Εγινε θαύμα! Η εκλογολογία υποχώρησε κάπως, μπροστά στην «επίθεση των αγορών». Ο αστικός Τύπος όχι μόνο σταμάτησε τις άγριες επιθέσεις στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και καλεί την κυβέρνηση να εκμεταλλευτεί το γεγονός ότι ο Τσίπρας μιλά πια για «συνεννόηση».
Οι τόνοι ψιλοέπεσαν, ο Σαμαράς μάζεψε τη Βούλτεψη και τον Μπουμπούκο, η γραμμή «για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ» δεν περνάει. Σταμάτησε και το παιχνίδι των αριθμών μεταξύ του 180 και του 121, ενώ όσοι πέρασαν από το γραφείο του εισαγγελέα για να καταθέσουν για τις καταγγελίες περί εξαγοράς βουλευτών, «διευκρίνισαν» πως μιλούσαν γενικά, με βάση την περιρρέουσα ατμόσφαιρα.
Οχι, δεν πηγαίνουμε προς κυβέρνηση «μεγάλου συνασπισμού» ή «εθνικής ενότητας». Για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να γίνουν προηγουμένως εκλογές.
Απλώς, πήραμε μια μικρή –πολύ μικρή– γεύση από το μέλλον. Τότε που θα χρειαστεί να γίνει η κουβέντα για τη διευθέτηση του χρέους.
Προς το παρόν και περιμένοντας την επιστροφή της τρόικας, τα όπλα θα ξαναβγούν από τις θήκες τους γιατί οι μεν θέλουν εκλογές και οι δε θέλουν να τις αποφύγουν, οπότε δεν υπάρχουν και μεγάλα περιθώρια. Επειδή, λοιπόν, θα ξαναζήσουμε τις «μεγάλες αντιπαραθέσεις», με τους πρωταγωνιστές να συγκρούονται στα μαρμαρένια αλώνια των τηλεοπτικών στούντιο, ας θυμόμαστε τη σύντομη αυτή περίοδο της «επίθεσης των αγορών», όταν δεν κατέβηκαν μόνο οι τόνοι της πολιτικής αντιπαράθεσης, αλλά και πύκνωσαν οι «ρεαλιστικές» δηλώσεις από πλευράς στελεχών ΣΥΡΙΖΑ, που επαναλάμβαναν καθημερινά τους όρκους πίστης στην κοινοτική νομιμότητα και «απετάσσοντο» κάθε ιδέα μονομερούς ενέργειας.
Η αστική πολιτική ζωή θα κάνει τον κύκλο της. Εκλογές θα γίνουν, είτε τώρα, είτε το 2016, είτε κάποια φορά ενδιαμέσως, οι κομματικοί συσχετισμοί θα αλλάξουν, νέες κυβερνητικές συμμαχίες θα δημιουργηθούν. Η οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα, όμως, δε θ’ αλλάξει.
Εκείνοι που εναποθέτουν στον ΣΥΡΙΖΑ τις ελπίδες τους για κάποια –μικρή έστω– βελτίωση της κατάστασής τους, με το σύνδρομο της ήττας να έχει παραλύσει κάθε διάθεση συλλογικής αντίστασης, θα υποστούν οδυνηρή έκπληξη. Ούτε αυτό θα είναι καινούργιο φαινόμενο.
Οσοι όμως στηρίζουν πολιτικά τον ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθώντας τη λογική του μικρότερου κακού, θα κληθούν να λογοδοτήσουν, γιατί βοηθούν το σύστημα να ρυθμίσει την πολιτική του κρίση και να εγκλωβίσει λαϊκές μάζες. Καθυστερούν την αναγκαία κοινωνική και πολιτική αφύπνιση της εργατικής τάξης, γεγονός που τους κατατάσσει στη χορεία των οπορτουνιστών, όποια ιδέα κι αν έχουν για τον εαυτό τους.
Οι υπόλοιποι, αυτοί που έχουμε καταλάβει τι παιχνίδι παίζεται, ας εντείνουμε τη δουλειά μας, χωρίς να μας παρασύρει το κλίμα της κοινωνικής άπνοιας.
Ενα οργανωμένο κίνημα δεν πρέπει να ακολουθεί τις αμπώτιδες και τις παλίρροιες του κινήματος, αλλά να έχει σταθερό ρυθμό.
http://www.eksegersi.gr
Οι τόνοι ψιλοέπεσαν, ο Σαμαράς μάζεψε τη Βούλτεψη και τον Μπουμπούκο, η γραμμή «για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ» δεν περνάει. Σταμάτησε και το παιχνίδι των αριθμών μεταξύ του 180 και του 121, ενώ όσοι πέρασαν από το γραφείο του εισαγγελέα για να καταθέσουν για τις καταγγελίες περί εξαγοράς βουλευτών, «διευκρίνισαν» πως μιλούσαν γενικά, με βάση την περιρρέουσα ατμόσφαιρα.
Οχι, δεν πηγαίνουμε προς κυβέρνηση «μεγάλου συνασπισμού» ή «εθνικής ενότητας». Για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να γίνουν προηγουμένως εκλογές.
Απλώς, πήραμε μια μικρή –πολύ μικρή– γεύση από το μέλλον. Τότε που θα χρειαστεί να γίνει η κουβέντα για τη διευθέτηση του χρέους.
Προς το παρόν και περιμένοντας την επιστροφή της τρόικας, τα όπλα θα ξαναβγούν από τις θήκες τους γιατί οι μεν θέλουν εκλογές και οι δε θέλουν να τις αποφύγουν, οπότε δεν υπάρχουν και μεγάλα περιθώρια. Επειδή, λοιπόν, θα ξαναζήσουμε τις «μεγάλες αντιπαραθέσεις», με τους πρωταγωνιστές να συγκρούονται στα μαρμαρένια αλώνια των τηλεοπτικών στούντιο, ας θυμόμαστε τη σύντομη αυτή περίοδο της «επίθεσης των αγορών», όταν δεν κατέβηκαν μόνο οι τόνοι της πολιτικής αντιπαράθεσης, αλλά και πύκνωσαν οι «ρεαλιστικές» δηλώσεις από πλευράς στελεχών ΣΥΡΙΖΑ, που επαναλάμβαναν καθημερινά τους όρκους πίστης στην κοινοτική νομιμότητα και «απετάσσοντο» κάθε ιδέα μονομερούς ενέργειας.
Η αστική πολιτική ζωή θα κάνει τον κύκλο της. Εκλογές θα γίνουν, είτε τώρα, είτε το 2016, είτε κάποια φορά ενδιαμέσως, οι κομματικοί συσχετισμοί θα αλλάξουν, νέες κυβερνητικές συμμαχίες θα δημιουργηθούν. Η οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα, όμως, δε θ’ αλλάξει.
Εκείνοι που εναποθέτουν στον ΣΥΡΙΖΑ τις ελπίδες τους για κάποια –μικρή έστω– βελτίωση της κατάστασής τους, με το σύνδρομο της ήττας να έχει παραλύσει κάθε διάθεση συλλογικής αντίστασης, θα υποστούν οδυνηρή έκπληξη. Ούτε αυτό θα είναι καινούργιο φαινόμενο.
Οσοι όμως στηρίζουν πολιτικά τον ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθώντας τη λογική του μικρότερου κακού, θα κληθούν να λογοδοτήσουν, γιατί βοηθούν το σύστημα να ρυθμίσει την πολιτική του κρίση και να εγκλωβίσει λαϊκές μάζες. Καθυστερούν την αναγκαία κοινωνική και πολιτική αφύπνιση της εργατικής τάξης, γεγονός που τους κατατάσσει στη χορεία των οπορτουνιστών, όποια ιδέα κι αν έχουν για τον εαυτό τους.
Οι υπόλοιποι, αυτοί που έχουμε καταλάβει τι παιχνίδι παίζεται, ας εντείνουμε τη δουλειά μας, χωρίς να μας παρασύρει το κλίμα της κοινωνικής άπνοιας.
Ενα οργανωμένο κίνημα δεν πρέπει να ακολουθεί τις αμπώτιδες και τις παλίρροιες του κινήματος, αλλά να έχει σταθερό ρυθμό.
http://www.eksegersi.gr