Ο γνωστός κιθαρίστας-γυρολόγος-στοχαστής-φραγκοφονιάς-ποδηλάτης-θαλασσόλυκος- ….… παιδί χαρά γεμάτο και πολλά άλλα χρήσιμα και σημαντικά πράγματα, βρέθηκε στις Σπέτσες για το 15ο Συμπόσιο της Σύμης με τίτλο «Re-Imagining Democracy».
Μη μπερδευτείτε που είπα Σπέτσες, απλά, είπαν να αλλάξουν νησί μη και κουραστούν τα παιδιά με τα ίδια και τα ίδια.
Πριν το αγόρι μας ήταν στη Νάξο και όπως καταλαβαίνετε, έχει πολύ και δύσκολο δρόμο μπροστά του. Ξεκίνησε νωρίς εφέτος (9/7) το ταξίδι για την «Ιθάκη» του, που μάλλον δε θα βρει ποτέ. Γι’ αυτό το λόγο πάει σε όλα τα νησιά μπας και…
Το συμπόσιο ήταν από 14/7 έως 18/7 και εννοείται ότι, αν δεν γνωρίζατε ότι γινόταν, είστε άτυχοι που το χάσατε. Θα γίνει και του χρόνου -την έχουν καταβρεί μιλάμε- οπότε, όσοι θα θέλατε να ακούσετε τις μαγευτικές ομιλίες του Γιωργάκη, παρακαλώ να σημειώστε τις ημερομηνίες.
Μαζεύονται λοιπόν κάποιοι άξιοι και πάρα πολύ, μα πάρα πολύ σημαντικοί άνθρωποι του πλανήτη και ανταλλάσσουν απόψεις για τη Δημοκρατία που πρέπει να έχουμε εμείς τα πτωχά. Αφού οι χορτάτοι φιλοσοφούν για τους πεινασμένους και το πως πρέπει να συμμετέχουν -οι πεινασμένοι- στη Δημοκρατία τους, αρχίζω και βλέπω το μέλλον με άλλα μάτια.
Σύμφωνα με αυτά που γράφτηκαν στο διαδίκτυο, οι χορτάτοι μεταξύ φρούτων, κρασιού και τυριού, είπαν μεταξύ των άλλων:
«οι συμμετέχοντες προέκριναν την ανάγκη ενεργότερης και ευρύτερης συμμετοχής των πολιτών στις διαδικασίες λήψης των αποφάσεων. Η μαζικότητα της συμμετοχής ενισχύει τη διαφάνεια και τη λογοδοσία της εξουσίας, ενώ αποτρέπει την υπερσυγκέντρωση ισχύος στα χέρια λίγων, κατάσταση που αποτελεί και χαρακτηριστικό γνώρισμα της εποχής μας».
Όταν σε δουλεύουν με τόσο κυριλέ τρόπο, χαλί θες να γίνεις για τα ακριβά παπούτσια τους. Να νιώσουμε τη σόλα και το τακούνι από τα δωδεκάποντα και τι άλλο στη ζωή μας.
Σκέφτομαι -κακώς μάλλον- το πόσο σάπιοι είναι όλοι αυτοί που έχουν στον αφρό ανθρωπάκια σαν τον Γιωργάκη. Αλλά η «Νέα Εποχή», τέτοιους έχει ανάγκη και αυτοί θα είναι πάντα διαθέσιμοι. Φυσικά, πιο κάτω από όλους αυτούς θα υπάρχουν πάντα και κάποια πεινασμένα “πρόβατα”, για να παίζουν άριστα το ρόλο του προστάτη “σκύλου” που θα φυλάει τα αφεντικά.
Αλλοίμονο στους πεινασμένους που πιστεύουν ότι θα ταϊστούν από τους χορτάτους.
