 |
| © RIA Novosti / Alex Pancikov |
Ivan Danilov για το RIA Novosti
Τέσσερις φορές, η Γερμανίδα Καγκελάριος, κέρδισε τον τίτλο της «σιδερένιας κυρίας» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ξαφνικά η Angela Merkel διαπίστωσε ότι το έδαφος κάτω από τα πόδια της λιώνει , αλλά όχι τόσο πολιτικά όσο οικονομικά.
Οι Κινέζοι επενδυτές με την υποστήριξη του Πεκίνου που ενεργεί στη Γερμανική και Ευρωπαϊκή οικονομία όχι μόνο ως αγοραστής σε σούπερ μάρκετ, αλλά ως μανιώδης αγοραστής με απεριόριστη πιστωτική κάρτα. Προς απογοήτευση του Ευρωπαϊκού κατεστημένου, οι Κινέζοι αγοράζουν όχι μόνο μη παραγωγικά περιουσιακά στοιχεία, όπως ακίνητα ή ποδοσφαιρικά σωματεία, αλλά και εταιρείες υψηλής τεχνολογίας που ενδέχεται στο μέλλον να αποδυναμώσουν σημαντικά τα Ευρωπαϊκά ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα στον τομέα των υψηλών τεχνολογιών.
 |
| © AP Φωτογραφία / Michael Sohn |
Ένας πρόσθετος λόγος για το έντονο άγχος και τη δυσαρέσκεια της Μέρκελ είναι η υποτιθέμενη τάση της Κίνας να χρησιμοποιήσει τις πολυάριθμες επενδύσεις της για πολιτικούς σκοπούς, ειδικά σε χώρες που βρίσκονται στη λεγόμενη «σφαίρα των ευρωπαϊκών συμφερόντων προτεραιότητας». Για να μιλήσουμε με τα ονόματά τους, η Κίνα άρχισε να δραστηριοποιείται στην Ευρωπαϊκή αυλή (δηλαδή στην Αφρική) και ακριβώς στην πόρτα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δηλαδή στα Βαλκάνια), και αυτό οδήγησε τις παλιές Ευρωπαϊκές ελίτ σε κατάσταση κακής κρυφής λύσσας.
Το πιο πρόσφατο και μάλλον κωμικό επεισόδιο συνέβη στη ΠΓΔΜ κατά τη διάρκεια της επίσκεψης της Angela Merkel. Ο πρωθυπουργός της πΓΔΜ καυχήθηκε σε κοινή συνέντευξη Τύπου, μιλώντας για την επενδυτική ελκυστικότητα της χώρας του και ανέφερε ότι οι Κινέζοι επενδυτές έχουν επενδύσει στην οδική υποδομή της πΓΔΜ. Έλαβε μια σκληρή επίπληξη από τη Μέρκελ, η οποία δήλωσε [1] ότι η μετατροπή των επενδύσεων σε μέσο πολιτικής επιρροής "δεν ανταποκρίνεται στο πνεύμα του ελεύθερου εμπορίου". Σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να τονιστεί ότι ακόμη και αν η Γερμανική πλευρά είναι 100% σωστή στις κατηγορίες της, τότε είναι απαραίτητο να αποτίσουμε φόρο τιμής στο Πεκίνο, αφού τουλάχιστον λαμβάνει πολιτική επιρροή σε αντάλλαγμα πραγματικών επενδύσεων, ενώ η ΕΕ προσπάθησε να αποκτήσει πολιτική επιρροή, για παράδειγμα, στην Ουκρανία μόνο με τις υποσχέσεις για επενδύσεις που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να έρθουν μετά την υπογραφή της αρπακτικής συμφωνίας σύνδεσης.
Η Angela Merkel και πολλοί Ευρωπαίοι βουλευτές που ανησυχούν τώρα για τον περιορισμό των κινεζικών επενδύσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις χώρες στις οποίες η ΕΕ μπορεί να ασκήσει πολιτική επιρροή είναι απίθανο να προχωρήσουν σε επιδείνωση των σχέσεων με το Πεκίνο, αν όχι για μια σειρά κινεζικών υψηλού επιπέδου αγορών στη Γερμανία. Η ΕΕ βρίσκεται στα πρόθυρα ενός εμπορικού πολέμου με τις Ηνωμένες Πολιτείες και η οργή ενός δυνητικού συμμάχου - δηλαδή της Κίνας - δεν είναι η πλέον ορθολογική στρατηγική. Ωστόσο, αφού η Κινεζική Geely ξαφνικά έγινε ο μεγαλύτερος μέτοχος στο καμάρι της Γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας Daimler, οι Γερμανοί πολιτικοί έχασαν προφανώς το υπόσταση τους.
Οι κριτικοί των αργοκίνητων Ευρωπαίων γραφειοκρατών λένε ότι ήταν απαραίτητο να ενεργήσουν πολύ νωρίτερα - για παράδειγμα, ακόμη και πριν οι Κινέζοι αγόραζαν τον πιο διάσημο κατασκευαστή βιομηχανικών ρομπότ, τη Γερμανική εταιρεία Kuka AG. Σε συνέντευξή του στο Bloomberg TV [2] Ο κ. Matias Makhnig δήλωσε: «Οι Κινεζικές επενδύσεις αυξάνονται σε πολύ σημαντικούς στρατηγικούς τομείς, τα προβλήματα προκύπτουν όταν υπάρχει μόνο ενδιαφέρον για τη μεταφορά τεχνολογίας από τη Γερμανία προς την Κίνα και, φυσικά, έχουμε ερωτήσεις σχετικά με τα ζητήματα της μελέτης και της αξιολόγησης κάθε περίπτωσης ξεχωριστά ". Σύμφωνα με ορισμένους ειδικούς, το Κινεζικό ζήτημα [3] θα επιλυθεί σκληρά. Σε μια συνέντευξη στην Αυστραλιανή έκδοση του The Sydney Morning Herald, ο Pepin Bergsen, αναλυτής της ισχυρής μονάδας Intelligence Economist, δήλωσε ότι, από την πλευρά της Μέρκελ, η ανάγκη μείωσης της Κινεζικής επιρροής [4] στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη είναι ακόμη πιο σημαντική από τη μεταρρύθμιση ή την κρίση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που προκλήθηκε από τη μαζική μετανάστευση στην Ευρωπαϊκή Ένωση "προσφύγων" από την Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Είναι απίθανο οι Γερμανοί ψηφοφόροι να είναι έτοιμοι να δώσουν προτεραιότητα με τον ίδιο τρόπο, αλλά κανείς δεν τους ρωτάει.
 |
| © AP Φωτογραφία / Michael Sohn |
Ο Frank Proust, ο Γάλλος Ευρωβουλευτής, που προωθεί τον πανευρωπαϊκό νόμο για τον περιορισμό των Κινεζικών επενδύσεων [5], υποστηρίζει ότι υπάρχουν πιθανότητες να υιοθετηθεί ο νόμος πριν από το τέλος του 2018. Η μεγάλη πρωτοβουλία προέρχεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και καταλήγει στο γεγονός ότι οι Βρυξέλλες θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα αρνησικυρίας σε θέματα επενδυτικών σχεδίων ή αγοράς περιουσιακών στοιχείων από μη Ευρωπαϊκές εταιρείες. Θεωρητικά, αυτό το δικαίωμα αρνησικυρίας θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο σε περιπτώσεις όπου μια συναλλαγή ή το επενδυτικό σχέδιο αναγνωρίζεται ως απειλή για τα συμφέροντα ασφαλείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στην πράξη, όμως κατά πάσα πιθανότητα αυτό σημαίνει ότι όλες οι σημαντικές διαπραγματεύσεις που αφορούν ξένους παίκτες θα υποβληθούν σε πολιτική ανάλυση και ότι η απόφαση επίλυσης ή απαγόρευσης αυτών θα λαμβάνεται από τους Ευρωπαίους γραφειοκράτες βάσει της σημερινής γεωπολιτικής συγκυρίας.
Παρά τις διαβεβαιώσεις της Ευρωπαίοι βουλευτές ότι ο νόμος αυτός απευθύνεται μόνο στην Κίνα, είναι απίθανο ότι θα χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά για τον περιορισμό της Κινεζικής επιρροής. Μια πολύ πιο αξιόπιστη εκδοχή είναι ότι οι περιορισμοί αυτού του είδους θα χρησιμοποιηθούν από τους Ευρωπαίους αξιωματούχους απλώς ως ένα προστατευτικό εμπόδιο που εμποδίζει την πρόσβαση τόσο σε Κινεζικές όσο και Αμερικανικές ή Ρωσικές εταιρείες που επιθυμούν να εισέλθουν στην ΕΕ κάποιου είδους περιουσιακού στοιχείου ή τεχνολογίας χωρίς να πληρώνουν και να συμφωνούν με Ευρωπαίους πολιτικούς ηγέτες. Οι χώρες των «νέων Δημοκρατιών» από την Ανατολική Ευρώπη θα επηρεαστούν ιδιαίτερα από αυτόν τον νόμο, οι οποίες έλπιζαν στο πλαίσιο του Κινεζικού έργου "Μια ζώνη - Ένας δρόμος", να μπορέσουν να λάβουν σημαντικές χρηματικές εισφορές, παρακάμπτοντας το Βερολίνο και το Παρίσι.
Μετά την υιοθέτηση των περιοριστικών μέτρων από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, υπενθυμίζουν σε αυτές τις χώρες ποιος είναι ο κύριος του σπιτιού, πόσο ανεξάρτητες είναι στην πραγματικότητα (σπόιλερ: είναι απόλυτα εξαρτημένες) και στις οποίες οι σκλάβοι των πρωτευουσών της Ευρώπης πρέπει να ζητήσουν άδεια για να λάβουν χρήματα.
 |
| © AP Φωτογραφία / Michael Sohn |
Σε γενικές γραμμές, μαζί με την υιοθέτηση αυτού του νόμου θα είναι δυνατόν να δηλωθεί ότι οι κλασικές έννοιες του ελεύθερου εμπορίου, καθώς και η ελεύθερη κυκλοφορία των επενδύσεων και των κεφαλαίων, τελικά ρίχνονται στην χωματερή. Οι μάσκες πέφτουν και ο Δυτικός κόσμος επιστρέφει στην εποχή του καλού παλιού οικονομικού εθνικισμού και των προστατευτικών φραγμών.
Ως ένα ελάχιστο, μπορούμε και πρέπει να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι δεν έχουν τίποτα να διστάσουν να χρησιμοποιήσουν την πολιτική λογική για να επιτρέψουν ή να απαγορεύσουν ορισμένα έργα ή συναλλαγές. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Κίνα δεν συμμετέχει στην κρίση στην Ουκρανία, η Κίνα δεν επέστρεψε στην Κριμαία, η Κίνα δεν υπόκειται καθόλου σε κυρώσεις. Ωστόσο, αυτό δεν εμποδίζει τόσο τις ΗΠΑ όσο και την ΕΕ να σφίξουν σταδιακά τους καρπούς τους και να επιβάλουν κυρώσεις τύπου κυρώσεων κατά του Πεκίνου. Η μόνη διαφορά είναι ότι τα περιοριστικά μέτρα επιβλήθηκαν σχετικά γρήγορα κατά της Ρωσίας και κατά της Κίνας - λίγο πιο αργά. Αλλά στην περίπτωση της Κίνας κανείς δεν προσπαθεί να βρει κάποια δικαιολογία. Η Δύση δηλώνει σαφώς ότι τα Εθνικά συμφέροντα και ο περιορισμός της πολιτικής επιρροής των γεωπολιτικών ανταγωνιστών είναι πολύ πιο σημαντικά από όλους τους κανόνες και τις αρχές της παγκόσμιας οικονομίας, του ελεύθερου εμπορίου και του διεθνούς δικαίου. Αυτή είναι μια από τις σπάνιες περιπτώσεις που η θέση της συλλογικής Δύσης που πρέπει να αναγνωριστεί όχι μόνο ως αληθινή, αλλά και ως ικανή να εφαρμοστεί στις ίδιες τις Δυτικές χώρες.
 |
| © AP Φωτογραφία / Michael Sohn |
References
- ↑ заявившей
( https://www.smh.com.au/world/europe/angela-merkel-eyes-chinese-influence-as-her-legacy-challenge-20180306-p4z2z6.html ) - ↑ Bloomberg TV
( https://www.bloomberg.com/live/us ) - ↑ китайский вопрос
( https://www.bloomberg.com/news/articles/2018-02-27/merkel-fixes-sights-on-china-as-chinese-investors-target-germany ) - ↑ китайское влияние
( https://www.smh.com.au/world/europe/angela-merkel-eyes-chinese-influence-as-her-legacy-challenge-20180306-p4z2z6.html ) - ↑ китайских инвестиций
( https://www.bloomberg.com/news/articles/2018-03-04/amid-china-m-a-drive-eu-rushes-for-investment-screening-deal )
https://ria.ru/
