Μπορεί η Γερμανία να παρουσιάζεται ως Γη της Επαγγελίας στους ανέργους της νότιας Ευρώπης, αλλά η πραγματικότητα είναι πιο περίπλοκη και χρήζει ιδιαίτερης προσοχής. Οπως αποκαλύπτει ρεπορτάζ της Deutsche Welle, τα συμβόλαια που υπογράφουν οι μετανάστες, που φθάνουν στη χώρα για να εργαστούν ως νοσηλευτές, είναι πολλές φορές αδιαφανή με περίεργες ρήτρες, γεγονός που συνιστά εκμετάλλευση του ανθρώπινου δυναμικού.
Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις που αναφέρει το ρεπορτάζ, όπως η 23χρονη Μαρία Σάντσες, νοσοκόμα στο επάγγελμα, που ήρθε στην Γερμανία με μεγάλες ελπίδες. Στην Μαδρίτη δεν έχει δουλειά, αλλά τώρα στο Βερολίνο επιτέλους απέκτησε μέσω μιας ιδιωτικής εταιρείας νοσηλευτικού προσωπικού. Όμως, στο συμβόλαιο που υπέγραψε, υπάρχει μια ρήτρα, που της δημιουργεί ανησυχία.
Η νεαρή Ισπανίδα είναι τόσο δυσαρεστημένη από τη θέση εργασίας, που πολύ θα ήθελε να αλλάξει εργοδότη. Όμως δεν είναι εύκολο. Διότι, εάν σπάσει το συμβόλαιο πριν τη λήξη του, θα πρέπει να πληρώσει 6.600 ευρώ. Τι ακριβώς καλύπτει αυτό το ποσό, παραμένει άγνωστο. «Το συμβόλαιο είναι πολύ γενικό, δεν ξεκαθαρίζει τις επιμέρους περιπτώσεις» λέει μιλώντας στη DW η Σάντσες. Τέτοιες περιπτώσεις συμβαίνουν πολύ συχνά σύμφωνα με τον Κάλε Κούνκελ, γραμματέα του συνδικάτου παροχής υπηρεσιών Ver.di, ο οποίος έχει χειριστεί πάνω από 100 ανάλογες υποθέσεις ξένων μισθωτών από Ισπανία, Ελλάδα ή Πορτογαλία.
«Αυτό σημαίνει ότι θα έχουν χρέη ανάμεσα στα 6.600 μέχρι 10.000 ευρώ στη χειρότερη περίπτωση. Με τον τρόπο αυτό εξαρτώνται ντε φάκτο από τον εργοδότη τους υπό την απειλή χρεών και μάλιστα υπέρογκων». Πρόκειται για συμβόλαια εντελώς αδιαφανή που παγιδεύουν τους εργαζόμενους με δραματικές επιπτώσεις. Γιατί πολλοί θα ήθελαν να αλλάξουν θέση εργασίας από τη στιγμή που η πληρωμή είναι κάκιστη».
Οι συνάδελφοι διαπιστώνουν, όταν έρχονται στην Γερμανία, ότι ναι μεν έχουν θέση εργασίας, αλλά πληρώνονται πολύ πιο κάτω από όσο θα μπορούσαν να κερδίσουν, αλλά δεν μπορούν να βγουν από τα συμβόλαιά του». Για παράδειγμα, η Εταιρεία Εντατικής Ιατρικής (GIP) δεν έχει εποπτικό συμβούλιο και δεν έχει υπογράψει συλλογική σύμβαση εργασίας. Στους εργαζόμενούς της δίνει 9,50 ευρώ την ώρα, όταν στο δημόσιο τομέα και στη Διακονία οι νοσηλευτές παίρνουν 30 με 40% περισσότερο την ώρα. Επί πλέον, σε περίπτωση ασθένειας ή διακοπών, το ποσό συρρικνώνεται και αντιστοιχεί σε 6 με 7 ώρες το 12ωρο. «Είναι κλοπή του ανθρώπινου δυναμικού» λέει ο Κάλε Κούνκελ γεμάτος οργή. «Με τον τρόπο αυτό το επάγγελμα του νοσηλευτή δεν γίνεται πιο ελκυστικό».
Eνώ στο ισπανικό σύστημα υγείας οι θέσεις εργασίας καταργούνται, στην Γερμανία υπάρχει έλλειψη 30.000 θέσεων εργασίας. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας θα γίνουν μάλιστα 220.000. Εδώ και μερικά χρόνια η χώρα έχει ξεκινήσει εκστρατεία αναζήτησης προσωπικού από το εξωτερικό, ιδιαίτερα από τις χώρες του νότου, όπως την Ελλάδα, την Ισπανία, την Ιταλία και την Πορτογαλία. Αλλά δεν είναι μόνο τα απαράδεκτα συμβόλαια, που «εξοντώνουν» τους ξένους εργαζόμενους, αλλά και οι απαράδεκτες συνθήκες εργασίες. Οι νοσηλευτές παίρνουν εντολή να χρησιμοποιούν λιγότερα υλικά και φαρμακευτικές αλοιφές για να κάνουν οικονομία. Επιπλέον, στην Ισπανία για παράδειγμα, η νοσηλευτική είναι πανεπιστημιακός κλάδος, ο γιατρός κάνει τη διάγνωση και οι νοσοκόμοι αναλαμβάνουν πολλά από τα καθήκοντά του. Στην Γερμανία, είναι αλλιώς, το επάγγελμα μαθαίνεται στην πράξη.
http://www.kontranews.gr
