Γράφει ο Γρηγόρης ΑναγνώστουΜετά από μακρά κυοφορία, o ΣΥΡΙΖΑ ή καλύτερα ο Αλέξης Τσίπρας και το στενό επιτελείο του ανακοίνωσαν το πρόσωπο που, χωρίς αμφιβολία, θα είναι ο επόμενος πρόεδρος της δημοκρατίας. Ο εκλεκτός τους είναι ο Προκόπης Παυλόπουλος.
Η πρώτη παρατήρησή μας αφορά στη σταθερότητα της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ στον προσανατολισμό και τις επιλογές της. Αναζήτησε με σταθερότητα τον υποψήφιο πρόεδρο της δημοκρατίας στη ΝΔ, επέμεινε ως το τέλος και κατάληξε, μετά από δυσκολίες που είχε με άλλα πρόσωπα, στον Πρ. Παυλόπουλο.
Συνέχισε την αστική παράδοση που διαμορφώθηκε στη χώρα τις τελευταίες δεκαετίες. Το ΠΑΣΟΚ όταν κυβερνούσε υπόδειχνε πρόεδρο από τη ΝΔ ή τη δεξιά γενικότερα και η ΝΔ από το ΠΑΣΟΚ. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να είναι ΠΑΣΟΚ, το αρνείται μετά βδελυγμίας, ενώ δηλώνει αριστερό κόμμα και η κυβέρνηση του κυβέρνηση της αριστεράς συνεχίζουν την ίδια παράδοση.
Δεν έχει κανένα πρόβλημα με το μνημονικό παρελθόν του Πρ. Παυλόπουλου, ούτε με το δεξιό παρελθόν του την αστική ιδεολογία και πολιτική σκέψη του, όπως δεν είχε και με πολλών άλλων τους οποίου παλαιότερα κατ' επανάληψη είχε καταγγείλει σε όλους τους τόνους και σήμερα τους έκανε βουλευτές, υπουργούς κ.λπ.
Δεν νομίζουμε ότι πρόκειται για μια ήσσονος σημασίας ενέργεια γιατί ο πρόεδρος της δημοκρατίας δεν έχει ουσιαστικές αρμοδιότητες και ρόλο στην πολιτική ζωή της χώρας. Πρόκειται για ενέργεια με υψηλούς συμβολισμούς, υποδηλωτική της πολιτικής που κυβέρνηση θα ακολουθήσει, ποιού σε τελική ανάλυση τα συμφέροντα θα προωθήσει. Δεν μπορούν πλέον να υπάρχουν αυταπάτες.
Είναι πολύ πιθανόν η απόφαση αυτή να σχετίζεται και με τις αναδιατάξεις που σημειώνονται στα κόμματα και εν προκειμένω στη ΝΔ, τουλάχιστον έτσι φαίνεται ότι θα λειτουργήσει και τη δημιουργία των προϋποθέσεων και των όρων αναδιαμόρφωσης του πολιτικού και κομματικού συστήματος, σε τελική ανάλυση της σταθεροποίησης της αστικής κυριαρχίας. Δεν πρόκειται δηλαδή για επιμέρους πράξη αλλά για πράξη με μεγάλες προεκτάσεις και μεγάλη πολιτική σημασία σε αντίθεση με τα λαϊκά συμφέροντα και με ότι συμβολίζει η Αριστερά.
Τέλος, φαίνεται από ορισμένα δημοσιεύματα ότι προκύπτει και μείζον πρόβλημα δημοκρατικής λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ, για παραμερισμό της βάσης και των στελεχών του ακόμη και την της κεντρικής επιτροπής του κατά τις διαδικασίες της επιλογής. Αυτό υπογραμμίζουν οι καταγγελίες για ελίτ που αποφασίζουν ερήμην των μελών.
http://ergatikosagwnas.gr
