Στα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας το επιτελείο του Μαξίμου διέρρευσε στα ΜΜΕ πως η ΝΔ αλλάζει (ή συμπληρώνει) την προεκλογική της τακτική, η οποία πλέον δε θα στηρίζεται στην ανάδειξη της αρνητικής εικόνας του ΣΥΡΙΖΑ, με κινδυνολογία για Grexit και τα συναφή, αλλά θα αναδεικνύει με θετικό τρόπο το οικονομικό πρόγραμμα της ΝΔ. Ακόμη και φιλικά προς τη ΝΔ έντυπα σχολίασαν πως στο Μαξίμου είδαν τις δημοσκοπήσεις και διαπίστωσαν ότι η ψαλίδα με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν κλείνει, γι’ αυτό αποφάσισαν να διαφοροποιήσουν την τακτική τους.
Πράγματι, ο Σαμαράς στήθηκε σε καναδυό συγκεντρώσεις και μίλησε υποτίθεται για το οικονομικό πρόγραμμα της ΝΔ. Του έστησαν και μια κομματική φιέστα, για να μιλήσει υποτίθεται σε πιο εξειδικευμένο ακροατήριο (αν μπορούν να θεωρηθούν εξειδικευμένο ακροατήριο τα στελέχη της ΝΔ απ’ όλη την Ελλάδα, που μάζεψε ο Παπαμιμίκος). Και τι είπε ο Σαμαράς; Τίποτα που να μην το έχει ξαναπεί.
Επανέλαβε ακριβώς όσα έλεγε από το βήμα της ΔΕΘ τον περασμένο Σεπτέμβρη. Χωρίς τις μαγκιές προς την τρόικα, το ΔΝΤ και το Μνημόνιο αυτή τη φορά, καθόσον αυτές κόπηκαν μαχαίρι από τα μέσα του Οκτώβρη (για ν’ ακολουθήσει το Βατερλό του Δεκέμβρη και το αναγκαστικό σύρσιμό του σε επίσπευση της προεδρικής εκλογής).
Μπορεί ν’ αποτελέσει πειστικό οικονομικό πρόγραμμα αυτό που εξαγγέλθηκε το Σεπτέμβρη και θρυμματίστηκε ένα μήνα μετά; Κυρίως, μπορεί να σταθεί απέναντι στις ελπίδες που αφειδώς μοιράζει ο άφθαρτος ΣΥΡΙΖΑ το οποιοδήποτε οικονομικό πρόγραμμα ενός κόμματος που κυβερνούσε τα τελευταία δυόμισι χρόνια;
Αυτά τα δραματικά ερωτήματα θόλωσαν το νου του Σαμαρά, γι’ αυτό και η τακτική «δε θα μιλάμε για τον ΣΥΡΙΖΑ, θα μιλάμε για το οικονομικό μας πρόγραμμα» εγκαταλείφθηκε δυο μέρες μετά την εγκαινίασή της. Μέχρι τους μακρινούς Φιλιάτες έφτασε ο Σαμαράς (πόσο σύνηθες είναι να επισκέπτονται οι πρωθυπουργοί επαρχιακές κωμοπόλεις και μάλιστα σε βραχύχρονες προεκλογικές περιόδους;) κι όταν είδε την εικόνα της Παναγιάς στη βιβλιοθήκη που κοσμεί (η βιβλιοθήκη αποτελεί απλώς κορνίζα για την εικόνα) το γραφείο του γαλάζιου δημάρχου, δεν άντεξε. Ξεπερνώντας σε γραφικότητα ακόμη και τον προπονητή του ΠΑΟΚ και θυμίζοντας ιεροκήρυκα της δεκαετίας του ’60, άφησε την ψυχή του να εξέλθει ως χειμμαρρώδης λόγος από το στόμα του: «Υπάρχουν ορισμένοι που λένε να κατεβάσουμε τις εικόνες στους δημόσιους χώρους. Από τη Βουλή και τα υπουργεία μέχρι τα δημαρχεία και τα σχολεία, αυτές οι εικόνες δε θα κατέβουν ποτέ. Αυτή είναι η πιο ξεκάθαρη απάντηση σε εκείνον που τόλμησε να μου πει να κατεβάσουμε τις εικόνες. Ξέρω πού ανήκει, ξέρω ποιο πρόγραμμα το λέει αυτό και δε θα γίνει ποτέ».
Δε νομίζουμε πως είδε την εικόνα και ξύπνησε ο ιεροκήρυκας μέσα του. Το είχε προετοιμασμένο. Αλλωστε, γεμάτα με εικόνες είναι τα δημόσια κτίρια και η παρουσία τους δεν προκαλεί εκπλήξεις, ούτε παράγει συνειρμούς. Στο ότι το είχε προετοιμασμένο συνηγορεί και η κυκλοφορία, την ίδια μέρα, του δεύτερου τηλεοπτικού σποτ της ΝΔ, το οποίο συμπυκνώνει σε τριάντα τρία δευτερόλεπτα τους κινδύνους που εγκυμονεί για την «ασφάλεια» του ελληνικού λαού η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, με ύφος αντικομμουνιστικής προπαγάνδας της δεκαετίας του ’50. Στο ίδιο ύφος είναι φτιαγμένο και το τρίτο τηλεοπτικό σποτ της ΝΔ. Αρνητική προπαγάνδα κατά του ΣΥΡΙΖΑ με οικονομική κινδυνολογία.
Τι έχει μείνει ως «θετική» προεκλογική προπαγάνδα; Το πρώτο σποτ, με τον… μπαλαδόρο Σαμαρά (κάτι σαν τον… Πίου) να μιλάει με κάποιους πιτσιρικάδες, με το οποίο γελάει όλη η Ελλάδα και για το οποίο ο Σαμαράς είναι ήδη υποψήφιος για το… «χρυσό βατόμουρο» πρώτου ανδρικού ρόλου το 2015. «Ξέρει μπαλίτσα, αλλά φταίει το σκαρπίνι» απεφάνθη σύντροφος στην εβδομαδιαία σύσκεψη της «Κόντρας», ξεκαρδισμένος στα γέλια. Ακολούθησε καταιγισμός καλαμπουριών, ενώ το διαδίκτυο έχει κατακλυστεί από παρόμοια, άλλα εύστοχα, άλλα άστοχα, όλα όμως χλευαστικά για τον Σαμαρά. Κι όπως διδάσκει η πολιτική πείρα, αν αρχίσουν και σε παίρνουν στο ψιλό, μετράς αντίστροφα για το τέλος της πολιτικής σου καριέρας. Είναι προτιμότερο να σε βρίζουν παρά να σου βγάζουν το ένα ανέκδοτο μετά το άλλο.
Ομως, αν δει κανείς τα πράγματα από τη σκοπιά του Σαμαρά, θα διαπιστώσει πως και τα συνεχή ακροδεξιά παραληρήματα (θρησκόληπτα, πατριδολάγνα και τρομολαγνικά) και η γελοιότητα του τηλεοπτικού σποτ έρχονται ως απότοκα της αγωνίας του να γαντζωθεί στην ηγεσία της ΝΔ και μετά την επερχόμενη εκλογική ήττα. Κατά την προεκλογική εκστρατεία έχουν εξαφανιστεί όλα τα κορυφαία στελέχη της ΝΔ και υπάρχει μόνο ο Σαμαράς (πάνε εκείνα τα παλιά, με τους αρχηγούς να φωτογραφίζονται μαζί με τα στελέχη καμαρώνοντας για την «ισχυρή ομάδα»). Ο Σαμαράς είναι το «ισχυρό χαρτί» της ΝΔ λένε οι επιτελείς του και το αναπαράγουν τα παπαγαλάκια. Ετσι, έφτασαν στο σημείο να μετατρέψουν τον Σαμαρά ακόμα και σε… Πίου, στην προσπάθειά τους να δείξουν ότι είναι… τεράστιος.
Οι υπόλοιποι, ιδιαίτερα αυτοί που έχουν ηγετικές φιλοδοξίες, ασχολούνται με την επανεκλογή τους στη Βουλή. Οποιος φιλοδοξεί να γίνει αρχηγός πρέπει και καλό «σκορ» να φέρει στην εκλογική του περιφέρεια και την πρωτιά να κατακτήσει, σε σύγκρουση με τους συνυποψηφίους του, η οποία συχνά είναι πιο άγρια από τη σύγκρουση με τους αντιπάλους. Μετά τις εκλογές θα δουν το σκηνικό που θα διαμορφωθεί, θα μετρήσουν τα πράγματα και θα κάνουν (ή δε θα κάνουν τις κινήσεις τους). Αν ο Σαμαράς χάσει, αλλά πλησιάσει το ποσοστό του 2012, δύσκολα θα μπορέσουν να τον χτυπήσουν, χωρίς όμως να αποκλείεται και αυτό. Ρόλο θα παίξει και η σύνθεση της κοινοβουλευτικής ομάδας που θα έχει η ΝΔ στη νέα Βουλή.
Πάντως, η κρίση μεταφέρθηκε και στο εσωτερικό του στενού σαμαρικού πυρήνα, καθώς ο «αναντικατάστατος Χρύσανθος» εξαναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Βουλή. Στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, πέραν του Φορτσάκη, χώρεσε μόνο ο Σταμάτης, ενώ ο Λαζαρίδης αντικαταστάθηκε κατά προκλητικό τρόπο από την παντελώς άγνωστη δικηγόρο Νίκη Κεραμέως (την τέταρτη –όχι σίγουρα εκλόγιμη- θέση κατέλαβε ο εκ μεταγραφής πρώην Πασόκος και πρώην Δημαρίτης Βασίλης Οικονόμου). Ετσι, ο Σταμάτης υποδεικνύεται ως η «σώφρων φωνή» του σαμαρικού επιτελείου, ενώ ο Λαζαρίδης υποδεικνύεται στα παπαγαλάκια ως ο άνθρωπος που θα χρεωθεί την εκλογική ήττα (του καταλογίζουν ότι δικές του ιδέες ήταν ο ΕΝΦΙΑ και το «βγαίνουμε από το Μνημόνιο – διώχνουμε την τρόικα – σταματάμε τη δανειοδότηση από το ΔΝΤ», που κατέληξε στο γνωστό φιάσκο τον περασμένο Οκτώβρη).
φωτο:left.gr http://www.eksegersi.gr/
