Η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, με το νομοσχέδιο που φέρει τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Περιβαλλοντική αναβάθμιση και ιδιωτική πολεοδόμηση - Βιώσιμη ανάπτυξη οικισμών - Ρυθμίσεις δασικής νομοθεσίας», ξεπέρασε κάθε όριο στην αντιδασική πολιτική της. Με τις διατάξεις του νομοσχεδίου αυτού:
Πρώτον, επιτρέπεται για πρώτη φορά η κατασκευή κατοικιών μέσα στο δάσος, για λογαριασμό των κακόφημων οικοδομικών συνεταιρισμών.
Δεύτερον, επιτρέπεται η κατασκευή πολυτελών κατοικιών διάσπαρτων σε όλα τα δάση της Ελλάδας, τα λεγόμενα «σύνθετα τουριστικά καταλύματα».
Τρίτον, δίνεται η δυνατότητα στον ιδιοκτήτη του συγκροτήματος Πόρτο Καρράς στη Χαλκιδική Κ. Στέγγο να κατασκευάσει τις 585 πολυτελείς βίλες, νομιμοποιώντας έτσι το σκάνδαλο του Πόρτο Καρράς. Ενα σκάνδαλο που κρατάει από παλιά και που στις αρχές του 2004 ξεμπρόστιασε τον τότε υφυπουργό Χρήστο Πάχτα και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ.
Τέταρτον, νομιμοποιείται το σκάνδαλο του πρώην δήμου Αγίου Στεφάνουκαι νυν δημοτικού διαμερίσματος του δήμου Διονύσου.
Πέμπτον, επιτρέπεται η ένταξη δημόσιων χορτολιβαδικών εκτάσεων σε οικιστικές περιοχές των σχεδίων πόλης σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα, την Κρήτη και την Εύβοια.
Εκτον, αποψιλώνεται ο επιστημονικός ορισμός του δάσους και μεθοδεύεται η πλήρης κατάργησή του.
Θεωρούμε ότι η αποψίλωση του επιστημονικού ορισμού του δάσους αποτελεί ζήτημα στρατηγικής σημασίας, γι’ αυτό και ξεκινάμε απ’ αυτό.
Στις 12 Μάη του 2014, ο αναπληρωτής υπουργός ΠΕΚΑ Ν. Ταγαράς υπέγραψε μια απόφαση με την οποία:
Πρώτον, αποδέχεται για λογαριασμό του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής την απόφαση 32 του ΣτΕ, που είχε δημοσιευτεί στις 8 Γενάρη του 2013. Με την απόφασή του αυτή το ΣτΕ αποδέχεται απόφαση που είχε εκδώσει τον Οκτώβρη του 1999 το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο (ΑΕΔ), που εκδικάζει υποθέσεις για τις οποίες έχει προκύψει διχογνωμία ανάμεσα στο ΣτΕ και στον Αρειο Πάγο. Το ΣτΕ έκανε ένα κύκλο 14 χρόνων προκειμένου να επικυρώσει απόφαση του ΑΕΔ για τον επιστημονικό ορισμό του δάσους.
Δεύτερον, επικυρώνει τον επιστημονικό ορισμό του δάσους.
Τρίτον, καταργεί απόφαση του πρώην υφυπουργού ΠΕΚΑ Αθ. Μωραΐτη, με την οποία επαναεισαγόταν στο δασοκτόνο νόμο 3818/2010 της Τ. Μπιρπίλη αριθμητικά δεδομένα στον ορισμό του δάσους και των δασικών εκτάσεων.
Τέταρτον, δέχεται ότι τα φρύγανα και οι άβατες κλιτύες των ορέων είναι δάση και δασικές εκτάσεις.
Ο Ν. Ταγαράς αναγκάστηκε να πάρει αυτή την απόφαση, γιατί δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Γιατί οι αποφάσεις του ΣτΕ είναι υποχρεωτικές και (το σπουδαιότερο) τον είχαμε στριμώξει άγρια με τις συνεχείς αποκαλύψεις μας από τις στήλες της «Κόντρας».
Η απόφαση όμως έμεινε στα χαρτιά. Σ’ αυτό καθοριστικό ρόλο έπαιξαν ο Ειδικός Γραμματέας Δασών Γ. Αμοργιανιώτης και τρεις ανώτεροι υπηρεσιακοί παράγοντες: ο Γενικός Διευθυντής Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος (ΓΔΑΠΔΦΠ), ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος (ΔΠΔΦΠ) και ο τύποις τμηματάρχης της Διεύθυνσης Δασικών Χαρτών, που λειτουργεί στην πράξη ως προϊστάμενός της. Οι τρεις αυτοί υπηρεσιακοί παράγοντες, εκτελώντας προφορικές εντολές του Ειδικού Γραμματέα Δασών, μεθόδευσαν να μη σταλεί η απόφαση Ταγαρά στις Γενικές Διευθύνσεις Δασών των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων. Εάν εμείς δεν ερευνούσαμε την τύχη της απόφασης Ταγαρά , διαπιστώνοντας ότι είχε «παραπέσει» στο Κεντρικό Πρωτόκολλο της ΓΔΑΠΔΦΠ, ο προϊστάμενος της ΔΠΔΦΠ δε θα έδινε εντολή να σταλεί. Τελικά, στάλθηκε στις 28 Μάη του 2014.
Ενοχλήσαμε επανειλημμένα τον τμηματάρχη της Διεύθυνσης Δασικών Χαρτών (ΔΔΧ) να στείλει και αυτός στις Γενικές Διευθύνσεις Δασών των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων την απόφαση Ταγαρά, με την επισήμανση ότι είναι υποχρεωτική η ένταξη των φρυγάνων και των αβάτων κλιτύων των ορέων στους Δασικούς Χάρτες. Μας απάντησε ότι δε θα στείλει εγκύκλιο με αυτό το περιεχόμενο, γιατί πρέπει να συνταχθεί πρώτα ένα τεχνικό δελτίο. Μας είπε και πολλά ακόμη, που ήταν σκέτες δικαιολογίες για να καλύψει τον Ειδικό Γραμματέα Δασών που του είχε δώσει προφορική εντολή να μην συμπεριληφθούν τα φρύγανα στους δασικούς χάρτες. Ο Ειδικός Γραμματέας Δασών ήθελε να αποτραπεί η ένταξη των φρυγάνων και των αβάτων κλιτύων των ορέων μέχρι τις 17 Ιούλη, που κατατέθηκε στη Βουλή το δασοκτόνο νομοσχέδιο, που φτάνει στο σημείο να χαρακτηρίζει «περιβαλλοντική αναβάθμιση» το ξεπάτωμα των δασών με την κατασκευή κατοικιών και σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων. Γιατί ο Ειδικός Γραμματέας Δασών γνώριζε ότι ο αναπληρωτής υπουργός Ν. Ταγαράς είχε δεχτεί να εισάγει στο δασοκτόνο νομοσχέδιο την πρότασή του να μη θεωρούνται τα φρύγανα δάση και δασικές εκτάσεις. Αυτό το περιμέναμε, γιατί γνωρίζουμε ότι ο Ειδικός Γραμματέας Δασών ανήκει στην κατηγορία των δασοκτόνων και των πολέμιων των φρυγάνων, τα οποία ήθελε να παραδώσει στους καταπατητές και στους κατασκευαστές πολυτελών βιλών.
Για την ιστορία, θυμίζουμε ότι το φθινόπωρο του 2010 δόθηκε εντολή από την τότε υπουργό Περιβάλλοντος να συνταχθεί εγκύκλιος διαταγή για τον ορισμό του δάσους. Η αρχική επιτροπή που είχε συγκροτηθεί στην ΓΔΑΔΦΠ έκανε το… λάθος να συμπεριλάβει στις δασικές εκτάσεις και τα φρύγανα. Αυτή η κίνηση εξόργισε τον Ειδικό Γραμματέα Δασών που έσπευσε να συγκροτήσει νέα επιτροπή με υπάκουους δασολόγους που εξαίρεσαν τα φρύγανα. Αυτή η εγκύκλιος φέρει την υπογραφή του τότε υφυπουργού Αθ. Μωραΐτη και είναι αυτή που όπως προαναφέραμε κατήργησε στις 12 Μάη ο Ν. Ταγαράς.
Πράγματι, στο δασοκτόνο νομοσχέδιο ο Ταγαράς εισήγαγε διάταξη (άρθρο 32, παρ. 4), με την οποία τα φρύγανα αποχαρακτηρίζονται ξανά από δάση και δασικές εκτάσεις, στα οποία εντάσσονταν με βάση την απόφαση 32/2013 του ΣτΕ.
Οι συντάκτες του δασοκτόνου νομοσχεδίου δεν περιορίστηκαν μόνο στον αποχαρακτηρισμό των φρυγάνων, αλλά πήγαν παραπέρα. Αφαίρεσαν από τα Συμβούλια Ιδιοκτησίας Δασών (που συγκροτούνται με βάση το άρθρο 8 του νόμου 998/1979) την αρμοδιότητα να κρίνουν την κυριότητα επί των δασών και των δασικών εκτάσεων και την πέρασαν σε μια επιτροπή του ΕΚΧΑ ΑΕ (Εθνικό Κτηματολόγιο και Χαρτογράφηση ΑΕ). Η εταιρία αυτή έχει πλούσιο αντιδασικό έργο και έχει εκφράσει έντονα το αντιδασικό της μένος. Εχει αρνηθεί να δώσει στη Διεύθυνση Δασικών Χαρτών τους χιλιάδες κωδικούς των καταπατητών δασών και δασικών εκτάσεων, προκειμένου να καταθέσει προσφυγές στα Διοικητικά Δικαστήρια για να περισωθεί ο δασικός πλούτος. Μέσω αυτής της τακτικής, η διοίκηση της ΕΚΧΑ ΑΕ επιδιώκει να χαθούν οι προθεσμίες στη διάρκεια των οποίων πρέπει να υποβληθούν οι προσφυγές κατά των καταπατητών.
Στο σκάνδαλο του Πόρτο Καρράς και στις προσπάθειες του ιδιοκτήτη της εταιρίας στην οποία ανήκει το τουριστικό αυτό συγκρότημα Κ. Στέγγου να χτίσει 585 βίλες σε δημόσιο δάσος 17.630 στρεμμάτων έχουμε αναφερθεί πολλές φορές. Το Σεπτέμβρη του 2010, ο Κ. Στέγγος, σε συνεργασία με τον τότε νομάρχη Χαλκιδικής και νυν δήμαρχο Πολυγύρου Ασ. Ζωγράφο, κατόρθωσε να εκδώσει την 199/2010 οικοδομική άδεια, παρακάμπτοντας τόσο τις δασικές υπηρεσίες όσο και τις άλλες υπηρεσίες που είναι συναρμόδιες για την έκδοση οικοδομικών αδειών. Τελικά, για να μην κουράζουμε με άλλα στοιχεία, η άδεια αυτή ανακλήθηκε, όπως ήταν λογικό και σύννομο. Οι υπουργοί Περιβάλλοντος Τ. Μπιρμπίλη, Γ. Παπακωνσταντίνου και Στ. Καλαφάτης και ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κ. Σκανδαλίδης προσπάθησαν με διατάξεις νόμων να δώσουν στον Κ. Στέγγο τη δυνατότητα είτε να επαναφέρει σε ισχύ την άδεια 199/2010 είτε να εκδώσει καινούργια αδεια, όμως όλες οι προσπάθειές τους έπεσαν στο κενό, γιατί η έκταση των 17.630 στρεμμάτων είναι δημόσιο δάσος.
Επί υπουργίας Κ. Σκανδαλίδη στο Αγροτικής Ανάπτυξης, ο υφυπουργός Ι. Δριβελέγκας, βουλευτής Χαλκιδικής, όπως ήταν και ο περιβόητος Πάχτας, εισήγαγε μια «φωτογραφική» διάταξη (άρθρο 29 του νόμου 4061/2012) που προέβλεπε: «Εκχερσωθείσες δασικές εκτάσεις για αγροτική χρήση: Για λόγους δημοσίου συμφέροντος, δασικού χαρακτήρα εκτάσεις που εκχερσώθηκαν για γεωργική χρήση, πριν τεθεί σε ισχύ το Σύνταγμα του 1975 και διατηρούν τη χρήση αυτή μέχρι σήμερα, δεν υπάγονται στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, απαγορευμένης κάθε άλλης χρήσης από τον κατοχό τους».
Ηταν το πρώτο βήμα στο δρόμο του αποχαρακτηρισμού του δάσους που θέλει να τσιμεντοποιήσει ο Κ. Στέγγος. Το δάσος των 17.630 στρεμμάτων αποχαρακτηριζόταν, όμως ο Στέγγος δεν μπορούσε να χτίσει τις βίλες, γιατί η έκταση αποχαρακτηριζόταν και ονομαζόταν γεωργική, όμως απαγορευόταν να οικοδομηθεί. Ο Στέγγος βιαζόταν να νομιμοποιήσει την οικοδομική άδεια 199/2010, προκειμένου είτε να οικοδομήσει ο ίδιος τις 585 βίλες και να τις πουλήσει σε νεόπλουτους του εξωτερικού είτε να πουλήσει το συγκρότημά του Πόρτο Καρράς, που περνάει μεγάλη οικονομική κρίση, χρησιμοποιώντας σαν κράχτη αυτή την οικοδομική άδεια. Γι’ αυτό πίεζε τους υπουργούς Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής να εκδώσουν ευνοϊκές γι’ αυτόν αποφάσεις. Αυτοί εξέδωσαν αντισυνταγματικές αποφάσεις, αλλά δεν ήταν αρκετές για να νομιμοποιήσει την οικοδομική άδεια 199/2010.
Στη διάταξη Σκανδαλίδη-Δριβελέγκα πάτησε ο Ν. Ταγαράς και εισάγει νέα διάταξη (άρθρο 43, παρ. 6 του δασοκτόνου νομοσχεδίου), με την οποία αποχαρακτηρίζει την έκταση από γεωργική και επιτρέπει τη δόμησή της. Το έγκλημα του αποχαρακτηρισμού του δημοσίου δάσους των 17.630 στρεμμάτων φωτογραφίζεται ως εξής:
«Δημόσια δάση και δασικές εκτάσεις που παραχωρήθηκαν για γεωργική ή δενδροκομική καλλιέργεια με τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, όπως αυτές κατά καιρούς ίσχυσαν και κωδικοποιήθηκαν με τα άρθρα 14 έως 27 του Δασικού Κώδικα, εφόσον αξιοποιήθηκαν κατά τους όρους της παραχώρησης ή της εκχέρσωσης και εκδόθηκαν οριστικά παραχωρητήρια, δεν υπάγονται καθ’ οιονδήποτε τρόπο στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας και μπορούν να αλλάξουν χρήση».
Ο Κ. Στέγγος, όμως, και με τη νέα διάταξη του δασοκτόνου νομοσχεδίου, δε θα μπορέσει είτε να νομιμοποιήσει την άδεια 199/2010 είτε να βγάλει καινούργια . Προς το παρόν μένουμε σ’ αυτό, κρατώντας μερικά χαρτιά κλειστά.
Σε ό,τι αφορά το δασοκτόνο νομοσχέδιο θα συνεχίσουμε και την επόμενη βδομάδα, αναφερόμενοι στις άλλες σημαντικές ρυθμίσεις του.
Γεράσιμος Λιόντος
