Δίπλα στους στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού που σκοτώθηκαν στον τάφο του Saur το 1943 τοποθετήθηκαν τα φέρετρα των πολιτοφυλάκων της DNR. Πρόκειται για τέτοια θλιβερή στιγμή και σχέση.
Φωτογραφία : Victor Χουσεϊνόφ
Βρέθηκαν κατά τύχη τα λείψανα Σοβιετικών Στρατιωτών στον έλεγχο που έκαναν οι διμοιρίες της DNR, για να καθαρίσουν το απελευθερωμένο ύψωμα από τα μη εκραγέντα πυρομαχικά και εκρηκτικές εκπλήξεις (νάρκες), που οι Ουκρανοί Τιμωρητικοί άφησαν πολλά πίσω τους . Από τους 82 μαχητές του μεγάλου Πατριωτικού ήμασταν σε θέση να εντοπίσουμε μόνο πέντε. Δύο από αυτούς ήταν από την Ρωσία. Τα οστά των δύο στρατιωτών του Κόκκινου Στρατού Ιβάν Μιχαήλοβιτς Shitikova και του Andrea Ιβανοβιτς Korshunova σύντομα θα μεταφερθούν στην πατρίδα τους στο Ομσκ και στο Ιρκούτσκ.
Φωτογραφία : Victor Χουσεϊνόφ
“Κατόπιν- τα φέρετρα που περιείχαν τα λείψανα των 17 εθελοντών, οι οποίοι έχασαν την ζωή τους τις τελευταίες ημέρες κατά την διάρκεια της ανακωχής.”
Φωτογραφία: Viktor GUSEYNOV
-Πρόκειται για τον ανιψιό μου τον Ντμιτρι Budyak 35 ετών, ήταν από τις πρώτες κιόλας ημέρες στην πολιτοφυλακή , πήγε για να δείξε ότι ήταν παλικάρι. Μέχρι την αρχή του πολέμου δούλευε στο 18ο ορυχείο , ανθρακωρύχος. Ο ίδιος είχε και το διακριτικό “ ανθρακορύχος”. Δεν ήθελε να μένει στο γραφείο του διοικητή για να κάνει εξυπηρετήσεις, ήθελε όπως ο Παππούς του – να είναι πρόσκοπος. Η αδελφή μου και εγώ τον αποθαρρύναμε : Ήταν στην εξερεύνηση , χρειαζόταν κάποιος κοντός και ευκίνητος, αυτός ήταν ένας άντρας 2 μέτρα.....στις 22 Σεπτεμβρίου στο Debaltsevo σκοτώθηκε, άφησε πίσω του ένα γιο τεσσάρων χρόνων.
Οι άνθρωποι συνεχίζουν να έρχονται
Φωτογραφία Viktor GUSEYONOV
Η σύζυγος αποβιώσαντος ανθρακωρύχου βάζει στο φέρετρο του, ένα φρέσκο καρβέλι και κάτι προσπαθεί να του πει για τελευταία φόρα. Λίγοι άνθρωποι στέκονται γύρω από εκεί και δεν είναι με δάκρυα στα μάτια. Έρχονται άνθρωποι. Σχεδόν όλοι -με λουλούδια, τα οποία βάζουν στα καλύμματα των φέρετρων
Πολλοί είναι με τα παιδιά τους. Τους δείχνουν τις παραμορφώσεις του εδάφους από τις εκρήξεις, το σπασμένο μνημείο, τα δέντρα, το καθένα από αυτά είναι λαξευμένο από τα θραύσματα, εξηγώντας τους την ιερότητα αυτού του αιματοβαμμένου τοπίου.
Και τότε ξεκίνησε το Μνημόσυνο
Φωτογραφία: Viktor GUSEYNOV
Και τότε ξεκίνησε το μνημόσυνο. Είπε απλά και λυπημένα λόγια Όσον αφορά το χρέος το οποίο έχουν οι άνδρες και που πρέπει να το πράξουν εν τέλει. Τον φασισμό που μετά από 71 χρόνια ήλθε πάλι σ αυτή την γη για να έχουν τα εγγόνια των ηρώων ξανά να ασχοληθούν με το θέμα.
Ανέφερε πόσο σημαντικό είναι να θυμόμαστε όλους εκείνους που έδωσαν την ζωή τους για την Νέα Ρωσία.... ο Αρχιμανδρίτης του Αγίου Νικολάου της “χιονισμένης πόλης “ Πατέρας΄Σέργιος τελειώνει το μνημόσυνο . Οι Ουκρανοί κρατούμενοι , οι οποίοι έσκαψαν τους τάφους κάνουν τον σταυρό τους μαζί με όλους....
Ενός λεπτού σιγή και οι στρατιώτες χαιρετίζουν με μια ομοβροντία των φορητών όπλων. Οι νεκροί τοποθετούνται στους τάφους και χούφτες χώμα τους συνοδεύουν στα μνήματα. Ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει.
Σχεδόν όλοι- με λουλούδια τα οποια βάζουν στα καλύμματα των φερέτρων. Πολλοί είνα με τα παιδιά τους.
Φωτογραφία: Viktor GUSEYNOV
http://politikus.ru/