 |
| © AFP 2016/ Ahmad Al-Rubaye |
ΜΟΣΧΑ, 24 Οκτωβρίου - RIA Novosti. Ο αρθρογράφος της βρετανικής εφημερίδας The Independent [1] εμπειρογνώμονας στην Μέση Ανατολή Patrick Cockburn επέστησε την προσοχή στη διαφορά της κάλυψης από τα Δυτικά ΜΜΕ των δύο στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Μέση Ανατολή: την επίθεση στην Μοσούλη στο Ιράκ και στο Χαλέπι στη Συρία.
"Μπορείτε να συγκρίνετε την κάλυψη από τα ΜΜΕ των γεγονότων στη Μοσούλη και στο ανατολικό Χαλέπι - και θα σας πω πολλά για αυτή την προπαγάνδα, την οποία απολαμβάνουμε », - έγραψε στο άρθρο του.
Ο Cockburn εξηγεί τις ομοιότητες σε αυτές τις δύο επιχειρήσεις. Και στο Ιράκ και στη Συρία, οι κυβερνητικές δυνάμεις, υποστηρίζονται από τον αέρα από άλλα κράτη τα οποία είναι σε μεγάλη επίθεση εναντίον των σουνιτών στα αστικά κέντρα, ή τα αστικά κέντρα έχουν καταληφθεί από την οργάνωση των μαχητών "του ισλαμικού κράτους» (ISIS, απαγορευμένη οργάνωση στη Ρωσία -. Ed).
Στο ανατολικό Χαλέπι κρύβονται οκτώ χιλιάδες επαναστάτες που επιτέθηκαν στο συριακό στρατό ο οποίος είναι σε συμμαχία με τους σιίτες πολιτοφύλακες από το Ιράν, του Ιράκ και από τον Λίβανο. Παρέχεται αεροπορική υποστήριξη από τα Συριακά και ρωσικά αεροσκάφη. Στην πόλη, σύμφωνα με Cockburn, είναι το σπίτι σε περίπου 250 χιλιάδες αμάχους.
Η διεθνής κοινότητα καταδίκασε το βομβαρδισμό του Χαλεπίου, και Cockburn πιστεύει ότι είναι σωστό.
"Αλλά μπορείτε απλά να κοιτάξτε πόσο διαφορετικά είναι τα διεθνή μέσα ενημέρωσης βλέποντας μια παρόμοια κατάσταση στη Μοσούλη, που βρίσκεται περίπου 300 μίλια ανατολικά του Χαλεπίου, - γράφει ο αρθρογράφος -. Εκεί ο ιρακινός στρατός, πολεμά στο πλευρό των κουρδικών δυνάμεων της Peshmerga, με ενόπλες ομάδες Σιιτών και Σουνιτών και λαμβάνουν ευρεία στήριξη από την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ, όπου έχουν περικυκλωμένους ένα εκατομμύριο πολίτες και περίπου πέντε χιλιάδες μαχητές. "
Καλύπτοντας την επιχείρηση στη Μοσούλη, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κατηγορούν για τις απώλειες των αμάχων από τους μαχητές – οι οποίοι υποτίθεται ότι χρησιμοποιούν τους αμάχους ως «ανθρώπινες ασπίδες».
Μιλώντας για την κατάσταση στο Χαλέπι, οι «ανθρώπινες ασπίδες» των μέσων ενημέρωσης δεν αναφέρονται, προτιμώντας να κατηγορούν τα θύματα μεταξύ του άμαχου πληθυσμού από την "άγρια Ρωσία".
Επίσης, μιλώντας για την καταστροφή από την Ρωσική αεροπορία που έπληξε δήθεν το Χαλέπι, τα διεθνή μέσα ενημέρωσης προτιμούν να μην θυμούνται την πολιορκία της ιρακινής πόλης Ραμάντι, η οποία περίπου κατά το 80% καταστράφηκε το 2015, μετά τις αεροπορικές επιδρομές των ΗΠΑ.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα, μετά τον πόλεμο στο Ιράκ το 2003, τίποτα δεν έχει αλλάξει. Στη συνέχεια, η τοπική αντίθεση με τον Σαντάμ Χουσεΐν φέρεται να έπεισε τις ξένες κυβερνήσεις και τον Τύπο ότι οι ντόπιοι θα αντιδράσουν στην εισβολή των αμερικανικών και βρετανικών στρατευμάτων με ενθουσιασμό.
Ο Cockburn πιστεύει ότι εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο είχαν παραπλανηθεί από τους ιρακινούς προπαγανδιστές της αντιπολίτευσης, σε συνδυασμό με τη δική τους επιθυμία που ήταν ευσεβείς πόθοι.
Ως αποτέλεσμα, οι ξένες κυβερνήσεις και οι δημοσιογράφοι είχαν παραμορφώσει εντελώς την εικόνα του τοπικού πολιτικού τοπίου. Τώρα υπάρχει το ίδιο, προσθέτει ο συγγραφέας.
«Η Ακραία προκατάληψη που καταδεικνύει ο ξένος τύπος καλύπτοντας τα γεγονότα στο Ιράκ και στην Συρία θα ήταν ένα θέμα που αξίζει για διδακτορικές διατριβές μεταξύ των μαθητών, για την χρήση της προπαγάνδας και την κατάχρηση της, συνοψίζει ο αρθρογράφος.
References
- ↑ The Independent
( http://www.independent.co.uk/voices/iraq-syria-aleppo-mosul-patrick-cockburn-propaganda-we-consume-a7373951.html)
