 |
| RIA Novosti Ramil Sitdikov |
Το εθνικό συμφέρον, ΗΠΑIlan Berman
Πρόσφατα ο Ρώσος πρόεδρος δημιούργησε διεθνή σάλο, όταν ξαφνικά δήλωσε ότι το κράτος προχωρά σε απόσυρση των στρατευμάτων του από τη Συρία. Χάρη στη συμμετοχή της στις μάχες η Ρωσία κατάφερε "ριζικά να αναστρέψει την κατάσταση" στην περιοχή της σύγκρουσης, και το έργο "συνολικά να εκπληρωθεί", δήλωσε ο Πούτιν κατά τη διάρκεια που παρουσίασε η τηλεόραση την συνάντηση του στη Μόσχα με τους κύριους υπουργούς — τον υπουργό Άμυνας Σεργκέι Soigu και τον Υπουργό εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ. Στο τέλος, ο Pώσος Πρόεδρος δήλωσε ότι πήρε την απόφαση "από αύριο να ξεκινήσει να αποσύρει το βασικό μέρος της πολεμικής δύναμης από την Αραβική Δημοκρατία της Συρίας".
Η δήλωση που εκδόθηκε στις 14 Μαρτίου, ήταν ξαφνική και απροσδόκητη, επειδή ακουγόταν μόλις έξι μήνες μετά που η Ρωσία άρχισε να συμμετέχει στο συριακό εμφύλιο πόλεμο και που δυνατά υποσχόταν να οικοδομήσει έναν σταθερό διεθνή συνασπισμό για την καταπολέμηση του ισλαμικού ριζοσπαστισμού. Δεν αποτελεί έκπληξη, που οι παρατηρητές έχουν την τάση να θεωρούν την απόφαση της Μόσχας ως ένα δυναμικό βήμα που λήφθηκε έτσι ώστε να μην παρασυρθεί σε μια βαριά σύγκρουση στην Συρία η οποία διαρκεί πάνω από πέντε χρόνια.
Ίσως, είναι έτσι. Αλλά η απόφαση του Πούτιν δείχνει ακόμα ότι τα σχέδια του Κρεμλίνου, είναι έξυπνα σχεδιασμένα για μακροχρόνια προοπτική.
Από την αρχή, η απόφαση της Ρωσίας να ξεκινήσει μια εκστρατεία στη Συρία
υποκινήθηκε από πολλές επικαλύψεις στόχων.
Σύμφωνα με τα λόγια της κυβέρνησης Πούτιν παρουσίασε τη δράση της ως την αρχή μιας μεγάλης κλίμακας εκστρατεία ενάντια στην τρομοκρατική οργάνωση «Ισλαμικό Κράτος» - ως μια αναγκαιότητα που προκαλείτο από την ανικανότητα και την ανευθυνότητα της Δύσης. Ωστόσο, τα πραγματικά ρωσικά κίνητρα ήταν πολύ πιο ρεαλιστικά.
Περιοδικό-Προοπτική [1]
03/25/2016
Nahar ΜΙΑ [2]
03/24/2016
Καθημερινή Λαϊκή [3]
03/24/2016
Κατ 'αρχάς, Κρεμλίνο προσπάθησε να ενισχύσει το καθεστώς του πρώην συμμάχου του Μπασάρ αλ-Άσαντ, ο οποίος στη συνέχεια είχε μεγάλες εδαφικές απώλειες, υποχωρώντας κάτω από την επίθεση πολλών από τους πολιτικούς του αντιπάλους. Την ίδια στιγμή η Ρωσία ήθελε να ενισχύσει και τη στρατηγική της θέση στην Ανατολική Μεσόγειο, με επίκεντρο την περιοχή που εδώ και καιρό έχει στην Συρία την ναυτική βάση στο λιμάνι της πόλης Ταρτούς. Η κυβέρνηση Πούτιν προσπάθησε απεγνωσμένα να ανακτήσει τις χαμένες θέσεις κατά τους τελευταίους μήνες στην Ουκρανία, όπου οι ένοπλες ομάδες της βρήκαν μια πολύ ισχυρότερη αντίσταση από αυτή που ανέμεναν . Και τώρα, μετά από έξι μήνες, όλες αυτές οι εργασίες ευοδώνουν.
Σε μεγάλο βαθμό χάρη στη βοήθεια της Ρωσίας, η κυβέρνηση Άσαντ συνεχίζει να κατέχει την εξουσία. Παρά το γεγονός ότι μεγάλες περιοχές τα Συριακά κυβερνητικά στρατεύματα απέτυχαν να ξαναπάρουν, παρόλα αυτά ήταν σε θέση να πάρουν τον πλήρη έλεγχο πάνω από την περιοχή που είναι γνωστή ως Arabistan - εθνοτικός θύλακας στα δυτικά της χώρας όπου το σημερινό καθεστώς μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει (αν και σε πιο μέτρια κλίμακα) . Έτσι, είναι πλέον αδύνατο να πούμε ότι οι μέρες του Άσαντ στην εξουσία είναι μετρημένες.
Σε αυτό το διάστημα η στρατιωτική παρουσία της Μόσχας στη Συρία έχει αυξηθεί δραματικά. Από τον Σεπτέμβριο η Ρωσία ενίσχυσε σημαντικά την ισχύουσα από πριν εκεί ναυτική της βάση στο Ταρτούς, έχτισε μια νέα αεροπορική βάση στη Λατάκια και ολοκλήρωσε τις εργασίες για την κατασκευή σε κοντινή απόσταση από, αυτήν τουλάχιστον, δύο στρατιωτικών εγκαταστάσεων. Η Ρωσία αύξησε εκεί το στρατιωτικό σώμα των αξιωματικών και μετέφερε εκεί (επιπλέον) τα εργαλεία της στρατιωτικής-τεχνικής υποστήριξης, καθώς και έστειλε στις ακτές της Συρίας τα πυραυλοφόρα καταδρομικά σκάφη με πυραύλους cruise του στόλου της Μαύρης θάλασσας για την συντήρηση της “εκ περιτροπής” μόνιμης φύλαξης της περιοχής.
Η μεταφορά των ρωσικών δυνάμεων στη Συρία και η στρατιωτική εκστρατεία της έφερε απτά πολιτικά οφέλη. Χάρη στις ενέργειες στη Συρία, ο Πούτιν ήταν σε θέση να εκτρέψει την προσοχή του ρωσικού κοινού από τα σοβαρά λάθη της κυβέρνησής του (συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής ύφεσης, της μείωσης των αγορών των ξένων προϊόντων και να ενισχύσει τον αυταρχισμό του). Η Παρέμβαση στη Συρία επέτρεψε επίσης στη Ρωσία να βγει - τουλάχιστον εν μέρει - από τη διεθνή απομόνωση η οποία οφειλόταν σε προηγούμενες πράξεις της επιθετικότητας της εναντίον της Ουκρανίας. Παρά το γεγονός ότι η Συριακή εκστρατεία δεν οδήγησε σε αποδυνάμωση των Δυτικών κυρώσεων, παρ 'όλα αυτά, επέτρεψε στην Μόσχα να γίνει μια βασική πολιτική δύναμη, με επιπτώσεις για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή.
Μην ξεχνάμε ότι η Ρωσία ήταν ένα αναπόσπαστο μέρος της διαδικασίας, κατά την οποία τον Φεβρουάριο στη Γενεύη επιτεύχθηκε η ανακωχή, και - ως αποτέλεσμα της συνεχιζόμενης επιρροής της στον Άσαντ - παραμένει μια σημαντική δύναμη, για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης με την κατάπαυση του πυρός. Αυτό, με τη σειρά του, δίνει στο Κρεμλίνο την αποφασιστική ψήφο στη περιφερειακή πολιτική, καθώς η Δύση θα χρειαστεί την βοήθεια της Ρωσίας για να ακολουθήσει το καθεστώς Άσαντ τη περαιτέρω συμμόρφωση του με τους οποιουσδήποτε όρους της πολιτικής διευθέτησης.
Η Ρωσία δεν αρνείται την στρατηγική υπεροχή στην εμπόλεμη ζώνη. Το Κρεμλίνο
συγκρατημένα είναι σιωπηλό σχετικά με την ποσότητα και τον εξοπλισμό του στρατού ο οποίος θα παραμείνει στη Συρία μετά την ολοκλήρωση “του βασικού μέρους” της ομάδας. Ωστόσο, υπάρχουν ενδείξεις για τις δυνάμεις και τα μεγάλα μέσα που διαθέτει και είναι κατάλληλα για να πολεμήσει. Επιπλέον, η Ρωσία συνεχίζει να κάνει αεροπορικές επιθέσεις που είναι σε αντίθεση με τις αναφορές για την στρατιωτική απόσυρση της ομάδας από την χώρα. Και αν είναι απαραίτητο η Μόσχα μπορεί ακόμα να τα επιστρέψει όλα πίσω. Όπως είπε ο ίδιος ο Πούτιν είπε, “η Ρωσία είναι σε θέση να αυξήσει την ομάδα στην Συρία αν το θεωρήσει απαραίτητο – και μπορεί κυριολεκτικά να το κάνει μέσα σε λίγες ώρες”.
Δεδομένου ότι το χάος στη Συρία συνεχίζεται, θεωρούν ότι η μερική απόσυρση των Ρωσικών στρατευμάτων είναι ένας καθαρά αμυντικός ελιγμός. Αλλά τα μηνύματα από τον Πούτιν φέρουν όλα τα χαρακτηριστικά μιας πιο πολύπλοκης και λεπτής στρατηγικής - αυτό το βήμα μπορεί να παρακαμφθεί προκειμένου να έχει μια σημαντική επιρροή στην χώρα, διατηρώντας παράλληλα το στρατηγικό πλεονέκτημα του,το οποίο κατάφερε να επιτύχει μέχρι σήμερα.
αναφορές
- ↑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ-περιοδικό
(http://inosmi.ru/prospect_magazine_co_uk/) - ↑ ΜΙΑ Nahar
(http://inosmi.ru/annahar_com_lb/) - ↑ Λαϊκή Καθημερινή
(http://inosmi.ru/people_com_cn/)
http://inosmi.ru
