Το
Δημοψήφισμα ήταν μια παραχώρηση που
μας κάναν οι λύκοι εξαιτίας της
αλληλογαγωμάρας τους, και ακριβώς στην
προσπάθεια τους να την εξισορροπήσουν.
Έγινε
λοιπόν το Δημοψήφισμα και παρά τον κάθε
λογής και είδους εκφοβισμό ο Λαός ψήφισε
πανηγυρικά το ΟΧΙ.
Και
τώρα έρχονται οι Ατζέντηδες των Αρχουσών
και Κυρίαρχων Τάξεων με τον εσμό των
Ριψάσπιδων και μεμψίμοιρων ακολούθων
τους, και οι εκ δεξιών πανηγυρίζουν,
ενώ οι εξ “αριστερών “ καίγονται τάχα
για “το ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ “, σπρώχνοντας
τον ΛΑΟ στη απογοήτευση και την εγκατάλειψη
της συνέχειας του ΑΓΩΝΑ.
Το
ΟΧΙ όμως ήταν και παραμένει ΟΧΙ. Μένει
η Ψήφος να γίνει απόφαση και καθολική
πράξη.
Όπως
το ΟΧΙ του 1940.
Πριν
απ΄ όλα, το ΟΧΙ του ΛΑΟΥ δεν είναι το
όχι της Κυβέρνησης, και παραμένει ΟΧΙ
και όσοι θέλουν να το μεταστρέψουν σε
ΝΑΙ, παίζουν τον ρόλο του καθεστώτος.
Ενσπείρουν την απογοήτευση και παραίτηση.
Οι
επαναστάτες όμως, δεν θα σταματήσουμε
στην αρχή, ούτε στη μέση του δρόμου.
Το
1940-1941, μπορεί η Ιταλική ήττα να επέφερε
την Γερμανοναζιστική εισβολή, κατάκτηση
και κατοχή, αλλά ο αγώνας συνεχίστηκε.
Ένας
αγώνας που δεν ήταν παρά η Ιστορική
συνέχεια του πρώτου ΟΧΙ.
Το
ΟΧΙ ως λέξη πρωτοειπώθηκε τότε από τον
Μεταξά, αλλά έγινε πραγματικά βροντόφωνο
και πράξη από τον Ελληνικό ΛΑΟ. Πρόκειται
για μια ιστορική συνέχεια που όχι μόνο
βρισκόταν σε αντίθεση με το Μεταξικό
καθεστώς, αλλά που ακόμα, και κάτω από
όποιες συνθήκες, θα ήταν η ταφόπλακα
του.
Έτσι
και σήμερα η πρώτη εκφώνηση του ΟΧΙ
έγινε δια στόματος Τσίπρα, η ιστορική
αναλογία είναι η ίδια, άρα ο μόνος που
μπορεί να προχωρήσει και στην αντίστοιχη
συνεπή Ιστορική συνέχεια αυτού του ΟΧΙ,
είναι ο ίδιος ο ΛΑΟΣ.
“Αμ
έπος, αμ Έργον “
Το
όχι των Τσιπροσυριζαίων ήταν ένα σύγχρονο
Μεταξικού Τύπου όχι.
Αλλά
το ΟΧΙ του ΛΑΟΥ ήταν ΟΧΙ, και δεν μπορεί
να γίνει ναι.
Κατά
συνέπεια ο κύριος εχθρός του ΛΑΟΥ αυτήν
την στιγμή, που βρισκόμαστε ήδη στην
απαρχή προετοιμασίας της μεγάλης
κοινωνικής σύγκρουσης που θα ακολουθήσει,
νωρίτερα ή αργότερα, μα οπωσδήποτε
αναπόφευκτα, δεν είναι ούτε ο ιμπεριαλισμός,
ούτε οι άρχουσες και κυρίαρχες τάξεις,
αλλά ο Πεμπτοφαλαγγίτικος εσμός των
ατζέντηδων και εκείνων από τους
ριψάσπιδες και μεμψίμοιρους ακόλουθους
τους, για τους οποίους δεν υπάρχει ελπίδα
μεταστροφής.
Η
σύγκρουση είναι αναπόφευκτη, ας
προετοιμαστούμε ακριβώς με τον ίδιο
τρόπο που προετοιμάστηκαν πάντα όλοι
οι μεγάλοι Νικητές.
Ας
μας καθοδηγεί λοιπόν η ιστορική γνώση,
η νικηφόρα τακτική και στρατηγική του
Μεγάλου Στάλιν.
Πρώτο
βήμα που οδηγεί στην Νίκη:
Η
κατά το δυνατόν ολοσχερής εξάλειψη της
πέμπτης φάλαγγας από τις γραμμές του
κινήματος.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ
