Δημήτρης Σαριγγαλάς
Αυτό που συνέβη με την «πρώτη φορά Αριστερά» είναι μια μεγαλειώδης ήττα ιστορικών διαστάσεων. Αν δεν ξεκινήσουμε από αυτή την παραδοχή δεν μπορούμε να πάμε παρακάτω.
Πείτε αυτή την αλήθεια και συνεχίστε με την επόμενη.
Η ήττα δεν προήλθε μόνο από την ισχύ του αντιπάλου, κάτι που φυσικά ισχύει. Προήλθε κυρίως και πρωτίστως εκ των έσω, από την ηγετική ομάδα του κόμματος, από τη στρατηγική του «έντιμου συμβιβασμού» και τη γραμμή «πάση θυσία στο ευρώ» που ακολούθησε, παραβιάζοντας συνεδριακές αποφάσεις και καταστατικές αρχές.
Παραβίασε έτσι όλες τις προεκλογικές δεσμεύσεις. Παραβίασε κυρίως την αρχή ότι «δεν πρόκειται να υποχωρήσουμε απέναντι σε κανένα εκβιαστή, σε κανένα τοκογλύφο, σε κανένα κάθαρμα των Βρυξελλών».Βίασε με αυτό τον τρόπο, τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους συνταξιούχους, τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους, όλους αυτούς δηλαδή που τα πέντε χρόνια των μνημονίων ήρθαν αντιμέτωποι με τα σκληρά νεοφιλελεύθερα μέτρα και είδαν την ελπίδα στην Αριστερά, στο πρόγραμμά της, στις αλήθειες της, στην ειλικρίνεια της, στους έντιμους αγώνες που τόσα χρόνια έδινε δίπλα στο λαό, στο ηθικό της πλεονέκτημα που στηριζόταν στο «δεν είμαστε όλοι ίδιοι».
Πείτε την αλήθεια, κάντε την αυτοκριτική σας και παραδεχτείτε ότι για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί δεν φταίει μόνο η Μέρκελ, ο Σόιμπλε και το κακό μας το ριζικό. Σίγουρα φταίνε, αλλά τη μεγαλύτερη ευθύνη τη φέρετε εσείς και η ατολμία σας μπροστά στους εκβιασμούς. Φταίει η αυταπάτη την οποία σπείρατε στα μέλη του κόμματος, στους ψηφοφόρους και στην κοινωνία ότι θα «νικήσετε(ουμε) χωρίς ρήξεις-συγκρούσεις και θα είναι μέρα μεσημέρι», γνωρίζοντας ότι πηγαίνατε σε ένα πόλεμο στον οποίο θα χρησιμοποιηθούν όλα τα μέσα. Ποια προετοιμασία κάνατε; Ποια μέτρα λάβατε;
Θα χρειαζόμουν σελίδες ολόκληρες για να περιγράψω τον τρόπο με τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2012 και μετά διολίσθησε από τις βασικές ριζοσπαστικές θέσεις του, σε πιο ήπιες και εύπεπτες για το μέσο άνθρωπο. Πείτε την αλήθεια, το κάνατε με μοναδικό σκοπό να κερδίσετε τις εκλογές, πιστεύοντας αφελώς ότι αυτό και μόνο θα ήταν αρκετό, εγκαταλείποντας στην άκρη τα μέλη, τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ, τα κινήματα τον ίδιο το λαό.
Πείτε την αλήθεια, ψηφίσατε ένα κατάπτυστο τρίτο μνημόνιο που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με όλα όσα λέγατε μέχρι πριν λίγο καιρό. Ένα τρίτο μνημόνιο που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τα συμφέροντα του κόσμου που με κάθε τρόπο και κάθε μέσο θα υπερασπιζόσασταν.
Πείτε την αλήθεια και μη χρησιμοποιείτε όλη την επιχειρηματολογία του νεοφιλελεύθερου μπλοκ ότι το μνημόνιο είναι μονόδρομος. Κυρίως μη χρησιμοποιείτε τα κυρίαρχα ΜΜΕ για να πείσετε τον κόσμο με αυτού του είδους την ελεεινή προπαγάνδα. Μην ξεχνάτε ότι είναι τα ίδια ΜΜΕ που τόσα χρόνια σας (μας) λοιδορούσαν για όλα αυτά που λέγαμε. Μην το κάνετε γιατί εκτός του ότι πετάτε στα σκουπίδια την όποια προοπτική της κυβέρνησης -αν υπάρχει- κυρίως συνθλίβετε τις προοπτικές όλης της Αριστεράς να ορθοποδήσει μετά από τις καταστροφικές επιλογές σας.
Πείτε την αλήθεια και εκπονήστε γρήγορα ένα σχέδιο διαφυγής από την παγίδα του μνημονίου, ένα σχέδιο ρήξης με τους πραξικοπηματίες και εκβιαστές μας, αλλιώς υπάρχει ο έντιμος δρόμος της παραίτησης.
Υ.Γ.
1. Σταματήστε να βάζετε το θέμα της εναλλακτικής πρότασης με το προβοκατόρικο, φθηνό συνδικαλιστικό τρόπο: «όποιος έχει εναλλακτική να την πει». Εκτός του ότι οφείλατε να έχετε εναλλακτική, το ξέρετε ότι υπάρχει. Γνωρίζετε επίσης πολύ καλά ότι με τον τρόπο που χειριστήκατε τα πράγματα τα οδηγήσατε στο αδιέξοδο «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα» και μας καλείτε να διαλέξουμε, μάλλον πολύ χειρότερα να πιστέψουμε ότι η κρεμάλα που μας ετοιμάσατε είναι καλύτερη από τις προηγούμενες, γιατί θα είναι «αριστερή».
2. Δεν είμαι μέλος (ευτυχώς) του ΣΥΡΙΖΑ εδώ και πολύ καιρό, οπότε ίσως να πουν κάποιοι ότι δεν μου πέφτει λόγος. Αλλά δεν μπορώ να μην σχολιάσω τα φληναφήματα περί ενότητας του κόμματος. Η ενότητα σε ένα αριστερό κόμμα σφυρηλατείται στη βάση ενός ενιαίου προγράμματος και σχεδίου για την υπεράσπιση των συμφερόντων αυτών που θέλει να εκπροσωπήσει. Οτιδήποτε άλλο είναι απλά κυβερνητισμός για να μην πω ότι είναι επικάλυψη προσωπικών φιλοδοξιών και ιδιοτέλειας. Με το τρίτο μνημόνιο τσακίσατε αυτή την ενότητα. Αλλάξτε την αφήγηση «σώνουμε τη χώρα, εφαρμόζοντας τώρα (για πόσο άραγε;) ταξικά σκληρά μέτρα εναντίον των φτωχών, τα οποία κάποια στιγμή με κάποιο τρόπο θα τα ανατρέψει η πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς». Δεν πείθετε κανέναν. Ο λόγος απλός. Δεν το κάνατε τώρα, τι μας εγγυάται ότι θα το κάνετε στο μέλλον; Με ποια εργαλεία; Με ποια πολιτική; Τα δείγματα γραφής των πρώτων έξι μηνών διακυβέρνησης δείχνουν –δυστυχώς- άλλα πράγματα.
3. Σταματήστε να υποδεικνύετε ως το μοναδικό εχθρό τους υπερασπιστές του ΟΧΙ από όποια θέση κι αν το λένε, είτε εντός είτε εκτός του κόμματος. Ο εχθρός είναι αλλού, πάντα ήταν αλλού. Θα τον πολεμήσετε;
