Στρατηγικό ίδρυμα Πολιτισμού
Ντμίτρι Μίνιν
Τις τελευταίες ημέρες η Ουάσιγκτον έχει λάβει ενεργά μέτρα για να ξεπεράσει το αυξανόμενο ρήγμα με την Τουρκία, που προέκυψε κυρίως από τις αντιθέσεις των δύο χωρών στη Συρία. Την ίδια στιγμή ο Λευκός οίκος φαίνεται να έχει ένα πολύ δύσκολο καθήκον - να εξομαλύνει τις σχέσεις με την Άγκυρα χωρίς όμως να εγκαταλείψει τις θέσεις του απέναντι στους Κούρδους της Συρίας.
Πολλές ελπίδες εν προκειμένω οι Αμερικανοί είχαν στην πρόσφατη επίσκεψη στην Τουρκία του Rex Tillerson. Στις περισσότερο από τρεις ώρες συνάντηση του με τον Πρόεδρο της χώρας Ρετζίπ Ερντογάν, στις εκτενείς συνομιλίες με την Υπουργό Εξωτερικών της M. Çavuşoğlu, έδωσαν φαινομενικά ορισμένα αποτελέσματα. Ωστόσο, πολλά δείχνουν ότι τα αποτελέσματα θα είναι βραχύβια.
Ρ. Tillerson και Ρ. Ερντογάν
Μετά τις συνομιλίες, εξέδωσαν κοινή δήλωση, ο γενικός τόνος της οποίας μιλά για την επικράτηση σε αυτή μάλλον της Τουρκικής εκδοχής . Εκεί, για παράδειγμα, λέει: «Η Τουρκία και οι Ηνωμένες Πολιτείες είμαστε έτοιμοι να αντιπαραθέσουμε σθεναρά κάθε προσπάθεια για να αλλάξει η Εθνοτική σύνθεση του πληθυσμού της Συρίας και ο σχηματισμός στη χώρα αυτή ενός νέου status quo.
Ρ. Tillerson και μ. Çavuşoğlu
Τονίζεται επίσης[1] ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες καταδικάζουν την απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία στις 15 Ιουλίου 2016 και εκφράζουν την αλληλεγγύη τους με τη Δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας και τον Τουρκικό λαό». Λαμβάνοντας υπόψη ό, τι οι Τούρκοι έχουν άφθονα στοιχεία[2] Αμερικανικής ανάμειξης στην συγκεκριμένη συνωμοσία, η θέση αυτή είναι ζωτικής σημασίας.
Ειδικά η Ουάσιγκτον το έκανε όταν έκανε κάποιες κοινές δηλώσεις; Υπέρτατη αρχή για αυτήν είναι η περιβόητη πολιτική σκοπιμότητα.
Μέχρι στιγμής δεν έχουν γίνει αντιληπτά τα μέτρα από τις Ηνωμένες Πολιτείες για την εφαρμογή των διατάξεων του εγκριθέντος εγγράφου για τη Συρία στα πιο θεμελιώδη ζητήματα.
Οι Ενέργειες για περαιτέρω απομόνωση της Roshava που ελέγχεται από τις ΗΠΑ και τους Κούρδους πηγαίνουν για το μέλλον
.
Ορισμένοι Τούρκοι εμπειρογνώμονες και τα μέσα ενημέρωσης
του φιλοδυτικού προσανατολισμού εξέφρασαν την ικανοποίηση τους για τις συμφωνίες που επιτεύχθηκαν με τον Tillerson[3]. Αυτοί εξέφρασαν την ελπίδα ότι οι πιο έντονες διαφορές στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών έχουν μείνει πίσω, λέγοντας ότι είναι καιρός η Τουρκία «να στραφεί προς την Δύση.»
Ωστόσο, η κυρίαρχη άποψη στον χώρο μέσων μαζικής ενημέρωσης της Τουρκίας σχετικά με τις υποσχέσεις της Αμερικής, είναι δυσπιστία. Και το σημαντικότερο, εκφράζεται κυρίως στο στρατόπεδο, φιλικό προς τον Πρόεδρο.
Η ανάλυση του Κυβερνητικού πρακτορείου ειδήσεων Anadolu, μεταξύ άλλων, ειλικρινά δηλώνει ότι η «συνολική πραγματικότητα» των προοπτικών ανάπτυξης των σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας για το 2018, είναι ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι πλέον ένα παγκόσμιο Λεβιάθαν. Για την Τουρκία, αυτό σημαίνει ότι δεν είναι σε θέση να καθορίσει την έκβαση των περιφερειακών εξελίξεων. Αυτές οι διαδικασίες άρχισαν με το πρόσχημα της εισβολής των ΗΠΑ στο Ιράκ στο έτος 2003. Ο Tillerson «χαμογελάει , αλλά οι επισκέψεις του ξεχνιούνται μόλις αφήνει τα όρια της χώρας.» Η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ διαμορφώνεται μακριά από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και είναι εξαιρετικά ασυνεπής
Ο κύριος «διαμεσολαβητής της εξουσίας » στην Συρία έχει γίνει αντικειμενικά η Ρωσία, με την οποία η Άγκυρα πρέπει να συνεργαστεί εκών άκων. Όσον αφορά τις κατηγορίες της Τουρκίας για απιστία με τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλους συμμάχους, οι Τούρκοι εμπειρογνώμονες πιστεύουν ότι οι [4]σύμμαχοι θα πρέπει να μεταβιβάσουν την ηγεσία και το δικαίωμα της πολιτικοστρατιωτικής "εμπειρογνωμοσύνης" στην περιοχή της Τουρκίας. Δηλαδή, αυτή η συμμαχία πρέπει να γίνει η θέση της Τουρκίας και όχι το αντίστροφο.
Βεβαίως , για τις αμφιβολίες σχετικά με την αρμοδιότητα των εταίρων του μπλοκ στις υποθέσεις της Μέσης Ανατολής, οι Τούρκοι έχουν λόγους.
Για παράδειγμα, στην Τουρκία, αυτό που έγινε πρόσφατα από τον επικεφαλής του Πενταγώνου J. Mattis στις Βρυξέλλες, έγινε αντιληπτό ως πολιτικό παράδοξο η πρόταση [5] του προς τον Τούρκο υπουργό Άμυνας Ν. Janicli να «χωρίσει» το Δημοκρατικό Κόμμα της Συρίας από το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα των Τούρκων συμπατριωτών τους και στη συνέχεια να χρησιμοποίησε το PDS στον αγώνα κατά του PKK.Δεν καταλαβαίνουν ότι και οι δύο αυτές δομές – είναι μέρη ενός ενιαίου συνόλου, κατά την άποψη των Τούρκων, είναι απλά περίεργο.
Σε άλλο σχόλιο,[6]το πρακτορείο Anadolu λέει ότι «η Τουρκία έχασε πάρα πολλά από τη συμμαχία με τις ΗΠΑ» για την περίοδο από το 2012 ότι «τίποτα δεν θα ήταν πιο θανατηφόρο γι 'αυτήν παρά να περιμένει να συμπεριφέρονται σαν ένας πραγματικός φίλος». Η ίδια η Τουρκία απείχε ελάχιστα από την απειλή εμφύλιου πολέμου και στρατιωτικού πραξικοπήματος. Η συμμαχία με την Αμερική την εποχή εκείνη δεν την βοήθησε καθόλου, μάλλον το αντίθετο. Όλα τα επιτεύγματα του Τουρκικού στρατού μέχρι στιγμής την εξάλειψη των απειλών στα νότια σύνορα της χώρας (επιχειρήσεις "Ασπίδα Ευφράτη", "κλάδος Ελιάς") έγιναν δυνατά μόνο μέσω της αλληλεπίδρασης με τη Ρωσία."Επομένως, αν κάποιος ρωτά γιατί συνεργάζεστε με τη Ρωσία, η απάντηση είναι απλή: γιατί είναι ασφαλέστερη".
Η διεθνής έκδοση του περιοδικού Asia Times σημειώνει [7]ότι η Ρωσία και το Ιράν δεν δείχνουν κανένα σημάδι ανησυχίας για τους πρόσφατους ελιγμούς της Ουάσιγκτον γύρω από την Άγκυρα. "Φαίνεται κατανοούν ότι είναι κατανοητό η συμφιλίωση μεταξύ Τουρκίας και Αμερικής είναι απίθανη, αφού η Συρία είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, που μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια ανατροπής του Ερντογάν τον Ιούλιο του 2016, έχει διαλυθεί η αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ δύο συμμάχων του ΝΑΤΟ". Μία απαραίτητη προϋπόθεση για την Τουρκία είναι η αποχώρηση των κουρδικών δυνάμεων, τις οποίες υποστηρίζει η Αμερική. Και εδώ είναι δύσκολο για τα μέρη να συμφωνήσουν. Και γενικά, η διαδικασία αποκατάστασης των σχέσεων μεταξύ Άγκυρας και Ουάσιγκτον δεν θα είναι εύκολη, σχολιάζει η εφημερίδα.
Αυτό υποδεικνύεται από τη δήλωση του γραμματέα Τύπου του Τούρκου Προέδρου Ιμπραήμ Καλίν, μετά την αναχώρηση του Ρ. Tillerson από την Άγκυρα. Στο άρθρο[8] «Προσδοκίες της Τουρκίας από τις ΗΠΑ», που δημοσιεύτηκε από αυτόν στις σελίδες του Daily Sabah, διατύπωσε τις κατηγορηματικές απαιτήσεις στην Ουάσινγκτον. Ο έμπιστος του Ερντογάν τονίζει ότι προκειμένου να αποκατασταθεί η ατμόσφαιρα εμπιστοσύνης με την Τουρκία, οι ΗΠΑ «πρέπει να αλλάξουν την πορεία τους» στην περιοχή. Απειλεί μάλιστα: "Αν η Ουάσιγκτον δεν λάβει αποτελεσματικά μέτρα εναντίον του ΡΚΚ, του Συριακού κλάδου του PDS και της οργάνωσης του Fetullah Gulen (FETÖ), οι μακροχρόνιοι δεσμοί μεταξύ Τουρκίας και Ηνωμένων Πολιτειών θα καταστραφούν ανεπανόρθωτα". Ο M.Chavushoglu μίλησε[9] επίσης με παρόμοιο τρόπο κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στο Αμμάν, δηλώνοντας ότι η Τουρκία ελπίζει ότι «οι ΗΠΑ θα έχουν την ευκαιρία να ομαλοποιήσουν τις διμερείς σχέσεις».Οι Τούρκοι δεν τραυλίζουν καν για τις υποχρεώσεις της Άγκυρας.
Κρίνοντας από την τελευταία δήλωση της εκπροσώπου του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ Heather Neuart, ότι μερικά βήματα από τους Τούρκους, παρά για να το θέσω ήπια τον προκλητικό τους τόνο, η Ουάσινγκτον συνεχίζει να συμπεριφέρεται το ίδιο.
Έτσι, οι Αμερικανοί είναι σχεδόν έτοιμοι να τους παραδώσουν στην περιοχή της Afrin, όπου ο Τουρκικός στρατός διεξάγει ενεργές στρατιωτικές επιχειρήσεις. Η H. Neuert, για παράδειγμα, δήλωσε[10]: "Η Ουάσινγκτον έχει αδύναμη την ιδέα του τι συμβαίνει στην Afrin. Δεν είμαστε εκεί. "
Heather Neuart
Στην μετάφραση του δελτίου ειδήσεων του State Department, αυτό φυσικά σημαίνει ότι δεν υπάρχει απουσία πληροφοριών από τις Ηνωμένες Πολιτείες για το τι συμβαίνει στην περιοχή που θα ήταν απίθανη και η κατάργηση της πλήρους ευθύνης για όλα όσα συμβαίνουν εκεί.
Κοινή Αμερικανική- Κουρδική συνοδεία "κάπου στη Συρία"
Ωστόσο, το "ξεπλήρωμα " στους Τούρκους η παράδοση της Afrin μπορεί να μην είναι αρκετό. Με την σύλληψη αυτού του καντονιού υπό τον έλεγχό της, το πρόβλημα της κουρδικής Rozhava στη Συρία για την Άγκυρα δεν εξαφανίζεται. Για να το επιλύσει πραγματικά, ο Ερντογάν θα πρέπει να προχωρήσει στην πλήρη εξάλειψη οποιασδήποτε κούρσας φιλο-κρατικής εκπαίδευσης στο έδαφος της Συρίας. Ίσως οι Αμερικανοί να καταλάβουν ότι με την Afrim δεν θα σταματήσει. Το περιοδικό Natinal Interest διευκρινίζει ότι επί του παρόντος οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να κάνουν μια δύσκολη επιλογή.
Η Τουρκία απαιτεί την αποχώρηση των κουρδικών δυνάμεων από τη Συριακή πόλη Manbij. Αν οι Ηνωμένες Πολιτείες συμφωνήσουν σε αυτό, τότε θα απειληθούν τα σχέδια της Ουάσινγκτον στα βορειοανατολικά της Συρίας. Αν η Αμερική δεν συμφωνήσει, οι Τουρκικές σχέσεις με τον σύμμαχο του ΝΑΤΟ μπορούν, όπως δήλωσε[11] ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, να «καταρρεύσουν εντελώς
Ως εναλλακτικό σχέδιο, η Ουάσιγκτον άρχισε να μιλά[12] για πιθανό κοινό Τουρκουάμερικανικο έλεγχο στην περιοχή Manbij . Φαίνεται ότι είναι πιο σημαντικό για τους Αμερικανούς να εμπλέξουν την Τουρκία σε στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά της Δαμασκού και να τσακωθούν με τη Ρωσία. Και στην συνέχεια , θα είναι ευκολότερο γι 'αυτούς να κάνουν τους Τούρκους να εγκατασταθούν μόνο στην Afrin και ενδεχομένως σε ένα μέρος του Manbij αφήνοντας εντελώς πίσω τους όλη την ανατολική ακτή του Ευφράτη. Οι Αμερικανοί «εμπορεύονται» αυτά τα εδάφη ως ιδιοκτησία τους, σε αντίθεση με όλες τις διατάξεις της δήλωσης που εγκρίθηκε κατά την επίσκεψη του Tillerson.
Ωστόσο, για την Τουρκία αυτό δεν είναι λύση. Δεν χρειάζεται να αυξήσει τη γη της. Κανείς στον κόσμο δεν θα αναγνώριζε ποτέ μια τέτοια κατάσχεση και οι σχέσεις με τους γείτονες θα υπονομεύονταν για πολλά χρόνια. Όποια και αν είναι η δωροδοκία, θα απαιτήσει τελικά το κύριο πράγμα - την εκκαθάριση της Rozhava ως οιονεί κράτος, η ύπαρξη της οποίας απειλεί την εδαφική της ακεραιότητα. Για να πάει σε αυτό η Ουάσινγκτον, σταθερά δεμένη με "κουρδικούς δεσμούς", δεν είναι επίσης σε θέση. Ως εκ τούτου, προφανώς, επιλέχθηκε ο τρόπος να εμπλακεί η Άγκυρα σε πόλεμο με τη Δαμασκό και η αντιπαράθεση εξουσίας με τη Μόσχα. Είναι απαραίτητο να ελπίζουμε ότι Τουρκικές- Ρωσικές σχέσεις οι οποίες έχουν περάσει επανειλημμένα από δύσκολες περιόδους, θα αντέξουν και σε αυτή την δοκιμασία.
- ↑ Подчёркнуто
( http://aa.com.tr/en/americas/turkey-us-reaffirm-resolve-to-mutual-security/1065242 ) - ↑ немало доказательств
( https://www.dailysabah.com/columns/mahmut_ovur/2018/02/16/washington-is-fooling-itself-in-syria ) - ↑ выражают
( http://www.hurriyetdailynews.com/opinion/murat-yetkin/time-for-turkey-to-return-to-the-west-127468 ) - ↑ полагают
( http://aa.com.tr/en/americas/analysis-turkish-american-relations-in-2018/1054632 ) - ↑ предложение
( http://aa.com.tr/tr/gunun-basliklari/milli-savunma-bakani-canikli-abdden-pyd-ypgye-verdikleri-destegi-sonlandirmalarini-talep-ettik/1064069 ) - ↑ комментарии
( http://aa.com.tr/en/analysis-news/nothing-new-about-tillersons-visit/1063122 ) - ↑ отмечает
( http://www.atimes.com/article/us-baits-turkey-hopes-ending-ankaras-russian-dalliance/ ) - ↑ статье
( https://www.dailysabah.com/columns/ibrahim-kalin/2018/02/17/what-does-turkey-expect-from-the-us ) - ↑ высказался
( http://aa.com.tr/en/americas/turkey-gave-the-us-another-chance-fm-cavusoglu/1066870 ) - ↑ заявила
( http://aa.com.tr/en/americas/us-pledges-closer-cooperation-with-turkey/1069178 ) - ↑ заявил
( http://nationalinterest.org/feature/turkey-trying-turn-russia-iran-against-america-syria-24489 ) - ↑ заговорили
( https://www.washingtonpost.com/ )
https://www.fondsk.ru/
