Φανταστείτε την ακόλουθη σκηνή: Τέσσερα χρόνια μετά το τυπικό τέλος των Μνημονίων στην Ελλάδα (ας πούμε φέτος), κι αφού η χώρα θα έχει μετατραπεί σε κρανίου τόπο βυθισμένη στην ύφεση και ο λαός στη φτώχεια, να έρθει ξανά το ΔΝΤ να μας δώσει δάνεια και, μάλιστα, για μια ακόμη φορά να αποδίδει την εξαθλίωση μας στο ότι είμαστε η «τελευταία σοβιετική δημοκρατία». Και για να μας «σώσει» να απαιτεί ένα πρόγραμμα οδυνηρών μέτρων λιτότητας... Πριν πείτε ότι αυτά δεν γίνονται, ξανασκεφτείτε το. Κυρίως ρίξτε μια ματιά σε όσα συμβαίνουν ειδικά την τελευταία εβδομάδα στην Ουκρανία.
Την προηγούμενη Πέμπτη η κυβέρνηση που ορίστηκε στην Ουκρανία ελέω EE και ΗΠΑ συμφώνησε με το ΔΝΤ ένα δάνειο ύψους 14-18 δις δολαρίων, διετούς διάρκειας, για να αντιμετωπίσει τα πιεστικά προβλήματα που δημιουργεί η απότομη μείωση των συναλλαγματικών αποθεμάτων, που αρκούν για την κάλυψη των εισαγωγών μόνο για δύο μήνες, κι επίσης η καθίζηση της οικονομικής δραστηριότητας.
Η ύφεση φέτος αναμένεται να φτάσει στο 3%. Η χρηματοδότηση της Ουκρανίας μπορεί να φτάσει συνολικά τα 27 δις ευρώ, καθώς 9 δις επιπλέον έχουν δεσμευτεί να συνεισφέρουν χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία αλλά και η EE, επιβραβεύοντας έτσι τη στροφή της προς τη Δύση, που εξασφάλισε η πραξικοπηματική αναρρίχηση στην εξουσία της παρέας του Αρσένι Γιατσένιουκ.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το ΔΝΤ χτυπά την πόρτα της Ουκρανίας για να τη «σώσει». Μόλις πριν από λίγους μήνες, στα τέλη του 2013, προσφέρθηκε τελευταία φορά να της λύσει τα χρηματοδοτικά προβλήματα, προτείνοντας ένα νέο δάνειο. Τότε η «γενναιοδωρία» του μισητού οργανισμού, που αποτελεί το «μακρύ χέρι» της Ουάσιγκτον και αναντικατάστατο εργαλείο στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής, έπεσε στο κενό καθώς ο εκλεγμένος Πρόεδρος, Βίκτορ Γιανουκόβιτς, την απέρριψε λόγω των επαχθών όρων που τη συνόδευαν. Και πολύ σωστά επέλεξε να αντιμετωπίσει τα οικονομικά προβλήματα της Ουκρανίας με ένα διμερές δάνειο ύψους 15 δις ευρώ από τη Ρωσία (όπως κατ'ανάλογο τρόπο είχε κάνει και η Κύπρος το 2012).
Οι όροι που συνόδευαν το δάνειο δεν ήταν μόνο εξαιρετικά συμφέροντες από οικονομική άποψη. Επιπλέον δεν συνοδεύονταν από τα γνωστά μέτρα εξαθλίωσης που απαιτεί το ΔΝΤ για να εκταμιεύσει έστω κι ένα δολάριο από τα ταμεία του. Η συνέχεια είναι γνωστή: Η δανειοδότηση από τη Ρωσία άνοιξε τον ασκό του Αιόλου με εγκληματικές συμμορίες φασιστών, με την ενθάρρυνση της Γερμανίας της EE και των ΗΠΑ, που πρωτοστάτησαν στην προσπάθεια ανατροπής του εκλεγμένου Προέδρου Γιανουκόβιτς. Η ευόδα\ωση των σκοπών τους, υπό τις επευφημίες του Ομπάμα και της Μέρκελ, έστρωσε το κόκκινο χαλί στο ΔΝΤ.
Θαμώνας το ΔΝΤ στην Ουκρανία
Ούτε το 2013 ήταν όμως η πρώτη φορά που το ΔΝΤ ασχολήθηκε με την Ουκρανία. «Μεταξύ 1995 και 2010 η Ουκρανία διαπραγματεύτηκε έξι δάνεια και μία μακροχρόνια γραμμή ανοιχτών πιστώσεων με το ΔΝΤ μετατρέποντας τη χώρα σε έναν από τους πιο τακτικούς πελάτες του ΔΝΤ» έγραφαν οι Financial Times την Πέμπτη 27 Μαρτίου. Τη μέρα, δηλαδή, που το ΔΝΤ συμφωνούσε να ξανασώσει την Ουκρανία| με την κυβέρνηση του Γιατσένιουκ, στην οποία τρία από τα είκοσι υπουργικά γραφεία καταλαμβάνουν -με το 45άρι να υποθέσουμε- μέλη του νεοναζιστικού κόμματος Σβόμποντα.
Κανείς δεν μπορεί να προσπεράσει τη μακρά σχέση του ΔΝΤμε την Ουκρανία, όσο κι αν ελάχιστο μελάνι αφιέρωσαν σε αυτό το θέμα ακόμη και μεγάλα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Η σιωπή τους είναι πέρα για πέρα κατανοητή λόγω της τεράστιας πολιτικής ευθύνης που φέρει το ΔΝΤ για τα σημερινά χάλια της Ουκρανίας. Η δραματική της θέση αποτυπώνεται στο ΑΕΠ της που εξακολουθεί να είναι χαμηλότερο ακόμη κι από τα επίπεδα που βρέθηκε αμέσως μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» (όταν στη γειτονική και συγκρίσιμη Πολωνία διπλασιάστηκε), όπως και από το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της χώρας που το 2012 ανερχόταν μόλις στα 7.295 δολάρια (όταν στην Πολωνία ήταν σχεδόν τριπλάσιο, φτάνοντας στα 20.562 δολάρια).
Εν ολίγοις το ΔΝΤ όχι μόνο εξαθλίωσε τους Ουκρανούς, αλλά κατέστρεψε και τη χώρα. Μάρτυρας τα δομικά της προβλήματα που την καθιστούν ανήμπορη να λύσει τα χρηματοδοτικά της προβλήματα, με αποτέλεσμα να έχει συνεχώς ανάγκη εξωτερικής οικονομικής βοήθειας.
Το ΔΝΤ όμως δεν είναι υπόλογο μόνο επειδή τα έκανε μούσκεμα, επιβεβαιώνοντας τη φήμη του ως πυρομανούς πυροσβέστη, καθώς απέτυχε παταγωδώς στην τυπική αποστολή του. (Στην ουσιαστική, να εξαθλιώσει τους Ουκρανούς, τα κατάφερε φυσικά τέλεια!) Το ΔΝΤ είναι υπόλογο επειδή συνομίλησε και συμφώνησε για ένα θέμα τόσο σημαντικό για την κυριαρχία μιας χώρας, όπως η μακροχρόνια χρηματο-δότησή της, με μια παρεούλα που δεν διαθέτει καμιά νομιμοποίηση. Έτσι το δίδυμο αδελφάκι της Παγκόσμιας Τράπεζας ανανεώνει τη φήμη του ως ένας οργανισμός που λατρεύει να συναγελάζεται με μη εκλεγμένες κυβερνήσεις, ακόμη και με φασίστες, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων του την εκλογική βούληση των λαών.
Δρακόντεια μέτρα λιτότητας
Η δανειοδότηση από το ΔΝΤ θα προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερα δεινά στην Ουκρανία επειδή συνοδεύεται από δρακόντειους όρους που θα εξαθλιώσουν τους πολίτες της. Συγκεκριμένα, απολύσεις 24.000 δημοσίων υπαλλήλων, υψηλότεροι φόροι, κατάργηση των επιδοτήσεων στο φυσικό αέριο και περικοπές δαπανών, έτσι ώστε το δημοσιονομικό έλλειμμα από 4,8% του ΑΕΠ να φτάσει το 2,5% μέχρι το 2016, και υποτίμηση του σημαντικά ανατιμημένου εθνικού νομίσματος.
Η επόμενη μέρα στην Ουκρανία περιγράφηκε, άλλωστε, εύγλωττα από το Γερμανό υπουργό Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, που δήλωσε ότι η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για την Ουκρανία: δηλαδή περαιτέρω μείωση του ΑΕΠ κατά 21%, έκρηξη της ανεργίας στο 28% και υπερχρέωση! Αυτό είναι το μέλλον που επιφυλάσσουν στην Ουκρανία οι αυτόκλητοι σωτήρες της!
Το χειρότερο όμως για τα 46 εκατομμύρια κατοίκων της Ουκρανίας είναι ότι η απομάκρυνσή της από την επιρροή της Ρωσίας αυτομάτως συνεπάγεται τεράστιο οικονομικό κόστος. Η σημασία της Ουκρανίας για τη Ρωσία έχει περιγραφεί πολύ παραστατικά, έστω και με μια δόση υπερβολής, από τον επιφανή Βρετανό ιστορικό Νόρμαν Στόουν στο βιβλίο του Συνοπτική ιστορία του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου (εκδόσεις Ψυχογιός, 2010): «Όταν η Ρωσία περιλαμβάνει στα όριά της την Ουκρανία είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες. Χωρίς αυτή είναι ο Καναδάς - μια χώρα που το μεγαλύτερο μέρος της είναι σκεπασμένο με χιόνια».
Η Μόσχα κατέβαλε σημαντικό τίμημα τα προηγούμενα χρόνια ώστε η σχέση της με το Κίεβο να μπορεί να χαρακτηριστεί «διπλού οφέλους». Πλέον όμως οι στρόφιγγες θα κλείσουν. Το δήλωσε δημόσια ο Ρώσος πρωθυπουργός, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, υπενθυμίζοντας ότι το Κρεμλίνο θα απαιτήσει αμέσως την καταβολή 11 δις δολαρίων που είναι τα ληξιπρόθεσμα χρέη της Ουκρανίας προς τη Ρωσία, συν 3 δις ληξιπρόθεσμων οφειλών στην Gazprom, συν 3 δις που είναι η πρώτη και τελευταία δόση του δανείου ύψους 15 δις προς την Ουκρανία. Αθροισμα 17 δις! Ποσό που ισοδυναμεί με τα λεφτά που υποσχέθηκε το ΔΝΤ...
Φτηνά πουλήθηκε η ελίτ της Ουκρανίας
Ο λαός της Ουκρανίας θα πληρώσει ακριβά την εξαγορά της πολιτικής του ελίτ από τη Δύση και με έναν ακόμη τρόπο: λόγω των εξωφρενικά υψηλών τιμών που θα καταβάλλει στο εξής για φυσικό αέριο. Μέχρι πρόσφατα η Gazprom, στηρίζοντας την εξωτερική πολιτική της Μόσχας, πουλούσε φυσικό αέριο στην εξευτελιστική τιμή των 268,50 δολαρίων ανά 1.000 κυβικά μέτρα. Οι τιμές που θα χρεώνει στο εξής θα φτάνουν τα 480 δολάρια! Ως αποτέλεσμα, το δικαίωμα στη θέρμανση των Ουκρανών -είναι ζήτημα ζωής και θανάτου αν λάβουμε υπόψη μας τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν- θα συνθλίβει στις συμπληγάδες της κατάργησης των επιδοτήσεων από τη μια και της αύξησης της τιμής του αερίου από την άλλη.
Ο λογαριασμός της ευρωδουλείας της ουκρανικής ελίτ θα περάσει κατευθείαν στον πληθυσμό που την 1 η Μαΐου θα δει την τιμή του φυσικού αερίου να αυξάνει κατά 50%. Στις δε επιχειρήσεις κατά 40%. Κι αυτή είναι μόνο η πρώτη δόση της αύξησης!
Επομένως, αν του χρόνου το χειμώνα η Ουκρανία μετρά εκατοντάδες νεκρούς από το κρύο, ας μην αποδώσουμε την ευθύνη σε ακραία καιρικά φαινόμενα. Η αιτία των μαζικών θανάτων θα είναι τα ακραία γεωπολιτικά (προσάρτηση στη Δύση) και κοινωνικά (ΔΝΤ) φαινόμενα...
Πηγή: Του Λεωνίδα Βατικιώτη - "Επίκαιρα"
http://tsak-giorgis.blogspot.gr
