενόψει των νέων κυρώσεων, η ρωσική κεντρική τράπεζα αγοράζει περισσότερο χρυσό," Business Insider[5]: "η Ρωσία αποθηκεύει χρυσό πριν από τις κυρώσεις," Η φωνή της Αμερικής[6]: " Η Ρωσία αυξάνει την αγορά χρυσού με φόντο την επιδείνωση των σχέσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες. "

Μια γεύση από το μέλλον επέτρεψε στον αναλυτή του Forbes[7] Steve Hanke, να προβλέψει την έλευση του "Golden μπλοκ"-Ρωσία, Ιράν και Τουρκία-χώρες που αντικατέστησαν το δολάριο με τον χρυσό για την προστασία από τις κυρώσεις των ΗΠΑ. Επιπλέον, ο Χανκ υπενθυμίζει την πρόβλεψη του βραβευμένου με Νόμπελ Robert Μαντέλα, ο οποίος πίστευε ότι ο χρυσός θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στο διεθνές νομισματικό σύστημα του ΧΧΙ αιώνα.

Και τώρα το πιο σημαντικό: ο χρυσός είναι ένα οδυνηρό σημείο των ΗΠΑ. Ήταν το αποθεματικό νόμισμα του κόσμου πριν αυτό το προνόμιο σφετεριστεί το δολάριο των ΗΠΑ. Την ίδια στιγμή, η κυριαρχία των δολαρίων βασίζεται στα αποτελέσματα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, στα αποτελέσματα του ψυχρού πολέμου, στη δύναμη των Αμερικανικών αεροπλανοφόρων και στην ικανότητα των Ηνωμένων Πολιτειών να οργανώσουν μια αιματηρή χρωματιστή επανάσταση όπου υπάρχει μια σκέψη για την άρνηση χρήσης του δολαρίου, και αυτό σημαίνει ότι για αυτό , σε γενικές γραμμές, ποτέ δεν θα απαλλαγούμε από το καθεστώς του "απατεώνα".

Οι Αμερικανοί ισχυρίζονται ότι είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες κατέχουν το μεγαλύτερο απόθεμα χρυσού στον κόσμο. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, το απόθεμα χρυσού των ΗΠΑ είναι πάνω από 8000 τόνους, το οποίο αφήνει πολύ πίσω τους ανταγωνιστές τους. Αλλά υπάρχει ένα θέμα . Κανένας δεν έχει δει αυτό το τεράστιο απόθεμα, δεν έχει υποβληθεί ποτέ σε έναν ανεξάρτητο έλεγχο, και ακόμη και οι Αμερικανικοί γερουσιαστές και οι βουλευτές, που είναι όλοι ενδιαφερόμενοι για να ελέγξουν την ασφάλειά τους, αδυνατούν να κάνουν έτσι. Δεν είναι κάποια θεωρία συνωμοσίας, είναι ένα πραγματικό γεγονός. Ακόμη και μέσα από το κύριο φύλλο μάχης των τραπεζιτών του Λονδίνου οι Financial Times[8] έγραψαν το 2017 ότι οι αρχές των ΗΠΑ "δεν αφήνουν τους ελεγκτές να ελέγξουν τα αποθέματα χρυσού τους," αλλά παρηγόρησαν τους αναγνώστες ότι ακόμη και αν το
Αμερικανικό χρυσό απόθεμα είναι μια μυθιστοριογραφία, δεν έχει σημασία.

Στην πραγματικότητα έχει. Όταν υπάρχει μια κρίσιμη μάζα εκείνων που θέλουν να παρακάμψουν το σύστημα του δολαρίου, ξεκινώντας από τη Ρωσία και την Κίνα και καταλήγοντας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία ήδη συζητά τη δημιουργία του SWIFT και το ομόλογο του ΔΝΤ, τότε το ερώτημα του ποιος έχει πόσο χρυσό, και η απάντηση σε αυτό μπορεί να εξαρτάται η συσχέτιση των δυνάμεων στην εποχή μετά το δολάριο.

Και τότε οι Αμερικανοί θα πρέπει είτε να εκτυπώσουν το χρυσό απόθεμα τους στο Fort Knox και να δείξουν τι είναι μέσα, ή να αναγνωρίσουν ότι έχουν όλα αυτά τα χρόνια υποστηρίξει το σύστημα του δολαρίου όχι μόνο από αεροπλανοφόρα, αλλά και από ένα κοινότυπο ψέμα για τον πλούτο του χρυσού τους. Όπως ο διάσημος Αμερικανός επενδυτής Warren Buffett είπε, "μόνο με την έναρξη της άμπωτης μπορείτε να βρείτε ποιος κολύμπησε γυμνός." Υπάρχει υποψία ότι η Αμερικανική ηγεσία αισθάνεται την προσέγγιση μιας τέτοιας στιγμής, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι τόσο έντονα αλλεργικοί στις ενέργειες του Βλαντιμίρ Πούτιν, και τα δυτικά μέσα ενημέρωσης παρακολουθούν τόσο στενά την αναπλήρωση του Ρωσικού χρυσού αποθεματικού. Είναι πραγματικό, και στον σημερινό κόσμο των οικονομικών και των πληροφοριών απομίμησης είναι ένα τεράστιο πλεονέκτημα.

Αναφορές

https://ria.ru/

Δευτέρα 27 Αυγούστου 2018

Οι Αμερικανοί ζηλεύουν και φοβούνται τον "χρυσό του Πούτιν"