Υπάρχουν στιγμές που θα συμφωνήσεις με κάποιους ανθρώπους και κάποιες άλλες που θα διαφωνήσεις μαζί τους. Για εμένα, δεν έχει σημασία ο πολιτικός χώρος που θα προέλθουν οι διάφορες απόψεις, για να πω αν συμφωνώ ή όχι.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, έχουμε την κα Πιπιλή να μας εκφράζει το πώς αντιλαμβάνεται τον τρόπο λειτουργίας των συναδέλφων της, είπε συγκεκριμένα:
«Στην Ελλάδα της λαϊκής δεξιάς, της λαϊκής Πασοκαρίας των λαϊκών δεξιών υπουργών και ορισμένων εκ των εναπομεινάντων υπουργών και βουλευτών του ΠΑΣΟΚ οποίος λέει ‘όχι’ πάει μπροστά. Αποφάσισα να το παίξω τρελή… Πλέον θα ψηφίζω αφότου ρωτήσω «τον πνευματικό μου», δηλαδή τον εκπρόσωπο της νέας θρησκείας στην Ελλάδα, τους συνδικαλιστές, το λαϊκό ΠΑΣΟΚ και τη λαϊκή δεξιά… Καλά, δεν λέμε για τον ΣΥΡΙΖΑ, Φωτόπουλο – Μπαλασόπουλο, τους έχουν για θρησκεία».
Βασικά, θα συμφωνήσω μαζί της. Μιλάμε για πολύ λαϊκισμό και απ’ όλους τους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς χώρους. Τα σύννεφα του λαϊκισμού μας έχουν ποτίσει εδώ και πολλά χρόνια με το άφθονο νερό του δουλέματος και της υποκρισίας.
Ναι εντάξει, έχουν να δείξουν και έργο, δε μας κορόιδευαν μόνο. Αυτό έλλειπε, να μην είχαν κάνει και τίποτα.
Βέβαια, η κα Πιπιλή δε μας είπε τι ακριβώς θέλει, να κάνουμε όλοι ότι και αυτή σε κάθε ψηφοφορία; Να σηκώνουμε δηλαδή το χεράκι και να λέμε «Yes man» και μετά να χαζογελάμε;
Ή θέλει να σηκώνουμε τα ποδαράκια και να λέμε «Thanks man»;
Ή μήπως θέλει να βάλουμε και κόκκινα φωτάκια έξω από την πόρτα μας, ώστε να διευκολύνουμε τους τουρίστες που ήλθαν εφέτος και δεν πρέπει να φύγουν μερικοί στεναχωρημένοι.
Δεν γνωρίζω ποιον θα πρέπει να ρωτάτε κα Πιπιλή κάθε φορά που θα ψηφίζετε στη Βουλή για τη καταδικαστική σωτηρία μας, αλλά καλό είναι να μη ρωτήσετε ποτέ τη συνείδησή σας. Σας έχει και αυτή γραμμένη.
Επίσης, δε γνωρίζω τι… τσάι σας ποτίζουν στο κόμμα σας, αλλά θέλει λίγο προσοχή, σα να έχετε όλοι σας ζαλιστεί από τα πολλά ψέματα.
