Με έργα πλέον, κι όχι με λόγια, προσπαθεί η κυβέρνηση να πείσει τους πιστωτές ότι είναι διατεθειμένη να υπογράψει τη νέα συμφωνία παραβιάζοντας τις κόκκινες γραμμές. Τέσσερις κινήσεις στις οποίες προέβη είναι ενδεικτικές των υποχωρήσεων που είναι διατεθειμένη να κάνει η κυβέρνηση, αποδεχόμενη ακόμη κι έναν ανέντιμο συμβιβασμό, στον αντίποδα προφανώς των δηλώσεων του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα για τη δυνατότητα υπογραφής μιας έντιμης και αμοιβαία επωφελούς συμφωνίας, όπως δήλωσε από το βήμα του συνεδρίου του Εκόνομιστ την Παρασκευή στην Αθήνα.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ
Πρώτη είναι η εντολή που δόθηκε στις πρεσβείες και τα προξενεία να επιστρέψουν μέσω των ΔΟΥ, κατά πρωτοφανή τρόπο, αδιάθετες δαπάνες και εισπράξεις από προξενικές πράξεις, όπως η έκδοση βίζας, πληρεξουσίων κ.α. Πρόκειται για ποσά που μέχρι σήμερα συμψηφίζονταν με τις χορηγίες που έστελνε το υπουργείο και κάλυπταν το κενό που υπήρχε μέχρι να φτάσουν αυτές οι χορηγίες. Πλέον η καθημερινή ταμειακή διαχείριση θα μετατραπεί σε Οδύσσεια, με τα χρήματα προφανώς να μεταφέρονται στην Αθήνα για την διευκόλυνση των αποπληρωμών του χρέους. Μέχρι στιγμής οι μοναδικοί φορείς που δεν έχουν παραδώσει τα ρευστά στην Τράπεζα Ελλάδας είναι οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης και η Βουλή, κατόπιν απόφασης της προέδρου της, Ζ. Κωνσταντοπούλου.
Δεύτερη εξέλιξη είναι η αδυναμία πληρωμών ακόμη και μισθών, που αποτελεί άμεσο αποτέλεσμα του «σκουπίσματος» του ρευστού από τον δημόσιο τομέα, όπως αποφασίστηκε με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου. Το περιστατικό σημειώθηκε στον ΟΠΕΚΕΠΕ που αφού παρέδωσε πιστώσεις ύψους 4,9 εκ. ευρώ, μετά δεν είχε χρήματα να πληρώσει το προσωπικό, με αποτέλεσμα να εμφανιστεί μια πρωτοφανή καθυστέρηση στην καταβολή των μισθών.
Τρίτη θετική, για τους πιστωτές και την κυβέρνηση, εξέλιξη είναι το πλεόνασμα ύψους 2,16 δισ. ευρώ που εμφανίστηκε στο πρώτο τετράμηνο του έτους. Μόνο που το πλεόνασμα δημιουργήθηκε λόγω των μειωμένων κατά 1,62 δισ. ευρώ δαπανών και του μειωμένου κατά 409 εκ. προγράμματος δημοσίων επενδύσεων. Δεν ήταν δηλαδή αποτέλεσμα μόνο των αυξημένων φορολογικών εσόδων λόγω της ρύθμισης των 100 δόσεων. Η σημασία του πλεονάσματος υπογραμμίζεται περαιτέρω αν λάβουμε υπ’ όψη μας την ύφεση που επισήμως παρατηρείται πλέον στην ελληνική οικονομία, όπως στοιχειοθετείται από τη μείωση (σε τριμηνιαία βάση) του ΑΕΠ κατά 0,2% το πρώτο τρίμηνο του 2015, η οποία ακολούθησε την μείωση κατά 0,4% του ΑΕΠ το τέταρτο τρίμηνο του 2014.
Τέταρτη εξέλιξη είναι η προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων. Με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, Γαβριήλ Σακελλαρίδη να ξεκαθαρίζει ότι η πώληση του ΟΛΠ είναι μέρος των διαπραγματεύσεων, οι διαδικασίες για το ξεπούλημα του εισήλθαν στη δεύτερη φάση με τις τρεις εταιρείες που προσφέρονται να αγοράσουν το 51% των μετοχών να καταθέτουν δεσμευτικές προσφορές. Να θυμίσουμε ότι το αρχικό σχέδιο για πώλησης του 67,7% των μετοχών άλλαξε με το προς πώληση μερίδιο να μειώνεται στο 51% (συνεχίζει δηλαδή να ξεπουλιέται η απόλυτη πλειοψηφία των μετοχών) και το υπόλοιπο ποσοστό να προσφέρεται υπό την προϋπόθεση υλοποίησης των επενδύσεων. Την ίδια τύχη με τον ΟΛΠ θα έχουν και τα περιφερειακά αεροδρόμια που θα αγορασθούν από την κρατική γερμανική εταιρεία Φραπόρτ έναντι 1,2 δισ. ευρώ για 40 έτη και …15 περίπου ευρώ που θα βάλουν «καπέλο» σε κάθε εισιτήριο, μεταφέροντας το κόστος των νέων επενδύσεων στους επιβάτες. Η δέσμευση από την άλλη της κυβέρνησης ότι δεν θα επιχειρήσει την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ – ΕΥΑΘ ισοδυναμεί με απάτη, καθώς αν την γλυτώνουν οι εταιρείες ύδρευσης αυτό οφείλεται στην απόφαση του ΣτΕ. Πάλι καλά δηλαδή που είχε προλάβει…
Αν σε όλα τα παραπάνω προσθέσουμε και το απόσπασμα από την ομιλία του υπουργού Οικονομικών Γ. Βαρουφάκη στο συνέδριο του Εκόνομιστ ότι «το χρέος πρέπει να επανασχεδιαστεί κι όχι να κουρευτεί», για να συμπληρώσει αμέσως μετά όλο νόημα πως «το κούρεμα είναι κακή λέξη» είμαστε μάρτυρες μιας κοπιώδους προσπάθειας, με τεράστιο κοινωνικό κόστος, ώστε να πεισθούν οι πιστωτές πως η κυβέρνηση μπορεί να εφαρμόζει Μνημόνια ακόμη και πριν αυτά συμφωνηθούν ή ψηφισθούν. Μπορούμε να φανταστούμε μετά τι θα κάνουν, αν από τώρα με τόση ευκολία δεσμεύουν ρευστά διαθέσιμα, καθυστερούν πληρωμές μισθών, κάνουν επίδειξη λιτότητας δημιουργώντας πλεονάσματα και ξεπουλούν ό,τι άφησαν δημόσιο ακόμη κι οι προηγούμενες κυβερνήσεις…
https://leonidasvatikiotis.wordpress.com/
