Το Κουτσαβάκι: Η Κίνα έχει διαταχθεί να νικήσει την Αμερική στον "πόλεμο κατά του στραγγαλισμού"

Μια αφίσα με το πορτρέτο του Προέδρου Xi Jinping στο Πεκίνο. Φωτογραφία αρχείου

Dmitry Kosyrev, πολιτικός παρατηρητής Mia "Ρωσία Σήμερα"
Τρεις δύσκολες μάχες, τις οποίες πρέπει σίγουρα να κερδίσει η χώρα: Η απαρίθμησή τους θα αρχίσει από το τέλος, με αύξουσα σημασία – στην τόσο πιο δραματική και οδυνηρή . Η τρίτη μάχη είναι για ένα καθαρό περιβάλλον. Η δεύτερη αφορά τη συστηματική εξάλειψη της φτώχειας. Η πρώτη και η πιο σημαντική είναι η επιβίωση της χώρας ενόψει των εμπορικών πολέμων και άλλων κυρώσεων.
Δεν πρόκειται για τη Ρωσία, είναι για την Κίνα[1]. Μιλώ για την ομιλία του επικεφαλής του κινεζικού κράτους Xi Jinping κατά την διάρκεια των ταξιδιών του στη χώρα.

Ωστόσο, είναι για τον κινεζικό λαό , αλλά αυτό δεν είναι καθήκον μας; - δεν είναι απαραίτητο για τη Ρωσία να καταπολεμήσει, για παράδειγμα, τον καθαρισμό των δρόμων, των δασών, των προαστίων των συντριμμιών και των χώρων υγειονομικής ταφής; Δεν είναι καιρός να εγκαταστήσουμε την έξυπνη παραγωγή, η οποία όχι μόνο καταστρέφει τα απόβλητα, αλλά και το κάνει με κέρδος;

Smog στο Πεκίνο. 28 Μαρτίου 2018

Στην Κίνα, ο αγώνας για ένα καθαρό περιβάλλον ξεκίνησε με τον θόρυβώδη αέρα και τα βιομηχανικά απόβλητα. Στους κατοίκους των ηγετικών πόλεων απαιτήθηκε να καθαρίσουν τον αέρα. Και τώρα είναι προφανές ότι αυτή η μάχη είναι επιτυχής, ο αέρας σε ορισμένα μέρη βελτιώνεται, δηλαδή, οι άνθρωποι γνωρίζουν – ότι η νίκη είναι δυνατή. Επιπλέον, το έθνος απέκτησε κάτι σαν την οικολογική σκέψη και έδειξε ενδιαφέρον για ποτάμια και κανάλια και τις χωματερές. (Παρεμπιπτόντως, το ίδιο συμβαίνει στην Ινδία - ο καθαρισμός μιας μεγάλης χώρας, συμπεριλαμβανομένων των κύριων ποταμών της, έγινε ένα από τα κύρια σημεία του προγράμματος της κυβέρνησης Narendra Modi. Υπάρχουν εικόνες του - ο Πρωθυπουργός με μια σκούπα καθαρίζει τους δρόμους.)

Η δεύτερη μάχη είναι περισσότερο από κατανοητή και γνωστή. Κανείς στην παγκόσμια ιστορία δεν είναι καλύτερος από την Κίνα για την καταπολέμηση της φτώχειας. Μόνο τα τελευταία πέντε χρόνια, 68 [2] εκατομμύρια άνθρωποι απομακρύνθηκαν από τη φτώχεια [3]. Υπάρχουν τώρα προγράμματα για την ολοκληρωμένη ανάπτυξη απομακρυσμένων χωριών, όπου επικεντρώνεται κυρίως η φτώχεια, με κατασκευή δρόμων , με πωλήσεις μέσω διαδικτύου και πολλά άλλα. Δεν υπάρχει αμφιβολία για την επιτυχία.

Και το τρίτο καθήκον διατυπώνεται μυστηριωδώς - «πρόβλεψη και πρόληψη μεγάλων κινδύνων». Αυτή είναι η δυνατότητα ώστε να είναι έτοιμοι εκ των προτέρων για ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα, το οποίο χθες φαινόταν απίστευτο.

Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump

Και ξέρουμε ακόμη και για τι μιλάμε. Φαίνεται ότι κανείς από την ανώτατη διοίκηση της χώρας δεν περίμενε ότι οι Η.Π.Α. θα απαγόρευαν τις εξαγωγές προς την Κίνα στα τσιπ της. Είναι ένα χτύπημα για τον Αμερικανό παραγωγό, και ακόμη και για τα απίστευτα ποσά [4], 230 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Ποιος θα σκεφτόταν ότι ο Donald Trump δεν λυπάται τους ιδιοκτήτες και τους υπαλλήλους των εταιρειών στην (πολύ δημοκρατική, όμως) Καλιφόρνια, όπου παράγουν αυτά τα τσιπς;

Αλλά συνέβη. Μέχρι στιγμής, , για την αγορά μικροτσίπ απαγορεύεται σε μια μεγάλη κινεζική εταιρεία, την ZTE, κατά της οποίας επιβλήθηκαν κυρώσεις υπό αμφισβητήσιμες προθέσεις.
Η όλη κατάσταση είναι περισσότερο σαν μια προειδοποίηση: Κοιτάξτε, βρήκαμε ένα αδύναμο σημείο. Εξάλλου, χωρίς αμερικανικά τσιπς, η Κίνα στερείται του βασικού στοιχείου της οικονομικής στρατηγικής της - την έξυπνη οικονομία της . Να την αρπάξουν από το λαιμό.
Αλλά μεγάλη ανάγκη , συγκρίσιμη με την Αμερικανική, δεν βρήκαμε στην Κίνα στην κρίσιμη στιγμή.
Τώρα η μάχη για την ανεξαρτησία των τσιπ άρχισε σοβαρά. Στην πραγματικότητα, αυτό το θέμα ήταν αφιερωμένο σχεδόν όλο το ταξίδι Xi Jinping-, συγκεκριμένα, αυτά που εκτελούνται στην πόλη του Wuhan, όπου παράγουν τα δικά τους κινεζικά τσιπς και εξακολουθεί να βρίσκεται η μεγαλύτερη εταιρεία οπτικών ινών στον κόσμο (μία τέτοια ίνα φέρει την ίδια στιγμή 6,75 δισεκατομμύρια τηλεφωνήματα).

Πρόεδρος της ΛΔΚ Xi Jinping

Ο επικεφαλής του κράτους δήλωσε τα εξής: Η ανεξαρτησία σε βασικές τεχνολογίες του μέλλοντος – είναι το ερώτημα της επιβίωσης. Η δυνατότητα κυριαρχίας στην βιομηχανική ανάπτυξη είναι απαραίτητη για τη χώρα. Επομένως, είναι απαραίτητο να εντοπιστεί επειγόντως η βάση όλων των στοιχείων

Το ερώτημα δεν είναι πώς να το κάνουμε, αλλά πόσο γρήγορα. Οι γειτονικές χώρες της Ασίας έχουν ήδη βρεθεί σε παρόμοια κατάσταση, έχουν συσσωρεύσει καλή και κακή εμπειρία και πρέπει να χρησιμοποιηθούν απλά. Τα κινεζικά μέσα ενημέρωσης συζητούν πολύ ενεργά αυτό το θέμα.
Για παράδειγμα, στη δεκαετία του 1990, οι Ιάπωνες στρατηγικοί παράγοντες αποφάσισαν ότι οι ημιαγωγοί σε όλο τον κόσμο είναι σε παρακμή, οπότε δεν είναι απαραίτητο να επενδύσουν σε αυτούς, είναι πιο εύκολο να τους αγοράζουν από τις ΗΠΑ. Και οι στρατηγικοί εταίροι από τη Νότια Κορέα κατέληξαν στα αντίθετα συμπεράσματα και επένδυσαν αρκετά χρόνια στη βιομηχανία, η οποία ήταν σε παγκόσμια ύφεση . Οι Ιάπωνες στοχαστές σκέφτηκαν ότι οι Κορεάτες δεν θα μπορούσαν να το ξεπεράσουν ακόμα και σε 15 χρόνια. Αλλά οι Κορεάτες το έκαναν σε δέκα χρόνια [5] και πήγαν στις τάξεις των παγκόσμιων ηγετών (περισσότερο για τεχνολογικό επίπεδο παρά για όγκο παραγωγής).

Αυτό που χρειάζεται η Κίνα είναι να επαναλάβει αυτή την εμπειρία: λιγότεροι πόροι από τους Κορεάτες κινητοποιήθηκαν εν τω μεταξύ. Ναι, μιλάμε για 50 διαφορετικούς τομείς της οικονομίας και ενδεχομένως για περίπου πέντε χιλιάδες παραγωγικές διαδικασίες. Αλλά οι Κινέζοι δεν ξεκινούν από το μηδέν, τουλάχιστον για να δουν πόσοι από τους συναδέλφους τους εργάζονται στην αναφερθείσα Καλιφόρνια. Επιπλέον, οι εμπειρογνώμονες του περιοδικού Beijing Times Global Times, υποδεικνύουν ότι είναι απαραίτητο - μετά την κορεατική εμπειρία - να ενώσουν τις προσπάθειες των ανταγωνιστών τους, να εδραιώσουν τις σχέσεις τους με ιδρύματα που ασχολούνται μόνο "καθαρά" με την επιστήμη. Γενικά, το κλειδί για την επιτυχία είναι μια κεντρική και μακροπρόθεσμη στρατηγική.

Παραγωγή μητρικών καρτών για smartphones στο εργοστάσιο της Σαγκάης

Παρεμπιπτόντως, το ίδιο αφορά την αναγκαιότητα δημιουργίας δικού της λειτουργικού συστήματος στην Κίνα [6].

Θα πρέπει να υπενθυμίσουμε εδώ ότι ακόμη και οι μεγάλες οικονομίες δεν μπορούν να τα κάνουν όλα στο έδαφός τους, μερικοί πόροι θα εξακολουθήσουν να χάνονται. Ωστόσο, πολύ μεγάλες οικονομίες όπως οι Κινέζοι έχουν πολλές πιθανότητες να ελαχιστοποιήσουν την εξάρτηση.

Αυτό είναι, στην πραγματικότητα, το οποίο σημαίνει «πρόβλεψη και πρόληψη μεγάλων κινδύνων».
Απομένει να ειπωθεί ότι ο Xi Jinping αυτός ο πολιτικός τύπος ("τρεις δύσκολες μάχες") δεν σκέφτηκε μόνο αυτές - ανέφερε τα υλικά της πρόσφατης συνάντησης του κινεζικού κοινοβουλίου, που έθεσε τα καθήκοντα της εθνικής οικονομίας εδώ και μερικά χρόνια.
Αυτό σημαίνει ότι είναι μια στρατηγική που άρχισε να σκέφτεται πριν από μισό χρόνο, αν όχι πριν.

Ως "Προοπτική Διερεύνησης" νοείται γενικά η δυνατότητα υπολογισμού κάθε απειλητικής κατάστασης. Δηλαδή, η χώρα θα πρέπει να είναι σε θέση να υπερασπιστεί εκ των προτέρων οποιαδήποτε εξωτερική προσπάθεια να της κόψει τον δικό της λαιμό.