Του Γιάννη ΛαζάρουΔεν χρειάζεται να μας εξηγήσει η κυβέρνηση τα όσα διαδραματίστηκαν στο Παρίσι και στις Βρυξέλλες με πρωταγωνιστή τον κύριο Τσίπρα. Πιο σαφές δεν μπορούσε να γίνει εφόσον η κυβέρνηση αποδέχθηκε πάσης φύσεως βοήθεια από όλα τα λόμπι του κόσμου.
Πρώτον, υπογράφοντας με το λόμπι των οικονομικών κεφαλαίων του ΟΟΣΑ που σφράγισε χθες την εισβολή στην χώρα με δούρειο ίππο την "τεχνογνωσία για πραγματοποίηση των μεταρρυθμίσεων". Ο κύριος Τσίπρας με την υπογραφή του αυτή, όχι απλά έβαλε θηλιά στον λαιμό της Ελλάδας, αλλά την κατέστησε τριτοκοσμικό κράτος και υποχείριο συμφερόντων την ίδια την κυβέρνηση. Εκλεγμένος από τον λαό ηγέτης να παραδέχεται ότι δεν έχει ούτε τα κότσια, ούτε την τεχνογνωσία, ούτε την θέληση να κάνει αυτό για το οποίο εκλέχθηκε. Η σφραγίδα που πήρε από τον Γκουρία έγραφε φαρδιά πλατιά: "Είμαι άχρηστος. Ελάτε να κάνετε εσείς κουμάντο".
Δεύτερον, συμφωνόντας με το λόμπι των φεντεραλιστών Γιούνκερ και Σουλτς που σπρώχνουν την κυβέρνηση να πάρει κομμάτι από τα 6 δις ευρώ ενίσχυση για την ανεργία των νέων μέσω επενδύσεων του πακέτου Γιούνκερ. Από τη μια δεν σου δίνουν λεφτά για τις προπληρωμένες συντάξεις που έφαγαν τα τραπεζικά λόμπι μέσω ομολόγων και από την άλλη θα σου δώσουν πακέτα για να έχει ο νέος εργασία.
Όχι όποια εργασία θεωρεί η κυβέρνηση ότι πρέπει ο νέος να έχει, αλλά την εργασία που θα του δώσουν οι κατακτητές του. Μιλάμε για ένα νέο στρατόπεδο εργασίας τύπου Άουσβιτς μόνο που θα λείπουν οι φούρνοι για να μην χαρακτηριστεί η Ε.Ε όπως χαρακτηρίστηκε ο προπάτοράς της Χίτλερ, όταν γεννούσε το δικό του "ευρωπαϊκό όραμα". Στις Βρυξέλλες ο κύριος Τσίπρας παραδέχθηκε ότι είναι μια μαριονέτα που πήρε την εξουσία αλλά δεν ξέρει να την διαχειριστεί. Παραδέχθηκε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να δώσει δουλειά στα παιδιά της.
Η νέα κυβέρνηση υπέγραψε κι αυτά που δεν είχε υπογράψει η προηγούμενη κάνοντας σαφέστατο ότι έχουμε όλα τα δεινά των μνημονιακών υποχρεώσεων και από εδώ και στο εξής θα έχουμε και τους "φίλους" σωτήρες τριτοκοσμικών χωρών να καθορίζουν ποιες μεταρρυθμίσεις των Μνημονίων θα συνεχιστούν και ποιες νέες θα μπουν μπροστά για να πραγματοποιηθεί το όραμα του λόμπι των οραματιστών για την ολοκλήρωση της Ε.Ε.
Μπορεί για εσωτερική κατανάλωση να φτιάχνει εξεταστικές επιτροπές απόδοσης ευθυνών για τα δολοφονικά μνημόνια, αλλά την ίδια στιγμή δίνει άφεση αμαρτιών στους ενόχους ομολογώντας πως "πιέστηκαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις από εκβιασμούς της Τρόικα για να κόψουν μισθούς και συντάξεις". Αν φτιάχνει εξεταστικές επιτροπές για τους εκβιαζόμενους, τότε τι επιτροπές πρέπει να γίνουν αύριο για τον ίδιο ο οποίος προσέρχεται αυτοβούλως υπογράφοντας και παραδίδοντας τα πάντα;
Από την δικιά της πλευρά η κυβέρνηση τρομοκρατεί τον λαό ότι όποιος αντιδρά σε αυτά που υπογράφονται και γίνονται μπροστά στα μάτια τους, ανήκουν στο "Λόμπι της Δραχμής". Αντίθετα με την κυβέρνηση που ανήκει στο "Λόμπι του Ευρώ", κάνοντας που και που ναζάκια στους δανειστές του ύφους "όχι οπωσδήποτε ευρώ".
Από τη μια το Λόμπι των Ευρωπαϊστών, από την άλλη το Λόμπι των Φεντεραλιστών, το Λόμπι των Ευρωσκεπτικιστών, το Λόμπι της Δραχμής και το Λόμπι του Ευρώ. Αυτά σου δίνουν ντόπιοι και ξένοι εξουσιαστές να επιλέξεις. Ουδείς όμως εξ αυτών δεν τολμά να μιλήσει για το "Λόμπι του Τίποτε από τα παραπάνω" διότι πολύ απλά αν σε άφηναν να σκεφτείς ακόμα και ιδιοτελώς τι από τα παραπάνω θα γεμίσει την τσέπη σου, κάνοντας τις προσθέσεις και αφαιρέσεις θα έβλεπες ότι είσαι χαμένος όποιο κι αν επιλέξεις.
Οι λομπίστες βάζουν κανόνες και όρια αλλιώς δεν θα μπορούσαν να ισχυροποιήσουν τις θέσεις τους και να σιγουρέψουν το κέρδος τους. Ήδη, το παιχνίδι με την σκληρή Γερμανία απέναντι στην Ελλάδα πρώτοι το έσπρωξαν να παιχτεί οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι εταίροι.
Πρέπει να έχεις έναν ορατό εχθρό, πρέπει ένας να παίζει πάντα τον 'κακό μπάτσο" για να αισθάνεσαι ασφαλής, όπως αισθάνθηκε και ο κύριος Τσίπρας όταν ο Γιούνκερ και ο Σουλτς τον πήραν αγκαλιά μέσα στην έδρα τους. Την μεγαλύτερη αγκαλιά όμως αυτή την στιγμή μάς την κάνει η ίδια η Γερμανία. Όσο αυτή θα φωνάζει "Grexit" τόσο θα ισχυροποιείται το Λόμπι του Ευρώ από τους ίδιους τους Έλληνες.
Ένα παιχνιδάκι είναι που όμως οι μαριονέτες του συστήματος, αν και εκλεγμένοι εκπρόσωποι του ελληνικού λαού, παίζουν με ευκολία βάζοντας υπογραφές που σε κρατάνε για χρόνια στο λόμπι της Σκλαβιάς. Περιμένεις πότε θα δώσουν αυτοί την διαταγή να εργαστείς, να ασθενήσεις, να προκόψεις ή να χρεοκοπήσεις.
Κι όλα αυτά για να μην σου περάσει από το μυαλό ότι υπάρχει και ένα άλλο λόμπι. Το λόμπι της Ελευθερίας, τους κανόνες, του οποίου βάζουν οι ίδιοι οι πολίτες για ένα κοινό μέλλον. Χωρίς εκφοβισμούς και χωρίς προσκυνήματα. Χωρίς προσβολές και χωρίς ασάφειες. Χωρίς "Λόμπι" να καθορίζουν την ζωή και τον θάνατό σου.
Αν δεν γίνουμε "λομπίστες" της ίδιας μας της ζωής βάζοντας ως σφραγίδα το γενετήσιο δικαίωμα της Ελευθερίας, τότε οι χρυσές βούλες που μπαίνουν στα επίσημα χαρτιά Ελλήνων εξουσιαστών και ξένων εισβολέων θα είναι οι σφραγίδες "ποιότητα υψηλής υποτέλειας" που θα διακοσμούν τα κορμιά μας παρατεταγμένα στο κρεοπωλείο του Λόμπι των Μεταρρυθμιστών.
