 |
| © RIA Novosti. Γκριγκόρι Sysoev |
Αναλύοντας τη δραστηριότητα της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής στους τομείς αυτούς, τόνισε ότι «ο Πούτιν προτίθεται να μειώσει σημαντικά την επιρροή των Ηνωμένων Πολιτειών.»
«Στην Ουκρανία, θέλει να αποδυναμώσει την αξιοπιστία της Ουάσιγκτον ως εγγυητής της Ανατολικής Ευρώπης, στη Συρία βασίζεται στην επίδειξη της μεγαλύτερης ικανότητας μάχης στον αγώνα κατά των τζιχαντιστών, σε σύγκριση με ένα συνασπισμό με περισσότερες από 60 χώρες, με επικεφαλής τον Ομπάμα, και στην Τουρκία στοχεύει να δημιουργήσει διαφορές στις σχέσεις της Άγκυρας με το ΝΑΤΟ" - σημειώνει ο Ιταλός πολιτικός αναλυτής.
Εν προκειμένω, ο Μολινάρι επέστησε την προσοχή της νεοσυσταθείσας εικόνας της Δύσης, η οποία μαστίζεται από τις αντιφάσεις της μετανάστευσης και της τρομοκρατίας, που την αποδυνάμωσε οικονομικά και δείχνει μια έλλειψη ικανότητας της ηγεσίας εν όψει των κινημάτων διαμαρτυρίας. Συγκεκριμένα, έδειξε το δημοψήφισμα για το Brexit στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Σύμφωνα με τον αρχισυντάκτη της La Stampa, η Ρωσία δημιουργεί ένα σύστημα προνομιακών σχέσεων με πολλές χώρες με ένα πολιτικό μοντέλο, το οποίο διαφέρει με αυτό των Δυτικών δημοκρατιών, ξεκινώντας από τη Λευκορωσία στην Τουρκία, από την Αίγυπτο στο Ιράν και τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας. Έτσι η Μόσχα χρησιμοποιεί μια ποικιλία από εργαλεία, συμπεριλαμβανομένων των «ενεργειακών επενδύσεων, στρατιωτική παρουσία και μια αρκετά αποτελεσματική επίδειξη της ρωσικής μαλακής δύναμης (soft power), η οποία φαίνεται στην δημοτικότητα του τηλεοπτικού καναλιού RT στον αραβικό κόσμο,» σημείωσε στο άρθρο.
References
- ↑ La Stampa
( https://www.lastampa.it/2016/08/14/cultura/opinioni/editoriali/il-grande-gioco-di-putin-k0GFDAVFoBAkfNQfg6gKtJ/pagina.html )
http://ria.ru
