Με τις προθεσμίες, που έδωσε το υπουργείο Παιδείας για την ανταπόκριση των σχολείων στη διαδικασία της κακόφημης «αυτοαξιολόγησης» (ΑΕΕ) της σχολικής μονάδας, να εκπνέουν, τα πράγματα έχουν πάρει «φωτιά» στην εκπαίδευση, ειδικά στην Πρωτοβάθμια, όπου έγινε απόπειρα να πραγματοποιηθούν και τα πρώτα σεμινάρια «επιμόρφωσης» για την αξιολόγηση των διευθυντών των σχολείων από τους επιμορφωτές σχολικούς συμβούλους.
Σε μια ύστατη προσπάθεια, το υπουργείο Παιδείας, προκειμένου να πετύχει την πολυπόθητη συμμετοχή στη διαδικασία, συμμετοχή που θα του επιτρέψει στη συνέχεια να περάσει στο δεύτερο στάδιο του σχεδιασμού του, την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, απέστειλε στα σχολεία ηλεκτρονική φόρμα με ποσοτικούς δείκτες (τετράβαθμη κλίμακα), που συμπληρώνονται και από περιγραφική διατύπωση, την οποία καλούνται οι διευθυντές των σχολικών μονάδων να συμπληρώσουν μέχρι στις 21 του Ιού-νη, ημέρα που κλείνουν τα σχολεία της ΠΕ.
Το υπουργείο θέλει σε κάθε περίπτωση να δέσει το γάιδαρό του. Θέλει οπωσδήποτε σ’ αυτή τη φάση να «αποδείξει» με κατασκευασμένα στοιχεία -κατασκευασμένα γιατί συγκεντρώνονται ύστερα από εξαναγκασμούς και τρομοκρατία- ότι έχει τη συναίνεση των εκπαιδευτικών. Γι’ αυτό και αποκόβει για άλλη μια φορά τους διευθυντές των σχολείων από τον κορμό του συλλόγου διδασκόντων (η πρώτη φορά ήταν όταν με την τακτική του «εντέλλεσθε» και την επίκληση του φασιστικού-στρατιωτικού τύπου Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα, τους εξανάγκασε να ορίσουν αυτοί τις ομάδες εργασίας) και απαιτεί από αυτούς να συμπληρώσουν την ηλεκτρονική φόρμα.
Το κάνει αυτό γιατί ακόμα και τώρα, μετά τους τόνους τρομοκρατίας που έχει ρίξει, δεν είναι σίγουρο για το πολυπόθητο για τους σκοπούς του αποτέλεσμα. Εχει «καεί» γι’ αυτό και παίρνει τα μέτρα του, επειδή όλο το προηγούμενο διάστημα, η ειδυλλιακή εικόνα συναίνεσης των εκπαιδευτικών στην αξιολόγηση κατέρρευσε, με τα συντριπτικά ποσοστά ανταπόκρισής τους στη συλλογή υπογραφών ενάντια στην «αυτοαξιολόγηση»-προπομπό της αξιολόγησης, με την άρνηση της οικειοθελούς συμμετοχής στις ομάδες εργασίας, με τις μαχητικές προσπάθειες ακύρωσης των σεμιναρίων των Περιφερειακών Διευθυντών, των Διευθυντών Εκπαίδευσης και των Σχολικών Συμβούλων, που πραγματοποιήθηκαν (όπως πραγματοποιήθηκαν) με τη συνδρομή των ορδών των ΜΑΤ. Ετσι, παρά τον υπονομευτικό ρόλο της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, που έβαλε το χέρι της για να ενσπείρει το φόβο στους εκπαιδευτικούς, παρά τις τεράστιες δυσκολίες που τελικά προέκυψαν, λόγω αυτού του βρομερού υπονομευτικού ρόλου, στη συνεπή και μέχρι τέλους σταθερή απόφαση της πλειοψηφίας των εκπαιδευτικών να αρνηθούν την οποιαδήποτε συμμετοχή τους στη διαδικασία της «αυτοαξιολόγησης», να αρνηθούν την κατάθεση ετήσιων εκθέσεων αξιολόγησης και σχεδίων δράσης, το υπουργείο Παιδείας ανησυχεί μήπως υπάρξουν ισχυρές μειοψηφίες αντίστασης, που θα του στραπατσάρουν τα σχέδια.
Πρέπει να σημειώσουμε ότι η ηλεκτρονική φόρμα περιέχει πανομοιότυπους δείκτες με αυτούς στους οποίους καλούνταν να απαντήσουν οι εκπαιδευτικοί, με την προσθήκη, όμως, στοιχείων που φωτογραφίζουν καθαρά την εμπλοκή της «αυτοαξιολόγησης» με την αξιολόγηση των ίδιων των εκπαιδευτικών και των σχολείων.
Το γεγονός αυτό, καθαρό δείγμα της προσπάθειας του υπουργείου να «δέσει» την υπόθεση, είναι ένδειξη της αδυναμίας του, είναι απόδειξη του μεγάλου φόβου του και πρέπει να αποτελέσει για τους εκπαιδευτικούς απόδειξη της μεγάλης δύναμης της συλλογικότητας, όταν αυτή συσπειρώνεται αποφασιστικά, μαζικά, ενάντια στα αντιδραστικά σχέδια και τις ύπουλες μεθοδεύσεις.
Πρέπει να προβληματίσει θετικά τους συλλόγους διδασκόντων που συνεδριάζουν –πολλοί εξ αυτών- αυτή την εβδομάδα για να αποφασίσουν αν θα δώσουν τα ζητούμενα (έκθεση αξιολόγησης σχολικής μονάδας, σχέδια δράσης) στη διαδικασία της ΑΕΕ, ώστε να μην καταθέσουν τελικά τίποτε.
Γνωρίζουμε ότι τούτο τον καιρό και ιδιαίτερα τώρα που πλησιάζουμε στο τέλος, οι συγκρούσεις στα σχολεία είναι άγριες, οι συνεδριάσεις θυελλώδεις. Αυτή η πραγματικότητα είναι αναπόφευκτη, όταν ο κόμπος πλέον φθάνει στο χτένι, όταν παίζονται κεφάλια με τις διαθεσιμότητες και απολύσεις, με όχημα την αξιολόγηση, όταν οι αποφάσεις αφορούν ζητήματα αποφασιστικής σημασίας για την ίδια την υπόσταση του δημόσιου, δωρεάν σχολείου και του εκπαιδευτικού. Είναι οι στιγμές που κορυφώνεται η ταξική σύγκρουση, όπου ο καθένας οφείλει να διαλέξει στρατόπεδο και δεν υπάρχουν περιθώρια για μεσοβέζικες «λύσεις».
Ο βρόμικος ρόλος της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας
Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΔΟΕ ακολούθησε από την αρχή μια προσχεδιασμένη τακτική ήπιας αντίστασης, που αμφισβητούσε την επιτυχία μιας γενικευμένης μαχητικής αντεπίθεσης, όταν οι εκπαιδευτικοί δέχονταν από το υπουργείο μια γενικευμένη εξοντωτική επίθεση. Ακολού-θησε, δηλαδή, μια τακτική κατώτερη των περιστάσεων και αναγκών, την οποία έντυσε αρχικά με μπόλικη αντιστασιακή φρασεολογία στη συγκεκριμένη αξιολόγηση, υπονοώντας ότι μπορεί να υπάρξει στον καπιταλισμό και «καλή» αξιολόγηση, σπέρνοντας αυταπάτες στους εκπαιδευτικούς, καλλιεργώντας φρούδες ελπίδες για μια καλύτερη μεταχείρισή τους από το υπουργείο και την κυβέρνηση με μια ας πούμε διαφορετική επιλογή πολιτικής από τη μεριά τους και υπονομεύοντας στο διά ταύτα τις διαθέσεις αντίστασης ως το τέλος.
Σταδιακά δε, ροκάνιζε αυτή την τακτική αντίστασης, με την επίκληση κάθε φορά «νομικών επιχειρημάτων». Στο όνομα της δήθεν προστασίας των εκπαιδευτικών από τις συνέπειες του φασιστικού πειθαρχικού δικαίου, ούτε για μια στιγμή δεν επικαλέστηκε το «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη», που τόσο υποκριτικά φωνάζει στις διαδηλώσεις (πώς θα μπορούσε άλλωστε να γίνει αυτό από μια αστικοποιημένη μέχρι τα μπούνια συνδικαλιστική γραφειοκρατία, που άπειρες φορές έχει αποδείξει ότι αποτελεί μακρύ χέρι του συστήματος μέσα στους εργαζόμενους). Η πρακτική αυτή βοήθησε να φωλιάσει ο φόβος μέσα στους εκπαιδευτικούς και να εμπεδωθεί σε πάρα πολλούς η αντίληψη της αναποτελεσματικότητας των αγώνων, βοηθούσης και της όλης συγκυρίας. Οι διευθυντές των σχολείων κλήθηκαν από τη ΔΟΕ να υπακούσουν στο «εντέλλεσθε» του υπουργείου Παιδείας, και να συγκροτήσουν τις ομάδες εργασίας, βγαίνοντας απλώς «παραπονούμενοι». Στη συνέχεια περάσαμε στην τακτική της «ακύρωσης στην πράξη» της αυτοαξιολόγησης. Οι εκπαιδευτικοί ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο με τον αυταρχισμό της εξουσίας, αισθάνθηκαν ότι έπρεπε κατά μόνας (ατομικά ή ως σύλλογοι διδασκόντων) να αντισταθούν σε μια διαδικασία που σέρνονταν για δυο μήνες περίπου. Ετσι, δόθηκαν περιθώρια να αναπτυχθούν φοβικά σύνδρομα, να πιάσουν τόπο οι απειλές που περνοδιάβαιναν στον αέρα, πράγματα δηλαδή αναπόφευκτα μέσα στο καθεστώς της ταξικής αποστράτευσης και της απογοήτευσης.
Οι αστογραφειοκράτες της ΔΟΕ «ξέχασαν» ακόμη και τις στάσεις εργασίας, στις οποίες καλούσαν τους εκπαιδευτικούς να συμμετέχουν, ώστε να καλυφθούν συνδικαλιστικά και να μην πάρουν μέρος στις ομάδες εργασίας και τελικά έστειλαν ένα κείμενο στα σχολεία «ενιαίας απάντησης» στην ΑΕΕ, με βάση τους δείκτες που αυτή ορίζει. Κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι σ’ αυτή τη φάση το υπουργείο Παιδείας δεν ενδιαφέρεται για το περιεχόμενο των απαντήσεων, αλλά για την ίδια τη συμμετοχή, την οποία αυτοί διευκόλυναν και νομιμοποίησαν.
Σ’ ένα δε κατάπτυστο απολογητικό κείμενο (11-6-2014) που δημοσίευσαν για να ισχυρισθούν ότι ο αγώνας συνεχίζεται, παριστάνουν ότι αναγνωρίζουν πως η στάση πολλών συλλόγων διδασκόντων να υιοθετήσουν «απόλυτα την απόφαση της Ομοσπονδίας για στάση εργασίας», ώστε να μην «καταθέσουν απολύτως τίποτα στη διαδικασία της ΑΕΕ», πρέπει να «είναι το παράδειγμα για όλους μας σχετικά με το πώς έρχονται οι νίκες για το συνδικαλιστικό κίνημα, όταν όλοι ακολουθούμε τον ίδιο, αποφασισμένο δρόμο»!
Και αφού το ΔΣ της ΔΟΕ παριστάνει τους Λωτοφάγους, στη συνέχεια επιδίδεται για μια ακόμη φορά στην καλλιέργεια του φόβου: «Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. χαιρετίζει και στηρίζει τη στάση τους, το δύσκολο και όχι δίχως κινδύνους δρόμο που ακολουθούν». Ενώ αρνείται να προσφέρει σ’ αυτούς τους συλλόγους διδασκόντων πλήρη πολιτική και συνδικαλιστική κάλυψη, όπως κάνει με σαφήνεια σε άλλες περιπτώσεις, ήσσονος πολιτικής σημασίας. Ιδού η μεσοβέζικη τοποθέτηση του ΔΣ της ΔΟΕ: «Είναι και θα συνεχίσει να είναι δίπλα τους (σ.σ. σ’ αυτούς τους συλλόγους) με όλα τα συνδικαλιστικά και νομικά μέσα που έχει στη διάθεσή του».
Τα σεμινάρια «επιμόρφωσης» των διευθυντών
Σε κλεφτοπόλεμο επιδίδεται το υπουργείο Παιδείας, προκειμένου να υλοποιήσει τα σεμινάρια «επιμόρφωσης» στην αξιολόγηση των διευθυντών των σχολικών μονάδων στην Αττική.
Κουτοπόνηρα, με υπόγειους δρόμους, τηλεφωνικές ειδοποιήσεις της τελευταίας στιγμής, με «καμουφλαρισμένο» το έντυπο υλικό της ΑΕΕ, με μεγάλη ταυτόχρονη διασπορά σε πολλά «επιμορφωτικά κέντρα-σχολεία», από την περασμένη Δευτέρα 16 του Ιούνη ξεκίνησε η απόπειρα πραγματοποίησης των σεμιναρίων.
Μιλούμε για απόπειρα γιατί έως τώρα (Τρίτη βράδυ) κανένα σεμινάριο δεν πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα (σημειώνουμε ότι η ΔΟΕ προκήρυξε 48ωρη απεργία για τους διευθυντές, καθώς τα σεμινάρια είναι διήμερα και τρίωρη στάση εργασίας για τους εκπαιδευτικούς για να παραβρεθούν έξω από τα επιμορφωτικά κέντρα). Από την ενημέρωση που έχουμε αυτή τη στιγμή, οι διευθυντές δεν προσήλθαν για να επιμορφωθούν και η αποτυχία των σεμιναρίων ήταν παταγώδης. Ιδια εικόνα έχει και η επαρχία, καθώς οι διευθυντές είτε δεν προσήλθαν καθόλου είτε προσήλθαν ελάχιστοι, επειδή σ’ αυτή τη φάση δεν είναι εύκολο, ούτε ηθικά ανώδυνο να πάρουν πάνω τους το αίμα των εκπαιδευτικών «τους» στο σχολείο, με τους οποίους θέλουν να θεωρούνται «συνάδελφοι» (λόγω και της επικράτησης χρόνια τώρα του καταθλιπτικού ρεφορμισμού, που συσκότιζε και το καμουφλαρισμένο, πλην, όμως, υπαρκτό διευθυντικό δικαίωμα).
Το γεγονός αυτό, από μόνο του, έτσι κι αλλιώς είναι ηχηρό χαστούκι για το υπουργείο Παιδείας. Που στο προσεχές μέλλον θα επεξεργαστεί άλλες μεθόδους, π.χ. την εξ αποστάσεως ηλεκτρονική «επιμόρφωση», την οποία από τώρα έχει φροντίσει να προβλέψει στις σχετικές εγκυκλίους της ΑΕΕ.
φωτο :www.avatonpress.gr
http://www.eksegersi.gr
