Πριν από λίγη ώρα, ο Δημήτρης Κουφοντίνας επικοινώνησε τηλεφωνικά με την «Κόντρα» από την ειδική πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού, και έκανε την εξής δήλωση:
«Οι καρπαζοεισπράκτορες της συγκυβέρνησης, το κλωτσοσκούφι του κάθε ισχυρού, είτε στη χώρα είτε στην ευρύτερη περιοχή μας, αυτοί που τρέμουν, πειθήνιοι και δουλικοί, μπροστά στον τελευταίο υπαλληλίσκο των τοκογλύφων δανειστών, δείχνουν αντίθετα το πιο κτηνώδες πρόσωπό τους απέναντι στον εχθρό λαό, απέναντι σ’ όσους τολμούν να αντιστέκονται. Απέναντι και στους απεργούς πείνας πολιτικούς κρατούμενους καταρρέει το προσωπείο του δήθεν ανθρωπισμού τους και αποκαλύπτεται το φασιστικό πρόσωπο της εξουσίας, το ίδιο διαχρονικά απέναντι στους απεργούς πείνας πολιτικούς κρατούμενους, είτε στην Ιρλανδία, είτε στην Τουρκία, είτε στην Ανάφη, σ’ όλες τις χώρες, σ’ όλους τους καιρούς.
Ας τους το πούμε, όμως, να το καταλάβουν. Οι απεργοί πείνας πολιτικοί κρατούμενοι δεν είναι μόνοι. Εχουν ξοπίσω τους τη συμπαράσταση ενός ολόκληρού λαού.
Ενώνω κι εγώ τη φωνή μου και την αλληλεγγύη στο Νίκο Ρωμανό που παλεύει με μετερίζι το ίδιο του το σώμα, απεργός πείνας από τις 10 Νοέμβρη, στο ίδιο δωμάτιο-κελί που ήμουν κι εγώ κρατούμενος απεργός πείνας πριν από 10 χρόνια».
«Οι καρπαζοεισπράκτορες της συγκυβέρνησης, το κλωτσοσκούφι του κάθε ισχυρού, είτε στη χώρα είτε στην ευρύτερη περιοχή μας, αυτοί που τρέμουν, πειθήνιοι και δουλικοί, μπροστά στον τελευταίο υπαλληλίσκο των τοκογλύφων δανειστών, δείχνουν αντίθετα το πιο κτηνώδες πρόσωπό τους απέναντι στον εχθρό λαό, απέναντι σ’ όσους τολμούν να αντιστέκονται. Απέναντι και στους απεργούς πείνας πολιτικούς κρατούμενους καταρρέει το προσωπείο του δήθεν ανθρωπισμού τους και αποκαλύπτεται το φασιστικό πρόσωπο της εξουσίας, το ίδιο διαχρονικά απέναντι στους απεργούς πείνας πολιτικούς κρατούμενους, είτε στην Ιρλανδία, είτε στην Τουρκία, είτε στην Ανάφη, σ’ όλες τις χώρες, σ’ όλους τους καιρούς.
Ας τους το πούμε, όμως, να το καταλάβουν. Οι απεργοί πείνας πολιτικοί κρατούμενοι δεν είναι μόνοι. Εχουν ξοπίσω τους τη συμπαράσταση ενός ολόκληρού λαού.
Ενώνω κι εγώ τη φωνή μου και την αλληλεγγύη στο Νίκο Ρωμανό που παλεύει με μετερίζι το ίδιο του το σώμα, απεργός πείνας από τις 10 Νοέμβρη, στο ίδιο δωμάτιο-κελί που ήμουν κι εγώ κρατούμενος απεργός πείνας πριν από 10 χρόνια».