 |
| © Υπουργείο Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας |
Μια εβδομάδα μετά το μήνυμα του Ρώσου Προέδρου στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση, είναι δυνατόν να δοθεί μια προκαταρκτική απάντηση στο ερώτημα πόσο επιτυχώς η ιδέα του Κρεμλίνου μεταφέρθηκε σε δυτικούς εταίρους. Δεδομένου ότι, φυσικά, αυτό το μέρος του μηνύματος, το οποίο αφιερώθηκε στις επιτυχίες της Ρωσίας στον τομέα της ανάπτυξης νέων όπλων, απευθυνόταν τουλάχιστον προς τη Δύση.
Σε γενικές γραμμές, για να περιγραφούν οι αντιδράσεις του δυτικού κοινού, των πολιτικών και των μέσων ενημέρωσης γενικά ταιριάζει καλύτερα με τις λέξεις «αυτοσυγκράτηση» και «σοβαρότητα» (αν και φυσικά υπάρχουν εξαιρέσεις - για παράδειγμα, ο Βρετανός Υπουργός Άμυνας).
Θα πρέπει να αναγνωριστεί ότι αυτή είναι μια ευχάριστη και αναζωογονητική αντίθεση με τη συνήθη υστερία με τις παράλογες-Ρωσοφοβικές δυνάμεις, των οποίων η θέση είναι παραδοσιακά διχασμένη ανάμεσα στις «μπλόφες του Κρεμλίνο, δεδομένου ότι δεν έχει κανένα νέο όπλο η Ρωσία » και «το Κρεμλίνο έχει χάσει οριστικά το μυαλό του και είναι έτοιμο να καταστρέψει τον κόσμο, και πρέπει να σταματήσει ".
Αυτή η λογική της στρατιωτικής και κρατικής ηγεσίας των χωρών του ΝΑΤΟ, κυρίως των Ηνωμένων Πολιτειών, που δεν μπορεί παρά να χαίρεται. Αν και, φυσικά, το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια πολλοί από αυτούς ενήργησαν με τρόπους που έχουν καταφέρει να χτίσουν μια φήμη των τρελών αντι-ρωσικών δυνάμεων , που θρηνούν , και λένε πολλά για τα μεγάλα προβλήματα του κόσμου στο παγκόσμιο σύστημα.
Το πιο αποκαλυπτικό από την άποψη αυτή είναι η αντίδραση του Πενταγώνου - εξαιρετικά ακριβής και σταθμισμένη.
Όπως γνωρίζετε, το πρώτο σχόλιο από το Αμερικανικό Υπουργείο Άμυνας ήταν μια δήλωση πριν από μία εβδομάδα ότι «δεν εξεπλάγη» με τις εκθέσεις σχετικές με τα νέα ρωσικά όπλα, ακόμα και ότι τα έλαβαν υπόψη για τις ενέργειές τους.
Για το πόσο είναι αλήθεια , η ρωσική υπηρεσία πληροφοριών ήδη το ξέρει , αλλά δεν πρέπει να δίνουμε τη δέουσα πίστη στην ικανότητα του Πενταγώνου να δείχνει ένα καλό πρόσωπο σε ένα κακό παιχνίδι.
Αργότερα, ο Αμερικανικός στρατός ακολούθησε μια πιο λεπτομερή αντίδραση. Ειδικότερα, ο Αναπληρωτής Γραμματέας Άμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών, John Rudd, έκανε αρκετές σημαντικές δηλώσεις στις ακροάσεις της Επιτροπής Ένοπλων Υπηρεσιών της Γερουσίας των ΗΠΑ.
Πρώτον, ότι ο αμερικανικός στρατός έχει επίγνωση του γεγονότος ότι η Ρωσία αναπτύσσει νέα όπλα.
Δεύτερον, το Πεντάγωνο απογοητεύθηκε από τη μορφή με την οποία ο πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας αποφάσισε να τα παρουσιάσει. Πρέπει να καταλάβουμε ότι το Υπουργείο Άμυνας είναι αναστατωμένο με τον επιδεικτικό χαρακτήρα αυτού που συνέβη.
Και τρίτον, στην άμεση ερώτηση των Γερουσιαστών, ο Rudd είπε ότι η Αμερικανική πυραυλική άμυνα δεν είναι ικανή να αντισταθεί στις στρατηγικές δυνάμεις της Ρωσίας και της Κίνας.
Έτσι, το Πεντάγωνο, του οποίου η δήλωση ίσως είναι η πιο σοβαρή σε αυτήν την περίπτωση, επέδειξε μια ήρεμη επαγγελματική προσέγγιση στην παρούσα κατάσταση.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, από την πλευρά του, σημείωσε επίσης μια μάλλον συγκρατημένη αντίδραση στη δήλωση της Μόσχας, καλώντας τη - μαζί με την Βρετανή ομόλογό του - "ανεύθυνη".
Δεδομένου ότι μέχρι πρόσφατα, ο Donald Trump χρησιμοποιούσε ρητορικούς κεραυνούς και αστραπές, μιλώντας για την Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας και απειλώντας την ότι θα φορτώσει με όλες τις πιθανές τιμωρίες και, κατ 'αρχήν, λόγω της φύσης του που είναι επιρρεπής σε κάποιες θεατρικές παραστάσεις) είναι παράξενο αυτό που συνέβη με την πρώτη ματιά. Αλλά μόνο στην αρχή.
Και ακόμα και το Υπουργείο Εξωτερικών έχει μειώσει τη συνηθισμένη ζέστη της αντιΡωσικής ρητορικής, ουσιαστικά συνδέοντας τη συναισθηματικότητα των σχολίων του. Η φράση "ανησυχούμε ιδιαίτερα" για τα συστήματα όπλων που αναπτύσσει η Ρωσία μπορεί να χρησιμεύσει ως πρότυπο ορθότητας και απαλότητας, δεδομένης της συνήθους ρητορικής του Υπουργείου Εξωτερικών για τη Ρωσία τα τελευταία χρόνια.
Στην πραγματικότητα, η επίσημη αντίδραση των ΗΠΑ στις ειδήσεις των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων είναι ακριβώς ο τρόπος που πρέπει να είναι, σε γενικές γραμμές, η ανταπόκριση των παγκόσμιων υπερδυνάμεων που αντιμετωπίζουν μια πολύ δύσκολη πρόκληση από τον πραγματικό και σοβαρό ανταγωνιστή.
Ακριβώς τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, κατά τις οποίες η εξωτερική πολιτική τοποθετούσε τις ΗΠΑ να μοιάζει όλο και περισσότερο με μια ιδιωτική εκδοχή μίας καρικατούρας, δίνοντας την εντύπωση ότι η Αμερικανική ελίτ τελικά έχει ξεχάσει ποια επαγγελματική και υπεύθυνη προσέγγιση πρέπει να έχει για την αντιμετώπιση της μοίρας του κόσμου.
Όπως αποδεικνύεται, δεν συμβαίνει πια
Η Ουάσινγκτον θυμάται ακόμα τι σημαίνει να ενεργεί στη διεθνή σκηνή ως μια πραγματικά μεγάλη δύναμη, και όχι ως ήρωας κόμικς που πιστεύει στην παντοδυναμία του. Η Αλήθεια είναι ότι είναι λυπηρό το γεγονός ότι την μνήμη γι 'αυτό προκάλεσε η συνειδητοποίηση της πυρηνικής απειλής που δεν απομακρύνεται από τα υπάρχοντα αμυντικά συστήματα και εκφράζεται άμεσα από τη θέση του συντρόφου που δεν χρειάζεται έναν κόσμο στον οποίο η Ρωσία θα υπάρχει.
References
- ↑ учли
( https://ria.ru/world/20180302/1515640985.html ) - ↑ разочарован
( https://ria.ru/world/20180308/1515991913.html ) - ↑ сообщил
( https://ria.ru/world/20180308/1515992708.html ) - ↑ "безответственным"
( https://ria.ru/world/20180306/1515816238.html ) - ↑ "нас особо беспокоит"
( https://ria.ru/world/20180302/1515640985.html )
