του Γιάννη Λαζάρου
Αν ήταν άλλες εποχές αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει στην πολιτική ζωή θα είχε τόσους φανατικούς που θα ξεπερνούσε το Benny Hill Show, το Μuppet Show και γενικώς όλα τα shows που μάς ανέβαζαν την διάθεση.
Είναι όμως οι εποχές δύσκολες, πέφτουν θύματα αυτών των επικίνδυνων άνοων δίπλα μας και δεν μπορεί να σκάσει το χειλάκι μας χαμόγελο. Διότι αν ήταν άλλες εποχές και έβλεπες έναν συνδικαλιστή εφοριακό της δεκαετίας του '80, του '90, του '00, του '10 να το παίζει πολλά βαρύς υπουργός στο βήμα της Βουλής το 2015 λέγοντάς σου "τα μεσάνυχτα θα κάνω ντου" θα του έκλεινες ραντεβού κάθε μεσάνυχτο και θα τον περίμενες με το σώβρακο. Να του χαϊδέψεις αυτή την γλυκιά φαλακρίτσα, να του γαργαλάς το καλοχτενισμένο μουσάκι από το salon de coiffure " Η Σούλα", να του τσιμπούσες τα ροδαλά μαγουλάκια, και πάνω στις περιπτύξεις να του θυμίζεις πως όταν ήταν ενεργός υπάλληλος οι θέσεις των διευθυντών εφορίας έμπαιναν σε πλειστηριασμό με εκατοντάδες εκατομμύρια, αλλά αυτός ως αγνή παρθένα περίμενε να δώσει την παρθενιά του το μεσάνυχτο του σήμερα.
'Οταν ακούς "μεσάνυχτα" με ύφος γερμανοτσολιάδικο σκέφτεσαι εσένα με το σώβρακο και τον κοντοεφοριακούλη έξω από την πόρτα σου. Κάθε μεσάνυχτο θα ήταν εκεί για να ακούει ψιθυριστά στο αυτί: "Πάντως εσύ για έλεγχο δεν έρχεσαι εδώ".
Αν ήταν άλλες εποχές και έβλεπες τον πρωθυπουργό στις προγραμματικές να έχει κολλήσει το βλέμμα ακριβώς πάνω από το γείσο της πόρτας εισόδου της αίθουσας και να μιλάει λες και έχει πάρει μία καρτέλα πρόζακ, θα του έστελνες πίτσα και μπύρες όπως συνήθιζαν να κάνουν στον Βασιλάκι Κλόουν Λεβέντη πριν δεκαετίες. Ο 41χρονος πρωθυπουργός έβαλε όλες τις τεχνικές του στο βήμα της Βουλής και άκουγες τον Ανδρέα Παπανδρέου να μιλά από τη μύτη έχοντας βαρύ κρύωμα, να κουνάει τα χέρια από τον αγκώνα και κάτω σαν τον Σαμαρά και να έχει κολλήσει το σύνδρομο Μητσοτάκουλα/Κωστάκη Καραμανλή ώμους που χορεύουν ανεξέλεγκτα τσιφτετέλι. Το βλέμμα Κουρουμπλής χωρίς γυαλιά. Στο άπειρο.
Αν ήταν άλλες εποχές και άκουγες τις μπούρδες περί παράλληλου προγράμματος θα πήγαινες έξω από την βουλή με ηχείο αθίγγανου πατατοπώλη και θα έβαζες στην διαπασών την μουσική κάλυψη του λόγου του: "Παράλληλα, περπατάμε παράλληλα κι όλα είν' ακατάλληλα για να σμίξουμε πάλιιιιιιιιιι". Ναι, Σφακιανάκη και πολύ του πέφτει. Άσε γιατί το "σιγά μην κλάψω σιγά μη φοβηθώ" του έπεσε βαρύ και έκανε προκοιλάκι.
Αν ήταν άλλες εποχές και τους έβλεπες να πηγαίνουν για ορκωμοσία κουβαλώντας παιδιά, πεθερές, νταντάδες, τριτοξάδερφα, μπατζανάκιδες με στιλιστική ατραξιόν πρωινάδικου, θα γέλαγες με την καρδιά σου. Τώρα πως να γελάσεις όταν αυτοί οι γελοίοι αλλά και οι οπαδοί τους έχουν υπογράψει την θανατική σου καταδίκη.
Αν ήταν άλλες εποχές και άκουγες από την εκπρόσωπο αριστερής κυβέρνησης ότι "αριστερό είναι οτιδήποτε εξυπηρετεί τις ανάγκες του λαού, προσαρμοσμένο στις συνθήκες" θα την ρωτούσες - με μία αγωνιστική επιστολή αρωματισμένη με Channel No 5 - αν οι συνθήκες είναι μπουρδέλο και ο λαός που την ψήφισε προσαρμόζεται σε αυτές με το να εκπορνεύεται για τον ύπνο του δικαίου, η ίδια ποιον ρόλο παίζει;
Αν ήταν άλλες εποχές και έβλεπες τον απόγονο της μεραρχίας Έντελβαϊς, καγκελάριο της Αυστρίας να αφήνει τα νέα τάγματά του στην χώρα για να βοηθήσει δήθεν στο προσφυγικό θα ντυνόσουν Χίτλερ και θα πήγαινες να τον πάρεις από το αεροδρόμιο. Είναι σίγουρο ότι από την συγκίνηση θα του έφευγε το χέρι σαν του Μιχαλολιάκου.
Αν ήταν άλλες εποχές και άκουγες τον χαμένο στο άπειρο πρωθυπουργό να λέει προς τον Έντελβαϊς Φάινμαν: "Αυτή είναι η Ελλάδα της Αλληλεγγύης", θα του απαντούσες "τα μεσάνυχτα που έρχεται ο υπουργός σου έλα να δείξω κι σε σένα το... αλληλέγγυο".
Αν ήταν άλλες εποχές θα περνούσαμε ζάχαρη με όλους τους γελοίους που δεν έχουν πάρει μυρωδιά για το τι έχει συμβεί στην βάση της κοινωνίας.
Όμως είναι δύσκολες εποχές.
Ακόμα και η σιωπή που βγαίνει από το στόμα τους δυναμιτίζει τις εύθραυστες ισορροπίες μας.-
http://www.stontoixo.com/
