Κατηγορηματικός ήταν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος στην ομιλία του στο Ζάππειο, στις 3 του Σεπτέμβρη, στη γιορτή για τα 40 χρόνια του κόμματος που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου: «Διασφάλισα με τεράστιο προσωπικό κόστος την ενότητα του χώρου το 2007, μέσα σε συνθήκες τριτοκοσμικού φασισμού»! «Συνθήκες τριτοκοσμικού φασισμού». Βαριά κουβέντα. Τι εννοεί;
Προεδρία Γιώργου υπήρχε στο ΠΑΣΟΚ το 2007. Ο Ευ. Βενιζέλος είναι εξόφθαλμο ότι αναφέρεται στις εσωκομματικές εκλογές που προκάλεσε ο ίδιος το 2007, μετά την ήττα του ΠΑΣΟΚ από τη ΝΔ στις βουλευτικές εκλογές εκείνης της χρονιάς. Αλλο πράγμα, όμως, η εσωκομματική ήττα του και εντελώς άλλο πράγμα να κατηγορεί τον Γ. Παπανδρέου ότι είχε δημιουργήσει «συνθήκες τριτοκοσμικού φασισμού». Πώς θα είναι στο ίδιο κόμμα με τον Γιώργο μετά από αυτή την καταγγελία;
Τη φραστική διένεξη την είχε αρχίσει ο Γ. Παπανδρέου, δύο 24ωρα νωρίτερα, τη Δευτέρα. «Ο δρόμος ...έχει πισώπλατα μαχαιρώματα, έχει και προδοσίες», είχε υπογραμμίσει. «Πισώπλατα μαχαιρώματα», «προδοσίες». Βαριές κουβέντες κι αυτές. Ακόμη σοβαρότερο το γεγονός ότι αυτές οι ενέργειες αποδίδονταν προφανώς στον Ευ. Βενιζέλο.
Δεν το είπε ρητά ο Γιώργος στην ομιλία του. Οταν όμως στην εκδήλωση της Δευτέρας εκατοντάδες συγκεντρωμένοι γιουχάιζαν συνεχώς τον νυν πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και δεν άφηναν να ακουστεί η ομιλία του και κάποιοι από αυτούς αποκαλούσαν «προδότη» τον Ευ. Βενιζέλο, εμείς τι πρέπει να υποθέσουμε;
Προφανώς ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρει τα κατ' αυτόν «πισώπλατα μαχαιρώματα» και τις «προδοσίες», έχοντας κατά νου την όντως πραξικοπηματική ανατροπή του τον Νοέμβριο του 2011 και αποδίδοντας ευθύνες γι' αυτήν και στον Ευ. Βενιζέλο.
Ωμό το ερώτημα: Από τη στιγμή που ο νυν και ο τέως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ανταλλάσσουν βαρύτατες κατηγορίες για «τριτοκοσμικό φασισμό» και «προδοσίες», μπορούμε να οδηγηθούμε στην εκτίμηση ότι το ΠΑΣΟΚ οδεύει προς διάσπαση; Οχι, είναι η προσωπική μου άποψη. Ο Γιώργος Παπανδρέου, από τότε που έβαλε τη χώρα μας στο επονείδιστο καθεστώς του Μνημονίου, είναι ένα πρόσωπο που μισούν βαθύτατα οι Ελληνες. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι είναι αδύνατον να φτιάξει ο άνθρωπος αυτός εκλογικά βιώσιμο κόμμα. Τελεία και παύλα.
«Αχθοφόρος βαρέος ονόματος» είναι ο Γ. Παπανδρέου και τίποτε παραπάνω. Το όνομά του τον έφερε μέχρι την πρωθυπουργία. Απεδείχθη εχθρός του ελληνικού λαού με τον τρόπο που άσκησε την εξουσία. Αυτός ανέβασε το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ από το 38% του 2007 στο 44% του 2009. Μόλις όμως ο Γ. Παπανδρέου άσκησε τη μνημονιακή πολιτική του, καταβαράθρωσε το ΠΑΣΟΚ στο 13% τον Μάιο του 2012 και στο 12% τον Ιούνιο. Το διέλυσε!
Εξαφάνιση απειλεί το ΠΑΣΟΚ, όχι διάσπαση. Ενα ΠΑΣΟΚ... «τσόντα» των κυβερνήσεων της Δεξιάς δεν το έχει ανάγκη η χώρα. Κόμματα πρόθυμα να προσκολληθούν στην εκάστοτε κυβέρνηση πάντα υπάρχουν, όπως έδειξαν τα παραδείγματα του ΛΑΟΣ και της ΔΗΜΑΡ. Και αν δεν υπάρχουν, φτιάχνονται, συγκυβερνούν και εξαφανίζονται, χωρίς κανείς να τα κλάψει.
Το ΠΑΣΟΚ του 8% των ευρωεκλογών δεν έχει κανένα μέλλον. Κακώς πανηγυρίζει η ηγεσία του για το 8%, προβάλλοντάς το ως επιτυχία. Αλλη μια τέτοια «επιτυχία» και το ΠΑΣΟΚ διαλύθηκε οριστικά! Για πάντα!
