του Όθωνα Κουμαρέλλα
Η κυβέρνηση όντας από την εποχή που ήταν αντιπολίτευση εγκλωβισμένη στην αδιέξοδη «στρατηγική» της -με κάθε τρόπο και μέσο- παραμονής στην ευρωζώνη και την αυταπάτη ότι με επικοινωνισμούς και τεχνάσματα μπορεί να δημιουργήσει ρήγματα στην ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική που ακολουθούν οι λεγόμενοι «θεσμοί», προσήλθε άοπλη σε μια εκ των προτέρων προδιαγεγραμμένη «διαπραγμάτευση» με αυτούς τους «θεσμούς».
Το αποτέλεσμα είναι να οδηγείται από υποχώρηση σε υποχώρηση, με τους «θεσμούς» να σφίγγουν τη θηλειά της έλλειψης ρευστότητας γύρω από το λαιμό του κ. Τσίπρα και της κυβέρνησής του, μα πρώτα και κύρια της Ελλάδας.
Προσήλθε -η κυβέρνηση- «χαρούμενα» με την άνεση ενός jeune premier και με την «εφηβική» αφέλεια να πιστεύει ότι έχει απέναντί της δεκαοχτάχρονα κορίτσια που εντυπωσιάζονται από κενολογίες και το εξαντρίκ ντύσιμο. Άναυδοι έμειναν αρχικά οι «εταίροι» από αυτό που αντιμετώπισαν. Πολύ γρήγορα όμως κατάλαβαν με τι είχαν να κάνουν και η αρχική αμηχανία μετατράπηκε γρήγορα σε λοιδορίες και εξευτελιστικές για τη χώρα και τον ελληνικό λαό συμπεριφορές.
Σήμερα και ενώ έχει ήδη καταρρεύσει πλήρως ο οποιοσδήποτε σχεδιασμός υπήρχε (αν υπήρξε ποτέ), της κυβέρνησης, τα στελέχη της επιμένουν με τον ίδιο τρόπο, να προσπαθούν μέσα από την πολυγλωσσία και τους ανέξοδους βερμπαλισμούς να πείσουν ότι δεν τρέχει τίποτα και ότι προχωρούν -καβάλα στ’ άλογο- προς τη δόξα που τους επιφυλάσσεται έχοντας κατατροπώσει την Μέρκελ και τον Σόιμπλε.
Ο δε νέος «τσάρος» της ελληνικής οικονομίας, ο κ. Βαρουφάκης βεβαίως -και με την άνεση που τον χαρακτηρίζει-, δεν χάνει ευκαιρία να πλέκει το εγκώμιο αυτών που «κατατροπώνει», δηλαδή του Σόιμπλε και της Μέρκελ, γλύφοντας επί της ουσίας εκεί που ο ελληνικός λαός θα ήθελε πολύ να φτύσει!
Αλλά μετά τις πρώτες «χαριτομενιές» -που όντως εξέπληξαν πολλούς-, διαπιστώνοντας τώρα ότι αυτά δεν πιάνουν, έρπουν και γλύφουν στο εξωτερικό και λεονταρίζουν, -χρησιμοποιώντας την περίφημη πλέον «δημιουργική ασάφεια»- στο εσωτερικό. Όμως, το μόνο που καταφέρνουν είναι να έχουν ήδη αυτοεγκλωβιστεί σε ένα δρόμο χωρίς επιστροφή στην πλήρη υποταγή, τον εξευτελισμό και την ταπείνωση, οδηγώντας τη χώρα σε χωρίς προηγούμενο καταστροφή.
Δεν γνωρίζω αν ο κ. Βαρουφάκης είναι ο «χρήσιμος» ηλίθιος στη περίσταση, ή βαλτός, αλλά τα καμώματά του μόνο τεράστια ζημιά έχουν προκαλέσει μέχρι τώρα στη χώρα, όπως και στην ίδια την κυβέρνηση, που ψάχνει να βρει δικαιολογίες στην «ανδρεοπαπανδρεϊκής» έμπνευσης κινδυνολογία, περί οργανωμένου σχεδίου αποσταθεροποίησής της.
Λύπη προκαλεί έτσι η προσπάθεια ακόμα και των πιο σοβαρών στελεχών της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ να προσπαθήσουν να απαριθμήσουν τους λόγους που επέβαλαν την αναδίπλωση, όχι μόνο σε σχέση με τις προεκλογικές εξαγγελίες, αλλά και τις ίδιες τις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης.
Ποιοι όμως από τους λόγους αυτούς που επικαλούνται δεν ήταν σε όλους γνωστοί πριν τις εκλογές;
Και ο τελευταίος δυστυχής πολίτης αυτής της χώρας καταλάβαινε ότι η νέα κυβέρνηση αν ήταν ειλικρινής στις προθέσεις της θα αντιμετώπιζε τεράστιους κινδύνους και αντιδράσεις. Ίσως αυτός να ήταν και ένας λόγος που χιλιάδες πολίτες συνέρευσαν στις πλατείες, τις πρώτες εβδομάδες με χιόνι και βροχή, για να διαδηλώσουν την υποστήριξή τους. Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ μόνο δεν το αντιλαμβανόντουσαν;
Δεν μπορούσαν να προβλέψουν την επιθετικότητα των «εταίρων» και δανειστών μας; Ήταν δύσκολο να διακρίνουν τον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων και ότι αυτός δεν ανατρέπεται όταν είναι τεράστιας ισχύος τα συμφέροντα που διακυβεύονται; Ήταν μη προβλέψιμος ο στραγγαλισμός μέσω της έλλειψης ρευστότητας; Δεν γνώριζαν τα χρηματοδοτικά κενά;
Όμως, όταν ήδη έχουν φτάσει στο σημείο με το να ερωτούν προκειμένου να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα: «Μα τι ζητάτε, να ρίξουμε το καράβι στα βράχια;» Τότε ήδη έχουν βρεθεί με την πλάτη κολλημένη στον τοίχο.
Και δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού εξ αρχής εγκατέλειψαν τα μόνα ισχυρά όπλα που διαθέτει η χώρα, δηλαδή την άρνηση αναγνώρισης του χρέους, την άμεση παύση αποπληρωμής του και προφανώς την έξοδό μας από την ευρωζώνη, με δική μας πρωτοβουλία και με καλά επεξεργασμένο σχέδιο.
Γιατί το plan B που μόλις ανακάλυψε ο κ. Βαρουφάκης δεν μπορεί να είναι άλλο από αυτό των Γερμανών για διπλό νόμισμα, με την -κατοχικού τύπου- δραχμή στις εσωτερικές συναλλαγές και το χρέος ακέραιο σε σκληρό ευρώ να απομυζά οτιδήποτε θα έχει απομείνει.
Εκεί οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια, εκτός κι εάν όλες οι δυνάμεις αυτού του τόπου -που έχουν επίγνωση των τεκταινομένων- συσπειρωθούν, οργανωθούν και ανατρέψουν.
http://hereticalideas-gr.blogspot.gr