Δε θα πρέπει, όμως, να περνάει και
ασχολίαστη.
Αυτοί που μέχρι και πριν από μερικούς μήνες (στην προηγούμενη Βουλή) ειρωνεύονταν τον Χρυσοχοΐδη για τη μνημειώδη παραδοχή του ότι δεν είχε διαβάσει το πρώτο Μνημόνιο, γιατί είχε άλλες δουλειές, ψηφίζουν τεράστια σε όγκο νομοσχέδια, τα οποία αλλάζουν την ίδια τη μορφή του πολιτεύματος, χωρίς να μπορούν να ισχυριστούν ότι τα διάβασαν έστω και διαγωνίως.
Το πολυνομοσχέδιο που βάζει ένα ακόμα εφιαλτικό πακέτο έμμεσων φόρων, που δημιουργεί μια ανοιχτά αποικιοκρατικού τύπου εταιρία στην οποία περνάει κάθε ακίνητη και κινητή περιουσία του ελληνικού κράτους για έναν αιώνα, υπό τον απόλυτο έλεγχο των ιμπεριαλιστών δανειστών, που θεσπίζει τον περιβόητο «κόφτη», ο οποίος θέτει τον υπουργό Οικονομικών υπό έναν αυτόματο μηχανισμό έκδοσης προεδρικών διαταγμάτων, ελεγχόμενο από τη Eurostat, που παραδίδει στους «γύπες των αγορών» (για να θυμηθούμε τον Τσίπρα) τα μη εξυπηρετούμενα -αλλά και εξυπηρετούμενα- δάνεια, ακόμα και αυτά που έχουν ως υποθήκη πρώτη κατοικία, που επικυρώνει τις συμβάσεις παραχώρησης 14 περιφερειακών αεροδρομίων στη γερμανική Fraport, που καταργεί τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων και την αντικαθιστά με μια «ανεξάρτητη» Αρχή, ελεγχόμενη από τους μηχανισμούς των δανειστών, που εισάγει την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και άλλων κρατικών επιχειρήσεων, που θεσπίζει μια σειρά άλλα σημαντικά ζητήματα, από τους δασικούς χάρτες μέχρι τα Μη Συνταγογραφούμενα Φάρμακα (που φεύγουν από την αποκλειστική διάθεση των φαρμακείων), ένα νομοσχέδιο που μόνο το σώμα των διατάξεών του (χωρίς τις συμβάσεις παραχώρησης των αεροδρομίων) εκτείνεται σε περισσότερες από πεντακόσιες σελίδες και πάνω από 200 άρθρα, κατατέθηκε στη Βουλή λίγο πριν από τα μεσάνυχτα της περασμένης Τετάρτης και άρχισε να συζητιέται με τη διαδικασία του κατεπείγοντος το μεσημέρι της Πέμπτης, με σκοπό μέχρι το βράδυ της Κυριακής να έχει ψηφιστεί. Και δεν ακούστηκε «κιχ» από τα αποκτηνωμένα εξουσιαστικά κτήνη.
Το νομοσχέδιο ήταν έτοιμο εδώ και μέρες. Και όμως δε δόθηκε στη δημοσιότητα, για να μην προλάβει να γίνει καμιά ουσιαστική συζήτηση. Ακόμα και οι διατάξεις για τον «κόφτη» ήταν έτοιμες κι ας είχε ανακοινώσει ο Τσακαλώτος με non paper πως «οι διατάξεις για τον Μηχανισμό Δημοσιονομικής Διόρθωσης, για λόγους τεχνικής επεξεργασίας, θα κατατεθούν ως τροπολογία στη Βουλή μετά την κατάθεση του πολυνομοσχεδίου». Μαζί με το υπόλοιπο πολυνομοσχέδιο κατατέθηκε και η ρύθμιση για τον «κόφτη». Κατατέθηκε με τη μορφή τροπολογίας για να μην περάσει από έλεγχο από τη Διεύθυνση Επιστημονικών Μελετών της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής, η οποία δε θα μπορούσε να κρύψει την κραυγαλέα αντισυνταγματικότητά του. Δεν είναι, βέβαια, υποχρεωτικές για την πλειοψηφία οι παρατηρήσεις της επιστημονικής υπηρεσίας της Βουλής, όμως θα φόρτιζαν το κλίμα και θα προσέφεραν επιχειρήματα στην αντιπολίτευση. Γι' αυτό και επιλέχτηκε η μέθοδος της υπουργικής τροπολογίας.
Ολ' αυτά είναι ψιλά γράμματα για τα αποκτηνωμένα κτήνη. Εδώ η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ έφτασε στο σημείο να συνεδριάσει και ν' αποφασίσει το «ναι σε όλα» χωρίς να έχει μπροστά της νομοσχέδιο! Αυτή τη φορά δε χρειάστηκε καν να πάει ο Τσίπρας στη συνεδρίαση. Εστειλε τον Τσακαλώτο με τον Σταθάκη. Είναι ξεκάθαρο ότι οι αποκτηνωμένοι αυτοί άνθρωποι θα ψηφίσουν τα πάντα, αρκεί να παραμείνουν στην εξουσία.
Από το τεράστιο σε όγκο πολυνομοσχέδιο επιλέξαμε σ' αυτή την πρώτη ανάλυση ν' ασχοληθούμε με τέσσερα μόνο θέματα. Με τα υπόλοιπα θ' ασχοληθούμε τις επόμενες εβδομάδες.
1. Αντιλαϊκή φοροκαταιγίδα
Οι αυξήσεις των έμμεσων φόρων βάζουν κατευθείαν το χέρι του κρατικού φοροεισπράκτορα στο μισοάδειο συρτάρι των λαϊκών νοικοκυριών, αρπάζοντας ό,τι απέμεινε. Κυριολεκτικά αρπάζοντας, γιατί ο μεγαλύτερος όγκος των νέων έμμεσων φόρων μπαίνει σε αγαθά και υπηρεσίες άκρως απαραίτητα για την ίδια τη διαβίωση.
Ο ΦΠΑ από 23% ανεβαίνει στο 24%, ενώ καταργείται και ο μειωμένος συντελεστής σε μερικά ακόμα νησιά. Μακαρόνια, ρύζια, αλεύρι, καφές, κακάο, αλλαντικά, μαρμελάδες, σοκολάτες, παγωτά, είδη ζαχαροπλαστικής, αναψυκτικά, χυμοί, εισιτήρια, κόμιστρα ταξί, έτοιμο φαγητό κτλ. κτλ θα τραβήξουν την ανηφόρα.
Νέα αύξηση του φόρου στα τσιγάρα και το χύμα καπνό. Για αύξηση 22 λεπτών το πακέτο τσιγάρων και 26 λεπτών το πακετάκι καπνού μιλά η αιτιολογική έκθεση, για μισό ευρώ μιλά η πιάτσα. Κι επειδή κάποιοι μπορεί ν' απηυδίσουν και να το κόψουν, βάζουν φόρο και στα υγρά του ηλεκτρονικού τσιγάρου, μη τυχόν και το ρίξουν στο… άτμισμα. Δέκα λεπτά ανά κυβικό εκατοστό υγρού.
Ο λογαριασμός σταθερής τηλεφωνίας θα έχει ένα φόρο ίσο με 5% της δαπάνης. Ο καφές παραείναι… φτηνός και του βάζουν ένα πρόσθετο φόρο 2 ευρώ ανά κιλό στον ωμό, 3 ευρώ στον καβουρδισμένο και 4 ευρώ στον στιγμιαίο.
Οσοι πληρώνουν συνδρομητική τηλεόραση θα πληρώνουν κι ένα φόρο 10% επί του μηνιαίου λογαριασμού. Κι όσοι χρησιμοποιούν αυτοκίνητο ή μηχανάκι θα πληρώνουν παραπάνω φόρο στη βενζίνη, στο πετρέλαιο ή στο αέριο. Οσοι σκέφτονται από τον ερχόμενο χειμώνα να ξαναβάλουν πετρέλαιο στις κεντρικές θερμάνσεις θα πρέπει να το ξανασκεφτούν, γιατί ο ειδικός φόρος κατανάλωσης θα αυξηθεί κατά 22% (ένα πενηντάρικο το χιλιόλιτρο!).
Αυτοί που ισχυρίζονται με θράσος χιλίων χιμπατζήδων ότι κάνουν ταξική φορολογική πολιτική, ότι επιβαρύνουν τους πλούσιους και ελαφραίνουν τους φτωχούς, μας δίνουν μ' αυτό το πακέτο φόρων το μέτρο της… αλήθειας τους. Πέφτουν σαν αδίστακτα αρπακτικά πάνω στα λαϊκά νοικοκυριά, μην αφήνοντας τίποτα που να μην του αυξήσουν το φόρο.
Σημειώνουμε ακόμα τις αυξήσεις στον ΕΝΦΙΑ, που δεν αφορούν μόνο μεσαία εισοδήματα (μείωση του αφορολόγητου για τον συμπληρωματικό φόρο από τις 300.000 στις 200.000 ευρώ), αλλά και χαμηλά εισοδήματα (αύξηση της φορολόγησης των οικοπέδων και των άδειων διαμερισμάτων).
Παρεμπιπτόντως, να σχολιάσουμε και την πολιτική προσλήψεων που την περνούν στα μουλωχτά. Για το 2017 θα ισχύσει ο κανόνας μία πρόσληψη ανά τέσσερις αποχωρήσεις και για το 2018 μία πρόσληψη ανά τρεις αποχωρήσεις (ως γνωστόν για το 2016 έχει συμφωνηθεί ο κανόνας μία πρόσληψη ανά πέντε αποχωρήσεις). Ετσι, ο αριθμός των εργαζόμενων στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα θα εξακολουθήσει να συρρικνώνεται, με αποτέλεσμα από τη μια την εξαθλίωση υπηρεσιών και από την άλλη την εκχώρηση δραστηριοτήτων στο ιδιωτικό κεφάλαιο, που λειτουργεί με τους γνωστούς δουλοκτητικούς όρους.
2. Στους γύπες κόκκινα και πράσινα δάνεια
Ποιος δε θυμάται τη «νέα σεισάχθεια» που έταζε ο ΣΥΡΙΖΑ στους υπερχρεωμένους μικροεπιχειρηματίες, προκειμένου να απαλλαγούν από το άχθος των δανείων και να μπορέσουν να ξαναβάλουν μπροστά τη δουλειά τους; Ποιος δε θυμάται το «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», τη δέσμευση για απόλυτη προστασία των δανείων με υποθήκη πρώτη κατοικία, αδιακρίτως ύψους δανείου και αξίας του ακινήτου; Ποιος δε θυμάται την «κατηγορηματική δέσμευση» του Τσίπρα ότι δεν πρόκειται να επιτραπεί η πώληση μη εξυπηρετούμενων δανείων στα λεγόμενα distress funds, τους περιβόητους «γύπες των αγορών»;
Ηρθε η ώρα για την πώληση στους «γύπες» όχι μόνο όλων των κόκκινων (μη εξυπηρετούμενων) δανείων, αλλά και πράσινων (εξυπηρετούμενων) δανείων, προκειμένου οι τράπεζες να αναδιαρθρώσουν τα χαρτοφυλάκιά τους (στην πραγματικότητα, τα πράσινα δάνεια μπορούν να πωληθούν προκειμένου να γίνουν πιο ελκυστικά τα πακέτα που θα βγουν για πώληση). Μάλιστα, οι μπίζνες αγοραπωλησίας δανείων θα απαλλάσσονται από φόρους και λοιπά τέλη! Την ώρα που αρπάζουν το τελευταίο ευρώ από την τσέπη των εργαζόμενων, αφήνουν αφορολόγητες τέτοιου μεγέθους μπίζνες.
Εξαιρούνται μόνο τα κόκκινα δάνεια με προσημείωση ή υποθήκη πρώτης κατοικίας, αντικειμενικής αξίας έως 140.000 ευρώ, κι αυτό μέχρι τις 31.12.2017. Από 1.1.2018 θα πωλούνται και αυτά. Μέχρι τότε, οι δανειολήπτες που καθυστερούν την καταβολή δόσεων, θα πρέπει να κάνουν κάποια ρύθμιση και να είναι συνεπείς σ' αυτή, αν δε θέλουν να δουν το δάνειό τους να πουλιέται σε κάποια εταιρία-γύπα και το σπίτι τους να βγαίνει στο σφυρί.
3. «Κόφτης» για μισθούς και συντάξεις
Ας τελειώνουμε με την υποκρισία και τα προσχήματα είναι το μήνυμα των ιμπεριαλιστών δανειστών, με το οποίο έσπευσε να συμφωνήσει η συγκυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων και ο… αριστερός Τσακαλώτος. Αντί να παιδευόμαστε με συνομιλίες, διαπραγματεύσεις και κοινοβουλευτικές διαδικασίες, που απαιτούν χρόνο και κόπο, φτιάχνουμε έναν αυτόματο μηχανισμό, παραμερίζουμε τη Βουλή (διευκολύνουμε κιόλας την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αφού δε θα της ζητάμε να υπογράψει μειώσεις μισθών και συντάξεων), υπάγουμε και επισήμως τον υπουργό Οικονομικών στον γενικό διευθυντή της Eurostat και μέσα σ' ένα μήνα ρυθμίζουμε αυτόματα τις δημοσιονομικές αποκλίσεις.
Αυτή είναι με απλά λόγια η ουσία του περιβόητου «κόφτη» ή αλλιώς Αυτόματου Μηχανισμού Δημοσιονομικής Προσαρμογής Προϋπολογισμού της Γενικής Κυβέρνησης. Μέχρι τις 10 Μάη κάθε χρόνου, ο υπουργός Οικονομικών -ως καλός μαθητής- παίρνει τα στοιχεία από τη Eurostat και συντάσσει έκθεση, την οποία δημοσιεύει στην εφημερίδα της κυβέρνησης και γνωστοποιείται στη Βουλή και την Κομισιόν. Αν διαπιστωθεί απόκλιση από τους στόχους ίση ή μεγαλύτερη από 0,25% του ΑΕΠ (450 εκατομμύρια σε σημερινές τιμές), ο υπουργός παίρνει μέτρα, κυρίως κόβοντας δαπάνες. Το κάνει με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται υποχρεωτικά μέχρι τις 31 Μάη (εντός εικοσαημέρου δηλαδή). Αν ο υπουργός ντρέπεται να βάλει την υπογραφή του κάτω από επαχθή μέτρα, αλλά δε θέλει και να παραιτηθεί, τότε το ΠΔ εκδίδεται αυτόματα και κόβει σε ίσο ποσοστό όλες τις δαπάνες του Προϋπολογισμού της Γενικής Κυβέρνησης.
Οι εξαιρέσεις από το αυτόματο κόψιμο είναι ασήμαντες και αφορούν το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, τις καθαρά φιλανθρωπικού χαρακτήρα δαπάνες (οι οποίες αντιπροσωπεύουν μικροποσά του κρατικού προϋπολογισμού) και τις δαπάνες υγείας, οι οποίες έχουν ήδη πετσοκοπεί άγρια από το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, με το κόψιμο της επιχορήγησης του ΕΟΠΥΥ (526 εκατ. ευρώ το 2016). Ετσι, έμειναν μόνο οι επιχορηγήσεις στα νοσοκομεία (1.310 εκατ. ευρώ).
Από τις λεγόμενες πρωτογενείς δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού (δείτε για παράδειγμα τον πίνακα στη σελίδα 61 της εισιγητικής έκθεσης του κρατικού προϋπολογισμού του 2016) οι μισθοί και συντάξεις αντιπροσωπεύουν το 44%, ενώ η ενότητα «ασφάλιση, περίθαλψη και κοινωνική προστασία» αντιπροσωπεύει το 33%. Ολες οι υπόλοιπες δαπάνες αντιπροσωπεύουν το 23% και μεταξύ τους είναι και οι τόκοι που αντιπροσωπεύουν το 14% και όπως αντιλαμβάνεστε αποκλείεται να κοπούν. Επομένως, μισθοί, συντάξεις και κοινωνική ασφάλιση θα είναι τα μόνιμα θύματα του αυτόματου δημοσιονομικού κόφτη.
Τα κοψίματα δε θα είναι μικρά. Καθορίζονται και αυτά από τη διάταξη που εισάγεται. Για δημοσιονομική απόκλιση μεταξύ 0,26% και 0,75% του ΑΕΠ θα παίρνονται μέτρα ύψους 0,5% του ΑΕΠ (900 εκατ. ευρώ σε σημερινές τιμές). Για απόκλιση 0,76% - 1,25% τα μέτρα θα είναι ύψους 1% του ΑΕΠ, για απόκλιση 1,26% - 1,75% τα μέτρα θα είναι 1,5% και για απόκλιση 1,76% - 2,25% τα μέτρα θα είναι 2% του ΑΕΠ.
4. «Ελλάς ΑΕ» με γερμανό αρχιμάνατζερ
Δωσίλογοι! Αν τα στελέχη των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων κατηγορήθηκαν ως δωσίλογοι (χαρακτηρισμός με τον οποίο συμφωνούσαν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, τα στελέχη της σημερινής συγκυβέρνησης κερδίζουν… με το σπαθί τους το χαρακτηρισμό των αρχιδωσίλογων, αφού εκχωρούν το σύνολο της κινητής και ακίνητης περιουσίας του ελληνικού κράτους σε μια ανώνυμη εταιρία, διάρκειας ενός αιώνα, απόλυτα ελεγχόμενη από τους δανειστές.
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια τεράστια εταιρία holding, με το όνομα «Ελληνική Εταιρία Συμμετοχών και Περιουσίας ΑΕ», η οποία «δεν ανήκει στον δημόσιο ή ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπως αυτός εκάστοτε ορίζεται», «λειτουργεί χάριν του δημοσίου συμφέροντος σύμφωνα με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας» και στην οποία περνούν ως θυγατρικές: το ΤΧΣ, που έχει τις μετοχές του ελληνικού κράτους στις συστημικές λεγόμενες τράπεζες, το ΤΑΙΠΕΔ, η Εταιρία Ακινήτων Δημοσίου ΑΕ (ΕΤΑΔ), στην οποία περνούν και τα κτίρια που είχαν δοθεί στο ΤΑΙΠΕΔ και η νέα Εταιρία Δημοσίων Συμμετοχών ΑΕ (ΕΔΗΣ), στην οποία δίνονται όλες οι συμμετοχές του ελληνικού κράτους σε επιχειρήσεις (ΔΕΗ, ΟΣΕ, ΕΥΔΑΠ κτλ.), ακόμα και οι συμβάσεις παραχώρησης (δρόμοι, αεροδρόμια κτλ.).
Στη Βουλή υπήρξε ένα αλαλούμ, καθώς οι συριζαίοι βουλευτές πάγωσαν όταν είδαν το παράρτημα με τις επιχειρήσεις που περνούν στην ΕΔΗΣ. Ο Τσακαλώτος, που έκανε ότι μπορούσε για να καθυστερήσει τη δημοσιοποίηση των παραρτημάτων (παρά τα μπινελίκια της αντιπολίτευσης), πήρε πίσω το αρχικό παράρτημα, έφερε καινούργιο από το οποίο είχαν αφαιρεθεί ΔΕΗ, ΕΥΑΘ. ΕΥΔΑΠ, ΕΛΒΟ, Αττικό Μετρό και Κτιριακές Υποδομές, διευκρίνισε όμως πως η ένταξη αυτών των επιχειρήσεων «τελεί ακόμη προς συζήτηση με τους δανειστές». Ας μην αμφιβάλλει κανείς πως, αν μέχρι να ψηφιστεί το δωσιλογικό-αποικιοκρατικό νομοσχέδιο δεν έχουν ενταχθεί στην ΕΔΗΣ και τα ποσοστά του κράτους σ' αυτές τις επιχειρήσεις, αυτό θα γίνει σε επόμενη φάση, που δε θ' αργήσει καθόλου.
Η εταιρία αυτή θα έχει διάρκεια έναν αιώνα (99 χρόνια) και το αποφασιστικό της όργανο, το Εποπτικό Συμβούλιο, θα είναι πενταμελές. Τον πρόεδρο και ένα μέλος θα διορίζουν οι δανειστές (Κομισιόν και ESM) και τρία μέλη το ελληνικό κράτος. Για να παρθεί όμως οποιαδήποτε απόφαση απαιτούνται τέσσερις ψήφοι. Δηλαδή, οι δανειστές έχουν τον πρόεδρο και δικαίωμα βέτο σε κάθε απόφαση της «Ελλάς ΑΕ», όπως θα έπρεπε να ονομαστεί η εταιρία.
Η εταιρία δε θα ιδιωτικοποιεί μόνο, αλλά θα κάνει μπίζνες γενικώς. Τα κέρδη της θα μοιράζονται σε δύο ίσα μερίδια. Το ένα μερίδιο θα ξαναγυρνά στην εταιρία για να συνεχίσει τις μπίζνες της. Το άλλο μερίδιο θα μοιράζεται όπως προβλέπει ο Ν. 4336/2015 (το τρίτο Μνημόνιο δηλαδή). Το 50% θα πηγαίνει για την αποπληρωμή του δανείου για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Το 25% θα πηγαίνει για αποπληρωμή χρέους ώστε να μειώνεται ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ. Και το υπόλοιπο 25% για επενδύσεις. Οπως βλέπουμε τα πράγματα γίνονται χειρότερα σε σχέση και με το Μνημόνιο. Το ελληνικό κράτος μεταβιβάζει στους δανειστές ό,τι έχει και δεν έχει.
ΥΓ. Πώς αλλιώς εκτός από αλητεία μπορεί να χαρακτηριστεί η ρύθμιση του άρθρου 49 του Ν. 4387/16 (νόμος Κατρούγκαλου, που αναφέρει ότι από 1.1.2017 ο ΕΦΚΑ θα έχει ως έσοδο και «το 20% των εσόδων που προκύπτουν από την εκποίηση και εκμετάλλευση ακινήτων του Δημοσίου ή των Ν.Π.Δ.Δ. ή των δημοσίων επιχειρήσεων των οποί−ων το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Δημόσιο ή σε Ν.Π.Δ.Δ., εξαιρουμένωνόσων έχουν μεταβιβαστεί στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας Ελληνικού Δημοσίου, σύμφωνα με το Ν. 3986/2011»; Πλέον δεν υπάρχει ακίνητο που να μην περνά στη νέα εταιρία, επομένως δεν υπάρχει έσοδο για τον ΕΦΚΑ. Ηξεραν πολύ καλά ότι έχουν κάνει τέτοια συμφωνία, όμως έβαλαν την άνευ περιεχομένου διάταξη στο νόμο Κατρούγκαλου για να πουν ότι τάχα εξασφάλισαν στον ΕΦΚΑ πρόσθετα έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις.
Αυτή η ιστορία απάτης, βέβαια, ξεκινάει από παλιότερα. Με το άρθρο 149 του Ν. 3655/2008 (νόμος Πετραλιά) δημιουργήθηκε το ΑΚΑΓΕ (Ασφαλιστικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης Γενεών και ως έσοδό του προβλέφτηκε και «ποσοστό 10% επί των ετησίων συνολικών εσόδων από αποκρατικοποίηση Δημόσιων Επιχειρήσεων και Οργανισμών». Και αυτό το έσοδο έγινε έσοδο-φάντασμα. Εκείνο που βλέπουμε είναι ότι όλες οι κυβερνήσεις, για να χρυσώσουν το χάπι των ιδιωτικοποιήσεων, φτιάχνουν και μια εικονική ρύθμιση για τη δήθεν μεταφορά εσόδων από τις ιδιωτικοποιήσεις στην Κοινωνική Ασφάλιση, την οποία αργότερα καταργούν ή καθιστούν άχρηστη.
http://www.eksegersi.gr