Ο νόμος του Ολάντ, που πολύ γρήγορα χαρακτηρίστηκε εξ ίσου δρακόντειος με τον αντιτρομοκρατικό νόμο που ψηφίστηκε στις ΗΠΑ μετά την 11η Σεπτέμβρη (Πάτριοτ Ακτ), ήταν επί δύο χρόνια στα συρτάρια της κυβέρνησης, μέχρι που εμφανίστηκαν οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» που επιτέθηκαν στην Σαρλί Εμπντό.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ
Το τραγικό με την Γαλλία, είναι πώς την ίδια ώρα που εγκαθιστά κράτος Μεγάλου Αδελφού απέναντι στους πολίτες της, αποδεικνύεται «σουρωτήρι» από τους υποτιθέμενους συμμάχους της. Η αποκάλυψη πως η γερμανική υπηρεσία πληροφοριών, BND, έδινε στις αμερικάνικες υπηρεσίες πληροφορίες όχι μόνο για την γαλλική προεδρία αλλά και για την Αίρμπας, ασκούσε δηλαδή βιομηχανική κατασκοπία προς όφελος τρίτων ακόμη και για επιχειρήσεις στις οποίες συμμετέχει το γερμανικό κράτος, έχουν δώσει νέα τροπή στο σκάνδαλο των υποκλοπών και της ασυδοσίας της BND, όπως ξέσπασε προ διετίας με αφορμή τις αποκαλύψεις του Σνόουντεν, όταν μάθαμε πως οι Αμερικανοί παρακολουθούν ακόμη και το κινητό της Μέρκελ. Ξέρουν δηλαδή ακόμη και τι μέγεθος λουκάνικο προτιμάει η καγκελάριος… Το πρόβλημα όμως πλέον αποδεικνύεται πολύ σοβαρότερο καθώς η αντιτρομοκρατική υστερία κι η προτεραιότητα που έδωσαν τα παρακράτη παγκοσμίως στην αντιμετώπιση της ισλαμικής τρομοκρατίας, από την επομένη της 11ης Σεπτεμβρίου όταν στόχος ήταν η Αλ Κάιντα μέχρι σήμερα που τη θέση της έχει πάρει το Ισλαμικό Κράτος, με το σύμβολο του κακού να ανανεώνεται αλλάζοντας κάθε φορά μορφή και εμφάνιση, είχαν ως αποτέλεσμα το αμερικάνικο συγκριτικό πλεονέκτημα να μετατραπεί σε απόλυτο! Κι οι αμερικανικές υπηρεσίες να εμβαθύνουν την παρουσία τους, αποκτώντας μάλιστα πιο διαβρωτικό ρόλο.
Ενδεικτικό παράδειγμα για τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύει η γιγάντωση των μυστικών υπηρεσιών αποτελεί η διπλανή ΠΓΔΜ, που από τον Ιανουάριο συγκλονίζεται από μια πολιτική κρίση η οποία αποτελεί να τερματίσει 3 χρόνια πριν τις προγραμματισμένες εκλογές του 2008, την πολιτική καριέρα του Νικολά Γκρουέφσκι ο οποίος κυβερνά από το 2006. Αφορμή στάθηκε η αποκάλυψη από την αντιπολίτευση της μαζικής παρακολούθησης 20.000 και πλέον τηλεφώνων για λογαριασμό της κυβέρνησης, με την ίδια πάντως να επιμένει ότι είναι έργο ξένων υπηρεσιών που απεργάζονται την ανατροπή της…
Σε κάθε περίπτωση ο Γκρουέφσκι, όπως η Μέρκελ κι ο Ολάντ κατάλαβε πως δεν παίζει μόνος του…
