 |
| © η φωτογραφία είναι ευγενική προσφορά της «Suhoi» |
ΜΟΣΧΑ, 25 Ιουλίου- RIA Novosti, Andrey Kots. Τα Ρωσικά μαχητικά SU-35 μπορούν να αποτελέσουν θανάσιμη απειλή για τα αεροσκάφη πέμπτης γενιάς της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ - F-22 Raptor και F-35 Lightning II. Στην αρχή της εβδομάδας αυτό αναφέρθηκε από το αμερικανικό περιοδικό The National Interest. Το κύριο πλεονέκτημα του ρωσικού αεροπλάνου απέναντι στους αντιπάλους, του σε μια αεροπορική μάχη, ο συντάκτης του περιοδικού θεωρεί την αξεπέραστη δυνατότητα ελιγμών του. Σύμφωνα με τον συντάκτη της έκδοσης, το SU-35, είναι ίσως, το καλύτερο μαχητικό στην ιστορία των αεροσκαφών, σε αερομαχία σε μικρή απόσταση. Το Stealth και οι ρουκέτες μεγάλου βεληνεκούς αέρα-αέρα δεν εγγυώνται στο Νεότερο Αμερικανικό αεροσκάφος μια εύκολη Νίκη.
Η ευελιξία των αεροσκαφών SU-35, SU-30CM και MiG-35 (και επίσης το μελλοντικό PAK-FA T-50) οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην αξία των κινητήρων τους με διαχειριζόμενο τον φορέα ώθησης ( UHT)
Στον τομέα αυτό οι Ρώσοι κατασκευαστές αεροσκαφών – είναι άνευ όρων παγκόσμιοι ηγέτες που αναγνωρίζονται ακόμη και από τους Αμερικανούς. Οι σκεπτικιστές, ωστόσο, ισχυρίζονται ότι τα σύγχρονα μαχητικά σπάνια μάχονται σε κοντινή απόσταση και, επομένως, τέτοιες τεχνολογίες είναι άχρηστες. Αλλά οι πιλότοι έχουν άλλη άποψη σε αυτό το θέμα.
'Ελεύθερος σκοπευτής εναντίον ξιφομάχου'
Οι κινητήρες με διαχειριζόμενο φορέα ώθησης είναι ικανοί να εκτρέψουν το αεροσκάφος από την κατεύθυνση που αντιστοιχεί στην λειτουργία πορείας ενός cruise με την περιστροφή του ακροφυσίου.
Με άλλα λόγια, ο πιλότος «οδηγεί» το μαχητικό αεροσκάφος όχι μόνο (και όχι τόσο πολύ) με τα πτερύγια, και τα άλλα στοιχεία μηχανικής της πτέρυγας, αλλά και με ισχυρά αντιδραστικά ρεύματα. Αυτό επιτρέπει στο αεροπλάνο να αλλάζει γρήγορα και πρακτικά χωρίς αδράνεια την κατεύθυνση της κίνησης, του ύψους και της θέσης του στον χώρο .
Χαρακτηριστικό των ρωσικών κινητήρων AL-31FP (SU-30SM), AL-41F1S (SU-35) και RD-33MK (MiG-35) είναι ότι έχουν ένα συνολικά διαχειριζόμενο φορέα ώθησης. Τα ακροφύσια τους μπορούν να αποκλίνουν προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Για λόγους σύγκρισης: ο κανονικός κινητήρας του αμερικανικού F-22 - F119-PW-100 από την εταιρεία Pratt και Whitney - μπορεί να 'στρέψει' το ακροφύσιο του μόνο στο κατακόρυφο επίπεδο, πάνω-κάτω. Απλοποιεί την απογείωση και το βήμα στο ύψος, αλλά δεν κάνει το 'Raptor' υπερ-αξιόπιστο.
Ο επιδέξιος χειριστής των σύγχρονων ρωσικών αεροπλάνων είναι ικανός να 'χορεύει' κυριολεκτικά στον ουρανό, αβίαστα διεκπεραιώνοντας τα πιο δύσκολα μαθήματα αερόμπικ. Τέτοιες δεξιότητες εμφανίζονται συχνά, για παράδειγμα, σε διάφορες διαδρομές από τον επικεφαλής της πτητικής υπηρεσίας του γνωστού εμπειρογνώμονα του Sukhoi Sergey Bogdan. Ωστόσο, μια τέτοια πλοήγηση – δεν είναι μόνο μια πολύχρωμη επίδειξη. Αυτό που πολλοί θεωρούν ότι 'προσποιείται ' στην πραγματικότητα είναι η ανάπτυξη των τεχνικών στη μέση της αεροπορικής μάχης.
'Ο αγώνας δύο μοντέρνων αεροσκαφών μπορεί να χωριστεί υπό όρους σε δύο στάδια – δήλωσε ο τιμημένος στρατιωτικός πιλότος ο μεγάλος Στρατηγός της Ρωσίας Βλάντιμιρ Πόποφ στο RIA Novosti.- Πρώτον η ανίχνευση του εχθρικού μαχητικού σε μεγάλη απόσταση και η επίθεσή με μακρόχρονη καθοδηγούμενη βολή του πολεμικού αεροσκάφους με ρουκέτα αέρος αέρος το οποίο, ωστόσο, δεν εγγυάται το χτύπημα, ειδικά στο αεροπλάνο με τα σύγχρονα συστήματα ραδιοηλεκτρονικής εξουδετέρωσης ικανά να «εξαπατήσουν» την ρουκέτα. Σε αυτή την περίπτωση τα μαχητικά πηγαίνουν για προσέγγιση και ξεκινά το δεύτερο στάδιο - αρχίζει αγώνας εναέριας οδήγησης σε κοντινή απόσταση, εδώ χρησιμοποιούνται ήδη πυραύλοι μικρού βεληνεκούς και όπλα, ενώ όλα τα πλεονεκτήματα των κινητήρων αποκαλύπτονται από την τεχνολογία του UHT.
Μιλώντας στη γλώσσα των αναλογιών, το Αμερικανικό F-22 είναι 'σκοπευτής' το έργο του οποίου είναι να σημαδέψει χωρίς να έχει παρατηρήσει τον αντίπαλο που προσεγγίζει και να τον καταστρέψει από απόσταση, χωρίς να έρθει σε οπτική επαφή. Τα ρωσικά πολεμικά αεροσκάφη της 4 ++ γενιάς είναι «ξιφομάχοι» ικανοί να δραπετεύουν από τις ρουκέτες του εχθρού, να διαταράξουν απότομα την απόσταση από το αεροπλάνο του εχθρού και να το χτυπήσουν κατάλληλα εκμεταλλευόμενοι τον ελιγμό. Η χαμηλή ορατότητα του αμερικανικού 'Raptor' δεν μπορεί να το σώσει : όπως ισχυρίζονται οι εμπειρογνώμονες του Εθνικού Συμφέροντος, το SU-35 είναι ικανό να χρησιμοποιεί παθητικά και χερσαία ραντάρ, καθώς και υπέρυθρο σύστημα αναζήτησης και εντοπισμού για να βρει τον αόρατο μαχητή στο σκοτάδι.
Μη τυποποιημένες τακτικές
Ευτυχώς, η δοκιμή και των δύο προσεγγίσεων σε πραγματικές συνθήκες μάχης δεν είναι ακόμα δυνατή. Ωστόσο, οι εξαγωγές των κινητήρων που χρησιμοποιούνται στα Ινδικά μοντέλα SU -30MKI AL-31FP έδιωξαν με σιγουριά πολλά δυτικά αεροσκάφη στις μάχες προπόνησης. Το 2005 μια μοίρα από αυτά τα μηχανήματα έδειξε υπεροχή έναντι των F-16 και F-15 C / D των Αμερικανικών αεροπορικών δυνάμεων κατά τη διάρκεια εναέριων ελιγμών στον ουρανό πάνω από την Ινδία. Και το 2015, η διεθνής άσκηση Indradhanush 'thirtieth' νίκησε τα βρετανικά αεριωθούμενα αεροσκάφη Eurofighter Typhoon με 'ξηρό' σκορ 12: 0.
Το SU-30MKI μαχητής της Πολεμικής Αεροπορίας της Ινδίας
Σύμφωνα με τον Βλαντιμίρ Πόποφ, η υψηλή αποτελεσματικότητα των Ρωσικών μαχητικών σε εκπαιδευτικούς αγώνες οφείλεται στους κινητήρες UHT που οι πιλότοι τους έχουν την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν μη προσαρμοσμένες τακτικές και ελιγμούς των οποίων τα δυτικά αεροπλάνα δεν είναι ικανά.
- Όλοι είδαμε στο MAKS (έκθεση) . Το SU-35 σαν να ήταν ένα ξηρό φύλλο, στριφογύριζε σε επίπεδη επιφάνεια γύρω από τον άξονα του - εξήγησε ο Popov. - Στα αεροσκάφη ονομάζεται αναζήτηση με την ελάχιστη στροφή. Ο ελιγμός είναι ότι ο πιλότος 'κοίταξε' γύρω από τον εαυτό του και σαρώθηκε γύρω από το χώρο του σταθμού ραντάρ που βρίσκεται σε ρινικό τμήμα του αεροπλάνου. Αυτό το μαχητικό θα βρει λιγότερο 'ευκίνητο' αντίπαλο γρηγορότερα καθώς το τελευταίο είναι απαραίτητο για παρόμοιο ελιγμό που θα αναπτύξει με την σειρά του. Κάθε κάμψη με κύλινδρο σε 45 ή 60 μοίρες διαρκεί ένα και μισό-δύο λεπτά. Το SU-35 μπορεί να 'το κάνει ' πολύ πιο γρήγορα. Ακόμα μια πολύ αποτελεσματική τεχνική - είναι το 'Cobra Pugachev'. Το αεροπλάνο στρέφεται απότομα και σβήνει τη δική του ταχύτητα στο μηδέν σε όλο το επίπεδο της ατράκτου. Πολύ καλά λειτουργεί αν ο αντίπαλος κρέμεται στην 'ουρά': με αδράνεια γλιστρά προς τα εμπρός και γίνεται κυνηγός στο παιχνίδι. Εκτός αυτού, όταν η ταχύτητα του μαχητικού είναι στο μηδέν, δεν 'φαίνεται ' από τους σταθμούς ραντάρ του αντιπάλου. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τα μέσα επί του σκάφους της REB μπορούν τελικά να προκαλέσουν σύγχυση στον αντίπαλο και θα τον αναγκάσουν να κάνει λάθη.
Τα πλεονεκτήματα ευελιξίας έχουν αξιολογηθεί πλήρως σε πολλές χώρες. Στις τροποποιήσεις εξαγωγών του SU-30 όχι μόνο οι Ινδοί πιλότοι, αλλά και οι κινέζοι, Βιετναμέζοι, Μαλαισιανοί, Αλγερινοί και Βενεζουέλας πετούν. Το μεγάλο ενδιαφέρον των ξένων αγοραστών προσελκύεται επίσης από το SU-35. Συμφωνίες για τις παραδόσεις αυτών των μηχανών υπογράφηκαν με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και την Ινδονησία. Το καλύτερο δυναμικό εξαγωγής το τελευταία έχει το MiG-35 που πρέπει να μεταβεί στη μαζική παραγωγή μέσα σε δύο χρόνια. Όπως αναφέρθηκε στο MAKS ο Διευθύνων Σύμβουλος του RAC MiG Ilya Tarasenko, όλα τα κράτη, ως μέρος των οποίων στην Πολεμική Αεροπορία τους υπάρχουν μαχητικά MiG-29 μπορούν να εξυπηρετήσουν αυτά τα αεροπλάνα χωρίς κανένα πρόβλημα στη διαθέσιμη υποδομή. Και αυτές οι χώρες στον κόσμο είναι δεκάδες.
https://ria.ru/defense_safety
