Συνεπής στο ρόλο του βασανιστή των πολιτικών κρατούμενων, με στόχο να έχει λυμένα τα χέρια του για να παζαρέψει με τον ακροδεξιό και δεξιό εσμό και να αποψιλώσει το νομοσχέδιό του, ο υπουργός Δικαιοσύνης Ν. Παρασκευόπουλος δεν έχει καταθέσει μέχρι στιγμής στη Βουλή το νομοσχέδιο. Κι όχι μόνον αυτό, αλλά φρόντισε, στην τρίτη εκδοχή που έχει μέχρι στιγμής δημοσιοποιήσει, να κάνει ακόμη πιο δυσμενή τη διάταξη που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει για την αποφυλάκισή του ο ανάπηρος Σάββας Ξηρός, έτσι που αυτή τη στιγμή να προδιαγράφεται με βεβαιότητα η απόρριψη του αιτήματός του, μολονότι πληρεί όλες τις προϋποθέσεις.
Ο Ν. Παρασκευόπουλος, και με όσα έγραφαν τα παπαγαλάκια του, και με όσα ανακοίνωνε ο ίδιος μέσω του Γραφείου Τύπου του υπουργείου Δικαιοσύνης, και με όσα διέδιδαν ορισμένοι «καλοθελητές», που είχαν αναλάβει λόγο «ανιχνευτή» του υπουργού και «ψιθυριστή» ανυπόστατων πληροφοριών, υποστήριζε πως ακολουθούσε τις προβλεπόμενες τυπικές διαδικασίες, τις οποίες προσπαθούσε όσο μπορούσε να επιταχύνει.
Οι μάσκες έπεσαν πλέον. Τη Δευτέρα υποτίθεται ότι ο υπουργός θα ενσωμάτωνε στο νομοσχέδιο τις παρατηρήσεις της ΚΕΝΕ (Κεντρική Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή) - που δεν ήταν υποχρεωτικές γι’ αυτόν, ενώ θα μπορούσε να τις ενσωματώσει και κατά τη διαδικασία της κοινοβουλευτικής συζήτησης και ψήφισής του – και την ίδια μέρα θα το κατέθετε στη Βουλή για να πάρει το δρόμο της ψήφισής του. Πέρασε η Δευτέρα, πέρασε η Τρίτη, πέρασε και η Τετάρτη και το νομοσχέδιο, αντί να κατατεθεί στη Βουλή, αναρτήθηκε απλώς στην ιστοσελίδα του υπουργείου, μαζί με την αιτιολογική του έκθεση.
Επιβεβαιώθηκε έτσι αυτό που καταγγέλαμε από την πρώτη στιγμή. Οτι ο υπουργός Δικαιοσύνης δε δίνει δεκάρα τσακιστή για το μαρτύριο της απεργίας πείνας, στο οποίο ο ίδιος οδήγησε τους πολιτικούς κρατούμενους, ούτε για τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν για μη αναστρέψιμες βλάβες στην υγεία τους, αλλά το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να σπείρει τη σύγχυση και την ηττοπάθεια για να απαλλαγεί από την πίεση της απεργίας πείνας και να έχει λυμένα τα χέρια του όταν (μετά το Πάσχα, όπως όλα δείχνουν) θα πάει το νομοσχέδιο στη Βουλή.
Εκείνοι που αναπαρήγαγαν τις ψευτιές του υπουργού Δικαιοσύνης, είτε πρόκειται για παπαγαλάκια είτε για πολιτικά αφελείς, είναι πλέον βαρύτατα εκτεθειμένοι. Ας βγάλει το κίνημα τα συμπεράσματά του γι’ αυτούς.
Το πιο σημαντικό είναι πως ο υπουργός Δικαιοσύνης τροποποίησε για δεύτερη φορά τη διάταξη για την αποφυλάκιση όσων έχουν καταδικαστεί σε ισόβια και έχουν αναπηρία πάνω από 80%, έτσι που η αποφυλάκιση του Σάββα Ξηρού να είναι πλέον δικαίωμα του δικαστικού ιερατείου, αυτού που μέχρι τώρα του έχει αρνηθεί ακόμη και το δικαίωμα για κατ’ οίκον νοσηλεία.
Την Τρίτη, η Ενωση Εισαγγελέων Ελλάδος, σε μια ανατριχιαστική ανακοίνωση, η οποία απέπνεε κατασταλτική μανία, μιλούσε για «a la carte ανθρωπισμό», φωτογραφίζοντας την περίπτωση του Σάββα Ξηρού. Την ίδια μέρα, ο Ν. Παρασκευόπουλος ευχαρίστησε το συνδικάτο των εισαγγελέων για τον «ειλικρινή και εποικοδομητικό διάλογο» και την επομένη φρόντισε να ανταποκριθεί θετικά στην ακροδεξιά-κατασταλτική τους ένσταση.
Στην πρώτη εκδοχή του νομοσχέδιου, αυτή που ο υπουργός διέρρευσε σε μερίδα του Τύπου, χωρίς ποτέ να την αναρτήσει στην ιστοσελίδα του υπουργείου (για να μην δεσμεύεται), προβλεπόταν ότι οι καταδικασμένοι σε ισόβια που έχουν αναπηρία πάνω από 80% και έχουν εκτίσει πέντε «σκαστά χρόνια» ποινής αποφυλακίζονται. Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών απλώς διακριβώνει αν υπάρχουν αυτές οι προϋποθέσεις.
Στη δεύτερη εκδοχή του νομοσχέδιου, αυτή που τέθηκε σε «διαβούλευση», ο χρόνος που πρέπει υποχρεωτικά να έχει εκτιθεί ανέβηκε από τα πέντε στα δέκα χρόνια.
Στην τρίτη εκδοχή, αυτή που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του υπουργείου (αφού προηγήθηκαν οι υλακές του γνωστού δεξιού και ακροδεξιού εσμού και το ιταμό κείμενο της Ενωσης Εισαγγελέων), η σχετική διάταξη έγινε αγνώριστη. «Σε περίπτωση ισόβιας κάθειρξης ο κρατούμενος, αν έχει εκτίσει με οποιονδήποτε τρόπο δέκα έτη και διαθέτει ποσοστό αναπηρίας 80% ή παραπάνω, εκτίει το υπόλοιπο της ποινής του στην κατοικία του, με ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 56 και θεωρείται ότι εκτίθηκε, αν περάσουν δέκα έτη από την απόλυση. Η διακρίβωση των προϋποθέσεων (…) γίνεται μετά από αίτηση του κρατούμενου από το αρμόδιο συμβούλιο πλημμελειοδικών ή, στην περίπτωση κρατούμενου που εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης, από το συμβούλιο εφετών. (…) Κατά του βουλεύματος του συμβουλίου εφετών μπορεί να ασκηθεί αναίρεση».
Η αποφυλάκιση του ανάπηρου κρατούμενου μετατρέπεται σε έκτιση της ποινής κατ’ οίκον επί μια δεκαετία. Το χειρότερο, όμως, είναι πως η αποφυλάκιση του ανάπηρου κρατούμενου δεν γίνεται πια αυτοδικαίως, αλλά μετά από απόφαση του Συμβουλίου Εφετών. Το άρθρο 56 του Ποινικού Κώδικα, η αναλογική εφαρμογή του οποίου προστέθηκε και στην περίπτωση των ισοβιτών αναπήρων, προβλέπει ότι το αρμόδιο συμβούλιο μπορεί να απορρίψει το αίτημα αποφυλάκισης, ακόμη και αν συντρέχουν οι προϋποθέσεις (αναπηρία πάνω από 80% και έκτιση δέκα χρόνων κάθειρξης), «αν με ειδική αιτιολογία κριθεί ότι η έκτιση της ποινής σε κατάστημα κράτησης είναι απολύτως αναγκαία για να αποτραπεί αυτός από την τέλεση άλλων αντίστοιχης βαρύτητας εγκλημάτων».
Η Ενωση Εισαγγελέων, ως εκπρόσωπος της πιο σκληρής κατασταλτικής λογικής, ντύνοντας με νομικοφανές ένδυμα αυτό που ο ακροδεξιός και δεξιός εσμός απαιτούσε, είχε ζητήσει να εξασφαλίζεται «εξατομικευμένη εξέταση της εκάστοτε περίπτωσης από τη δικαστική αρχή». Πριν καν καταθέσει το νομοσχέδιο στη Βουλή, ο Ν. Παρασκευόπουλος έσπευσε να ικανοποιήσει αυτό το αίτημα, το καθαρά φωτογραφικό για να μην αποφυλακιστεί ο Σάββας Ξηρός.
Μέχρι να ψηφιστεί το νομοσχέδιο ποιος ξέρει πόσο ακόμη θα αποψιλωθεί από διατάξεις που έχουν ένα κάπως φιλελεύθερο πνεύμα. Φαίνεται καθαρά πια γιατί ο υπουργός Δικαιοσύνης θέλει να απαλλαγεί από την απεργία πείνας των πολιτικών κρατούμενων. Επιβεβαιώνει απόλυτα αυτό που γράψαμε σε προηγούμενο σημείωμά μας: Μερικές εβδομάδες στην εξουσία ήταν αρκετές για τον Νίκο Παρασκευόπουλο, προκειμένου να πετάξει στα σκουπίδια τη διαδρομή του ως φιλελεύθερου νομικού, και να μεταλλαχθεί πλήρως σ’ έναν στυγνό πολιτικάντη, ο οποίος δε διστάζει όχι μόνο να χρησιμοποιήσει τα πιο χονδροειδή ψέματα, αλλά και να οδηγήσει συνειδητά ανθρώπους στο βασανιστήριο της συνεχούς φθοράς της υγείας τους λόγω απεργίας πείνας.
Υπερήφανη στάση της Αθηνάς Τσάκαλου
Η Αθηνά Τσάκαλου, που με απόφαση του Συμβουλίου Εφετών μπορεί να αποφυλακιστεί με όρους, αρνείται να πληρώσει τη χρηματική εγγύηση και να βγει από τη φυλακή, επειδή θεωρεί καθαρά εκδικητική την απόφαση να μην αποφυλακιστεί η σύζυγος του γιου της Γεράσιμου. Δηλώνει ότι θα παραμείνει στη φυλακή και θα βγει απ’ αυτή μόνο μαζί με τη νεαρή συγκρατούμενή της.
Ενα μεγάλο «εύγε» γι’ αυτή την περήφανη και αλληλέγγυα πράξη, που μας επιφορτίζει όλους με το καθήκον της έμπρακτης αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας πολιτικούς κρατούμενους.
Ο Ν. Παρασκευόπουλος, και με όσα έγραφαν τα παπαγαλάκια του, και με όσα ανακοίνωνε ο ίδιος μέσω του Γραφείου Τύπου του υπουργείου Δικαιοσύνης, και με όσα διέδιδαν ορισμένοι «καλοθελητές», που είχαν αναλάβει λόγο «ανιχνευτή» του υπουργού και «ψιθυριστή» ανυπόστατων πληροφοριών, υποστήριζε πως ακολουθούσε τις προβλεπόμενες τυπικές διαδικασίες, τις οποίες προσπαθούσε όσο μπορούσε να επιταχύνει.
Οι μάσκες έπεσαν πλέον. Τη Δευτέρα υποτίθεται ότι ο υπουργός θα ενσωμάτωνε στο νομοσχέδιο τις παρατηρήσεις της ΚΕΝΕ (Κεντρική Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή) - που δεν ήταν υποχρεωτικές γι’ αυτόν, ενώ θα μπορούσε να τις ενσωματώσει και κατά τη διαδικασία της κοινοβουλευτικής συζήτησης και ψήφισής του – και την ίδια μέρα θα το κατέθετε στη Βουλή για να πάρει το δρόμο της ψήφισής του. Πέρασε η Δευτέρα, πέρασε η Τρίτη, πέρασε και η Τετάρτη και το νομοσχέδιο, αντί να κατατεθεί στη Βουλή, αναρτήθηκε απλώς στην ιστοσελίδα του υπουργείου, μαζί με την αιτιολογική του έκθεση.
Επιβεβαιώθηκε έτσι αυτό που καταγγέλαμε από την πρώτη στιγμή. Οτι ο υπουργός Δικαιοσύνης δε δίνει δεκάρα τσακιστή για το μαρτύριο της απεργίας πείνας, στο οποίο ο ίδιος οδήγησε τους πολιτικούς κρατούμενους, ούτε για τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν για μη αναστρέψιμες βλάβες στην υγεία τους, αλλά το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να σπείρει τη σύγχυση και την ηττοπάθεια για να απαλλαγεί από την πίεση της απεργίας πείνας και να έχει λυμένα τα χέρια του όταν (μετά το Πάσχα, όπως όλα δείχνουν) θα πάει το νομοσχέδιο στη Βουλή.
Εκείνοι που αναπαρήγαγαν τις ψευτιές του υπουργού Δικαιοσύνης, είτε πρόκειται για παπαγαλάκια είτε για πολιτικά αφελείς, είναι πλέον βαρύτατα εκτεθειμένοι. Ας βγάλει το κίνημα τα συμπεράσματά του γι’ αυτούς.
Το πιο σημαντικό είναι πως ο υπουργός Δικαιοσύνης τροποποίησε για δεύτερη φορά τη διάταξη για την αποφυλάκιση όσων έχουν καταδικαστεί σε ισόβια και έχουν αναπηρία πάνω από 80%, έτσι που η αποφυλάκιση του Σάββα Ξηρού να είναι πλέον δικαίωμα του δικαστικού ιερατείου, αυτού που μέχρι τώρα του έχει αρνηθεί ακόμη και το δικαίωμα για κατ’ οίκον νοσηλεία.
Την Τρίτη, η Ενωση Εισαγγελέων Ελλάδος, σε μια ανατριχιαστική ανακοίνωση, η οποία απέπνεε κατασταλτική μανία, μιλούσε για «a la carte ανθρωπισμό», φωτογραφίζοντας την περίπτωση του Σάββα Ξηρού. Την ίδια μέρα, ο Ν. Παρασκευόπουλος ευχαρίστησε το συνδικάτο των εισαγγελέων για τον «ειλικρινή και εποικοδομητικό διάλογο» και την επομένη φρόντισε να ανταποκριθεί θετικά στην ακροδεξιά-κατασταλτική τους ένσταση.
Στην πρώτη εκδοχή του νομοσχέδιου, αυτή που ο υπουργός διέρρευσε σε μερίδα του Τύπου, χωρίς ποτέ να την αναρτήσει στην ιστοσελίδα του υπουργείου (για να μην δεσμεύεται), προβλεπόταν ότι οι καταδικασμένοι σε ισόβια που έχουν αναπηρία πάνω από 80% και έχουν εκτίσει πέντε «σκαστά χρόνια» ποινής αποφυλακίζονται. Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών απλώς διακριβώνει αν υπάρχουν αυτές οι προϋποθέσεις.
Στη δεύτερη εκδοχή του νομοσχέδιου, αυτή που τέθηκε σε «διαβούλευση», ο χρόνος που πρέπει υποχρεωτικά να έχει εκτιθεί ανέβηκε από τα πέντε στα δέκα χρόνια.
Στην τρίτη εκδοχή, αυτή που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του υπουργείου (αφού προηγήθηκαν οι υλακές του γνωστού δεξιού και ακροδεξιού εσμού και το ιταμό κείμενο της Ενωσης Εισαγγελέων), η σχετική διάταξη έγινε αγνώριστη. «Σε περίπτωση ισόβιας κάθειρξης ο κρατούμενος, αν έχει εκτίσει με οποιονδήποτε τρόπο δέκα έτη και διαθέτει ποσοστό αναπηρίας 80% ή παραπάνω, εκτίει το υπόλοιπο της ποινής του στην κατοικία του, με ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 56 και θεωρείται ότι εκτίθηκε, αν περάσουν δέκα έτη από την απόλυση. Η διακρίβωση των προϋποθέσεων (…) γίνεται μετά από αίτηση του κρατούμενου από το αρμόδιο συμβούλιο πλημμελειοδικών ή, στην περίπτωση κρατούμενου που εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης, από το συμβούλιο εφετών. (…) Κατά του βουλεύματος του συμβουλίου εφετών μπορεί να ασκηθεί αναίρεση».
Η αποφυλάκιση του ανάπηρου κρατούμενου μετατρέπεται σε έκτιση της ποινής κατ’ οίκον επί μια δεκαετία. Το χειρότερο, όμως, είναι πως η αποφυλάκιση του ανάπηρου κρατούμενου δεν γίνεται πια αυτοδικαίως, αλλά μετά από απόφαση του Συμβουλίου Εφετών. Το άρθρο 56 του Ποινικού Κώδικα, η αναλογική εφαρμογή του οποίου προστέθηκε και στην περίπτωση των ισοβιτών αναπήρων, προβλέπει ότι το αρμόδιο συμβούλιο μπορεί να απορρίψει το αίτημα αποφυλάκισης, ακόμη και αν συντρέχουν οι προϋποθέσεις (αναπηρία πάνω από 80% και έκτιση δέκα χρόνων κάθειρξης), «αν με ειδική αιτιολογία κριθεί ότι η έκτιση της ποινής σε κατάστημα κράτησης είναι απολύτως αναγκαία για να αποτραπεί αυτός από την τέλεση άλλων αντίστοιχης βαρύτητας εγκλημάτων».
Η Ενωση Εισαγγελέων, ως εκπρόσωπος της πιο σκληρής κατασταλτικής λογικής, ντύνοντας με νομικοφανές ένδυμα αυτό που ο ακροδεξιός και δεξιός εσμός απαιτούσε, είχε ζητήσει να εξασφαλίζεται «εξατομικευμένη εξέταση της εκάστοτε περίπτωσης από τη δικαστική αρχή». Πριν καν καταθέσει το νομοσχέδιο στη Βουλή, ο Ν. Παρασκευόπουλος έσπευσε να ικανοποιήσει αυτό το αίτημα, το καθαρά φωτογραφικό για να μην αποφυλακιστεί ο Σάββας Ξηρός.
Μέχρι να ψηφιστεί το νομοσχέδιο ποιος ξέρει πόσο ακόμη θα αποψιλωθεί από διατάξεις που έχουν ένα κάπως φιλελεύθερο πνεύμα. Φαίνεται καθαρά πια γιατί ο υπουργός Δικαιοσύνης θέλει να απαλλαγεί από την απεργία πείνας των πολιτικών κρατούμενων. Επιβεβαιώνει απόλυτα αυτό που γράψαμε σε προηγούμενο σημείωμά μας: Μερικές εβδομάδες στην εξουσία ήταν αρκετές για τον Νίκο Παρασκευόπουλο, προκειμένου να πετάξει στα σκουπίδια τη διαδρομή του ως φιλελεύθερου νομικού, και να μεταλλαχθεί πλήρως σ’ έναν στυγνό πολιτικάντη, ο οποίος δε διστάζει όχι μόνο να χρησιμοποιήσει τα πιο χονδροειδή ψέματα, αλλά και να οδηγήσει συνειδητά ανθρώπους στο βασανιστήριο της συνεχούς φθοράς της υγείας τους λόγω απεργίας πείνας.
Υπερήφανη στάση της Αθηνάς Τσάκαλου
Η Αθηνά Τσάκαλου, που με απόφαση του Συμβουλίου Εφετών μπορεί να αποφυλακιστεί με όρους, αρνείται να πληρώσει τη χρηματική εγγύηση και να βγει από τη φυλακή, επειδή θεωρεί καθαρά εκδικητική την απόφαση να μην αποφυλακιστεί η σύζυγος του γιου της Γεράσιμου. Δηλώνει ότι θα παραμείνει στη φυλακή και θα βγει απ’ αυτή μόνο μαζί με τη νεαρή συγκρατούμενή της.
Ενα μεγάλο «εύγε» γι’ αυτή την περήφανη και αλληλέγγυα πράξη, που μας επιφορτίζει όλους με το καθήκον της έμπρακτης αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας πολιτικούς κρατούμενους.
