Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014

Το Εθνικό συμφέρον : Η Δύση θα πρέπει να αντλήσει τα διδάγματα από την Αραβική Άνοιξη


 Tα αποτελέσματα της “Αραβικής Άνοιξης “, δηλαδή το πραξικόπημα και η ανατροπή του αυταρχικού ηγέτη δεν είναι προϋπόθεση για την μετάβαση στην Δημοκρατία και την σταθερότητα.


Μόσχα 28 Οκτωβρίου -Ria Novosti. Τέσσερα χρόνια μετά από το κύμα της “Αραβικής Άνοιξης” το οποίο καλύπτει την βόρεια Αφρική, η δημοσίευση του εθνικού συμφέροντος συνοψίζει τα αποτελέσματα της καλής προαίρεσης της δημοκρατικής ανάπτυξης της Δύσης στις χώρες της Αραβικής Ανατολής. Η Δημοκρατία δεν φέρνει πάντα τα αναμενόμενα αποτελέσματα, καταλήγει το δημοσίευμα.

Η εμπειρία της Δημοκρατικής μετάβασης στην Τυνησία, Αίγυπτο, Λιβύη, και Αλγερία διδάσκει ένα μάθημα που θα βοηθήσει την χώρα για να ξεκινήσει την πορεία της οικοδόμησης , ενώ μοιάζει με μια σταθερή Δημοκρατία, στο τέλος ρίχνει την χώρα στο χάος και στην τυραννία, γράφει η εφημερίδα.

Το εθνικό συμφέρον σημειώνει ότι ένα ζωντανό παράδειγμα της μετάβασης από τις Ισλαμικές χώρες στις δημοκρατικές αξίες είναι η Τυνησία, όπου ξεκίνησε την Αραβική Άνοιξη. Την Κυριακή 26 Οκτωβρίου στην Τυνησία πραγματοποιήθηκαν κοινοβουλευτικές εκλογές, οι οποίες σύμφωνα με την εφημερίδα, απέδειξαν την ενεργό συμμετοχή του λαού της χώρας, καθώς και τις προσδοκίες των Τυνησία στην κοσμική δημοκρατική ανάπτυξη του κράτους.

Όσο για τις άλλες χώρες της Αραβικής Άνοιξης το αποτέλεσμα της επαναστατικής διαδικασίας απέδειξαν πλήρη αποτυχία των επιδιώξεων της Δύσης να αλλάξει μια δικτατορία σε μια δημοκρατία, σημειώνει η εφημερίδα. Τελικά την ανατροπή των Δικτατόρων στην Αίγυπτο, Λιβύη και προηγουμένως στην Αλγερία,όπου οι αρχές σε αυτές τις χώρες ήλθαν από την βούληση του λαού, ή από ριζοσπαστικές ισλαμικές δυνάμεις, ή από τον Στρατό που θέσπισε ένα πιο αυστηρό σύστημα.

Πρώτα στην Αίγυπτο όπου η άνοδος στην εξουσία των ριζοσπαστών Ισλαμιστών από την οργάνωση Μουσουλμανική αδελφότητα και στην συνέχεια ακολούθησε ένα άλλο πραξικόπημα της στρατιωτικής ελίτ της χώρας, που και πάλι δημιούργησε μια στρατιωτική δικτατορία με επικεφαλής τον εκλεγμένο πρώην Υπουργό Άμυνας Abel Fattah Khalil Al Sisi.

Όσον αφορά την Λιβύη, μετά την ανατροπή και την δολοφονία του Μουαμάρ Καντάφι, η χώρα έχει βυθιστεί σε απελπιστικό χάος, κυβερνιέται από ριζοσπάστες Ισλαμιστές που διαπράττουν αδικήματα, σημειώνει η εφημερίδα.
Σε αυτή την περίπτωση, ο συγγραφέας παρουσιάζει στις ΗΠΑ και την Ευρώπη που είναι σοβαρές Δημοκρατίες, τις χώρες του Μαγκρέμπ και της Μέσης Ανατολής να αφομοιώσουν τι έχουν διδαχθεί και να σκεφτούν αν οι προσπάθειες τους οδήγησαν τις χώρες στην επιθυμητή πορεία για μια σταθερή Δημοκρατία ανάπτυξης.


Τα αποτελέσματα της Αραβικής Άνοιξης αποδεικνύουν ότι η ανατροπή του ηγέτη ο οποίος δεν αρέσει στην Δύση και η οποία δεν του έχει εμπιστοσύνη δεν είναι ένα υποχρεωτικό βήμα προς την Δημοκρατία και την σταθερότητα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι της έπρεπε να μάθουν το μάθημα της συμμετοχής τους στην ανατροπή του Καντάφι και στην περίπτωση της Αιγύπτου εκείνων που ήταν εναντίον των ριζοσπαστών.