Ανεξέλεγκτες διαστάσεις φαίνεται πως παίρνει ο πόλεμος συμφερόντων με επίκεντρο το ελληνικό ποδόσφαιρο. Η μαφιόζικου τύπου δολοφονική επίθεση εναντίον του πρώην διαιτητή και νυν αντιπροέδρου της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας (ΚΕΔ) Χριστόφορου Ζωγράφου νωρίς το πρωί της 14ης Νοεμβρίου έχει οδηγήσει σε παροξυσμό συγκρούσεις οι οποίες εδώ και καιρό υπέβοσκαν και έμοιαζαν να είναι υπό σχετικό έλεγχο. Οι ιδιοκτήτες των ΠΑΕ Ολυμπιακός και ΑΕΚ είναι οι πρωταγωνιστές αυτής της πολεμικού χαρακτήρα διαμάχης, που θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό το σκηνικό της επόμενης ημέρας στο ποδόσφαιρο, χωρίς να λείπουν οι πολιτικές προεκτάσεις.
Η αλήθεια είναι πως το πύον στο απόστημα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου έχει αρχίσει να ξεχειλίζει σκορπώντας απίστευτη δυσοσμία. Αμέσως μετά την επίθεση στον αντιπρόεδρο της ΚΕΔ, ο πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός υπέδειξε ως ηθικό αυτουργό και σχεδιαστή της επίσης τον ομόλογό του της ΠΑΕ ΑΕΚ κατηγορώντας τον ότι είχε απειλήσει σε τηλεφωνικές του συνομιλίες τον Χρ. Ζωγράφο.
Η άμεση απάντηση του Δ. Μελισσανίδη ήταν η προσφυγή στα δικαστήρια και η αγωγή εναντίον του Β. Μαρινάκη.
Στις 20 Νοεμβρίου, μάλιστα, σε συνέντευξη Τύπου ο ίδιος αρνήθηκε κάθε ανάμειξή του στη δολοφονική επίθεση εναντίον του διαιτητή, παραδεχόμενος ωστόσο ότι είχε επικοινωνήσει μαζί του δύο φορές αλλά όχι με απειλητικές προθέσεις. Παράλληλα χαρακτήρισε την υπόθεση «στημένη», κατονόμασε τον Β. Μαρινάκη ως αρχηγό της «εγκληματικής οργάνωσης» που ελέγχει το ποδόσφαιρο και ζήτησε να αποκαλυφθούν οι τηλεφωνικές συνομιλίες τόσο του Χρ. Ζωγράφου και του Β. Μαρινάκη όσο και του προέδρου της ΕΠΟ, ώστε να αποδειχτεί όπως ο ίδιος είπε ποιος είναι ο αρχηγός της εγκληματικής οργάνωσης. Ο ίδιος ο παθών κατέθεσε μήνυση κατά αγνώστων αναφέροντας ωστόσο ότι δέχτηκε απειλές από πρόσωπο που του συστήθηκε ως Δ. Μελισσανίδης και του είπε χαρακτηριστικά «Θα σε πετάξω στη θάλασσα. Ξέρω που μένεις».
Στη συνέντευξη Τύπου ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ ΑΕΚ ζήτησε από τον εισαγγελέα να τον καλέσει αμέσως αλλά και να επισπευθούν όλες οι δικαστικές ενέργειες για τις εκκρεμείς υποθέσεις που αφορούν το ποδόσφαιρο και ειδικά όσες αφορούν την εγκληματική οργάνωση και τα στημένα παιχνίδια.
Τι επακολούθησε επικοινωνιακά είναι αδύνατο να περίγραφεί με λεπτομέρειες. Ωστόσο είναι εύκολο να καταλάβει κάθε σκεπτόμενος φίλαθλος πως, αν στη βιτρίνα του ελληνικού ποδοσφαίρου τα κρέατα στα τσιγκέλια είναι ήδη σάπια, τότε στα αμπάρια η σήψη έχει φτάσει στον μέγιστο βαθμό.
Σε ό,τι αφορά το στερέωμα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου οι ραγδαίες εξελίξεις έχουν προκαλέσει σοβαρή κρίση και αμφισβήτηση στο πρόσωπο του προέδρου της Ομοσπονδίας, ο οποίος έχει γίνει στόχος των ισχυρών ΠΑΕ πλήν του Ολυμπιακού, καθώς θεωρείται το «κλειδί» για τον έλεγχο του παρασκηνίου και της διαιτησίας. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο πόλεμος μέχρις εσχάτων που εξήγγειλε εναντίον της περιβόητης «παράγκας» ο Δ. Μελισσανίδης είχε δυο βασικούς αποδέκτες: τους ιδιοκτήτες των ΠΑΕ Παναθηναϊκός και ΠΑΟΚ, με στόχο αφενός τη συγκρότηση μετώπου ανατροπής της κυριαρχίας του Ολυμπιακού και αφετέρου τον Τύπο, τον οποίο κάλεσε να «ξεμπροστιάσει» όλα τα κακώς κείμενα.
Είναι εμφανές πως ένα νέο σκηνικό διαμορφώνεται. Ο Δ. Μελισσανίδης όντας ρυθμιστής σε μεγάλο βαθμό του παιχνιδιού εξαιτίας της εμπλοκής του στον ΟΠΑΠ, τον οποίο απέκτησε σκανδαλωδώς σε συνεργασία με τους Τσέχους, έχει τη δυνατότητα να ανοίγει ή να κλείνει τη στρόφιγγα της χρηματοδότησης πολλών ΠΑΕ σε καιρούς ισχνών αγελάδων. Είναι αφελής όποιος οπαδός είτε των δυο ομάδων είτε των άλλων συλλόγων πιστεύει πως η διαμάχη Μαρινάκη και Μελισσανίδη είναι ποδοσφαιρική κι ότι κάποιος είναι τιμιότερος από τον άλλο. Ο ιδιοκτήτης της ΑΕΚ έχει ένα εργαλείο στα χέρια του που μπορεί να ελέγξει ή να δημιουργήσει καλές σχέσεις με άλλες ΠΑΕ από το πιο αθώο ως το πιο ύποπτο σημείο.
Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι εδώ και σχεδόν δύο χρόνια μαίνεται η διαμάχη των δύο γύρω από τον ΟΠΑΠ, κι όχι μόνο γύρω από αυτόν. Οι πρό εξαμήνου δημοτικές εκλογές που έδωσαν τον Δήμο Πειραιά στο στρατόπεδο Μαρινάκη δεν είναι «μεμονωμένο περιστατικό». Η κόντρα για τον έλεγχο του λιμανιού και του ΟΛΠ, για το φιλέτο των λιπασμάτων της Δραπετσώνας, της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης, των πετρελαίων και τόσων άλλων δραστηριοτήτων στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας έχει κατάλληλο καμουφλάζ την αντιπαράθεση δύο ιστορικών ποδοσφαιρικών συλλόγων και τη συνακόλουθη διαμόρφωση οπαδικών στρατών προάσπισης αλλότριων συμφερόντων. Αντιλαμβανόμενοι και οι δύο πως η παρούσα κυβέρνηση έχει ημερομηνία λήξης, πιθανότατα πολύ κοντά, σπεύδουν να ξεκαθαρίσουν το τοπίο. Η ρευστή πολιτική πραγματικότητα ωστόσο δεν προσφέρεται για ασφαλή συμπεράσματα για την έκβαση αυτού του πολέμου. Το σίγουρο είναι πως σε αυτόν το βάλτο που συγκρούονται τα βουβάλια θα την πληρώσουν οι βάτραχοι...
http://tsak-giorgis.blogspot.gr/
