 |
| © AFP 2017 / Πέτρας Μαλούκας |
Anatoly Wasserman, για την RIA Novosti
Ο Έλληνας υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντωνής αρνήθηκε να μεταβεί στο Ταλίν στο συνέδριο «Η κληρονομιά των εγκλημάτων του Κομμουνιστικού καθεστώτος στην Ευρώπη του 21ου αιώνα».
Σύμφωνα με τον ίδιο, το όνομα και η ουσία του συνεδρίου φέρουν τα ίδια τον κίνδυνο της επανάληψης του ψυχρού πολέμου, αντιβαίνουν στις Ευρωπαϊκές βασικές αξίες - και γενικά, ο 'κομμουνισμός και ο ναζισμός δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να εξισωθούν'
Το κυβερνών κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε τον υπουργό, ωστόσο οι ντόπιοι δεξιοί και φιλελεύθεροι της αντιπολίτευσης τον κατηγόρησαν ότι μόνο η απόφαση του Κοντόνη 'αντιφάσκει με τις Ευρωπαϊκές αρχές'.
Υπάρχει ένα φυσικό ερώτημα: ποιες είναι οι ευρωπαϊκές βασικές αξίες και ποιες είναι οι αρχές αν τις κατανοούν διαφορετικά οι Ευρωπαίοι;
 |
| © Φωτογραφία: eu2015lu.eu |
Όσο μπορώ να κρίνω, τώρα οι Ευρωπαϊκές αξίες διακηρύσσουν τι τρομοκρατούσε τον κάθε λογικό Ευρωπαίο πριν από μερικές δεκαετίες και αναμφισβήτητα θα δήλωνε ότι μόνο οι άνθρωποι που επιδιώκουν να καταστρέψουν όλη την Ευρώπη μπορούν να τις θεωρήσουν αξίες.
Δυστυχώς, στην πράξη η ιστορία της Ευρώπης είναι γεμάτη από τέτοιες 'αξίες'.
Για μένα, για παράδειγμα, είναι πολύ ενδεικτικό ότι εκπροσωπήθηκε από τον υπουργό της Ελλάδας, ο οποίος αρνήθηκε να συμμετάσχει στην εναπομείνασα ναζιστική οργή διαφορετικών αποχρώσεων.
Το θέμα είναι ότι η Ελλάδα γνώρισε την κοροϊδία όχι μόνο των Γερμανών φασιστών , αλλά και τους Βρετανών (αν και κάποτε αυτοαποκαλούνταν αντιφασίστες). Αλλά στον εμφύλιο πόλεμο που ξέσπασε στην Ελλάδα παράλληλα με την καταπολέμηση των φασιστών εισβολέων (παρεμπιπτόντως, όχι μόνο των Γερμανών Ναζί, αλλά και των Ιταλών εφευρετών του όρου «φασισμός»), οι Βρετανοί ανοιχτά υποστήριζαν την στρατιωτική δύναμη αυτών οι οποίοι κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου ήταν σύμμαχοι των Γερμανών Ναζί.
 |
| © RIA Novosti |
Η ανακοίνωση των επαγγελματικών αρχών στην Ελλάδα για την εξόντωση των κατοίκων του χωριού Κάντανος για αντίσταση στους γερμανούς επιδρομείς
Ο βρετανικός στρατός υποστήριζε αυτούς τους ανθρώπους με όλα τα διαθέσιμα μέσα, όπως βομβαρδισμούς με ναπάλμ των ειρηνικών πόλεων. Οι Ναπάλμ εφευρέθηκαν μόλις κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου και οι Βρετανοί τις χρησιμοποιούσαν μαζικά μόνο εναντίον εκείνων που πολέμησαν τους φασίστες εισβολείς κατά την διάρκεια του πολέμου
Προσωπικά πιστεύω ότι μετά από τέτοιες πράξεις το να θεωρήσουν τους βρετανούς 'όχι φασίστες' είναι αρκετά δύσκολο. Στην Ελλάδα, ακόμα πολλοί θυμούνται αυτά τα γεγονότα - και κατανοούν απόλυτα ότι σε όλα τα εγκλήματα που η Δύση αποδίδει στους κομμουνιστές 'είναι ανύπαρκτα'.
Γενικά, περίπου οι μισές από τις αναφορές για εγκλήματα του κομμουνισμού που συναντήσαμε, έρχονται σε μια φόρμουλα από το ποίημα των γαλλικών παιδιών: 'Αυτό το ζώο είναι πολύ επικίνδυνο: όταν δέχεται επίθεση, υπερασπίζεται' (Cet animal est très méchant / Quand on Να αποφευχθεί).
Όσον αφορά τα υπόλοιπα εγκλήματα - ανήκουν στην κατηγορία των 'υπερβολών', δηλ. Δεν είναι ενσωματωμένο στον σοσιαλισμό ένα αναπόφευκτο πρόβλημα και το πρόβλημα δημιουργείται εν πτήσει και στη συνέχεια εξαλείφεται από τους κομμουνιστές.
Ένα αξίωμα εδώ - ο λεγόμενος Μεγάλος τρόμος στην ΕΣΣΔ στα τέλη της δεκαετίας του '30 όταν μέσα σε 17 μήνες σχεδόν κάθε καταγγελία θεωρήθηκε ως η αλήθεια και τέθηκε σε κίνηση. Όπως έδειξαν πρόσφατες έρευνες, ήταν μια επιπλοκή, απροσδόκητη για όλους, εξαιτίας της πάλης πολλών πολιτικών ομάδων στην κομματική μηχανή και γενικά στον μεσαίο χώρο των συνδέσμων, δηλαδή σε επίπεδο περιοχών και περιφερειών. Κανένας από τους συμμετέχοντες στις ίντριγκες , δεν προέβλεψε το αποτέλεσμα της που αναπτύχθηκε σε μεγάλο τρόμο, . Και μόλις κατανόησαν ότι η μηχανή καταστολής κτυπούσε σαν τρελή χωρίς να κοιτάζει, αμέσως σταμάτησαν και πολύ αυστηρά τιμωρήθηκε το μεγαλύτερο μέρος των υπευθύνων.
 |
| © RIA Novosti |
Μόνο οι άνθρωποι που έχουν ασκήσει τον αντικομμουνισμό ως τροφοδότη τους μπορούν να μιλήσουν σοβαρά για τα εγκλήματα του κομμουνισμού και ελπιζοντας ότι αυτός ο τροφοδότης θα είναι κερδοφόρος περισσότερο.
Με τον ίδιο τρόπο που υπάρχουν και 'επαγγελματίες Ουκρανοί' που επιδιώκουν να επωφεληθούν επ 'αόριστον από τον διαχωρισμό της Ουκρανίας από την άλλη Ρωσία, υπάρχουν επίσης επαγγελματίες αντικομουνιστές που παίρνουν ή ελπίζουν να επωφεληθούν από ιστορίες για την επιβλαβή ουσία της κοινωνίας, η οποία αρχικά στοχεύει στο γενικό όφελος. Σύμφωνα με αυτούς τους ανθρώπους, το γενικό όφελος είναι το όφελος που δεν επιτρέπεται στις ιδιωτικές τσέπες τους. Δεν βλέπω να νοιώθω σοβαρά να ταξινομώ όλους αυτούς τους μύθους για τους μανιώδεις κομμουνιστές μόνο και μόνο επειδή η εμπορική ουσία αυτών των μύθων είναι επίσης προφανής. Και θέτει τέλεια το παράδειγμα της Ελλάδας σε αυτό που ολοκληρώνεται αυτή η ουσία.
Συγκεκριμένα, με το πρόσχημα της καταπολέμησης της κομμουνιστικής απειλής για τους Βρετανούς όχι μόνο η Ελλάδα έχυσε το αίμα της και δέχθηκε τις Napalm, αλλά επίσης προώθησε την τοπική διοίκηση (φυσικά, καθιστώντας τους μαριονέτες) ανθρώπους που δεν εμπόδιζαν τους Βρετανούς σε μια μακρά και προσεκτική Ληστεία της Ελλάδας.
Με το πρόσχημα της καταπολέμησης του κομμουνισμού προχώρησε και ο ίδιος ο φασισμός - στην Ιταλία, στη Γερμανία και σε πολλές άλλες χώρες (από την αρχή του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, ακριβώς στα μισά Ευρωπαϊκά κράτη λειτουργούσαν οι φασιστικές οργανώσεις και το δεύτερο μισό δεν έβλεπε κάτι κακό). Τώρα με το πρόσχημα της μάχης ενάντια στους Ρώσους, οι οποίοι στην ψυχή υποτίθεται ότι παρέμειναν κομμουνιστές, προπαγανδίζουν την καταστροφή και τη λεηλασία της Μεγάλης Ρωσίας, για να ξεκινήσουν από την δεκαετία του 90, να την διαλύσουν σε δυο δωδεκάδες κομμάτια και στη συνέχεια άρχισαν να τρώνε αυτά τα κομμάτια σταδιακά. Ας πούμε, στη Μολδαβία και τις δημοκρατίες της Βαλτικής με το πρόσχημα την καταπολέμηση του «κομμουνισμού» κατέστρεψαν σχεδόν ολόκληρη την οικονομία.
Και δεν αμφιβάλλω ότι οι διοργανωτές μιας διάσκεψης θα βρουν στο Ταλίν μια σειρά δικαιολογητικών για την επιθυμία να λάβουν κάποιο μερίδιο από τη λεηλασία των χωρών με το πρόσχημα του ίδιου του αντικομμουνισμού.
Ο κομμουνισμός, βεβαίως, δεν έχει μόνο πλεονεκτήματα (καμία εξουσία στη γη δεν αποτελείται μόνο από πλεονεκτήματα). Οι πολλές ελλείψεις του αποκαλύφθηκαν μόνο μετά από πολλές απώλειες. Επιπλέον, στο σημερινό επίπεδο πολυπλοκότητας της κοινωνίας, το σύστημα ελέγχου που οδηγεί στον κομμουνισμό είναι τεχνικά ανέφικτο και τα τεχνικά μέσα που είναι απαραίτητα για την εφαρμογή του θα συγκεντρωθούν στον κόσμο περίπου σε μια δεκαετία.
Ως εκ τούτου, δεν ιδεολογώ καθόλου τον κομμουνισμό και δεν το θεωρώ ότι τη νύχτα του σήμερα για αύριο πρέπει να το προχωρήσουμε. Αλλά ο αγώνας εναντίον του αποκαλύπτει σταθερά τέτοιες μορφές, στο πλαίσιο των οποίων ακόμη και οι πιο άγριοι χαρακτήρες μιας 'κομμουνιστικής' εποχής του Μπέρια και του Χρουστσόφ να φαίνονται μπροστά τους εντελώς ανιδιοτελείς.
https://ria.ru/
