 |
| © AFP 2017 / Zach Gibson |
ΜΟΣΧΑ, 13 Ιανουαρίου - RIA Novosti. Υπάρχει κάθε λόγος να πιστεύουμε ότι η εξωτερική πολιτική πρωτοβουλία της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ θα συναντήσει σθεναρή αντίσταση από την Αμερικανική ελίτ που είναι πεπεισμένη ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να παραμείνουν το μόνο "κέντρο εξουσίας" του σύγχρονου κόσμου.
Ως εκ τούτου, ο νέος επικεφαλής του Λευκού Οίκου και ο μέλλον γραμματέας του κράτους (Υπουργός Εξωτερικών) των ΗΠΑ στην πρώτη προτεραιότητα θα πρέπει να "ενωθούν σε έναν αγώνα" με τους δικούς τους συμβούλους και διπλωμάτες, πιστεύουν οι παρατηρητές Aaron David Miller και Richard Sokolsky από το Εθνικό Συμφέρον (National Interest (NI) [1]
Ο ρόλος του «παγκόσμιου χωροφύλακα» έχει εξαντλήσει την Αμερική και έχει κουράσει τους Αμερικανούς, λένε οι συγγραφείς. Οι εκπρόσωποι της νέας διοίκησης το καταλαβαίνουν καλά, ωστόσο, η «φωνή του λαού» δεν θα είναι αρκετή για να μετατοπίσει την ισορροπία προς όφελος της εγχώριας πολιτικής. Σύμφωνα με τον Miller και τη γνώμη του Sokolski, το πολιτικό κατεστημένο, συμπεριλαμβανομένων των έμπειρων διπλωματών καριέρας, θα είναι ενάντια στις νέες προτεραιότητες.
Οι Εκπρόσωποι της πολιτικής ελίτ των ΗΠΑ είναι πεπεισμένοι ότι δεν μπορούν να λειτουργήσουν ακόμα, χρειάζεται όμως να κάνουν κάτι. Σύμφωνα με τους συγγραφείς, η "δίψα για δράση" συνεπάγεται συχνά καταστροφικές συνέπειες.
"Η επιθυμία της Αμερικής να λύσει τα προβλήματα παντού, όπου και αν προκύπτουν, εμπνέει και μερικές φορές την επέμβαση των ΗΠΑ, ακόμη και να αλλάξει την κατάσταση προς το καλύτερο, ωστόσο, πρόσφατα, η υπέρβαση των δραστηριοτήτων της Ουάσιγκτον καθίστανται με όλο και πιο καταστροφικές συνέπειες Πρώτα απ 'όλα πρόκειται για τη Μέση Ανατολή ..», - λένε οι αναλυτές.
Το άρθρο λέει ότι ο λόγος γι 'αυτή την «υπερκινητικότητα» είναι η πεποίθηση ότι οι Αμερικανοί πολιτικοί στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι αρκετά ισχυροί ώστε "παντού για να βρίσκουν τέρατα και να τα νικούν ." Ωστόσο, η εμπειρία των εκστρατειών στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, έδειξε ότι η ικανότητα των ΗΠΑ είναι πολύ περιορισμένη.
Επιπλέον, οι Αμερικανοί πιστεύουν αφελώς ότι η αντίληψή τους για τον κόσμο είναι η «πιο σωστή». «Προσπαθούμε να κάνουμε κάτι, γιατί πιστεύουμε ότι κατανοούμε τον κόσμο, αλλά σε γενικές γραμμές δεν είναι έτσι», - δήλωσε στο άρθρο. Οι συγγραφείς πιστεύουν ότι η Αμερική δεν θα πρέπει να δίνει στην αιγυπτιακή ηγεσία, « διαλέξεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα" ή να ζητά από το Ισραήλ να αναγνωρίσει την Παλαιστίνη. Οι μομφές που απευθύνονται στη Ρωσία, σύμφωνα με παρατηρητές, είναι επίσης απόδειξη μιας αφελούς άποψης του κόσμου που είναι συνυφασμένες με την Ουάσιγκτον.
Ο μύθος του εξαιρετικού και αναντικατάστατου Έθνους, μαζί με τις Αμερικανικές "επεμβάσεις στην ηγεσία» κάνουν επίσης τις Ηνωμένες Πολιτείες να αυξήσουν την παρουσία του ακόμα και στις πιο απομακρυσμένες γωνιές του πλανήτη και να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους εκεί, όπου κανείς δεν φαίνεται να ζητά βοήθεια. Ωστόσο, η σταδιακή απομάκρυνση από την ειρηνική διευθέτηση της Ουάσιγκτον στη Συρία, η απώλεια της επιρροής στη Μέση Ανατολή και στην Ασία δείχνουν ότι η «ζήτηση» για την Αμερικανική ηγεσία πέφτει.
Ο Miller και 0 Sokolski προειδοποιούν τη νέα διοίκηση για την «αλαζονεία όσων βρίσκονται στην εξουσία." "Είναι πολύ απλό να συγχέουμε την εξουσία με τις αληθινές αρετές και να αφήσουν την κοινή ευθύνη να αυξηθεί στον βαθμό της αποκλειστικής αποστολής του λαού» - συνοψίζουν οι συγγραφείς.
References
- ↑ The National Interest
( http://nationalinterest.org/feature/resisting-americas-unstoppable-urge-do-something-1
