Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι αγρότες και τα χαμηλά εισοδηματικά λαϊκά στρώματα ως καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας θα ζημιωθούν από την ιδιωτικοποίηση. Το ίδιο και οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ, οι οποίοι θα μεταφερθούν στους ιδιώτες «επενδυτές» και θα κληθούν να υπογράψουν νέες ατομικές συμβάσεις εργασίας
Ποια είναι η «µικρή» ∆ΕΗ που πωλείται
Μια φορά κι έναν καιρό… η ΔΕΗ ήταν µεγάλη, πραγµατικά µια τεράστια δηµόσια επιχείρηση, που εξυπηρετούσε 7 εκατ. πελάτες µε ετήσιο τζίρο 6 δισ. ευρώ περίπου και ανυπολόγιστα περιουσιακά στοιχεία. Η αστική τάξη της χώρας µας, µε την ενεργό υποστήριξη της ΕΕ και του πολιτικού της προσωπικού, αποφάσισε να τη διαµελίσει για να µπορέσει να την εξαγοράσει διαχωρίζοντας ταυτόχρονα τα «φιλέτα» που ήθελε να καρπωθεί από τα «κόκαλα» που πρέπει να παραµείνουν στο Δηµόσιο φορτώνοντας µε βάρη τον ελληνικό λαό. Έτσι το 2010 η ΔΕΗ διασπάστηκε σε τρεις εταιρείες, τη µητρική ΔΕΗ που αποτελείται από την παραγωγή (φυσικό αέριο, λιγνιτικοί και πετρελαϊκοί σταθµοί, ορυχεία και υδροηλεκτρικά) και την εµπορία, τον ΑΔΜΗΕ που περιέχει όλο το Δίκτυο Μεταφοράς της Υψηλής Τάσης µαζί µε τα κέντρα κατανοµής φορτίου, τον ΔΕΔΗΕ που είναι το δίκτυο χαµηλής τάσης µαζί µε τα συνεργεία επισκευής βλαβών και συντήρησης. Ο ΔΕΔΗΕ παραµένει προς το παρόν 100% στη ΔΕΗ ως θυγατρική της. Ο ΑΔΜΗΕ βρίσκεται στα παζάρια για ξεπούληµα, αφού πέρασε πέρυσι από την Βουλή ο νόµος για την ιδιωτικοποίησή του.
Και ερχόµαστε τώρα στη διάσπαση και ιδιωτικοποίηση της παραγωγής και της εµπορίας (της µητρικής ΔΕΗ) µέσω της δηµιουργίας µιας νέας εταιρείας που ονοµάστηκε µικρή ΔΕΗ και περιέχει το 30% της συνολικής παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από τη ΔΕΗ και µαζί το 30% της εµπορίας που περιέχει 2.000.000 πελάτες, καταναλωτές.
Η νέα εταιρεία που θα δηµιουργηθεί, όπως αναγράφεται στο υπό κατάθεση νοµοσχέδιο, εµπεριέχει τις µονάδες ηλεκτροπαραγωγής µε καύσιµο λιγνίτη ΑΗΣ Αµυνταίου 1 και 2, ισχύος 600 MW, τον ΑΗΣ Μελίτης, ισχύος 330 MW και µαζί την άδεια ηλεκτροπαραγωγής για την κατασκευή του σταθµού παραγωγής, Μελίτη 2, ισχύος 450 MW αφού η υποδοµή είναι κατά το 70% έτοιµη και τα δικαιώµατα της ΔΕΗ επί λιγνιτικών παραχωρήσεων του ορυχείου Αµυνταίου, συµπεριλαµβανόµενου του ορυχείου Λακκιάς, του ορυχείου Κλειδιού, του ορυχείου Λόφων Μελίτης, των ορυχείων Κοµνηνών 1 και 2, και του ορυχείου Βεύης, δηλαδή όλη τη δραστηριότητα της ΔΕΗ στο Νοµό Φλώρινας.
Επίσης στη νέα εταιρεία εντάσσονται και οι υδροηλεκτρικές µονάδες ΥΗΣ Πλατανόβρυσης ισχύος 116 MW, ΥΗΣ Θησαυρού ισχύος 384 MW, ΥΗΣ Άγρας ισχύος 50 MW, ΥΗΣ Εδεσσαίος, ισχύος 19 MW, ΥΗΣ Πουρνάρι Ι και ΙΙ συνολικής ισχύος 334 MW, καθώς και η µονάδα ηλεκτροπαραγωγής µε καύσιµο φυσικό αέριο ΑΗΣ Κοµοτηνής ισχύος 485 MW.
Την Τετάρτη 2 Ιουλίου εισέρχεται τελικά για συζήτηση στη ∆ιαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εµπορίου το νοµοσχέδιο για τη δηµιουργία και το ξεπούληµα της λεγόµενης Μικρής ∆ΕΗ, που δεν είναι καθόλου µικρή, αφού σ’ αυτή συµπεριλαµβάνονται µονάδες ηλεκτροπαραγωγής που ξεπερνούν σε ισχύ τα 3.000 MW, ποσό αντίστοιχο στο 30% της συνολικής εγκατεστηµένης παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της ∆ΕΗ. Βεβαίως αυτό δεν σηµαίνει ότι η άλλη ∆ΕΗ θα γλυτώσει, αφού έχει ήδη ανακοινωθεί από την κυβέρνηση (πράξη υπουργικού συµβουλίου 23/7/13) ότι µέσα στο 2015 θα ιδιωτικοποιηθεί µέσω στρατηγικού επενδυτή και το υπόλοιπο 70% της εναποµείνουσας παραγωγής στη µητρική ∆ΕΗ, χώρια το 17% των µετοχών της που βρίσκεται για πώληση στο ΤΑΙΠΕ∆.
Το νοµοσχέδιο αυτό ήρθε στη Βουλή πριν από τις εκλογές, αλλά «πάγωσε» η συζήτηση και η ψήφισή του ύστερα από αίτηµα των κυβερνητικών βουλευτών της ∆υτικής Μακεδονίας, του περιφερειάρχη και αρκετών δηµάρχων που έβλεπαν πως το συγκεκριµένο νοµοσχέδιο θα τους έκανε τεράστια εκλογική ζηµιά, εξέλιξη την οποία τελικά δεν µπόρεσαν να αποφύγουν αφού καταποντίστηκαν στις περιφερειακές και δηµοτικές εκλογές όλοι οι «εκλεκτοί» της κυβέρνησης.
Ποια είναι η «µικρή» ∆ΕΗ που πωλείται
Μια φορά κι έναν καιρό… η ΔΕΗ ήταν µεγάλη, πραγµατικά µια τεράστια δηµόσια επιχείρηση, που εξυπηρετούσε 7 εκατ. πελάτες µε ετήσιο τζίρο 6 δισ. ευρώ περίπου και ανυπολόγιστα περιουσιακά στοιχεία. Η αστική τάξη της χώρας µας, µε την ενεργό υποστήριξη της ΕΕ και του πολιτικού της προσωπικού, αποφάσισε να τη διαµελίσει για να µπορέσει να την εξαγοράσει διαχωρίζοντας ταυτόχρονα τα «φιλέτα» που ήθελε να καρπωθεί από τα «κόκαλα» που πρέπει να παραµείνουν στο Δηµόσιο φορτώνοντας µε βάρη τον ελληνικό λαό. Έτσι το 2010 η ΔΕΗ διασπάστηκε σε τρεις εταιρείες, τη µητρική ΔΕΗ που αποτελείται από την παραγωγή (φυσικό αέριο, λιγνιτικοί και πετρελαϊκοί σταθµοί, ορυχεία και υδροηλεκτρικά) και την εµπορία, τον ΑΔΜΗΕ που περιέχει όλο το Δίκτυο Μεταφοράς της Υψηλής Τάσης µαζί µε τα κέντρα κατανοµής φορτίου, τον ΔΕΔΗΕ που είναι το δίκτυο χαµηλής τάσης µαζί µε τα συνεργεία επισκευής βλαβών και συντήρησης. Ο ΔΕΔΗΕ παραµένει προς το παρόν 100% στη ΔΕΗ ως θυγατρική της. Ο ΑΔΜΗΕ βρίσκεται στα παζάρια για ξεπούληµα, αφού πέρασε πέρυσι από την Βουλή ο νόµος για την ιδιωτικοποίησή του.
Και ερχόµαστε τώρα στη διάσπαση και ιδιωτικοποίηση της παραγωγής και της εµπορίας (της µητρικής ΔΕΗ) µέσω της δηµιουργίας µιας νέας εταιρείας που ονοµάστηκε µικρή ΔΕΗ και περιέχει το 30% της συνολικής παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από τη ΔΕΗ και µαζί το 30% της εµπορίας που περιέχει 2.000.000 πελάτες, καταναλωτές.
Η νέα εταιρεία που θα δηµιουργηθεί, όπως αναγράφεται στο υπό κατάθεση νοµοσχέδιο, εµπεριέχει τις µονάδες ηλεκτροπαραγωγής µε καύσιµο λιγνίτη ΑΗΣ Αµυνταίου 1 και 2, ισχύος 600 MW, τον ΑΗΣ Μελίτης, ισχύος 330 MW και µαζί την άδεια ηλεκτροπαραγωγής για την κατασκευή του σταθµού παραγωγής, Μελίτη 2, ισχύος 450 MW αφού η υποδοµή είναι κατά το 70% έτοιµη και τα δικαιώµατα της ΔΕΗ επί λιγνιτικών παραχωρήσεων του ορυχείου Αµυνταίου, συµπεριλαµβανόµενου του ορυχείου Λακκιάς, του ορυχείου Κλειδιού, του ορυχείου Λόφων Μελίτης, των ορυχείων Κοµνηνών 1 και 2, και του ορυχείου Βεύης, δηλαδή όλη τη δραστηριότητα της ΔΕΗ στο Νοµό Φλώρινας.
Επίσης στη νέα εταιρεία εντάσσονται και οι υδροηλεκτρικές µονάδες ΥΗΣ Πλατανόβρυσης ισχύος 116 MW, ΥΗΣ Θησαυρού ισχύος 384 MW, ΥΗΣ Άγρας ισχύος 50 MW, ΥΗΣ Εδεσσαίος, ισχύος 19 MW, ΥΗΣ Πουρνάρι Ι και ΙΙ συνολικής ισχύος 334 MW, καθώς και η µονάδα ηλεκτροπαραγωγής µε καύσιµο φυσικό αέριο ΑΗΣ Κοµοτηνής ισχύος 485 MW.
Την Τετάρτη 2 Ιουλίου εισέρχεται τελικά για συζήτηση στη ∆ιαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εµπορίου το νοµοσχέδιο για τη δηµιουργία και το ξεπούληµα της λεγόµενης Μικρής ∆ΕΗ, που δεν είναι καθόλου µικρή, αφού σ’ αυτή συµπεριλαµβάνονται µονάδες ηλεκτροπαραγωγής που ξεπερνούν σε ισχύ τα 3.000 MW, ποσό αντίστοιχο στο 30% της συνολικής εγκατεστηµένης παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της ∆ΕΗ. Βεβαίως αυτό δεν σηµαίνει ότι η άλλη ∆ΕΗ θα γλυτώσει, αφού έχει ήδη ανακοινωθεί από την κυβέρνηση (πράξη υπουργικού συµβουλίου 23/7/13) ότι µέσα στο 2015 θα ιδιωτικοποιηθεί µέσω στρατηγικού επενδυτή και το υπόλοιπο 70% της εναποµείνουσας παραγωγής στη µητρική ∆ΕΗ, χώρια το 17% των µετοχών της που βρίσκεται για πώληση στο ΤΑΙΠΕ∆.
Το νοµοσχέδιο αυτό ήρθε στη Βουλή πριν από τις εκλογές, αλλά «πάγωσε» η συζήτηση και η ψήφισή του ύστερα από αίτηµα των κυβερνητικών βουλευτών της ∆υτικής Μακεδονίας, του περιφερειάρχη και αρκετών δηµάρχων που έβλεπαν πως το συγκεκριµένο νοµοσχέδιο θα τους έκανε τεράστια εκλογική ζηµιά, εξέλιξη την οποία τελικά δεν µπόρεσαν να αποφύγουν αφού καταποντίστηκαν στις περιφερειακές και δηµοτικές εκλογές όλοι οι «εκλεκτοί» της κυβέρνησης.
Σήµερα µε έναν απίστευτο στρουθοκαµηλισµό ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Πάρις Κουκουλόπουλος, ο υφυπουργός ∆ικτύων και Μεταφορών Μιχάλης Παπαδόπουλος, βουλευτές του Νοµού Κοζάνης και ο βουλευτής Νοµού Φλώρινας (όπου γίνεται ιδιωτικοποίηση του συνόλου της λιγνιτικής παραγωγής) της Ν∆ Στάθης Κωνσταντινίδης πιστεύουν ότι ξεφεύγουν από τον πολιτικό τους διασυρµό, αφού το νοµοσχέδιο θα ψηφιστεί από το α΄ θερινό τµήµα της Βουλής από το οποίο κατάφεραν να εξαιρεθούν.
Επί της ουσίας τα τραστ που δηµιουργήθηκαν στην ενέργεια από ξένες πολυεθνικές εταιρείες ηλεκτρισµού, όπως η γερµανική RWE που έχει άµεση σχέση και µε την κατασκευή των ορυχείων και των σταθµών στη χώρα µας, η ιταλική Έντισον και η γαλλική EDF που παραµένει κρατική κ.ά., σε συνεργασία µε έλληνες βιοµηχάνους (Μπόµπολας, Μυτιληναίος, Κοπελούζος, Περιστέρης κ.ά.) οι οποίοι δραστηριοποιούνται στην εγχώρια ηλεκτρική ενέργεια απαίτησαν να διαµελιστεί και να ξεπουληθεί η ∆ΕΗ, παρότι εδώ και 15 χρόνια που ξεκίνησε η λεγόµενη απελευθέρωση αγοράς ενέργειας δεν πρόσφεραν τίποτα απολύτως στην ηλεκτροπαραγωγή της χώρας ούτε συνέβαλαν στη µείωση των τιµών, όπως διατυµπάνιζαν κυβέρνηση και Κοµισιόν.
Επί της ουσίας τα τραστ που δηµιουργήθηκαν στην ενέργεια από ξένες πολυεθνικές εταιρείες ηλεκτρισµού, όπως η γερµανική RWE που έχει άµεση σχέση και µε την κατασκευή των ορυχείων και των σταθµών στη χώρα µας, η ιταλική Έντισον και η γαλλική EDF που παραµένει κρατική κ.ά., σε συνεργασία µε έλληνες βιοµηχάνους (Μπόµπολας, Μυτιληναίος, Κοπελούζος, Περιστέρης κ.ά.) οι οποίοι δραστηριοποιούνται στην εγχώρια ηλεκτρική ενέργεια απαίτησαν να διαµελιστεί και να ξεπουληθεί η ∆ΕΗ, παρότι εδώ και 15 χρόνια που ξεκίνησε η λεγόµενη απελευθέρωση αγοράς ενέργειας δεν πρόσφεραν τίποτα απολύτως στην ηλεκτροπαραγωγή της χώρας ούτε συνέβαλαν στη µείωση των τιµών, όπως διατυµπάνιζαν κυβέρνηση και Κοµισιόν.
Αντίθετα έβγαλαν τεράστια κέρδη, αφού και οι επενδύσεις τους επιδοτήθηκαν, η τιµή του ρεύµατος αυξήθηκε πάνω από 100% έπειτα από απαίτηση δική τους και φέσωσαν τη ∆ΕΗ, το ελληνικό δηµόσιο και κυρίως τον ελληνικό λαό, όπως έγινε µε τις ιδιωτικές εταιρείες Ενέργκα και Χελάς Πάουερ που δραστηριοποιήθηκαν στην εµπορία ηλεκτρικού ρεύµατος και αφού πήραν τα λεφτά για το ρεύµα, το Ειδικό Τέλος Ακινήτων (χαράτσι) και τα δηµοτικά τέλη, τα έβγαλαν µε εµβάσµατα στην Ελβετία και εξαφανίστηκαν.
Παρότι οι ιδιώτες κατασκεύασαν δικές τους µονάδες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύµατος για αυτοπαραγωγή (Λάτσης για διυλιστήρια, Μυτιληναίος για Αλουµίνιον της Ελλάδος κ.λπ.) προτιµούν να παίρνουν φθηνό ρεύµα από τη ∆ΕΗ (43 ευρώ/MWh, 36 o Μυτιληναίος έπειτα από διοικητική απόφαση), όταν το κόστος είναι στα 59 ευρώ/MWh, και να πουλάνε το δικό τους πανάκριβα στη ∆ΕΗ και µέσω αυτής στον ελληνικό λαό (από 100 έως και 150 ευρώ/MWh) κερδίζοντας έτσι τεράστια ποσά και τζάµπα ρεύµα.
Κυβέρνηση και πληρωµένα ΜΜΕ εξαπατούν τον ελληνικό λαό λέγοντας ότι από την ιδιωτικοποίηση της ∆ΕΗ θα µειωθούν τα τιµολόγια µέσω του ανταγωνισµού στην ενέργεια, αφού γνωρίζουν καλά ότι η ∆ΕΗ πριν από την απελευθέρωση είχε τα φθηνότερα τιµολόγια στην Ευρώπη. Αλλά η απελευθέρωση και ο δήθεν ανταγωνισµός τα αύξησε υπέρογκα και θα συνεχίσει να τα αυξάνει γιατί ο στόχος τους είναι µόνο τα κέρδη και µάλιστα αεριτζίδικα χωρίς επενδύσεις, χωρίς δηµιουργία θέσεων εργασίας. Οι εργαζόµενοι, οι άνεργοι, οι αγρότες και τα χαµηλά εισοδηµατικά λαϊκά στρώµατα ως καταναλωτές Ηλεκτρικής Ενέργειας θα βγουν χαµένοι από αυτή την εξέλιξη, αλλά και οι εργαζόµενοι στη ∆ΕΗ, οι οποίοι σηµειωτέον πάνε πακέτο στους ιδιώτες «επενδυτές», θα κληθούν να υπογράψουν ατοµικές συµβάσεις. Όσοι δεν απολυθούν θα µπουν σε νέες µισθολογικές, εργασιακές και ασφαλιστικές περιπέτειες παρά τις πρόσφατες διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι στο νοµοσχέδιο θα προβλέπεται πως για πέντε χρόνια δεν θα απολυθεί κανένας εργαζόµενος από τις προς πώληση µονάδες και θα συνεχίζουν να εργάζονται υπό το καθεστώς των ΕΣΣΕ της ∆ΕΗ.
Η ∆ΕΗ και το ∆ηµόσιο θα πάρουν ψίχουλα από την πώληση, όπως έγινε και µε την πολυδιαφηµιζόµενη µετοχοποίηση, όπου πουλήθηκε µέσω µετοχών η µισή ∆ΕΗ (το 49%) µε αντίτιµο 1,8 δισ. ευρώ, ποσό που η ∆ΕΗ είχε ως καθαρά κέρδη µόνο µέσα στο 2004.
Άρα εργαζόµενοι, λαϊκοί καταναλωτές ∆ΕΗ και ∆ηµόσιο θα βγουν χαµένοι από την ιδιωτικοποίηση της ∆ΕΗ. Μοναδικοί ωφεληµένοι θα είναι οι πολυεθνικές και το κεφάλαιο της χώρας µας που θα συσσωρεύσει κέρδη καταληστεύοντας έναν λαό που συνθλίβεται, δεινοπαθεί και πεινάει στην κυριολεξία τα τέσσερα τελευταία χρόνια από τις επιλογές της τρόικας και της ΕΕ, για τα κέρδη µιας χούφτας ντόπιων και ξένων καπιταλιστών.
Κι όλα αυτά σε µια περίοδο όπου οι πρωτοπόροι των ιδιωτικοποιήσεων στην ηλεκτρική ενέργεια (Αγγλία, Γερµανία, ΗΠΑ κ.λπ.) προσπαθούν να επανακρατικοποιήσουν τις εταιρείες ηλεκτρισµού, αφού η απελευθέρωση ενέργειας, η ιδιωτικοποίηση και ο ανταγωνισµός το µόνο που κατάφεραν ήταν να επιφέρουν υπέρογκες αυξήσεις στις τιµές του ηλεκτρικού ρεύµατος, αλλεπάλληλα µπλακ άουτ από την ενεργειακή φτώχεια και τα ασυντήρητα δίκτυα κι ένα πραγµατικο ενεργειακό µπάχαλο.
Ο αγώνας ενάντια στο ξεπούληµα της µικρής και της µεγάλης ∆ΕΗ, των δικτύων και των υποδοµών αποτελεί µονόδροµο για τους εργαζόµενους αλλά και τους πολίτες καταναλωτές ηλεκτρικού ρεύµατος. Το νέο ∆Σ της ΓΕΝΟΠ/∆ΕΗ που προέκυψε από το πρόσφατο συνέδριο αποφάσισε απεργία διαρκείας µε τη µορφή των επαναλαµβανόµενων 48ωρων και ηµεροµηνία έναρξης την κατάθεση του νοµοσχεδίου στην αρµόδια επιτροπή της Βουλής.
Κυβέρνηση και πληρωµένα ΜΜΕ εξαπατούν τον ελληνικό λαό λέγοντας ότι από την ιδιωτικοποίηση της ∆ΕΗ θα µειωθούν τα τιµολόγια µέσω του ανταγωνισµού στην ενέργεια, αφού γνωρίζουν καλά ότι η ∆ΕΗ πριν από την απελευθέρωση είχε τα φθηνότερα τιµολόγια στην Ευρώπη. Αλλά η απελευθέρωση και ο δήθεν ανταγωνισµός τα αύξησε υπέρογκα και θα συνεχίσει να τα αυξάνει γιατί ο στόχος τους είναι µόνο τα κέρδη και µάλιστα αεριτζίδικα χωρίς επενδύσεις, χωρίς δηµιουργία θέσεων εργασίας. Οι εργαζόµενοι, οι άνεργοι, οι αγρότες και τα χαµηλά εισοδηµατικά λαϊκά στρώµατα ως καταναλωτές Ηλεκτρικής Ενέργειας θα βγουν χαµένοι από αυτή την εξέλιξη, αλλά και οι εργαζόµενοι στη ∆ΕΗ, οι οποίοι σηµειωτέον πάνε πακέτο στους ιδιώτες «επενδυτές», θα κληθούν να υπογράψουν ατοµικές συµβάσεις. Όσοι δεν απολυθούν θα µπουν σε νέες µισθολογικές, εργασιακές και ασφαλιστικές περιπέτειες παρά τις πρόσφατες διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι στο νοµοσχέδιο θα προβλέπεται πως για πέντε χρόνια δεν θα απολυθεί κανένας εργαζόµενος από τις προς πώληση µονάδες και θα συνεχίζουν να εργάζονται υπό το καθεστώς των ΕΣΣΕ της ∆ΕΗ.
Η ∆ΕΗ και το ∆ηµόσιο θα πάρουν ψίχουλα από την πώληση, όπως έγινε και µε την πολυδιαφηµιζόµενη µετοχοποίηση, όπου πουλήθηκε µέσω µετοχών η µισή ∆ΕΗ (το 49%) µε αντίτιµο 1,8 δισ. ευρώ, ποσό που η ∆ΕΗ είχε ως καθαρά κέρδη µόνο µέσα στο 2004.
Άρα εργαζόµενοι, λαϊκοί καταναλωτές ∆ΕΗ και ∆ηµόσιο θα βγουν χαµένοι από την ιδιωτικοποίηση της ∆ΕΗ. Μοναδικοί ωφεληµένοι θα είναι οι πολυεθνικές και το κεφάλαιο της χώρας µας που θα συσσωρεύσει κέρδη καταληστεύοντας έναν λαό που συνθλίβεται, δεινοπαθεί και πεινάει στην κυριολεξία τα τέσσερα τελευταία χρόνια από τις επιλογές της τρόικας και της ΕΕ, για τα κέρδη µιας χούφτας ντόπιων και ξένων καπιταλιστών.
Κι όλα αυτά σε µια περίοδο όπου οι πρωτοπόροι των ιδιωτικοποιήσεων στην ηλεκτρική ενέργεια (Αγγλία, Γερµανία, ΗΠΑ κ.λπ.) προσπαθούν να επανακρατικοποιήσουν τις εταιρείες ηλεκτρισµού, αφού η απελευθέρωση ενέργειας, η ιδιωτικοποίηση και ο ανταγωνισµός το µόνο που κατάφεραν ήταν να επιφέρουν υπέρογκες αυξήσεις στις τιµές του ηλεκτρικού ρεύµατος, αλλεπάλληλα µπλακ άουτ από την ενεργειακή φτώχεια και τα ασυντήρητα δίκτυα κι ένα πραγµατικο ενεργειακό µπάχαλο.
Ο αγώνας ενάντια στο ξεπούληµα της µικρής και της µεγάλης ∆ΕΗ, των δικτύων και των υποδοµών αποτελεί µονόδροµο για τους εργαζόµενους αλλά και τους πολίτες καταναλωτές ηλεκτρικού ρεύµατος. Το νέο ∆Σ της ΓΕΝΟΠ/∆ΕΗ που προέκυψε από το πρόσφατο συνέδριο αποφάσισε απεργία διαρκείας µε τη µορφή των επαναλαµβανόµενων 48ωρων και ηµεροµηνία έναρξης την κατάθεση του νοµοσχεδίου στην αρµόδια επιτροπή της Βουλής.
Τα πρωτοβάθµια συνδικάτα που δραστηριοποιούνται στο ενεργειακό λεκανοπέδιο της ∆υτικής Μακεδονίας δηλώνουν αποφασισµένα να µην επιτρέψουν την ιδιωτικοποίηση ούτε µιας µονάδας της ∆ΕΗ, να µην περάσει το νοµοσχέδιο, ανεβάζοντας τη σύγκρουση στο κόκκινο. Ο απεργιακός προγραµµατισµός σκοπέυει να θέσει εκτός λειτουργίας, από την πρώτη κιόλας ηµέρα της απεργίας, τη συντριπτική πλειονότητα των µεγάλων µονάδων βάσης της ∆ΕΗ στη ∆υτική Μακεδονία, χωρίς να αποκλείεται ένα µεγάλο µπλακ άουτ στη χώρα, αφού έτσι θα υπάρξει σοβαρό ζήτηµα στην ευστάθεια του συστήµατος ηλεκτρισµού και σοβαρά προβλήµατα στην οµαλή ηλεκτροδότηση της χώρας εν µέσω µάλιστα της υψηλής ζήτησης λόγω ανόδου της θερµοκρασίας.
Επειδή όµως ζήσαµε µεγάλες ταλαντεύσεις, πολιτικές συνδιαλλαγές και ολέθρια ξεπουλήµατα κατά το παρελθόν, αυτό που τελικά θα κρίνει την έκβαση του αγώνα θα είναι το µέγεθος της συµµετοχής των ίδιων των εργαζοµένων που πρέπει να πάρουν στα χέρια τους τη µάχη µέσα από τη δηµιουργία απεργιακών επιτροπών βάσης από µαζικές συνελεύσεις ανά εργασιακό χώρο και θα έχουν τον πρώτο λόγο στο περιεχόµενο, τις αγωνιστικές µορφές και τον απεργιακό σχεδιασµό. Σηµαντικό ρόλο θα παίξει και η ενεργή αλληλεγγύη από άλλους κλάδους εργαζοµένων, των πολιτών και των µαζικών φορέων τους στις περιοχές που η ιδιωτικοποίηση θα δηµιουργήσει ευρύτερα κοινωνικά προβλήµατα.
Αυτό που πλέον γίνεται ορατό σε όλους είναι ότι το ρεύµα είναι κοινωνικό αγαθό και δεν µπορεί να είναι εµπόρευµα ούτε αντικείµενο εκµετάλλευσης από το κεφάλαιο. Χρειαζόµαστε µια 100% δηµόσια ∆ΕΗ κάτω από εργατικό και κοινωνικό έλεγχο µε επανεθνικοποίηση ολόκληρης της παραγωγής, µεταφοράς και διανοµής της ηλεκτρικής ενέργειας. Κανένας ιδιώτης στην ηλεκτρική ενέργεια, όχι στην απελευθέρωση και έξω από τον ανταγωνισµό, για να έχουν πρόσβαση και φθηνή ενέργεια όλοι οι εργαζόµενοι, οι άνεργοι και τα λαϊκά στρώµατα! Για µια άλλη ∆ΕΗ, όχι αυτή που γνωρίσαµε στο παρελθόν, που αν και κρατική λειτουργούσε προς όφελος των βιοµηχάνων και των άλλων τρωκτικών, έδινε τσάµπα ρεύµα στην ΠΕΣΙΝΕ και ταυτόχρονα έκοβε το ρεύµα στα λαϊκά νοικοκυριά, για µια ∆ΕΗ που θα αποτελεί λαϊκή περιουσία στην πορεία κοινωνικοποίησής της σε µια άλλη ισότιµη και δίκαια κοινωνία.
Ζυµώσεις ενόψει των αλλαγών
ΝΕΟΣ ΣΥΝ∆ΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΣΤΟ 36ο ΣΥΝΕ∆ΡΙΟ ΤΗΣ ΓΕΝΟΠ ∆ΕΗ
Ενδιαφέρουσες πολιτικές ανακατατάξεις που πιθανώς να έχουν αντίκτυπο στη λειτουργία του συνδικαλιστικού κινήµατος της ∆ΕΗ συνέβησαν κατά τη διάρκεια του 36ου Συνεδρίου της Οµοσπονδίας στις 12, 13 και 14/6, στην Αθήνα, όπου επιχειρήθηκε να αποκλειστούν έξι συνδικάτα, µεταξύ αυτών και το Συνδικάτο Εργαζοµένων στην Ενέργεια Εργατική Αλληλεγγύη, γιατί δεν έδωσαν εξουσιοδότηση να παρακρατεί η ∆ΕΗ απευθείας από το µισθό των µελών τους τη συνδροµή που αναλογεί στη ΓΕΝΟΠ. Τα συνδικάτα συµµετείχαν τελικά στο συνέδριο µετά τα ασφαλιστικά µέτρα που κέρδισαν. Στο συνέδριο δεν έγινε καµιά ουσιαστική συζήτηση για την ιδιωτικοποίηση και τα µεγάλα προβλήµατα των εργαζοµένων, αλλά το µόνο θέµα που συζητήθηκε ήταν τα οικονοµικά της οµοσπονδίας που οξύνθηκαν από τη στιγµή που έκλεισε η στρόφιγγα της χρηµατοδότησής της από τη ∆ΕΗ και η έκθεση του Ρακιντζή βάζει προ των ευθυνών της τη διοίκηση της ∆ΕΗ και την οµοσπονδία
Έκπληξη θεωρήθηκε από όλους η συµπόρευση και η κοινή κάθοδος στις εκλογές της ΣΑ∆, συνδικαλιστικής παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ, όπου διέπρεψε και ακόµα κινεί τα νήµατα ο γνωστός σε όλους Ρίζος Ρίζος, µε το ΕΑΜΕ του Νίκου Φωτόπουλου και την ΠΑΣΚΕ µε επικεφαλής τον Γιώργο Αδαµίδη, υπεύθυνο Συνδικαλιστικού του ΠΑΣΟΚ. Ας σηµειωθεί ότι τα τελευταία χρόνια Φωτόπουλος και Αδαµίδης ήταν ορκισµένοι εχθροί (όπως φυσικά είναι και ο ΣΥΡΙΖΑ µε το ΠΑΣΟΚ) που αντάλλαζαν συχνές και βαριές κατηγορίες µέσω δηµόσιων επιστολών και η αλήθεια είναι ότι ελάχιστοι πείστηκαν από τις ανακοινώσεις τους, ότι αυτή η «υπέρβαση» έγινε µόνο και µόνο για την ενότητα και το καλό των εργαζοµένων και του συνδικαλιστικού κινήµατος.
Ενθαρρυντική ήταν η άνοδος της Αγωνιστικής Ενότητας Εργαζοµένων ∆ΕΗ όπου δραστηριοποιούνται και οι δυνάµεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αφού εξέλεξε δύο µέλη στο ∆Σ από 1 που είχε και για 2 ψήφους δεν εξέλεξε και τρίτο. Η συνδικαλιστική κίνηση αυτή επιδιώκει και µπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην ταξική, αγωνιστική ενότητα των εργαζοµένων στη ∆ΕΗ πέρα από ελιτίστικες και συντεχνιακές λογικές συνενώνοντας µε ένα βασικό πρόγραµµα στον κοινό αγώνα εργαζόµενους µε διαφορετικές εργασιακές σχέσεις έξω από τη λογική κάθε κοµµατικής περιχαράκωσης.
ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Μεγαλοτσιφλικάς η ΔΕΗ με 200.000 στρέμματα
Στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας όπου η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με καύσιμο το λιγνίτη αποτελεί τον κύριο τομέα απασχόλησης, ο οποίος δίνει εισόδημα σε χιλιάδες ανθρώπους εργαζομένους στη ΔΕΗ αλλά και σε δορυφορικές επιχειρήσεις εξαρτώμενες από τη ΔΕΗ επικρατεί μεγάλη αναταραχή, αφού εκτός των άλλων μπαίνουν σε περιπέτειες με κίνδυνο να ακυρωθούν δρομολογημένες δραστηριότητες, με αγώνες και πάρα πολλά προβλήματα από μια κρατική ΔΕΗ. Οι δραστηριότητες αυτές είναι το ιδιοκτησιακό καθεστώς των αποκατεστημένων μετά την εξόρυξη του λιγνίτη εδαφών που, ενώ αρχικά επαναδίνονταν στους αγρότες και στην τοπική κοινωνία εδώ και μια δεκαετία με νόμο τον οποίο ψήφισε νύχτα η τότε κυβέρνηση με την υποστήριξη και των τοπικών βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αποτελεί ιδιοκτησία της ΔΕΗ. Η ΔΕΗ εκτός των άλλων είναι πλέον ένας μεγαλοτσιφλικάς στην περιοχή έχοντας στην κατοχή της μια τεράστια έκταση 200.000 στρεμμάτων (λίγο μεγαλύτερη απ’ τη Μάλτα), περιουσία που μέσω της ιδιωτικοποίησής της θα περιέλθει στα χέρια των νέων ιδιοκτητών με προφανείς επιπτώσεις στην τοπική κοινωνία.
Σε περιπέτειες θα μπουν οι μετεγκαταστάσεις των οικισμών Ποντοκώμης, Μαυροπηγής και Ακρινής, όπου η ζωή των κατοίκων έγινε ανυπόφορη λόγω των εξορυκτικών δραστηριοτήτων της ΔΕΗ σε «απόσταση αναπνοής» από τους οικισμούς, αλλά και της στέρησης μέσων παραγωγής αφού τα χωράφια τους έγιναν ορυχεία. Πρόκειται για κίνδυνο στέρησης, ακύρωσης των προγραμματισμένων για κατασκευή δικτύων ή στην καλύτερη περίπτωση υπέρογκων αυξήσεων από τον ιδιώτη αγοραστή της ΔΕΗ των τελών τηλεθέρμανσης στην περιοχή που πλήττεται από βαρυχειμωνιές. Φόβος για τη διακοπή ή τη χρέωση των αρδεύσεων των αγροτικών εκτάσεων που βρίσκονται γύρω από τις λίμνες των προς πώληση υδροηλεκτρικών εργοστασίων. Αναπροσαρμογή ή ακόμα και κατάργηση του Τοπικού Πόρου Ανάπτυξης 0,4% επί του συνολικού τζίρου της ΔΕΗ που δίνεται ως αντιπαροχή για τις ζημιές στο περιβάλλον και τη διακοπή της χρηματοδότησης συγκεκριμένου επιχειρησιακού σχεδίου για την μεταλιγνιτική περίοδο.
Όλοι αυτοί οι λόγοι και οι πιέσεις που δέχονται από τους κατοίκους αναγκάζουν τους βουλευτές της συγκυβέρνησης, τα πολιτικά της στελέχη και τους «τοπικούς άρχοντες» που πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ να ξεθάψουν το «τσεκούρι του πολέμου» ενάντια στη συγκυβέρνησηκ όπως κάνουν πολλοί νυν και πρώην δήμαρχοι αλλά και ο μέχρι πρότινος Περιφερειάρχης Γιώργος Δακής, ο οποίος παρότι μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ βροντοφωνάξει «no pasaran» στα αμφιθέατρα και τις συγκεντρώσεις. Οι υφυπουργοί της συγκυβέρνησης Πάρις Κουκουλόπουλος και Μιχάλης Παπαδόπουλος προσπαθούν να ρίξουν στάχτη στα μάτια των εργαζομένων και των κατοίκων πιέζοντας δήθεν την κυβέρνηση για διορθωτικές παρεμβάσεις στο νομοσχέδιο σαν τις «βελτιώσεις» που ανακοίνωσαν μετά τη συνάντηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ γι’ αυτό το ζήτημα.
Πετυχημένη θεωρείται η πρώτη αγωνιστική εκδήλωση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση, συλλαλητήριο που κάλεσαν όλα τα συνδικάτα της περιοχής μαζί με τη ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ, στην Πτολεμαΐδα την Πέμπτη 26/6, όπου συμμετείχαν εκατοντάδες εργαζόμενοι και πολίτες της περιοχής και παραβρέθηκαν εκφωνώντας «πύρινους» λόγους όλα τα απερχόμενα και επερχόμενα στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά και εκπρόσωπος του μητροπολίτη Φλώρινας ο οποίος προσφέρθηκε μάλιστα να χτυπήσει και τις καμπάνες στην περίοδο των κινητοποιήσεων. Σημαντικό είναι ότι για πρώτη φορά συμμετείχε στη συγκέντρωση των συνδικάτων της ΔΕΗ και το ΠΑΜΕ με ομιλία από το βουλευτή του ΚΚΕ Σωτήρη Ζαριανόπουλο.
Δημοσιεύτηκε στο ΠΡΙΝ της κυριακής 29/6-2014 ΠΡΙΝ
Επειδή όµως ζήσαµε µεγάλες ταλαντεύσεις, πολιτικές συνδιαλλαγές και ολέθρια ξεπουλήµατα κατά το παρελθόν, αυτό που τελικά θα κρίνει την έκβαση του αγώνα θα είναι το µέγεθος της συµµετοχής των ίδιων των εργαζοµένων που πρέπει να πάρουν στα χέρια τους τη µάχη µέσα από τη δηµιουργία απεργιακών επιτροπών βάσης από µαζικές συνελεύσεις ανά εργασιακό χώρο και θα έχουν τον πρώτο λόγο στο περιεχόµενο, τις αγωνιστικές µορφές και τον απεργιακό σχεδιασµό. Σηµαντικό ρόλο θα παίξει και η ενεργή αλληλεγγύη από άλλους κλάδους εργαζοµένων, των πολιτών και των µαζικών φορέων τους στις περιοχές που η ιδιωτικοποίηση θα δηµιουργήσει ευρύτερα κοινωνικά προβλήµατα.
Αυτό που πλέον γίνεται ορατό σε όλους είναι ότι το ρεύµα είναι κοινωνικό αγαθό και δεν µπορεί να είναι εµπόρευµα ούτε αντικείµενο εκµετάλλευσης από το κεφάλαιο. Χρειαζόµαστε µια 100% δηµόσια ∆ΕΗ κάτω από εργατικό και κοινωνικό έλεγχο µε επανεθνικοποίηση ολόκληρης της παραγωγής, µεταφοράς και διανοµής της ηλεκτρικής ενέργειας. Κανένας ιδιώτης στην ηλεκτρική ενέργεια, όχι στην απελευθέρωση και έξω από τον ανταγωνισµό, για να έχουν πρόσβαση και φθηνή ενέργεια όλοι οι εργαζόµενοι, οι άνεργοι και τα λαϊκά στρώµατα! Για µια άλλη ∆ΕΗ, όχι αυτή που γνωρίσαµε στο παρελθόν, που αν και κρατική λειτουργούσε προς όφελος των βιοµηχάνων και των άλλων τρωκτικών, έδινε τσάµπα ρεύµα στην ΠΕΣΙΝΕ και ταυτόχρονα έκοβε το ρεύµα στα λαϊκά νοικοκυριά, για µια ∆ΕΗ που θα αποτελεί λαϊκή περιουσία στην πορεία κοινωνικοποίησής της σε µια άλλη ισότιµη και δίκαια κοινωνία.
Ζυµώσεις ενόψει των αλλαγών
ΝΕΟΣ ΣΥΝ∆ΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΣΤΟ 36ο ΣΥΝΕ∆ΡΙΟ ΤΗΣ ΓΕΝΟΠ ∆ΕΗ
Ενδιαφέρουσες πολιτικές ανακατατάξεις που πιθανώς να έχουν αντίκτυπο στη λειτουργία του συνδικαλιστικού κινήµατος της ∆ΕΗ συνέβησαν κατά τη διάρκεια του 36ου Συνεδρίου της Οµοσπονδίας στις 12, 13 και 14/6, στην Αθήνα, όπου επιχειρήθηκε να αποκλειστούν έξι συνδικάτα, µεταξύ αυτών και το Συνδικάτο Εργαζοµένων στην Ενέργεια Εργατική Αλληλεγγύη, γιατί δεν έδωσαν εξουσιοδότηση να παρακρατεί η ∆ΕΗ απευθείας από το µισθό των µελών τους τη συνδροµή που αναλογεί στη ΓΕΝΟΠ. Τα συνδικάτα συµµετείχαν τελικά στο συνέδριο µετά τα ασφαλιστικά µέτρα που κέρδισαν. Στο συνέδριο δεν έγινε καµιά ουσιαστική συζήτηση για την ιδιωτικοποίηση και τα µεγάλα προβλήµατα των εργαζοµένων, αλλά το µόνο θέµα που συζητήθηκε ήταν τα οικονοµικά της οµοσπονδίας που οξύνθηκαν από τη στιγµή που έκλεισε η στρόφιγγα της χρηµατοδότησής της από τη ∆ΕΗ και η έκθεση του Ρακιντζή βάζει προ των ευθυνών της τη διοίκηση της ∆ΕΗ και την οµοσπονδία
Έκπληξη θεωρήθηκε από όλους η συµπόρευση και η κοινή κάθοδος στις εκλογές της ΣΑ∆, συνδικαλιστικής παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ, όπου διέπρεψε και ακόµα κινεί τα νήµατα ο γνωστός σε όλους Ρίζος Ρίζος, µε το ΕΑΜΕ του Νίκου Φωτόπουλου και την ΠΑΣΚΕ µε επικεφαλής τον Γιώργο Αδαµίδη, υπεύθυνο Συνδικαλιστικού του ΠΑΣΟΚ. Ας σηµειωθεί ότι τα τελευταία χρόνια Φωτόπουλος και Αδαµίδης ήταν ορκισµένοι εχθροί (όπως φυσικά είναι και ο ΣΥΡΙΖΑ µε το ΠΑΣΟΚ) που αντάλλαζαν συχνές και βαριές κατηγορίες µέσω δηµόσιων επιστολών και η αλήθεια είναι ότι ελάχιστοι πείστηκαν από τις ανακοινώσεις τους, ότι αυτή η «υπέρβαση» έγινε µόνο και µόνο για την ενότητα και το καλό των εργαζοµένων και του συνδικαλιστικού κινήµατος.
Ενθαρρυντική ήταν η άνοδος της Αγωνιστικής Ενότητας Εργαζοµένων ∆ΕΗ όπου δραστηριοποιούνται και οι δυνάµεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αφού εξέλεξε δύο µέλη στο ∆Σ από 1 που είχε και για 2 ψήφους δεν εξέλεξε και τρίτο. Η συνδικαλιστική κίνηση αυτή επιδιώκει και µπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην ταξική, αγωνιστική ενότητα των εργαζοµένων στη ∆ΕΗ πέρα από ελιτίστικες και συντεχνιακές λογικές συνενώνοντας µε ένα βασικό πρόγραµµα στον κοινό αγώνα εργαζόµενους µε διαφορετικές εργασιακές σχέσεις έξω από τη λογική κάθε κοµµατικής περιχαράκωσης.
ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Μεγαλοτσιφλικάς η ΔΕΗ με 200.000 στρέμματα
Στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας όπου η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με καύσιμο το λιγνίτη αποτελεί τον κύριο τομέα απασχόλησης, ο οποίος δίνει εισόδημα σε χιλιάδες ανθρώπους εργαζομένους στη ΔΕΗ αλλά και σε δορυφορικές επιχειρήσεις εξαρτώμενες από τη ΔΕΗ επικρατεί μεγάλη αναταραχή, αφού εκτός των άλλων μπαίνουν σε περιπέτειες με κίνδυνο να ακυρωθούν δρομολογημένες δραστηριότητες, με αγώνες και πάρα πολλά προβλήματα από μια κρατική ΔΕΗ. Οι δραστηριότητες αυτές είναι το ιδιοκτησιακό καθεστώς των αποκατεστημένων μετά την εξόρυξη του λιγνίτη εδαφών που, ενώ αρχικά επαναδίνονταν στους αγρότες και στην τοπική κοινωνία εδώ και μια δεκαετία με νόμο τον οποίο ψήφισε νύχτα η τότε κυβέρνηση με την υποστήριξη και των τοπικών βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αποτελεί ιδιοκτησία της ΔΕΗ. Η ΔΕΗ εκτός των άλλων είναι πλέον ένας μεγαλοτσιφλικάς στην περιοχή έχοντας στην κατοχή της μια τεράστια έκταση 200.000 στρεμμάτων (λίγο μεγαλύτερη απ’ τη Μάλτα), περιουσία που μέσω της ιδιωτικοποίησής της θα περιέλθει στα χέρια των νέων ιδιοκτητών με προφανείς επιπτώσεις στην τοπική κοινωνία.
Σε περιπέτειες θα μπουν οι μετεγκαταστάσεις των οικισμών Ποντοκώμης, Μαυροπηγής και Ακρινής, όπου η ζωή των κατοίκων έγινε ανυπόφορη λόγω των εξορυκτικών δραστηριοτήτων της ΔΕΗ σε «απόσταση αναπνοής» από τους οικισμούς, αλλά και της στέρησης μέσων παραγωγής αφού τα χωράφια τους έγιναν ορυχεία. Πρόκειται για κίνδυνο στέρησης, ακύρωσης των προγραμματισμένων για κατασκευή δικτύων ή στην καλύτερη περίπτωση υπέρογκων αυξήσεων από τον ιδιώτη αγοραστή της ΔΕΗ των τελών τηλεθέρμανσης στην περιοχή που πλήττεται από βαρυχειμωνιές. Φόβος για τη διακοπή ή τη χρέωση των αρδεύσεων των αγροτικών εκτάσεων που βρίσκονται γύρω από τις λίμνες των προς πώληση υδροηλεκτρικών εργοστασίων. Αναπροσαρμογή ή ακόμα και κατάργηση του Τοπικού Πόρου Ανάπτυξης 0,4% επί του συνολικού τζίρου της ΔΕΗ που δίνεται ως αντιπαροχή για τις ζημιές στο περιβάλλον και τη διακοπή της χρηματοδότησης συγκεκριμένου επιχειρησιακού σχεδίου για την μεταλιγνιτική περίοδο.
Όλοι αυτοί οι λόγοι και οι πιέσεις που δέχονται από τους κατοίκους αναγκάζουν τους βουλευτές της συγκυβέρνησης, τα πολιτικά της στελέχη και τους «τοπικούς άρχοντες» που πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ να ξεθάψουν το «τσεκούρι του πολέμου» ενάντια στη συγκυβέρνησηκ όπως κάνουν πολλοί νυν και πρώην δήμαρχοι αλλά και ο μέχρι πρότινος Περιφερειάρχης Γιώργος Δακής, ο οποίος παρότι μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ βροντοφωνάξει «no pasaran» στα αμφιθέατρα και τις συγκεντρώσεις. Οι υφυπουργοί της συγκυβέρνησης Πάρις Κουκουλόπουλος και Μιχάλης Παπαδόπουλος προσπαθούν να ρίξουν στάχτη στα μάτια των εργαζομένων και των κατοίκων πιέζοντας δήθεν την κυβέρνηση για διορθωτικές παρεμβάσεις στο νομοσχέδιο σαν τις «βελτιώσεις» που ανακοίνωσαν μετά τη συνάντηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ γι’ αυτό το ζήτημα.
Πετυχημένη θεωρείται η πρώτη αγωνιστική εκδήλωση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση, συλλαλητήριο που κάλεσαν όλα τα συνδικάτα της περιοχής μαζί με τη ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ, στην Πτολεμαΐδα την Πέμπτη 26/6, όπου συμμετείχαν εκατοντάδες εργαζόμενοι και πολίτες της περιοχής και παραβρέθηκαν εκφωνώντας «πύρινους» λόγους όλα τα απερχόμενα και επερχόμενα στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά και εκπρόσωπος του μητροπολίτη Φλώρινας ο οποίος προσφέρθηκε μάλιστα να χτυπήσει και τις καμπάνες στην περίοδο των κινητοποιήσεων. Σημαντικό είναι ότι για πρώτη φορά συμμετείχε στη συγκέντρωση των συνδικάτων της ΔΕΗ και το ΠΑΜΕ με ομιλία από το βουλευτή του ΚΚΕ Σωτήρη Ζαριανόπουλο.
Δημοσιεύτηκε στο ΠΡΙΝ της κυριακής 29/6-2014 ΠΡΙΝ
