Γιάννης Λαζάρου
Μια ακόμη επίδειξη δύναμης και απόλυτης κυριαρχίας στους ηθελημένα υπόδουλους λαούς της Ευρώπης, έκανε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στο άτυπο Γιουρογκρούπ στο Λουξεμβούργο, συνεπικουρούμενος από τον επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας Bundesbank Γενς Βάιντμαν.Δήλωσε κάθετα αντίθετος στα σχέδια που εκπορεύονται από Βρυξέλλες, Φρανκφούρτη και Παρίσι και που προβλέπουν εμβάθυνση της ΟΝΕ μέσω ανάληψης μεγαλύτερων χρηματοοικονομικών κινδύνων και μεταβίβασης πόρων.
«Πρώτα θα επιβάλουμε μεγαλύτερη πειθαρχία στις αγορές χρέους, με συντεταγμένες διαδικασίες για χρεοκοπίες κρατών και διασώσεις τραπεζών, όπου οι ιδιώτες πιστωτές θα αναλαμβάνουν μεγαλύτερο βάρος προτού εμπλακούν οι φορολογούμενοι και στη συνέχεια θα ανοίξει η συζήτηση για αμοιβαιοποίηση κινδύνων»,διεμήνυσε ο Γερμανός παντοκράτωρ της ΕΕ.
Στην ΕΕ δεν υπάρχουν όργανα που να αποφασίζουν έστω ετσιθελικά. Τα πάντα πρέπει να εξυπηρετούν το κέρδος και τον σκοπό της Γερμανίας. Η πειθαρχία στις αγορές χρέους είναι δεδομένη και αποδεικνύεται από τους κολαούζους κράτη που ακολουθούν την Γερμανία. Όμως το καμπανάκι για χρεοκοπίες κρατών και διασώσεις τραπεζών, χτυπάει ακόμη μια φορά για την αποικία Ελλάδα. Μπορεί η Γαλλία στον απόηχο της διάσωσης της Ελλάδας τον Ιούλιο να διεκδικεί πρωταγωνιστικό ρόλο στον διάλογο που έχει ανοίξει για την ολοκλήρωση της ΟΝΕ, καταθέτοντας (διά του υπουργού Οικονομικών Εμανουέλ Μακρόν και του μέλους της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΚΤ Μπενουά Κερέ) σχέδια για υπουργείο Οικονομικών της Ευρωζώνης με αυτόνομο προϋπολογισμό και διευρυμένες αρμοδιότητες. Αλλά υπολογίζει χωρίς τον ξενοδόχο κυρίαρχο Σόιμπλε.
Το συμφέρον της Γερμανίας
Όπως μαθαίνουμε από τους Financial Times και την Handelsblatt προτεραιότητα της Γερμανίας είναι να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο που θα περιορίζει τα δικαιώματα των επενδυτών σε κρατικά ομόλογα της Ευρωζώνης, ώστε να σηκώσουν το βάρος αναδιάρθρωσης χρέους υπερχρεωμένων κρατών και θα καθιστά ευκολότερο στις αρχές να επιβάλλουν ζημίες στους πιστωτές τραπεζών που καταρρέουν.
Εν ολίγοις την ζημιά θα την πληρώσουν οι συνήθεις ύποπτοι για να μην επηρεαστεί ούτε σέντσι Γερμανικό. Δεν έχει σημασία πως μέχρι χτες δάνειζαν ασύστολα οι Γερμανικές τράπεζες, εκείνο που θέλουν να εξασφαλίσουν είναι η πληρωμή της χασούρας από άλλους.
Πρότειναν συγκεκριμένα διαδικασία αναδιάρθρωσης χρέους που προβλέπει μεταξύ άλλων ότι στα κρατικά ομόλογα των χωρών της Ευρωζώνης θα περιλαμβάνεται όρος που θα αναγκάζει όλους τους ομομολογιούχους να συμμετέχουν σε ένα πιθανό «κούρεμα» του χρέους. Μόλις η «προβληματική» χώρα λάβει βοήθεια από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), θα πρέπει να «παρατείνονται αυτόματα» οι λήξεις των ομολόγων της και να γίνεται ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους της από το ΔΝΤ.
Θα ήταν καλύτερα έβαζαν και μια φωτογραφία της Ελλάδας στην πρόταση, γιατί η "προβληματική" χώρα ήδη υπάρχει και πρέπει να διασφαλιστούν τα συμφέροντα μιας και μόνης χώρας, της Γερμανίας.
Η Γερμανία απαιτεί (πάντα δημοκρατικά) επίσης να αλλάξουν οι κανόνες για τα κρατικά ομόλογα που δεν θα πρέπει πλέον να θεωρούνται επενδύσεις μηδενικού κινδύνου (risk-free) και να υποχρεωθούν οι τράπεζες να διακρατούν περισσότερα κεφάλαια για να μπορούν να διαχειριστούν τυχόν ζημίες από κρατικά ομόλογα και να περιοριστεί η χρήση των αναβαλλόμενων φορολογικών απαιτήσεων για τον υπολογισμό των ιδίων κεφαλαίων ώστε να βελτιωθεί η ποιότητα της κεφαλαιακής βάσης των τραπεζών.
Ακόμη και το μαντήλι από τον σφαγμένο λαιμό σας θα το πλύνετε πληρώνοντας και το απορρυπαντικό.
Τι θέλουν οι Γερμανοί
Επειδή πρέπει να εξασφαλίσουν τα κέρδη τους, και επειδή βλέπουν παντού εχθρούς που επιβουλεύονται τα πλούτη που προσπόρισαν από την εποχή των στρατοπέδων συγκέντρωσης, θέλουν να ορίζουν τα σχέδια για την ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης της Ευρωζώνης μέσω θέσπισης πανευρωπαϊκού συστήματος εγγύησης των καταθέσεων. Επειδή πιστεύουν πως όλο αυτό γίνεται για υφαρπάξουν χρήματα των Γερμανών φορολογουμένων για τη διάσωση προβληματικών τραπεζών οι άλλοι λαοί της ΕΕ.
Βέβαια, όλα αυτά γίνονται για την επίδειξη δύναμης της Γερμανίας διότι σε κανένα επίπεδο, πολιτικό ή οικονομικό δεν κουνιέται φύλλο. Αν εξαιρέσουμε την Μ. Βρετανία οι υπόλοιποι χορεύουν στον ρυθμό του Βερολίνου που όπως είναι φυσικό γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του αποφάσεις, εκλογές και κυβερνήσεις στην ΕΕ.
