Οι ηγέτες της Ουκρανίας, της Μολδαβίας και της Γεωργίας υπέγραψαν το πρωί της Παρασκευής συμφωνία σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Με την υπογραφή της συμφωνίας, οι τρεις πρώην σοβιετικές χώρες έρχονται πιο κοντά με τη Δύση τόσο σε οικονομικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο, αδιαφορώντας η Ουκρανία για την θέληση των ρωσόφωνων πληθυσμών της, και η Μολδαβία για την αποσχισθείσα Δημοκρατία της Υπερδνειστερίας, αλλά και την αυτόνομη περιοχή της Γκαγκαουζίας στην Νότια Μολδαβία, που επιθυμούν καθαρά την προσέγγιση στον ρωσικό παράγοντα.
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο, κατά την άφιξή του στις Βρυξέλλες για την υπογραφή της συμφωνίας, χαιρέτισε τη σημερινή «ιστορική ημέρα» για τη χώρα του. «Είναι μια ιστορική ημέρα για τη χώρα μου, η σημαντικότερη μετά την ανεξαρτησία», δήλωσε ο Ποροσένκο που εξέφρασε ικανοποίηση για την «αλληλεγγύη» που επέδειξε η ΕΕ μεσούσης της ουκρανικής κρίσης. Παράλληλα, τόνισε πως είναι το πρώτο βήμα για να γίνει η Ουκρανία μέλος της ΕΕ.
Ο Ποροσένκο υπέγραψε στο κτίριο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου το δεύτερο μέρος της συμφωνίας σύνδεσης, αυτό που αφορά τις εμπορικές σχέσεις και έχει στόχο κυρίως την κατάργηση του μεγαλύτερου μέρους των τελωνειακών περιορισμών μεταξύ της Ουκρανίας και των χωρών της ΕΕ. Το πρώτο μέρος, που φορά τις πολιτικές σχέσεις, είχε υπογραφεί τον Μάρτιο από τον πρωθυπουργό Αρσένι Γιατσενιούκ.
«Είναι το αποτέλεσμα δουλειάς επτά ετών. Προσφέρει μια νέα προοπτική στη χώρα μου και θα χρησιμοποιήσουμε αυτή την ευκαιρία για τον εκσυγχρονισμό της χώρας» είπε ο Ποροσένκο.
«Ιστορικές εξελίξεις είναι αναπόφευκτες», πρόσθεσε υπογραμμίζοντας ότι η συμφωνία θα εφαρμοστεί σε «όλη την Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας». Aκόμα δεν έχει καταλάβει ότι ο λαός της Κριμαίας επέλεξε την ένωσή του με τους συμπατριώτες του, και δεν θέλει να βρίσκεται υπό την κατοχή του Κιέβου.
Ο Βαν Ρομπάι δήλωσε ότι «τίποτε στη συμφωνία, δεν θίγει τη Ρωσία. Η συμφωνία είναι θετική, δεν είναι αρνητική για κανέναν», δήλωσε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο.
Η συμφωνία υπεγράφη επίσης από τους πρωθυπουργούς της Γεωργίας Ιρακλί Γκαριμπασβίλι και της Μολδαβίας Γιούρι Λεάνκα.
Στη σύνοδο κορυφής, στην οποία κυριαρχεί το θέμα του διορισμού του νέου προέδρου της ευρωπαϊκής επιτροπής,οι ευρωπαίοι ηγέτες αναμένεται να συζητήσουν για την ουκρανική κρίση και να εξετάσουν το ενδεχόμενο νέων κυρώσεων κατά της Ρωσίας, γνωρίζοντας ότι σήμερα "τέντωσαν" το σχοινί, θέλουν να πιστεύουν οτι εμποδίσουν την οποιαδήποτε αντίδραση.
Μετά την επίσημη ίδρυση της Ευρασιατικής Ένωσης το δυτικό μπλοκ ήθελε να αποσπάσει όσες περισσότερες χώρες μπορούσε πριν ενισχύσουν τον νεοϊδρυθέντα υπερεθνικό οργανισμό.
Βέβαια αυτές οι συμφωνίες απέχουν πολύ από το να εντάξουν τις χώρες αυτές εντός της ΕΕ. Μέχρι να ορισθούν υποψήφιες χώρες, και να ενταχθούν τελικώς, θα περάσουν πολλά χρόνια, και κάποιες από αυτές θα αντιμετωπίσουν την λαίλαπα του ΔΝΤ και των ευρωπαϊκών "μεταρρυθμίσεων", και ειναι πολύ αμφίβολο ότι οι λαοί των χωρών αυτών θα αντέξουν επιπλέον δόσεις δυστυχίας. Το σίγουρο είναι ότι οι εξελίξεις αυτές θα σπρώξουν την Ευρασία, στην εύρεση εταίρων προς ανατολάς.
Η Ρωσία προειδοποίησε την περασμένη εβδομάδα ότι θα λάβει «προστατευτικά μέτρα», αν αποδειχτεί ότι η συμφωνία βλάπτει την οικονομία της. Η ΕΕ δηλώνει ότι η Ρωσία έχει μόνο να ωφεληθεί από τον εκσυγχρονισμό της οικονομίας των γειτόνων της.Μένει να δούμε τι έχει συμφωνηθεί στο παρασκήνιο.
Η συμφωνία σύνδεσης, επικεντρώνεται στην ευρεία συνεργασία με ανταλλάγματα εκ μέρους των τριών χωρών δεσμεύσεις για το κράτος δικαίου και την καταπολέμηση της διαφθοράς. Στην ουσία δεν αποτελεί τόσο μεγάλο βήμα όπως διαφημίζεται, αλλά δέιχνει την πρόθεση των Δυτικών να "πρεσάρουν" τους Ρώσους και σε βάθος χρόνου α πετύχουν την απόσπαση των χωρών αυτών από την ρωσική σφαίρα επιρροής.
Η συμφωνία σύνδεσης, επικεντρώνεται στην ευρεία συνεργασία με ανταλλάγματα εκ μέρους των τριών χωρών δεσμεύσεις για το κράτος δικαίου και την καταπολέμηση της διαφθοράς. Στην ουσία δεν αποτελεί τόσο μεγάλο βήμα όπως διαφημίζεται, αλλά δέιχνει την πρόθεση των Δυτικών να "πρεσάρουν" τους Ρώσους και σε βάθος χρόνου α πετύχουν την απόσπαση των χωρών αυτών από την ρωσική σφαίρα επιρροής.
Στο μεταξύ η συμφωνία αυτή περισσότερο θα προκαλέσει τους ρωσόφωνους πληθυσμούς της Ουκρανίας να μην καταθέσουν τα όπλα, και τις αποσχισθείσες περιοχές από Μολδαβια και Γεωργία, να επιθυμούν την επίσημη ένταξή τους στην ρωσική επικράτεια, όπου θα νιώθουν ασφαλείς, από την δυτική επιθετικότητα, και επεκτατικότηα εις βάρος του εθνικού μητροπολιτικού τους κέντρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας.To σίγουρο είναι ότι δεν θα εμπιστευθούν έναν πρόεδρο που ακολουθεί απροκάλυπτα φιλοδυτική πολιτική, και άλλωστε ήδη έχουν χύσει πολυ αίμα για την ελευθερία τους, κάτι που έπραξαν και οι πληθυσμοί της Υπερδνειστερίας το 1992, αλλά και των Οσετίας, Αμπχαζίας το 1993, και το 2008
