Ο λαός που δεν φοβήθηκε.Έκλεισε την πόρτα στα μούτρα των τραπεζών, των δανειστών και τώρα της Ε.Ε
Ο υπουργός Εξωτερικών της Ισλανδίας, Γκούναρ Σβέισον, ανακοίνωσε χθες ότι η χώρα του αποσύρει την υποψηφιότητά της για ένταξή της ως μέλος-κράτος της Ε.Ε ρίχνοντας ηχηρό χαστούκι σε όσους θέλησαν μέσα από την καταστροφή του 2008 να κάνουν την Ισλανδία αποικία χρέους.
Η κρίση ήταν πάντα παιχνίδι της Ε.Ε και του ΔΝΤ
Το χρέος της Ισλανδίας το 2008 είχε φθάσει στο 900% του ΑΕΠ της χώρας. Ήταν η πρώτη χώρα που η κατάρρευση της αμερικανικής Lehman Brothers είχε ως αποτέλεσμα την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματός της (το ίδιο συνέβη σε Ισπανία, Κύπρο και Ιρλανδία που όμως αποφάσισαν υπέρ της εθνικής τους καταστροφής). Εκείνη την εποχή είχε σπεύσει η Ε.Ε και το ΔΝΤ προσφέροντας απλόχερα δάνεια για να ξεχρεώσει ο λαός τα οικονομικά παιχνίδια των τραπεζών που έπαιζαν με τα οικονομο-πολιτικά λόμπι. Την ίδια περίοδο, το 2009, η Ε.Ε προτρέπει την Ισλανδία να κάνει αίτηση για ένταξη ως μέλος-κράτος για να "σωθεί". Όμως τα πράγματα έγιναν όπως ήθελε ο λαός.
Το 2008 οι Τράπεζες πετούσαν έξω από τα σπίτια τους Ισλανδούς με την βοήθεια της αστυνομίας
Το 2010 ο πρώτος πρωθυπουργός που παρέλαβε μετά από εκλογές την διακυβέρνηση από τον Γκέιρ Χάαργκε (τσιράκι των τραπεζών, της Ε.Ε και του ΔΝΤ), παρά τις απειλές ΔΝΤ και Ε.Ε να πάρει δάνειο για να ξεχρεώσει το πιστωτικό σύστημα που κατέρρευσε, προτίμησε να κάνει δημοψήφισμα. Το 93% των πολιτών αποφάσισε να μην πληρώσει τα χρέη των τραπεζών που είχαν φορτωθεί στο Κράτος μετά την εθνικοποίησή τους.
Η κυβέρνηση μετά τις πιέσεις των πολιτών το 2010 ξεκινά δικαστική έρευνα για όσους ευθύνονται για την κρίση μέσα στην χώρα. Αρχίζουν οι συλλήψεις υψηλών προσώπων και μεγαλοστελεχών τραπεζών. Η Interpol εκδίδει διαταγή αφού όλοι οι εμπλεκόμενοι τραπεζίτες είχαν εγκαταλείψει την χώρα.
Ο λαός έγραψε το νέο Σύνταγμα
Το 2011 ο λαός αποφασίζει να πάρει την ευθύνη για να βγει η χώρα από την πτώχευση, την πείνα και την ανέχεια. Εκλέγεται σώμα από πολίτες που έχουν την ευθύνη να συγγράψουν το νέο Σύνταγμα της χώρας. 522 πολίτες δήλωσαν συμμετοχή να πάρουν την ευθύνη και την τιμή να συμμετέχουν σε αυτό το πρώτο άκρως δημοκρατικό άλμα. Εκλέχτηκαν 25 πολίτες χωρίς καμία κομματική εξάρτηση και το "Σώμα" ξεκίνησε τις εργασίες αναγέννησης του Ισλανδικού κράτους.
Το Φεβρουάριο του 2011 (ενώ η ελληνική βουλή ψήφιζε Μνημόνια) το Σώμα Πολιτών της Ισλανδίας παρουσιάζει την πρώτη magna carta λαμβάνοντας υπόψιν τις αποφάσεις όλων των γενικών συνελεύσεων πολιτών που πραγματοποιούνται σε όλη την χώρα για το πως να ανασυντάξουν τις δυνάμεις της η χώρα.
Άλλη κυβέρνηση, ίδια γραμμή
Στις εκλογές του 2013 αλλάζει η κυβέρνηση και από την σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση που έσωσε την χώρα από μόνιμη κατάσταση οικονομικής κατοχής, την σκυτάλη παίρνει το κεντροδεξιό κόμμα που όμως η γραμμή πολιτικής για την ανασύσταση της οικονομίας μένει η ίδια και μάλιστα είναι πιο σκληρή από την προηγούμενη. Κλείνει την πόρτα στα μούτρα της Ε.Ε τηρώντας τις προεκλογικές εξαγγελίες και συνεχίζει τις δίκες των υπευθύνων τραπεζιτών έξι χρόνια μετά την σχεδιασμένη οικονομική κρίση.
Τον Νοέμβριο του 2014 η ισλανδική δικαιοσύνη στέλνει στην φυλακή να συναντήσει τους πέντε συναδέλφους του, που ήδη είχαν καταδικαστεί ( όλων των τραπεζών που έπαιξαν το παιχνίδι της "οικονομικής κρίσης"), ακόμα έναν τραπεζίτη.Ο διευθύνων σύμβουλος της Landbanski είναι στο κελί με την κατηγορία για χειραγώγηση της αγοράς η οποία έφερε τις καταστρεπτικές συνέπειες στην εθνική οικονομία.
Ισλανδία-Ελλάδα:1000-0
Πολλοί είναι αυτοί που θέλουν να μην συγκρίνουν την Ελλάδα με την Ισλανδία λέγοντας ότι ο πληθυσμός της δεύτερης είναι μικρός και ότι δεν έχει άλλο πόρο εκτός από την αλιεία. Αυτό όμως είναι ένα επιχείρημα που δείχνει τι θα μπορούσε να κάνουν οι Έλληνες για την οικονομία και την ανεξαρτησία τους. Εφόσον, ως χώρα, έχει τόσο πλούτο που αν τον είχε η Ισλανδία θα ήταν αυτή την στιγμή στην κορυφή των ισχυρών κρατών του κόσμου.
Σύμφωνα με τις τελευταίες εκθέσεις των οίκων αξιολόγησης (που πριν 4 χρόνια έκαναν τα πάντα για να πιέσουν με υποβαθμίσεις την Ισλανδία αναγκάζοντάς την να χρεωθεί από Ε.Ε και ΔΝΤ) η Ισλανδία κατάφερε να τρέχει με 3% ανάπτυξη και με ανεργία μόλις 6%.
Όμως οι Ισλανδοί έκαναν ακόμη ένα θαύμα. Ενώ σε όλες τις χώρες που είναι σε οικονομική κρίση τα ποσοστά αυτοκτονιών ανεβαίνουν κατακόρυφα, στην Ισλανδία από το 2007 έως το 2010 τα ποσοστά δεν ανέβηκαν. Μπορεί η υγεία των πολιτών λόγω πίεσης των τραπεζών και κατασχετηρίων να εξασθένισε, αλλά δεν το έβαλαν ποτέ κάτω. Στην Ελλάδα τα στοιχεία είναι ακριβώς τα αντίθετα κι αυτό γιατί οι Έλληνες έχασαν την αυτοεκτίμησή τους, καταβλήθηκαν από τον καθοδηγούμενο από πολιτικούς φόβο πως χωρίς επόπτες, χωρίς δανειστές και ευρώ δεν έχουν καμία ελπίδα να σηκώσουν κεφάλι.
