 |
| © AFP 2017 / Adalberto Roque |
Gevorg Mirzayan, Αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Οικονομικού Πανεπιστημίου υπό την κυβέρνηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας, για το RIA Novosti
Οι ΗΠΑ αποσύρουν περισσότερους από τους μισούς διπλωμάτες από την πρεσβεία στην Κούβα. Είναι πιθανό ότι σύντομα θα αποσύρουν όλη την πρεσβεία.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες στις 29 Σεπτεμβρίου έκαναν ένα άλλο εχθρικό βήμα προς την Κούβα. Το υπουργείο Εξωτερικών ανακοίνωσε σημαντική μείωση κατά 60% του διπλωματικού προσωπικού στο νησί της ελευθερίας, καθώς και προσωρινή αναστολή της έκδοσης θεωρήσεων από τις ΗΠΑ. Επιπλέον, οι αρχές των ΗΠΑ ζήτησαν από τους τουρίστες τους να αποφύγουν το ταξίδι τους στην Κούβα.
Η αιτία για την Αμερικανική δραστηριότητα ήταν τα προβλήματα υγείας των σχεδόν δύο δωδεκάδων εργαζομένων της αμερικανικής πρεσβείας. Τα θύματα διαγνώστηκαν με εγκεφαλικό οίδημα, συνεχή απώλεια ακοής, σοβαρούς πονοκεφάλους, απώλεια αίσθησης ισορροπίας και γνωστική εξασθένηση. Σύμφωνα με το Υπουργείο Εξωτερικών, αυτοί οι άνθρωποι υπέφεραν λόγω της χρήσης ακουστικών όπλων. 'Μέχρι η κυβέρνηση της Κούβας που δεν θα μπορεί να διασφαλίσει την ασφάλεια των διπλωματών μας στην Κούβα, η πρεσβεία μας θα περιοριστεί σε επιχειρησιακό επίπεδο για να ελαχιστοποιήσει τον αριθμό των διπλωματών των οποίων η υγεία κινδυνεύει', ανέφερε η επίσημη δήλωση του υπουργείου Εξωτερικών.
Και ποιος το έκανε αυτό;
Το Κουβανικό Υπουργείο Εξωτερικών προσπαθεί να μην εκτροχιαστεί και χρησιμοποιεί μαλακή γλώσσα. Καλεί την Αμερικανική απόφαση 'βιαστική' και προειδοποιεί ότι θα 'επηρεάσει τις διμερείς σχέσεις, ιδίως τη συνεργασία στους τομείς αμοιβαίου ενδιαφέροντος και τις διμερείς ανταλλαγές διαφορετικής φύσης'.
Φυσικά, οι Κουβανοί έκαναν το καλύτερο δυνατό για να αποτρέψουν αυτή την απόφαση. Πριν από λίγες ημέρες, ο Κουβανός υπουργός Εξωτερικών Μπρούνο Ροντρίγκες συναντήθηκε με τον Αμερικανό ομόλογό του, Rex Tillerson, τα συμβαλλόμενα μέρη, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Heather Nauert, είχε μια «σκληρή και ειλικρινή συζήτηση».
Ο υπουργός Rodriguez προσπάθησε να εξηγήσει στον Αμερικανό ομόλογό του ότι οι Κουβανοί ερευνούν το περιστατικό, ότι ήταν απαραίτητο να περιμένουν τα αποτελέσματα της έρευνας και να μην πολιτικοποιήσουν το ζήτημα.
Είναι δύσκολο να διαφωνήσουμε με τον επικεφαλής του Υπουργείου Εξωτερικών της Κούβας. Η ιστορία της 'επίθεσης από τα ηχητικά όπλα' των Αμερικανών διπλωματών είναι πολύ περίεργη. Πρώτον, είναι ασαφές αν αυτός ο ήχος είναι ήχος; Ή, τελικά, μιλάμε για κάποιο είδος δυσλειτουργίας στον εξοπλισμό της κατασκοπείας που θα μπορούσε να ανήκε στους ίδιους τους Αμερικανούς. Δεύτερον, αν αυτή ήταν μια σκόπιμη επίθεση, τότε πού είναι τα στοιχεία;
Όταν ο υπουργός Ροντρίγκεζ λέει ότι η χώρα του «δεν έχει ποτέ διαπράξει και ποτέ δεν θα επιτεθεί σε επιθέσεις εναντίον διπλωματών», είναι δύσκολο γι 'αυτόν να μην τον πιστέψουμε. Όχι γιατί το καθεστώς του Ραούλ Κάστρο αξίζει αυτή την εμπιστοσύνη - απλά δεν έχουν κίνητρο. Οι κουβανικές αρχές ενδιαφέρονται πολύ για την αποκατάσταση πλήρων εμπορικών και οικονομικών σχέσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Χρειάζονται Αμερικανούς τουρίστες και αμερικανικές επενδύσεις (ειδικά δεδομένου ότι ο κύριος χορηγός της Κούβας, η Βενεζουέλα, είναι τώρα στα πρόθυρα της αλλαγής καθεστώτος). Επομένως, αν μιλάμε για μια επίθεση, τότε ήταν πιο πιθανό να έχει γίνει από μια τρίτη δύναμη, η οποία είτε παρακολουθούσε τους Αμερικανούς στην Κούβα είτε διοργάνωσε σκόπιμη εκτροπή. Τέλος, σύμφωνα με τους εκπροσώπους του Υπουργείου Εξωτερικών , οι «σοβαρές επιθέσεις» συνεχίζονται εδώ και σχεδόν ένα χρόνο και είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι για όλο αυτό το διάστημα η Αμερικανική κυβέρνηση δεν κατάλαβε ποιος ήταν και τι ήταν.
 |
| © RIA Novosti / Μιχαήλ Voskresensky |
Αυτό δεν είναι εξωτερική πολιτική
Ως αποτέλεσμα, αυτή η 'βιαστική' απόφαση επηρέασε όχι μόνο τους Κουβανούς, αλλά και τους Αμερικανούς. Οι ειδικοί έχουν προειδοποιήσει εδώ και καιρό ότι οι Κινέζοι και οι Ρώσοι κοιτάζουν την Κούβα (λόγω της γεωπολιτικής της κατάστασης). Ως εκ τούτου, ο Δημοκρατικός του Κογκρέσου Jim McGovern έχει ήδη αποκαλέσει τις δράσεις του Trump 'μια δραματική και υπερβολική αντίδραση', ένα παράδειγμα του γεγονότος ότι ο Λευκός Οίκος δεν ξέρει πώς να χειρίζεται την εξωτερική πολιτική.
Είναι πραγματικά δύσκολο να διαφωνήσουμε με τον βουλευτή του Κογκρέσου McGovern. Η προσέγγιση μεταξύ ΗΠΑ και Κούβας, την οποία ξεκίνησε ο Πρόεδρος Ομπάμα, είχε τεράστιο αριθμό πριμ για τις Ηνωμένες Πολιτείες, ιδιαίτερα όσον αφορά τις σχέσεις με τις χώρες της Λατινικής Αμερικής. Στο πλαίσιο της κατάρρευσης της 'αριστεράς στροφής' στην περιοχή αυτή, οι Αμερικανοί είχαν την ευκαιρία να επιστρέψουν σε αυτές τις χώρες (όπου η Κίνα αισθάνεται πολύ ελεύθερη) στην απόλυτη σφαίρα επιρροής της. Ως εκ τούτου, η Ουάσινγκτον έπρεπε να διορθώσει τη φήμη της - για παράδειγμα, να εγκαταλείψει τον παράλογο αποκλεισμό της Κούβας και να δείξει ότι είναι έτοιμη να αναζητήσει modus vivendi με τους γείτονές της με βάση το σεβασμό για το πολιτικό τους σύστημα.
Ωστόσο, οι ενέργειες του Trump στην κουβανική κατεύθυνση δεν έχουν πολλά κοινά με την εξωτερική πολιτική - αυτή είναι καθαρά εγχώρια πολιτική ιστορία. Ο Donald Turmp «εργάζεται» για έναν ρεπουμπλικάνο ψηφοφόρο ο οποίος πάντα αντιτίθεται στις προσπάθειες του Ομπάμα να ομαλοποιήσει τις σχέσεις με την Κούβα με τους αδελφούς Κάστρο. Κατά τη γνώμη των Αμερικανών συντηρητικών, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν πρέπει να αναζητήσουν το modus vivendi με το καθεστώς του Κάστρο, αλλά να το συμπιέσουν, να το υποχρεώσουν να σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον εκδημοκρατισμό. Ως εκ τούτου, αμέσως μετά την έλευση στην εξουσία, κατέστησε σαφές ότι η αμερικανική-κουβανική προσέγγιση της περιόδου του Ομπάμα ήταν 'συμφωνία υπέρ μόνο μιας πλευράς' (σαφώς όχι της Αμερικανικής). Ο Αμερικανός πρόεδρος έκανε αυτό που του ζήτησαν οι συντηρητικοί υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων - συνέδεσε περαιτέρω τις σχέσεις με την 'βούληση της κυβέρνησης της Κούβας να βελτιώσει τη ζωή των ανθρώπων, μεταξύ άλλων με την προώθηση του κράτους δικαίου, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των συγκεκριμένων μέτρων για τη δημιουργία πολιτικών και οικονομικών ελευθεριών'. Και από τότε ακολουθεί συνεχώς τον δρόμο της κλιμάκωσης της έντασης με την Κούβα (παρεμπιπτόντως, η συνάντηση μεταξύ Bruno Rodriguez και Rex Tillerson έγινε η υψηλότερη συνάντηση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κούβας μετά την άφιξη του Trump στην εξουσία). Το προηγούμενο «βήμα» ήταν η ομιλία του Trump στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, όπου κάλεσε το καθεστώς του Κάστρο «διεφθαρμένο και αποσταθεροποιητικό».
Το ερώτημα είναι, πού θα σταματήσει; Ναι, ο Rex Tillerson λέει ότι δεν υπάρχει λόγος να σπάσει η διπλωματία, αλλά μέρος του Αμερικανικού κατεστημένου απαιτεί από τον Trump να συνεχίσει το συμπόσιο.
«Ντροπή! Το Υπουργείο εξωτερικών παίρνει το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού από την πρεσβεία στην Κούβα και ο Κάστρο επιτρέπει να σώζει όσους θέλει στην κουβανική πρεσβεία στις Ηνωμένες Πολιτείες ', δηλώνει ο γερουσιαστής των ΗΠΑ Marco Rubio αγανακτισμένος. Και δεδομένου ότι ο Trump α) θέλει να καταργήσει όλες τις 'μονομερείς συμφωνίες' και β) έχει να κάνει με την κουβανική υπόθεση έναν πολύ καλό τρόπο βελτίωσης των σχέσεων με τους Ρεπουμπλικανούς, μπορεί κανείς να υποθέσει ότι ο ιδιοκτήτης του Λευκού Οίκου μπορεί να φτάσει στο τέλος.
Ειδικά αν υπάρχει κάποιος άλλος λογικός λόγος, για παράδειγμα, η έκθεση των υπολοίπων Αμερικανών διπλωματών στα ερπετά.
https://ria.ru/
