Ο Strelvov προτίμησε την σοφή συνέχιση του πολέμου από την ηρωική δόξα. Ο ίδιος επέλεξε να συνεχίσει τον αγώνα. Έφερε δυο χιλιάδες μαχητές και ενίσχυσε την άμυνα του Donetsk.
Στο Donetsk δεν συμφωνούν όλοι, δεν έχουν την ίδια άποψη, αλλά έδωσα μια διαταγή να μην συζητήσουμε τις διαφορές μας στο στρατόπεδο των επαναστατών. Έτσι δεν κάνουμε συζήτηση για αυτές τις διαφορές μας.
Έχω προτείνει το παρακάτω. Πολλές εξεγέρσεις πνίγηκαν, το γνωρίζουμε από την ιστορία, γιατί οι αντάρτες το μόνο που έκαναν ήταν να αμύνονται.
Αυτό που πρέπει να κάνουμε άμεσα είναι ξαφνικές επιθέσεις, εκεί όπου δεν περιμένουν τους πολιτοφύλακες. Θα επιτεθούμε στην γειτονική περιοχή στο Kolomoyskogo στα Dnipropetrovsk, Zaporizhia που είναι κοντά σε μας . Μια ομάδα θα μπορούσε να κινηθεί προς την περιοχή του Κιέβου να κάνει την δική της πορεία προς την Ανεξαρτησία.
Όσο πιο σύντομα γίνεται, ακόμη και στις επόμενες ώρες, η κατάληψη του κάθε χωριού και ιδιαίτερα αυτών που έχουν ιστορική σημασία θα έχει συμβολική αξία και θετικές επιπτώσεις για την ενίσχυση του ηθικού της πολιτοφυλακής και θα οδηγήσει σε ένα εκκρηκτικό ξέσπασμα του χοντρο Poroshenko Οι προδότες θα διαλυθούν στην στιγμή.
Και στην συνέχεια θα σταματήσουμε στα προάστια του Κιέβου. Μια τέτοια επανάσταση πολλοί άνθρωποι δεν την τολμούν. Γενική σύρραξη δηλαδή, η οποία θα είναι έκπληξη για τον εχθρό είναι αυτό που απλά φοβάται. Ο πόλεμος χαρακωμάτων είναι υπέρ του Κιέβου, τα χαρακώματα είναι για αυτόν πλεονέκτημα.
Έχει το βαρύ πυροβολικό τους εκτοξευτήρες πυραύλων και την αεροπορία.
Αυτή είναι η πρόταση μου για να γίνουμε πιο ευέλικτοι.
Ήταν ένα μάθημα για τις στρατιωτικές υποθέσεις
Εγώ ο Eduard Limonov.
http://politikus.ru
