Η κατάσταση με την υπερθέρμανση του πλανήτη είναι χειρότερη από ό,τι φαινόταν πριν. Οι επιστήμονες φαίνεται να έχουν υπολογίσει κατά πολύ λιγότερο από το πραγματικό μέγεθος της, και όλα αυτά εξαιτίας της μέτρησης της θερμοκρασίας των θαλασσών και των ωκεανών του Νοτίου ημισφαιρίου οι οποίες ήταν ανακριβείς.Αυτό είδε ο Paul Durack στο Εθνικό Εργαστήριο του Lawrence Livermore στην Καλιφόρνια (ΗΠΑ) και οι συνάδελφοί του στην νέα μελέτη σε σύγκριση με τις άμεσες μετρήσεις και την αναμενόμενη θερμοκρασία της θάλασσας λόγω των κλιματικών μοντέλων. Όπως αποδείχθηκε, η εκτίμηση της αύξησης της θερμοκρασίας στο βόρειο ημισφαίριο ήταν σύμφωνη με τη πραγματικότητα, η οποία δεν είναι σχετική με τις εκτιμήσεις της θερμοκρασίας στο Νότιο ημισφαίριο.
Σύμφωνα με την ομάδα, το ποσό της αύξησης της θερμοκρασίας των ωκεανών στο Νότιο ημισφαίριο από το 1970 έχει υποτιμηθεί κατά περισσότερο από δυο φορές και τώρα στηρίχθηκε σε άμεσες μετρήσεις σε αυτή την περιοχή. Φαινόταν ότι όλοι οι Ωκεανοί του κόσμου μαζί απορροφούσαν 24 έως 58% περισσότερη ενέργεια από ότι φάνηκε κατά την διάρκεια των μετρήσεων.
Τα συμπεράσματα ήταν ξεκάθαρα: Ο κόσμος θερμαίνεται ταχύτερα από ότι νομίζαμε και η έλλειψη ενεργειακής ισορροπίας (θέρμανση της γης) είναι πολύ πιο παγκόσμια.
“Από καιρό έχει προβλεφθεί ότι οι εκτιμήσεις της αύξησης της θερμοκρασίας στους ωκεανούς του νοτίου ημισφαιρίου ήταν μάλλον προκατειλημμένα χαμηλές”, λέει ο Durack. Εμείς στην μελέτη μας προσπαθήσαμε να προσδιορίσουμε ποσοτικά το μέγεθος της θερμότητας του πλανήτη με όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες που έχουμε μέχρι αυτή την στιγμή .”
Η ομαδική εργασία του Durack καλύπτει την περίοδο των χρόνων 1970-2003, κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου, το βόρειο ημισφαίριο έχει μελετηθεί από πολλά πλοία που ανήκουν σε πλούσιες χώρες βόρεια του Ισημερινού. Οι μετρήσεις που πραγματοποιήθηκαν στο νότιο είναι εξαιρετικά λίγες, έτσι δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι τα στοιχεία δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Στην νέα μελέτη, που έγινε από εμπειρογνώμονες από το Αμερικανικό τμήμα ενέργειας DOE και την αξιολόγηση από την NASA των δορυφορικών μετρήσεων του ύψους της στάθμης της θάλασσας, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως δείκτης της θέρμανσης και της τήξης του πάγου. Τα κλιματικά μοντέλα λαμβάνουν υπόψη την πρόσφατη άνοδο της στάθμης της θάλασσας, για αυτό και δεν είναι εύκολο να εντοπιστούν οι μεγάλες αλλαγές της κλίμακας. Οι ερευνητές εξέτασαν αν οι παρατηρούμενες μεταβολές ενθαλπίας* είναι ακριβείς με το προσομοιωμένο μοντέλο.
Ωστόσο, βρήκαν μια σημαντική διαφορά στα δεδομένα μέχρι το 2004 (δηλαδή πριν από τότε που άρχισε να υπάρχει πληρέστερη πληροφόρηση με τα εργαλεία ΑΡΓΩ.
Αυτά τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι προηγούμενες εκτιμήσεις της θέρμανσης πάνω από επτακόσια μέτρα στον ωκεανό που υφίστατο από το 1970 ήταν πολύ αναξιόπιστες.
Δηλαδή, στην πραγματικότητα, μπορούμε να πούμε ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη, είναι η αύξηση της θερμοκρασίας του ωκεανού. Η κατανόηση που και πόσο γρήγορα θερμαίνεται ο Ωκεανός, είναι ζωτικής σημασίας για την κατανόηση, της ταχύτητας και της δύναμης της θέρμανσης της ατμόσφαιρας και την άνοδο του επιπέδου της θάλασσας.
Στην δεύτερη μελέτη, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύονται στην έκδοση της Φυσικής αλλαγής του κλίματος, οι επιστήμονες προσπαθούν να εξηγήσουν την αύξηση της θερμοκρασίας των άλλων ανεπαρκών δειγμάτων στα βάθη των ωκεανών.
Η συντριπτική πλειοψηφία των υφισταμένων εγγραφών θερμοκρασίας δημιουργήθηκαν χρησιμοποιώντας τα εργαλεία που επιπλέουν στο ανώτερο 2.000 μέτρα κάτω από το επίπεδο της θάλασσας. Ωστόσο το μέσο βάθος του ωκεανού είναι 4.300 μέτρα και σε ορισμένες περιπτώσεις φτάνει στα 6.000 μετρά.
Έτσι από τη άποψη αυτή υπάρχουν πολλές αβεβαιότητες και χρειάζονται καλύτερα όργανα μέτρησης για να εκτιμηθεί η θερμοκρασία στο βάθος. Εφέτος , οι επιστήμονες έχουν αρχίσει να δοκιμάζουν για την έρευνα μια νέα σημαδούρα η οποία είναι ικανή για καταδύσεις στο 6.000 μέτρα για την μέτρηση της θερμοκρασίας και άλλων δεδομένων.
Σύμφωνα με την ομάδα, το ποσό της αύξησης της θερμοκρασίας των ωκεανών στο Νότιο ημισφαίριο από το 1970 έχει υποτιμηθεί κατά περισσότερο από δυο φορές και τώρα στηρίχθηκε σε άμεσες μετρήσεις σε αυτή την περιοχή. Φαινόταν ότι όλοι οι Ωκεανοί του κόσμου μαζί απορροφούσαν 24 έως 58% περισσότερη ενέργεια από ότι φάνηκε κατά την διάρκεια των μετρήσεων.
Τα συμπεράσματα ήταν ξεκάθαρα: Ο κόσμος θερμαίνεται ταχύτερα από ότι νομίζαμε και η έλλειψη ενεργειακής ισορροπίας (θέρμανση της γης) είναι πολύ πιο παγκόσμια.
“Από καιρό έχει προβλεφθεί ότι οι εκτιμήσεις της αύξησης της θερμοκρασίας στους ωκεανούς του νοτίου ημισφαιρίου ήταν μάλλον προκατειλημμένα χαμηλές”, λέει ο Durack. Εμείς στην μελέτη μας προσπαθήσαμε να προσδιορίσουμε ποσοτικά το μέγεθος της θερμότητας του πλανήτη με όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες που έχουμε μέχρι αυτή την στιγμή .”
Η ομαδική εργασία του Durack καλύπτει την περίοδο των χρόνων 1970-2003, κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου, το βόρειο ημισφαίριο έχει μελετηθεί από πολλά πλοία που ανήκουν σε πλούσιες χώρες βόρεια του Ισημερινού. Οι μετρήσεις που πραγματοποιήθηκαν στο νότιο είναι εξαιρετικά λίγες, έτσι δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι τα στοιχεία δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Στην νέα μελέτη, που έγινε από εμπειρογνώμονες από το Αμερικανικό τμήμα ενέργειας DOE και την αξιολόγηση από την NASA των δορυφορικών μετρήσεων του ύψους της στάθμης της θάλασσας, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως δείκτης της θέρμανσης και της τήξης του πάγου. Τα κλιματικά μοντέλα λαμβάνουν υπόψη την πρόσφατη άνοδο της στάθμης της θάλασσας, για αυτό και δεν είναι εύκολο να εντοπιστούν οι μεγάλες αλλαγές της κλίμακας. Οι ερευνητές εξέτασαν αν οι παρατηρούμενες μεταβολές ενθαλπίας* είναι ακριβείς με το προσομοιωμένο μοντέλο.
Ωστόσο, βρήκαν μια σημαντική διαφορά στα δεδομένα μέχρι το 2004 (δηλαδή πριν από τότε που άρχισε να υπάρχει πληρέστερη πληροφόρηση με τα εργαλεία ΑΡΓΩ.
Αυτά τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι προηγούμενες εκτιμήσεις της θέρμανσης πάνω από επτακόσια μέτρα στον ωκεανό που υφίστατο από το 1970 ήταν πολύ αναξιόπιστες.
Δηλαδή, στην πραγματικότητα, μπορούμε να πούμε ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη, είναι η αύξηση της θερμοκρασίας του ωκεανού. Η κατανόηση που και πόσο γρήγορα θερμαίνεται ο Ωκεανός, είναι ζωτικής σημασίας για την κατανόηση, της ταχύτητας και της δύναμης της θέρμανσης της ατμόσφαιρας και την άνοδο του επιπέδου της θάλασσας.
Στην δεύτερη μελέτη, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύονται στην έκδοση της Φυσικής αλλαγής του κλίματος, οι επιστήμονες προσπαθούν να εξηγήσουν την αύξηση της θερμοκρασίας των άλλων ανεπαρκών δειγμάτων στα βάθη των ωκεανών.
Η συντριπτική πλειοψηφία των υφισταμένων εγγραφών θερμοκρασίας δημιουργήθηκαν χρησιμοποιώντας τα εργαλεία που επιπλέουν στο ανώτερο 2.000 μέτρα κάτω από το επίπεδο της θάλασσας. Ωστόσο το μέσο βάθος του ωκεανού είναι 4.300 μέτρα και σε ορισμένες περιπτώσεις φτάνει στα 6.000 μετρά.
Έτσι από τη άποψη αυτή υπάρχουν πολλές αβεβαιότητες και χρειάζονται καλύτερα όργανα μέτρησης για να εκτιμηθεί η θερμοκρασία στο βάθος. Εφέτος , οι επιστήμονες έχουν αρχίσει να δοκιμάζουν για την έρευνα μια νέα σημαδούρα η οποία είναι ικανή για καταδύσεις στο 6.000 μέτρα για την μέτρηση της θερμοκρασίας και άλλων δεδομένων.
*
http://www.aua.gr/~bethanis/thermo_KB_3.pdf
